ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (GOT7) KHUNLUANG ➸ คุณหลวง | MARKBAM

    ลำดับตอนที่ #12 : คุ ณ ห ล ว ง - 09 (100%)

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 410
      0
      23 ก.พ. 58

    KhunLuang

    -09-



     

              ซ่า~คลื่นนน~

     
     


              “อากาศที่ทะเลตอนกลางคืนนี่ดีเนอะ ลมเย็นมากเลยพี่มาร์คว่าปะ?

     

     

     

              “…”

     

     

     

              “เออแล้วถามจริงมาทะเลถูกได้ไงอะ เมื่อก่อนเห็นบ่นว่าเป็นคุณลงคุณหลวงจากสมัยก่อนนู้นไม่ใช่เหรอ

     

     

     

              “…”

     

     

     

              “พี่มาร์คฟังที่แบมถามหรือเปล่าเนี่ย ใจลอยไปไหน

     

     

     

              “ฟังดิ ถามว่าไรนะ

     

     

     

               อิเหรี้ย-_- นี่คือฟัง?

     

     

     

              แบมถามว่ามาทะเลถูกได้ไง เห็นเมื่อก่อนดูบ้าๆแบบไม่เต็มอะ

     

     

     

              “ก็บอกว่านั่งรถมาไง แท็กซี่อ่ะ

     

     

     

              “แท็กซี่?บ้าแล้วมันแพงมากเลยนะ ที่สำคัญคือเขาไม่มาส่งไกลขนาดนี้หรอกใครเชื่อคำพูดของพี่มาร์คบอกที กูคนนึงแหละไม่เชื่อแน่นอน- -

     

     

     

              “…”

     

     

     

              เงียบเลยครับ โกหกจริงๆด้วย

     

     

     

              ตอบความจริงดิพี่มาร์ค อยากรู้เนี่ย

     

     

     

             “โบกรถข้างทางมาเรื่อยๆอะ

     

     

     

              “ใช่อ่อ อึ๊งแปปO___o” ผมนี่แทบซะดุดเม็ดทรายลื่นหน้าขมำหมุนติ้วติ้วติ้วลงทะเลจมลงไปโดนปะการังแทงก้นเลยครัช

     

     

     

              “จริงดิไม่ได้โกหกแล้ว

     

     

     

              “เอ้อก็เก่งนิ่มาจนถึงนี้ได้ แต่ก็สงสัยอยู่ดีเพราะอะไรเขาถึงให้พี่มาร์คขึ้น

     

     

     

              “น่าจะเป็นเพราะความหล่อเหลาของพี่มั้งครับ

     

     

     

              แหมความหล่อให้สิบ มั่นหน้าให้สิบ เดี๋ยวๆแม่งมีแต่ความหล่อให้ห้า มั่นหน้าให้สิบปะวะ

    ก็พี่มันหล่อจริงอะ ให้สิบทั้งความหล่อและความมั่นหน้าเลยเอ้า!

     

     

     

              “มั่นหน้าไปอีก-.- เริ่มหนาวละกลับกันเหอะเดินมายังไม่สุดหาดแต่ก็ไกลพอสมควรก็ต้องวกกลับเพราะทนความเย็นและความหนาวของลมทะเลไม่ไหว ไม่น่าใส่กางเกงขาสั้นกับเสื้อแขนสั้นเลย ไม่ได้ตัวเสื้อกันหนาวออกมาด้วย ต้องเดินไปกุมแขนตัวเองไปเหมือนในหนังอ่ะครับ

     

     

     

              อะเอาไปใส่เดี๋ยวหนาวตายพอดี

     

     

     

              “…” พูดไม่ออกเลยครับจู่ๆพี่มาร์คก็ถอดเสื้อคลุมของตัวเองมาคลุมให้ผมแทน ความหนาวไม่ลดน้อยลงแต่กลับเพิ่มขึ้นเพราะเหมือนตัวผมแข็งทื่อเป็นน้ำแข็งไปแล้ว ก็ดูพี่มาร์คทำแบบนี้สิเป็นใครเขาก็ต้องชะงักพูดไม่ออกกันทุกคนแหละ มันยิ่งทำให้ความหล่อของพี่มาร์คเพิ่มทวีคูณเข้าไปอีก

     

     

     

              ช่วยได้ไหม?

