จากวิลเลี่ยมถึงริชาร์ด

เนื้อเรื่อง

“นายรู้ไหมว่าอำนาจ ซื้อทุกอย่างไม่ได้  มันแลก”

“มันซื้อความสุขไม่ได้  ซื้อเวลาไม่ได้  ซื้อความรักไม่ได้  ซื้อชีวิตไม่ได้  ถึงมันจะซื้อไม่ได้ทุกอย่าง  แต่มีหลายอย่างที่ไม่มีอำนาจก็หามาแลกไม่ได้”

“มากมายหลายอย่างที่บางทีนายอาจไม่ได้ต้องการ”

พระเนตรแห่งกษัตริย์ริชาร์ดบัดนี้หลุบลงช้า  ด้วยความสะเทือนพระอารมณ์อย่างรุนแรง  แม้ในยามที่ขยับพระโอษฐ์พึมพำ

“นายจะมาเอาอะไรกับฉันนักวิลเลี่ยม  หรือคิดอยากจะเทศนาพ่อมดให้กลับตัวเป็นนักบวช”

รอยสลวลจางบนพระพักตร์กับคำสดับในภาพมายากลางสายฝน

“แต่ดูท่าจะไม่ได้ผล”

“ก็ไม่แน่ถ้ามีแกคอยเทศน์ให้ฟังอยู่เรื่อย”  ดำรัสแผ่วเบาพึมพำตอบรับแม้บัดนี้พระฤทัยกลับหวั่นไหวจนยากสงบ  พระอัสสุชลไหลซึม  กับถ้อยคำในใจที่มิอาจเอื้อนเอ่ย

ถ้าเพียงมีแกอยู่ที่นี่...

สายฝนยังคงโปรยพร่ำ  ราตรียังคงมืดมิด  แม้เชลยทั้งสี่จะรีบรุดจากไป  แต่พระหฤทัยของกษัตริย์ริชาร์ดกลับไม่คิดใส่ใจพระทัยเลยแม้แต่น้อยในยามทิ้งองค์ให้จมดิ่งสู่ห้วงลึกแห่งความทรงจำ

************************************

ในวันนั้นวันที่ข้าต้องรับตำแหน่ง ตำแหน่งที่ข้าไม่ต้องการ ถ้ามันต้องแลกกับคนคนนั้น

จดหมายฉบับนั้น  จดหมายที่คนคนนั้นส่งมา มันทำให้ข้ารู้จักกับคำว่าสูญเสีย รู้จักกับน้ำตา

.....................

..........

......

....

...

..

.

ถึง ริช

นายคงแปลกใจที่ได้รับจดหมายจากฉัน  เราไม่ได้คุยกันนานแล้ว  ตอนนี้นายก็ได้อำนาจที่นายต้องการแล้วสินะ  ฉันยินดีด้วย  แต่นายอย่าลืมว่า อำนาจมันแลกทุกสิ่งไม่ได้  จดหมายฉบับนี้มันอาจจะทำให้นายช้ำใจ  แต่ว่า มันคือสิ่งที่จำเป็น  เพราะฉะนั้น อ่านมันให้จบนะ ริช

เวลาของเรามันหมดแล้ว มันหมดลงตั้งแต่วันนี้ วันที่นายเปลี่ยนจาก ริชาร์ด เบิร์คลีย์  เป็นริชาร์ด โมนาโรค  ฉันอยากจะบอกกับนายว่า ตลอดเวลาที่ผ่านมา ฉันมีความสุขมาก  มีความสุขที่ได้เจอนายในยามเช้า  มีความสุขที่ได้พบนายในยามค่ำ  นายยังจำได้ไหม วันนั้น วันที่นายย่องมาหาฉัน ตอนเที่ยงคืน  ตอนที่นายทำฉันหลอมละลายด้วยรสสัมผัสของนาย  ริมผีปากของนายช่างร้ายกาจ  มือของนายก็ซุกซนจริงๆ  ไหนจะตอนที่นายฝังแก่นกายอย่างอ่อนโยน แต่สิ่งที่ทำให้ฉันมีความสุขที่สุด ก็คงไม่พ้นการที่ตื่นมาแล้วอยู่ในอ้อมกอดของนาย ฉันรักนายนะริช  แต่ว่านะ เวลาของเรามันจบลงแล้ว จะไม่มีริชาร์ด  เบิร์คลีย์  กับวิลเลี่ยม  กรีนอีกแล้ว  จะมีเพียงแต่....

ริชาร์ด  โมนาโรค  เดอะ  คิง  ออฟ  แอเรียส   กับ  วิลเลี่ยม  โบแด็งที่สาม  เดอะ  เอ็มเพอเรอร์  ออฟ  เวนอล

จากนี้ไป ขอให้ความทรงจำระหว่างฉันกับนาย เป็นเพียงความทรงจำที่ดีต่อกัน เป็นความทรงจำที่ฉันไม่มีวันลืม

รัก                                           

                วิลเลี่ยม  กรีน  เดอะ  วากาบอนด์  ออฟ  ทริสทอร์

.

..

...

....

.......

.........

..................

“วิล”สุรเสียงของริชาร์ดถูกเอ่ยออกมาอย่างแผ่วเบา

ถ้าเพียงแต่นายไม่ใช่วิลเลี่ยมแห่งเวนอล

ถ้าเพียงแต่ฉันไม่ใช่ริชาร์ดแห่งแอเรียส

ถ้าเพียงแต่เราเป็นสามัญชน

ถ้าเพียงแต่....