คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : Marry Me? : 13
Marry me ?
13
Chanyeol's part
หลังจากที่กระหน่ำถ่ายรูปไป ไอ้คนบ้ามันหลอกผมมมม รูปเดียวบ้านมันสิ เป็นพันรูปแล้วมั้งงง -//- พอถ่ายรูปเสร็จพวกเราก็กลับเข้าเมืองไปหาอาหารเย็นกินกัน หลังจากนั้นก็กลับเข้าโรงแรมครับ อ้อใช่ นี่จะเป็นวันสุดท้ายที่ได้อยู่ที่ฮ่องกงแล้วล่ะ เที่ยวไม่คุ้มเลยย ไว้วันหลังจะมาใหม่นะ T^T ผมว่าผมเริ่มชินกับการใช้ชีวิตกับคริสแล้วนะ งือออออ ก็แค่ชิน ไม่มีอะไรมากกว่านี้ T//T
“คริส นายทำอะไรอ่ะ” ในขณะที่ผมเดินออกมาจากห้องน้ำผมก็เห็นไอ้บ้านั่นกำลังนั่งอยู่บนเตียงทำอะไรสักอย่างอยู่หน้าคอมของมัน
“เอารูปลงคอม” หน้าตาดูซีเรียสมาก = =
“ขอดูรูปบ้างงงงงงง” ผมกระโดดขึ้นไปนั่งบนเตียงข้างๆหมอนั่น ถ้ามันมีรูปหลุดผมล่ะ ไม่ได้ๆๆ ผมจะต้องสแกนนนนน
“จะดูหรือจะลบรูปกันแน่ตัวยุ่ง” คริสหันมาผลักหัวผมแล้วก็นั่งดูรูปต่อไป นี่มันเอารูปลงคอมจริงหรอครับ ผมแอบมองดูรูปในคอมชัดๆ ..อ๊ะ..รูปใส่หมวก งือออ ./////.
“นายเอารูปลงหรือนั่งดูความหล่อของตัวเองกันแน่ห๊ะ” กว่ามันจะเลื่อนแต่ละรูปนี่ช้าเหลือเกินนน
“คัดรูปอยู่ รูปไม่ดีก็เอาออก เปลืองเมม”
“โหยยยย กลับไปทำที่เกาหลีก็ได้ -3-”
“ก็ตอนนี้มันว่างงงงง ดูบ้างมั้ยล่ะ” คริสว่าพลางเอียงคอมพิวเตอร์มาพอให้ผมมองเห็น
“ลบรูปหมวกให้เหลือรูปเดียวเลยยยยย”
“ไม่ลบ :P” หมอนั่นหันมายักคิ้วแลบลิ้นใส่ผม ไอ้บ้า ทำแบบนี้อีกแล้ววววว
“นายไม่ลบฉันลบเองงงงง” แต่ละรูปปปปปป เห็นแล้วเขิน .///. หน้าเราใกล้กันมากเลยอ่ะ มีรูปนึงวิวสวยมากครับแต่...คริสเอาคางมาเกยไหล่ผมทำไม... โห่ยยยยย -///-
“อ่ะ ให้ลบก็ได้”
“...จริงๆก็ไม่ได้อยากลบหรอก .///////.” เอ่อ ผมพูดอะไรออกไป -/-
“ทำไมล่ะ” คริสยื่นหน้ามาใกล้ผม ไอ้..ไอ้ชั่วววว
“มะ..ไม่ทำไมหรอก เอาหน้าออกไป ม่ายยยยยยยย ;//////;” งือออ วันนี้เป็นวันแห่งความรู้สึกแปลกๆครับ ;///;
“หึ แกล้งนิดนึงก็เขินละ” แหน่ะ...หยิกแก้มอีก.. ไอ้ทุเรศศศศศศ T_______T
“เชอะ ไม่เถียงกับนายแล้วววว” ไม่เอาแล้ว อยู่ไปมีแต่เสียกับเสีย T___T
“เอ้อ นายไม่ต้องเปลี่ยนวอลเปเปอร์โทรศัพท์นะ” คริสหันกลับไปที่คอมเหมือนเดิม
“นายเอาโทรศัพท์ฉันไปทำอะไร!”