     

     

     

              “ก็อุ่นขึ้นมานิดนึง ขอบคุณนะ

     

     

     

     

     

    [Mark Part]

     

     

     

              ไม่ได้ทำแบบนี้มานานมากแล้วครับหลังจากที่แบมตายจากผมไป เพราะเมื่อชาติก่อนผมชอบคลุมผ้าคลุมให้กับแบมแบมครับ ทุกคนลืมไปแล้วเหรอครับว่าผมคือท่านเจ้าคุณในชาติก่อนที่หลุดเข้ามาอยู่ในชาตินี้ เพื่อต้องการพบเจอกับชายาอีกครั้ง ถึงในชาตินี้เขาจะมีร่างเป็นผู้ชายแต่ก็ไม่ได้ทำให้ความบอบบางและนุ่มนวลเหมือนที่เราเคยได้ผูกพันหายไปเลย แต่ผมยังไม่บอกไม่ได้หรอกครับว่าผมมาได้ยังไง ผมจะบอกแน่เมื่อถึงเวลา

     

     

     

     

              “เข้าไปในห้องได้แล้ว ป่านนี้ไอแจ็คดอสั้นอะไรนั่นนอนหลับไปเฝ้าพระอินทร์แล้วมั้ง

     

     

     

              “แจ็คสันพอปะ ว่าแต่นอนโซฟาได้จริงๆใช่มั้ยเนี่ย

     

     

     

              นี่แบมแบมเป็นห่วงใช่หรือเปล่าครับ?

     

     

     

              ได้อยู่แล้วไม่ต้องห่วงเดี๋ยวกลับคอนโดก็ได้นอนเตียงแล้ว สบายมากแต่จริงๆคือแบบต้องนอนพื้นอะครับโซฟาเล็กมาก และพี่มาร์คคนนี้นอนดิ้นครับตกโซฟาอย่างแน่นอน แต่ต้องรอให้แบมเข้าห้องไปก่อนแล้วค่อยหาผ้ามาปูนอนพื้น

     

     

     

              มาเที่ยวทั้งทีทำไทชีวิตพี่มาร์คคนนี้ดูรันทดจังครับTT

     

     

     

              “อ่ะเคเข้าห้องแล้วน้า กู๊ดไนท์ๆ

     

     

     

              “กู๊ดไนท์เช่นกันแบมแบม

     

     

     

              เข้าห้องไปแล้วครับตอนนี้เหลือแต่ผมคนเดียวจัดการเลยครับ เดินไปหาผ้านู้นผ้านี่มาปูให้ได้เป็นที่นอนแล้วนอนกับพื้น ใช่กับพื้นเนี่ยแหละมันแข็งเรียบดีและสามารถนอนดิ้นกลิ้งไปกลิ้งมาได้ด้วย จะว่าไปคือกูยังไม่ได้อาบน้ำเลยนี่หว่า หยิบผ้ามาปูเตรียมจำนอนแล้วเนี่ย อายน้ำก่อนละกันจะได้นอนสบายหน่อย

     

     

     

              ผ่านไปเกือบ20นาที (คืออาบน้ำนานมาก)

     

     

     

     

              ออกมาแล้วครับใช้เวลาอาบน้ำเกือบยี่สิบนาทีเลย พอดีน้ำมันเย็นน่าอาบมากเลยเผลอแช่นานไปหน่อยคราวนี้ก็แต่งตัวเตรียมจะนอนครับ แต่งตัวตรงกลางบ้านพักนี่แหละครับจะอาบทำไมมีผมอยู่คนเดียว

     

     

     

              “อะ..เอาจริงเหรอครับ?

     

     

     

              “ ถ้าเจ็บทนไม่ไหว บอกพี่หวังนะครับ ~   ”

     

     

     

              “ อือ.....พพะ..พี่หวัง ซี๊ดดด~ อ๊าห~”

     

     

     

              นี่มันเสียงอะไรอะดังออกมาจากประตูห้องของสองคนนั่นนี่ ต่อมเผือกต้องมาครับผมรีบแต่งตัวให้เสร็จแล้วเอาหูไปแนบฟังกลับประตูเพื่อความชัดเจน

     

     

     

              พี่หวังบะแบมเจ็บ

     

     

     

              “ไม่เป็นไรครับ อดทนหน่อยนะแบม

     

     

     

