ลำดับตอนที่ #109
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #109 : [TRANS] 나비 (Butterfly) - 준수 (XIA)
Title : 나비 (Butterfly)
Artist : 준수 (XIA)
Thai translation : Enne House via Dek-D.com
한참 나 걷다가 뛰다가
(ฮันชัม นา ค่อดดากา ตฺวีดากา)
ผมทั้งเดินและวิ่งมาเป็นเวลานาน
숨이 차 잠시 걸음을 멈추고
(ซูมี ชา ชัมชี กอรึมมึล มอมชูโก)
ผมเริ่มหายใจไม่ทันจึงหยุดเดิน
뒤를 돌아봤어 나 어딘지
(ทฺวีรึล โทลาบวาซอ นา ออดินจี)
ผมมองไปรอบๆ ว่าตอนนี้อยู่ที่ไหนกันนะ
또다시 시작되는 하루가
(โตดาชี ชีจักดฺเวนึน ฮารุกา)
เป็นอีกวันที่เริ่มต้นแบบนี้อีกครั้ง
오늘은 왜 이리 버거워
(โอนือรึล เว อีรี พอกอวอ)
แต่ทำไมวันนี้มันมากเกินไปสำหรับผม
그저 쉬고 싶은 마음뿐야
(คือจอ ชฺวีโก ชิพึน มาอึมปุนยา)
ผมรู้สึกอยากหยุดพักเหลือเกิน
어지러워 잠시 하늘 위로 시선을 돌려도
(ออจีรอวอ ชัมชี ฮานึล วีโร ชีซอนึล ทลรฺยอโด)
ในตอนนั้นผมรู้สึกมึนหัวไปหมด จึงกลอกตาขึ้นมองท้องฟ้า
두 볼에 스친 바람마저 날 피하는 것만 같아
(ทู โพเร ซือชิน พารัมมาจอ นัล พีฮานึน ก่อดมัน กาทา)
สายลมที่น่าจะพัดผ่านแก้มผมทั้งสองข้าง ดูเหมือนว่ามันกลับหลีกหนีผมไป
다시 한 걸음 내딛어
(ทาชี ฮันกอรึม แนดีดอ)
ผมจึงก้าวออกไปอีกครั้ง
가슴 가득히 하늘을 느껴
(คาซึม คาดึกฮี ฮานือรึล นือกฺยอ)
รู้สึกราวกับว่าผืนฟ้านี้ช่วยเติมเต็มในใจผม
벗어나고 싶다 해도
(พอซอนาโก ชิบดา แฮโด)
แม้ผมอยากจะหนีไปให้ไกล
피하고 싶어질 때라도
(พีฮาโก ชิพอจิล แตราโด)
แม้อยากจะหลบเลี่ยงทุกอย่าง
난 다시 일어서야 해
(นัน ทาชี อีรอซอยา แฮ)
ผมอยากลุกขึ้นยืนอีกครั้ง
It is my way woo~
นี่แหละวิถีของผม
My own way woo 다시
(My own way woo ทาชี)
วิถีชีวิตที่เป็นแบบนี้อีกครั้งของผม
가끔 저 하늘을 날아갈 그날에
(คากึม ชอ ฮานือรึล นารีกัล คือนาเร)
ในวันที่ผมโบยบินขึ้นไปบนท้องฟ้า
그저 기다림이 지루하기만 해 Oh
(คือจอ คีดารีมี ชีรูฮากีมัน แฮ)
การรอคอยมันช่างน่าเบื่อเหลือเกิน
어딜 향해 가고 있는지
(ออดิล ฮฺยังแฮ คาโก อิดนึนจี)
แล้วนี่ผมกำลังจะไปที่ไหนกันนะ
어느새 잊었어
(ออนือแซ อิจอซอ)
ผมลืมมันไปแล้ว
버려진 기억 그 사이로
(พอรฺยอจิน คีอ่อก คือ ซาอีโร)
ราวกับว่าสูญเสียความทรงจำ
놓쳐버린 꿈이 아쉬워
(นดชฺยอพอริน กูมี อาชฺวีวอ)
ผมเอาแต่คิดถึงความฝันที่หล่นหายไป
다시 한 걸음 내딛어
(ทาชี ฮัน กอรึม แนดีดอ)
ผมจึงก้าวเดินอีกครั้ง
가슴 가득히 하늘을 담아
(คาซึม คาดึกฮี ฮานือรึล ทามา)
หยิบเอาผืนฟ้านี้มาเติมเต็มในใจ
벗어나고 싶다해도
(พอซอนาโก ชิบดาแฮโด)
แม้ผมอยากจะหลีกหนีไปให้ไกล
피하고 싶어질 때라도
(พีฮาโก ชิพอจิล แตราโด)
อยากจะหลบเลี่ยงทุกอย่าง
난 강해져야만 해 나만의 길
(นัน คังแฮจฺยอยามัน แฮ นามาเน กิล)
แต่ผมต้องเข้มแข็งในแบบที่ผมควรเป็น
나만의 꿈이 있는 그 길 끝엔 나
(นามาเน กูมี อิดนึน คือ กิล กือเทน นา)
แม้ถนนแห่งความฝันเส้นนี้จะต้องสิ้นสุดลง
내일의 기다림을 믿기에
(แนอิเร คีดารีมึล มิดกีเอ)
แต่ผมก็เชื่อในการรอคอยวันพรุ่งนี้ที่จะมาถึง
다시 한 걸음 내딛어
(ทาชี ฮัน กอรึม แนดิดอ)
ผมก้าวเท้าออกไปอีกครั้ง
가슴 가득히 하늘을 느껴
(คาซึม คาดึกฮี ฮานือรึล นือกฺยอ)
รู้สึกราวกับว่าผืนฟ้านี้ช่วยเติมเต็มในใจผม
벗어 던져버린 날도
(พอซอ ดอนจฺยอบอริน นัลโด)
วันที่ผมละทิ้งทุกอย่างไป
소중했던 하루였음을
(โซจุงแฮ่ดดอน ฮารูยอซือมึล)
ก็จะกลายเป็นเมื่อวานที่เพิ่งผ่านมา
난 이젠 알 것 같아
(นัน อีเจน อัล ก่อด กาทา)
ตอนนี้ผมว่าผมเข้าใจแล้วล่ะ
It is my way woo~
นี่แหละวิถีของผม
My own way woo 다시
(My own way woo ทาชี)
วิถีชีวิตที่เป็นแบบนี้อีกครั้งของผม
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น