“ก็ไปดูเองดิ :p” พูดแบบนี้มันต้องทำอะไรแน่ๆ - -! ผมรีบลุกไปหยิบโทรศัพท์ของตัวเองที่วางอยู่หัวเตียงทันทีแล้วก็พบว่าวอลเปเปอร์ของผมมันเป็นรูปคู่ตอนที่ใส่หมวก ไวจังนะไอ้ปีศาจจจจจจจจ =[]=!
“ทำไมหาเรื่องแกล้งกันได้ทุกวันเลยห๊ะ ไอ้บ้าๆๆ ไอ้เงิงเหงือกกกก ย๊ากกกกกกกก” อย่าคิดว่าวันนี้จะรอดไปได้นะโว้ยยย ผมหยิบหมอนที่อยู่แถวนั้นมาฟาดหมอนั่นแบบไม่ยั้ง หึ้ยยยยยย
“ไอ้เด็กบ้า คิดว่าเป็นใครครับถึงกล้าฟาดขนาดนี้” คริสพับหน้าจอคอมก่อนจะหันมาเปิดศึกกับผม ย๊ากกกกกกกก
“ปาร์คชานยอลผู้มีอิสรภาพในการใช้บัตรเครดิตของอู๋อี้ฟานนน” แหยะ พูดแล้วจะอ้วกกก ว๊ากกกก
“พูดอะไรน่าจับทำเมีย” จบประโยคก็จับผมลงไปนอนกับเตียง เอาอีกแล้ววววว ไอ้หื่นนนน
“ไม่เอาโว้ยย”
ฟอด~
“-///////-”
“วิธีนี้ใช้ได้ :P”
“-////-” มันได้ผลจริงๆแหละ ไอ้เลว ;////;
“ไปนอนได้แล้ว ^^” ....หอมเสร็จแล้วก็เผ่นเลยนะ ไอ้บ้าาาา เดี๋ยวพอกลับไปเกาหลีจะต้องคิดบัญชียกใหญ่ -*-
“ไม่นอน -*-!!!!!”
“จะทำอะไรถ้าไม่นอน?”
“นั่งปลูกฟาร์ม” ผมหมายถึงเกม ._. แต่จริงๆก็อยากจะนั่งดูมันคัดรูปนั่นแหละ
“สนใจมาปลูกต้นรักในใจพี่มั้ยครับ”
“นี่เมาป่ะเนี่ย =[]=”
“เมารักมั้ง ถุ้ย” นี่ไอ้คริสมันเป็นอะไรของมัน พอพูดจบไอ้โย่งก็เดินไปปิดไฟแล้วผมก็รู้สึกได้ถึงที่นอนที่ยวบลงไป ตัวหนักจริง - -
“พรุ่งนี้ต้องไปสนามบินกี่โมงนะ” ว่าแล้วไอ้หมอนั่นก็แย่งหมอนที่ผมกอดอยู่ไป - -
“ไม่บอกจนกว่าจะคืนหมอน - -” ถึงม่านตาจะยังปรับไม่พอดีแต่ผมก็พอเดาได้ว่าหมอนผมอยู่ไหน นี่วันๆมันคิดจะป่วนผมไปถึงไหนเนี่ยยยย
“เฮอะ ตามใจ ดูในโทรศัพท์ก็ได้”
“เอาหมอนคืนมานะโว้ยยยยย”
“ไปหยิบตรงโซฟาไป คืนนี้ฉันขอหมอนใบนี้” ไอ้บ้านั่นว่าพลางกดโทรศัพท์ดูไม่แยแสเลยสักนิด!