              เฮ้ยยยย!!นี่สองคนนั่นกำลังทำอะไรกันอ่ะ อย่าบอกนะว่ากำลังขุดเพรชขุดทองกันอ่ะ ไม่อยากจะคิดเลยว่าแล้วเชียวว่าไอเตี้ยแจ็คดอสั้นนั่นต้องคิดอะไรไม่ดีกับแบมๆแน่เลย แต่ทำไมแบมๆต้องตอบสนองมันด้วยว่ะ โมโหเว้ยเข้าใจฟิวปะแบบว่าคืออยู่กันสามคนแล้วทำไมคือกูต้องไม่รู้อะไรคนเดียวด้วยเนี่ย พี่มาร์คควรทำไงดีครับ เปิดประตูเข้าไปเลยหรือว่าต้องเคาะประตูก่อนหรือควรทำอย่างอื่น

     

     

     

              เปิดประตูไปเลยดีกว่าจะได้เห็นจะๆว่าสองคนนั้นทำอะไรกัน และของไอแจ็คดอสั้นตามชื่อหรือเปล่า มาได้กามครับไม่ได้เสี้ยนอะไรด้วยแต่ไม่อยากให้แบมแบมมีอะไรกับมันนี่นา แบมแบมคือของพี่มาร์คนะ ตอนนี้เหมือนรู้สึกแอบรักข้างเดียวอะครับ

     

     

     

              กึก กึกๆๆ

     

     

     

              ประตูล็อคแสดงว่าต้องเป็นอย่าที่คิดแน่เลย พูดไม่ออกเลยครับตอนนี้มีแต่3.ลอยมากระแทกหน้าแรงๆเลยครับ จุก เจ็บ จบ  ผมเชื่อว่าหลายคนคงเคยเป็นแบบผมไม่ใช่แบบนี้แต่ก็คล้ายที่คนที่เราชอบกลับไปชอบคนที่เราเกลียด ผมคนนึงครับที่เป็น สงสัยทำไมว่าทำไมผมถึงเกลียดแจ็คสัน ผมก็ไม่รู้ครับตั้งแต่เจอหน้าที่คอนโดวันแรกก็ไม่ถูกชะตาเลย คำว่าศัตรูมันลอยขึ้นมาข้างหน้าผมเลยครับ

     

     

     

              ขอให้เวลาของคืนนี้ผ่านไปเร็วๆเป็นไปได้ขอให้ผมตื่นมาแล้วจำอะไรไม่ได้ จำไม่ได้ว่าคืนนี้เกิดอะไรขึ้น จำไม่ได้ว่าคืนนี้คนที่ผมรักไปมีอะไรกับคนอื่น ลืมให้หมด




     

    [Mark Part]



    50%





     

              8.00 AM  

              #ท่าเรือข้ามเกาะเสม็ด

     

     

     

              “ขึ้นเรือได้เลยครับ แล้วก็ใส่เสื้อชูชีพเพื่อปกกันไว้ด้วยนะครับ พี่พนักงานหรือคนขับเรือหรือใครก็ไม่รู้บอกให้พวกเราขึ้นเรือ แล้วเก็บตั๋วจากพวกเรา คือหลังจากนอนหลับอย่างเต็มอิ่มทั้งนอนอย่างเต็มอิ่มและกินอย่าเต็มอิ่มทำให้พี่แบมวันนี้รู้สึกสดชื่อเป็นพิเศษเลยครับ ใช่ครับพวกเรากำลังจะโกทูเดอะเกาะเสม็ดเสร็จผู้ชาย แฮ่! เสร็จทุกราย แฮ่! ถูกแล้ว!!  #คือกูเล่นไร?

     

     

     

              เคยไปครั้งล่าสุดก็กับครอบครัวเมื่อพี่แบมยังเป็นวันกะเต๊าะอะครับ คราวนี้โตแล้วก็มาอีกครั้งนึงคิดถึงหาดทรายขาวๆสาวๆสวยๆหมวยๆเอ็กซ์ๆ ล้มเลิกความคิดกามๆครับ-_- ไปกันสามคนเนี่ยแหละครับ พี่แบม พี่หวัง พี่มาร์ค ว่าแต่เมื่อคืนพี่มาร์คนอนเป็นไงบ้างเนี่ย?

     

     

     

              คือพี่แบมก็มีแฟนแล้วนะครับ แต่ทำไมรู้สึกห่วงพี่มาร์คบ่อยจัง?หืม

     

     

     

              ตอนนี้เราอยู่บนเรือแล้วครับคือมีแค่เราสามคนอะ พี่หวังสปอร์ตมากแฟนแบมเองแหละก๊า คือตอนนี้รู้สึกเหมือนมีแฟนไฮโซแล้วตัวเองกำลังไปคุณนาย คุณนายนะครับไม่ใช่คุณนางสาว คุณเด็กหญิง คุณเด็กชาย แต่ผมเป็นคุณนายครับ ผมก็สงสัยนะครับ นาย คือไว้ใช่กับผู้ชายปะ? แล้วทำไมถึงเอามาเรียกผู้หญิงล่ะ? ที่คือปัญหาโลกแตกของผมที่พอๆกับไก่กับไข่อะไรเกิดก่อนกัน

     

     

     

              บรื๊นนนน~ (เสียงเรือใช่แบบนี้ปะ?.___.)

     

     

     

              ออกเดินทางเลยครับบ~ คือลมทะเลเป็นอะไรที่พี่แบมโปรดปรานมากครับ ตอนนี้เรือเริ่มเคลื่อนที่จากท่าเรืออกมากลางทะเลแล้วครับ มองเห็นทะเลได้ไกลสุดลูกหูลูกตามากๆ นี่ก็พกกระเป๋ามาเต็มเลยครับกะว่าจะไปหาที่ค้างที่เสม็ดสักคืนนึงฉ่ำๆผมกับพี่หวังก็เตรียมชึดมาพอครับแต่พี่มาร์คนี่แหละ คือจริงๆผมจะมากันสองคนไงแต่เจ้าตัวอยากมาด้วยก็เลยต้องพามา-_-

     

     

     

              กลางทะเลนี่สวยมากๆเลยครับน้องแบม ดูสิบนน้ำทะเลเหมือนมีประกายเพรชอยู่เต็มเลย

     

     

     

              “ใช่ครับสวยมากๆ ว่าแต่พี่หวังเคยมาเกาะเสม็ดหรือยังอ่ะครับ

     

     

     

              “บ่อยเลยครับเพราะครอบครัวเพื่อนพี่เขาเปิดกิจการรีสอร์ทที่เกาะนี้แหละ พี่ก็เลยถือโอกาสมาผักผ่อนบ่อยๆ

     

     

     

              “ดีใจเลยมาเที่ยวบ่อยน่าอิจฉามากๆๆๆแบมนี่ตั้งแต่พ่อกับแม่ไปทำงานที่อเมริกาแบมก็แทบจะไม่ได้ไปเที่ยวไหนไกลๆเลย

     

     

     

              “แต่ถ้าแบมแต่งงานกับพี่เมื่อไรพี่จะพาไปเที่ยวรอบโลกเลย เอ..หรือว่าไม่ต้องรอแต่งงานไปเลยมั้ยทริปหน้าฮ่าๆๆ

     

     

     

              “แต่งงานเลยเหรอ-/- พี่หวังแบมคิดจริงนะเนี่ยยย-3-”

     

     

     

              “แล้วใครบอกว่าพี่คิดไม่จริงล่ะเด็กน้อย พูดพร้อมกับเอามือหนามาขยี้หัวผมเบาๆแหม่มันช่างมีความสุขซะเหลือเกิน ที่ยิ่งไปกว่านั้นคือทำให้พี่แบมเขินเหลือเกินน-/////-

     

     

     

              ไม่ใช่อะไรนะคือนั่งเหม่อลอยนั่งคุยกับพี่หวังซะนานพึ่งนึกขึ้นได้ว่าไม่ได้มากันสองคนแล้วไอพี่มาร์คไปนั่งตรงไหนเนี่ย มองรอบๆก็มีแต่คนอื่นเต็มไปหมดแล้วพี่มาร์คไปอยู่แห่งหนใด

     

     

     

              พี่หวังตอนเรามานั่งกันเห็นพี่มาร์คขึ้นมาปะครับ

     

     

     

              ก็ขึ้นมานะทำไมเหรอ

     

     

     

              “แล้วเขาไปนั่งตรงไหนทำไมไม่นั่งกับเรา

     

     

     

              “ตอนขึ้นมาพี่เห็นคุณมาร์คเขาเดินไปทางหัวเรืออ่ะอาจจะไปนั่งตรงแถวหน้าๆหรือเปล่า

     

     

     

              “เหรอครับ งั้นแบมขอไปดูพี่มาร์คหน่อยนะครับกำลังลุกเลยครับอยู่ดีๆมือพี่หวังก็ฉุดแขนผมให้ลงไปนั่งก้นติดเก้าอี้อีกครั้ง

     

     

     