“ไม่เอาก็ได้ ง่วงแล่ว”
“ก็บอกให้ไปนอนตั้งนานแล้วไง อะไรของนาย”
“แล้วนี่ดูรูปเสร็จแล้วหรอ”
“ยังหรอก ขี้เกียจละ ไว้กลับไปทำพรุ่งนี้” เสียงคริสดูเหมือนหาวไปพูดไปนะ ง่วงง่ายๆจริงๆเล้ยย
“ต้องให้ฉันดูด้วยโอเคม่ะ”
“...”
“นี่”
“Zzzzzzz”
“อย่ามาแกล้งหลับ”
“zzzzzzzz”
เฮ้อออออออ ช่างมันเถอะครับ ผมนอนบ้างแล้วกัน พรุ่งนี้ก็จะกลับโซลแล้วจริงๆหรอ...มาถึงวันนี้แล้วรู้สึกไม่อยากกลับเลยแฮะ ของฝากยังซื้อไม่ครบเลย ไว้ไปซื้อที่สนามบินละกัน คิดถึงแม่จัง ...ดึกขนาดนี้คนมันเพ้อได้ขนาดนี้เลยหรอครับ จะว่าไปผมก็อยากจะรู้เรื่องของเพื่อนผมบ้างนะ ป่านนี้จะเป็นยังไงกันบ้างก็ไม่รู้ เดี๋ยวค่อยคิด นอนครับนอนนนนนนนน คร่อกกกกกก
“ชานยอล”
“ห๊า” ไหนว่ามันหลับไปแล้วไง มาเรียกอะไรหรือว่าละเมอ - -
“ขอบคุณสำหรับหมวกนะ”
“...” เอ่อ พูดไม่ออกเลยล่ะ วันนี้คริสมันผีเข้ารึเปล่าครับ ...
เดี๋ยวนะ ทำไมกับแค่คำขอบคุณนี่จะพูดไม่ออกเลยหรอ แค่คำว่า ไม่เป็นไร พูดออกไปไม่ได้หรอวะไอ้ปาร์คหงุดหงิดตัวเองจริงๆ -/-
......
.....
....
...
Kris’s part
ตอนนี้พวกเราถึงสนามบินอินชอนโดยสวัสดิภาพครับ พร้อมกับกระเป๋าที่เพิ่มขึ้น ไม่อยากจะบอกว่าชานยอลมันซื้อเยอะมาก เหมือนที่เกาหลีมันจะมีสงครามโลก - - แต่ช่างมันเถอะครับ คงจะเอาไปฝากเพื่อน .. นี่จะว่าไปผมก็ไม่ได้ติดต่อลู่หานกับเทาเลยนะเนี่ย สองคนนี้จะเป็นยังไงบ้างนะ รู้สึกว่าจะลืมบอกด้วยมั้งว่าผมไปฮ่องกงน่ะ = =
“คริสสสสสส ขอกินน้ำหน่อยยยย” ไอ้ตัวยุ่งนี่จะเงียบปากไม่ได้เลยสินะ
“มีหลอดเดียว จะกินหรอ”
“เอามาเหอะน่า .//.” ชานยอลว่าพลางทำหน้าตาใสซื่อใส่ผม แล้วผมก็ต้องยอมยื่นแก้วให้มันไป - -
ตอนนี้ผมกับชานยอลกำลังยืนรอพ่อบ้านเฉินขับรถมารับครับ บ้านผมเหมือนมีพ่อบ้านอยู่คนเดียวเลยเนอะว่ามั้ย - - ช่างมัน เรื่องนั้นไม่สำคัญเท่ามองหารถคันหรูหรอกครับ
“นี่คริส ฉันกินน้ำนายหมดเลยได้มั้ย ._.”
“กินไปเถอะ บนเครื่องไม่ได้กินน้ำรึไง” ผมว่าพลางกดโทรศัพท์เช็คอีเมลไปเรื่อยๆ
“กินนน แต่มันหิวน้ำอ่ะ กินหมดละนะ .__.”
“...” ..นี่มันเมลจาก....
“เฮ้ ฟังฉันอยู่มั้ยเนี่ย
“...”