              เขาไม่ให้เดินบนเรือนะครับน้องแบม เดี๋ยวจะวุ่นวายเอาได้คุณมาร์คเขาคงไม่ไปไหนหรอก

     

     

     

              “เอ่อก็ได้ครับๆ

     

     

     

              เห็นเกาะแล้วครับนั่งมาสักเกือบสี่สิบนาทีได้ก็จะถึงแล้ว มองจากบนเรือเกาะดูเล็กนิดเดียวเองแต่เวลาไปถึงจริงๆคงจะใหญ่น่าดู พี่แบมก็จำไม่ได้แล้วครับไม่ได้ไปนานล่ะ

     

     

     

     

     

              เอาล่ะคอยๆลงกันนะครับ เด็กเล็กๆอุ้มขึ้นนะครับก้าวขายาวๆอย่าเบียดกันครับ

     

     

     

              “เอากระเป๋ามาครับเดี๋ยวพี่ช่วยถือ

     

     

     

              “ไม่เป็นไรครับๆแบมถือได้ไปกันเถอะก้าวข้ามจากเรือมาอยู่บนเกาะเรียบร้อยแล้ว อะ..นั่นไงพี่มาร์คยืนรอผมหน้ามุ่ยเลยพี่แกนั่งข้างหน้าอะครับเลยได้ลงก่อน ผมกับพี่หวังนี่นั่งเกือบสุดท้ายเลยได้ลงที่หลัง

     

     

     

              “เฮ้พี่มาร์คเป็นไง เคยมาป่าวเกาะเสม็ดอะ

     

     

     

              “ไม่อะ ชาติที่แล้วมันยังไม่มีนิ่

     

     

     

              “ชาติที่แล้วคืออะไรอ่ะ-_-”

     

     

     

              “ปะเปล่าๆจะไปไหนต่อเนี่ย

     

     

     

              นั่นสิจะไปไหนต่อมาถึงเกาะแล้วก็ยังไม่ได้เห็นหาดทรายขาวๆอะไรแบบนี้นะครับ ถ้าจำไม่ผิดต้องเช่ารถเข้าไปในเกาะอีก แล้วในละรถที่ให้เช่า

     

     

     

              นั่นสิพี่หวังเราต้องนั่งรถเข้าไปใช่มั้ยครับ

     

     

     

              “ใช่แล้วครับเดินตามพี่มาเลยๆอยู่ไม่ไกลหรอกจุดบริการรถเช่า

     

     

     

              เดินมาไม่ถึงห้านาทีก็ถึงครับจุดบริการรถเช่า โหบนเกาะนี้ก็แยกเป็นหลายๆหาดอีกเหรอเนี่ย #ทำเหมือนกับไม่เคยมา ดูสิมีทั้งอ่าวพร้าว อ่าวไผ่ หาดทรายแก้ว อ่านอะไรอีกเต็มไปหมดแล้วเราจะไปที่ไหนกันดี

     

     

     

              จะไปที่หาดไหนอ่าวไหนกันดีครับน้อง มีให้เลือกเยอะนะลองเลือกดูเลย

     

     

     

              “หาดทรายแก้วครับ

     

     

     

              “โอเคขึ้นหลังกะบะเลยครับ เลทโกพี่คนชับพูดจบก็เข้าไปในรถ พวกผมก็ต้องปีนขึ้นกะบะรถสีเขียวขจีเนี่ยแหละครับ ขับรถไปรอบๆข้างทางก็ดีครับ มีชาวต่างชาติเต็มไปหมดเลย มีร้านเหล้าร้านขายของเยอะแยะ ต้นไม้ร่มรื่นมากอยากเป็นชาวเกาะจังแฮะ

     

     

     

              ประมาณสิบนาทีไม่น่าจะเกินนี้เราก็ถึงแล้วครับ จะบอกว่ามันไม่คุ้มเลยเสียไปเกินร้อยนั่งแค่ไม่ถึงสิบนาที-_- แต่ก็เอาวะเพราพี่แบมไม่ได้เป็นคนจ่ายไง คือมาทริปนี้พี่หวังออกคนเดียวอะครับ

     

     

     

              “ถึงแล้วครับ เดินเข้าไปข้างในอีกนิดนึงรถใหญ่เข้าไม่ไดน่ะครับ ขอให้สนุกกับการมาเที่ยวนะครับ

     

     

     