“ไอ้เงิงงงงงงง”
“ขึ้นรถ” ผมดันไอ้ตัวยุ่งเข้าไปในรถเมื่อรถมาถึงพอดี
“ทำไมต้องผลักด้วยเนี่ยยยย”
“ขึ้นไปเหอะน่า เฉิน ขับถึงบ้านให้เร็วที่สุดนะ”
......
....
...
“อี้ฟานนนนนนนนน คิดถึงลูกจังงงง” หลังจากที่ผมกับชานยอลก้าวขาเข้ามาในบ้านที่มีทั้งพ่อและแม่ของผมนั่งรออยู่แล้ว เห็นพ่อแล้วผมก็ขนลุกขึ้นมาทุกที - -
“คริส ขึ้นไปเก็บของแล้วเดี๋ยวลงมาคุยกันหน่อย” พ่อว่าพลางยกแก้วกาแฟขึ้นดื่ม ส่วนแม่ผมก็ลากชานยอลขึ้นห้องไปแล้ว = =
“คุยตรงนี้เลยก็ได้ครับ แม่กับยอลไม่อยู่แล้ว” ผมรู้ใจพ่อดีน่ะ (:
Chanyeol's part
หลังจากที่จัดแจงของเสร็จเรียบร้อยแล้วผมก็ขอแม่คริสออกมาข้างนอก ฮ่าาาาา โซลที่รักของผมก็ยังสดใสเหมือนเดิมเลย (เหมือนไม่ได้กลับมาเกาหลีเป็น10ปี)
“นี่มึงหายไปไหนเนี่ย โทรไปก็ไม่รับ พวกกูเป็นห่วงนะโว้ยยยยยย” ไคเอ่ยขึ้นหลังจากที่ผมเปิดประตูเข้ามาในร้านของดีโอน้อยน่ารัก
“กูไปฮ่องกงมาาา เอาของมาฝากพวกมึงด้วยนะ แล้วขอโทษที่ไม่ได้บอกล่วงหน้า” ผมก็เดินตรงมานั่งที่โต๊ะของเพื่อนๆนั่งอยู่ แหม วันนี้มาครบเลย ทั้งเซฮุน ไค ดีโอ แล้วไอ้แรดแบคฮยอนมันหายไปไหน?
“ไปกับสามีเลยลืมเพื่อนใช่มั้ยมึง” ไคเบ้ปากใส่ผมก่อนจะตักเค้กเข้าปาก
“แหม ยิ้มแย้มแจ่มใส สงสัยจะมีความสุขมาก” เซฮุนพูดขึ้นอีกคน เฮ้อออ ไอ้พวกนี้เจอหน้าผมเป็นต้องแซวตลอดเลยใช่มั้ยครับ
“เดี๋ยวๆพวกมึง แล้วไอ้แบคหายไปไหน” ผมถามไอ้เพื่อนตัวแสบทั้งสามคน
“ไปเดท/ไปอังกฤษ/ไปทำงานเมืองนอก” ทั้งไอ้ไค เซฮุนและดีโอตอบออกมาพร้อมกัน ...และคนละคำตอบ =[]= แต่มันก็คงทำนองเดียวกันแหละมั้ง
“เอาดีๆ ไปเดทหรือทำงานหรือไปอังกฤษ= =”
“ก็ทั้งหมดนั่นแหละ จบ มึงอยากกินไรมะ เดี๋ยวกูไปทำให้” ดีโอลุกจากเก้าอี้แล้วหายเข้าห้องครัวไป
“อยากกินเค้กกกกกกกกก” ผมไม่ได้ตอบ เสียงไอ้ไก่ - -
“ใครกิ๊กแบควะ พวกมึงมีอะไรก้าวหน้าแล้วไม่บอกกูสักคนนนนน” ผมไม่อยากจะเชื่อเลยนะว่าเพื่อนๆผมมันจะไปขนาดนี้แล้วววว โธ่ ทีแรกไม่เห็นทีท่าว่าจะจีบใครเลย
“จือเทา มือขวาประธานบริษัทแม็คกาซีน พูดแล้วก็ขนลุกกกกกก รู้สึกหมอนั่นเป็นเพื่อนสนิทกับสามีมึงนะ ตอนที่ขับรถตามเขาไปปีนระเบียงบ้านมึงอ่ะ”
“โหยมึง ไปอังกฤษกลับมาไม่ใช่แต่งงานกันแล้วอะไรแบบนี้นะ”
“มึงก็เพ้อเจ้อไป” ไคยกแก้วน้ำส้มขึ้นดื่ม
“เออไอ้ยอล กูได้เขียนข่าวละนะเว่ยยย” ไอ้ฮุนเปลี่ยนที่นั่งมานั่งข้างๆผมแทน
“ดีใจด้วยนะมึงงง” เพื่อนผมเก่งจริงๆเลย *0*
“คงดีใจไม่เท่าได้แม่นางลู่หานเป็นแฟนแล้วสินะ”
“นี่ไอ้ดำ มึงอย่าเรียกแฟนกูแบบนั้นนะ”
“อะไรนะไอ้ฮุน กูไม่อยู่ไม่กี่วันมึงมีแฟนละหรอ ไวไฟจริงงงงงง” เดี๋ยวนะ เซฮุนมันไปจีบอะไรยังไงตอนไหน แล้วแฟนมันเป็นใคร อยากรู้มากครับอยากรู้มากกกกกกก
“แหม มึงก็แต่งงานช้าจังเลยครับ”
“ใครวะ ขอดูรูปหน่อยยยย”
“รู้สึกจะเป็นเพื่อนสนิทสามีมึงอีกคนด้วยนะ ไว้ค่อยเจอตัวจริงเลยละกัน”
“ห๊ะ!”
“ไอ้ฮุนเงียบไป พูดถึงเรื่องงาน ไอ้ยอลลลลล มึงกับกูได้งานแล้วนา เขาเรียกตัวแล้วหลังจากที่กูส่งใบสมัครของมึงไปด้วย” ไอ้บ้าไก่ยื่นกระดาษมาให้ผม
“ขอบใจมึงมาก กูก็ไม่อยากจะนอนๆกินๆอยู่ในบ้านหลังนั้นทั้งวัน”
.......
......
.....
“เป็นไง ที่นั่นสวยมั้ย”
“ก็สวยนะครับ ต้องขอบคุณพ่อมากเลยล่ะ” ...ที่ทำให้ผมมีความทรงจำดีๆกับชานยอล
“ดีแล้ว เพราะหลังจากนี้เวลาแกคงจะไม่ค่อยมีแล้วล่ะ”
“พ่อหมายความว่า...”
“ฉันจะให้แกไปบริหารบริษัทแทนฉัน พูดง่ายๆก็เป็นผอ.น่ะ”
“....”
“ไม่ต้องห่วง ฉันมีเลขาให้แก เพิ่งย้ายมาจากบริษัทแม็คกาซีนน่ะ แกรู้จักดีเลยด้วย”
“ใครหรอครับ”
“คริสตัล เพื่อนแกที่แวนคูเวอร์ไง (:”
“!!!”
TBC.
P.S. มาแล้วค่ะมาแล้วววว ขอบคุณรีดเดอร์ที่ยังรอ ขอบคุณที่มาทวงฟิคถึงในทวิตเตอร์น้า ไรท์ต้องขอโทษมากๆเลย ตอนนี้คอมไรท์เพิ่งซ่อมเสร็จเย้! ยังดีที่ไฟล์มันยังไม่หายเนอะ T_T ใครอยากให้ไรท์รีบอัพแนะนำให้มาทวงในทวิต ไรท์จะลงให้ทันที 55555555
อีกเรื่องสำหรับไลน์ เพื่อนในไลน์ของไรท์หายไปเยอะมากเลย ถ้าของใครหายแอดมาใหม่ได้น้า ไรท์ไม่ได้ลบรีดเดอร์น้าฮอลลลลลล T^T
สุดท้าย ขอบคุณทุกคอมเม้นนะค้า จะสู้เพื่อรีดเดอร์ เย้ 5555555555555
ความคิดเห็น