              พูดดีจริงๆพี่โชเฟอร์เราสามคนก็เดินถือของรุงรังเดินเข้าไปเลยครับ ไม่ไกลจริงๆด้วยผมเห็นชายหาดอยู่โน้นแล้วครับ เดินเข้ามาไกล้เรือยๆคือมันสวยมากโอโหที่สำคัญฝรั่งเต็มเลยครับผู้ชายนี่ก็ล่ำๆเป้าฟิตๆผู้หญิงนี่ก็อึ๋มไปซะหมด ความกามกำเริ่มทำให้ที่แบมอยากเข้าห้องน้ำ

     

     

     

              โหทะเลสวยจังเลยครับพี่หวัง สวยมากไม่ได้มานานเปลี่ยนไปเยอะเลย

     

     

     

              “ใช่มั้ยครับ เอาเป็นว่าเดี๋ยวพี่จะไปเราไปหาที่พักกันก่อน แล้วค่อยมาชายหาดเนอะที่พักมันก็อยู่ไม่ไกลจากชายหาดหรอกครับ ติดทะเลเลยก็ว่าได้

     

     

     

              “โอเคดีเลยครับๆๆ

     

     

     

     

     

     

             YJ RESORT & SPA

     

     

     

              “เดี๋ยวน้องแบมรอตรงนี้ก่อนนะครับ พี่จะเข้าไปดูข้างในก่อน

     

     

     

              “ได้เลยครับ ว่าแต่ที่นี้ใช่รีสอร์ทของเพื่อนพี่หวังปะครับ

     

     

     

              “ของเพื่อนพี่เขาเปิดปรับปรุงน่ะครับ น้องแบมรออยู่ตรงนี้ก่อนนะเดี่ยวพี่ไปถามเขาก่อน

     

     

     

              โอเคเลยย

     

     

     

              “พี่ขอถามไรหน่อยดิอันนี้พี่มาร์คครับ พี่หวังแกเดินเข้าไปแล้ว

     

     

     

              อะไรอ่ะพี่มาร์ค

     

     

     

              “ทำอะไรกับไอเตี้ยนั่นอะ

     

     

     

              “ทำอะไรอ่ะ?

     

     

     

              “ที่ร้องซี๊ดอะไรนั่นอะ พี่ได้ยินนะ

     

     

     

              “พี่มาร์คได้ยินด้วยเหรอ เขินจัง

     

     

     

              ได้กันแล้วใช่มั้ย

     

     

     

              ไ ด้ กั น แ ล้ ว ใ ช่ มั้ ย   จุกเลยครับได้ยินคำนี้คือเห็นแบบนี้คือพี่แบมก็ไม่ได้ง่ายขนาดนั้นซะหน่อยถ้าใครอยากกินพี่แบมจริงๆต้องรู้จักกันเกิน3ปีครับ ต้องรีบแก้ข่าว

     

     

     

              บ้าไม่ใช่ซะหน่อย แบมไม่ได้ง่ายขนาดนั้นนะว้อยยย

     

     

     

              “จะจริงเหรอทำไมต้องทำหน้าดีใจด้วย-_-

     

     

     

              “จริงดิแบมไม่ให้ใครได้แบมง่ายๆหรอกน่า ต้องคบกันเกิน3ปีนู้นแบมถึงจะยอม

     

     

     

              เย้ตายแล้วจู่ๆพี่แกก็กระโดดเข้ามากอดผมเลยครับ จะดีใจอะไรขนาดนั้นพี่แบมนี่ยังงงอยู่ นี่ดูสิกอดแล้วไม่ปล่อยเลยแถมยังกระโดดเด้งไปมาด้วย-_-

     

     

     

              แค่ผมยังไม่ได้มีอะไรกันกับพี่หวังทำไมพี่มาร์คมันจะต้องดีใจขนาดนั้น นี่งง?

     

     

     

     

     

             











    -TBC-
    สองสามตอนนี้ช่วงที่อยู่ทะเลคือบทพูดมาร์คน้อยมาก
    แต่เค้าก็พยายามยัดคำพูดให้มาร์คอยู่นะ555555555
    ข้ามมาอยู่เกาะแล้วขร่าาแน่นอนงานดำน้ำดูปะการังต้องมา
    ที่สำคัญตอนหน้าจะมีคนเพิ่มมาด้วยยยย อยากรู้ต้องติดตาม

    เม้น+สกรีมแท็ก#ฟิคคลมบ
    1 เม้น = 1 กำลังใจ
     

    Ⓒ QRD
     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×