[OneShot] Behind the Gugudan Feat. NaJeong (Nayoung X Sejeong)

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

#หลังม่านคูกูดัน 

หากกล่าวถึงคำว่า Gugudan คาดว่าหลายคนคงพอได้ยินชื่อนี้มาบ้างไม่มากก็น้อย

วงเกิร์ลกรุ๊ปน้องใหม่เจ้าของเพลงไตเติ้ลอย่าง Wonderland และ A Girl Like Me

และสิ่งที่ผู้คนมักจะนึกถึงคู่กันเสมอเมื่อเอ่ยชื่อวง Gugudan นั่นคืออะไร

คุณคงพอจะเดาได้ใช่ไหมคะ?

ก๊อดเซจอง

ฉันเองค่ะ!

ก๊อดเซจอง หรือ คิมเซจอง คือเจ้าของตำแหน่งอันดับ 2 จากการแข่งขันของเด็กฝึกหัดชื่อดัง

อย่างรายการ Mnet Produce 101 หลังจบรายการฉันจึงได้เดบิ๊วท์เป็นไอดอลเกิร์ลกรุ๊ป IOI

อย่างกับฝันแหน่ะ... ฉันได้เป็นนักร้องที่ขึ้นแสดงเวทีเดียวกับรุ่นพี่ไอดอล จากแต่ก่อนทำได้เพียง

แค่นั่งดูพวกเขาอยู่บนเวทีจากหน้าจอโทรทัศน์เพียงเท่านั้น นอกจากการได้ทำตามความฝันที่ว่าแล้วนั้น

ฉันยังได้เจอเพื่อนร่วมวงที่สุดยอด แบบไม่รู้ว่าจะหาเพื่อนที่พร้อมจะ บ้าไปด้วยกัน แบบนี้ได้เมื่อไหร่อีก

เอ่อ นั่นถือเป็นข้อดีนะคะ..

แต่น่าเสียดายที่ฉันไม่ได้อยู่กับพวกเธออย่างเต็มที่ เพราะช่วงหลังต้องให้เวลากับวงของค่ายตัวเอง

อย่าง Gugudan ที่ได้เดบิ๊วท์ในช่วงที่ฉันกำลังโปรโมทเพลงของ IOI อยู่พอดี ฉันต้องมีความรับผิดชอบ

มากขึ้นเพื่อให้งานออกมาอย่างสมบูรณ์แบบที่สุดเท่าที่จะทำได้ ซึ่งเท่าที่ทำได้ฉันว่า มันก็โอเคอยู่นะ…

ถึงตอนนี้ IOI ได้ยุติการโปรโมทไปแล้ว ทว่าตารางของฉันไม่ได้แน่นน้อยลงและชีวิตไม่ได้สบายขึ้นแต่อย่างใด

ฉันยังต้องทำหน้าที่โปรโมทเพลง A Girl Like Me ร่วมกับเพื่อนๆวง Gugudan และเพราะว่าเซจองคนนี้

ยังมีอะไรที่ยังบกพร่องอยู่มาก ฉันจึงต้องฝึกซ้อมร้อง และเต้น นั่นทำให้นึกถึงตอนเป็นเด็กฝึกหัดเหมือนกัน

นอกจากงานที่ว่าแล้ว ที่ขาดไปไม่ได้เลยคือ การออกรายการวาไรตี้ รวมถึงการถ่ายแบบและโฆษณาต่างๆ

นี่มันไฮต์ไลท์เลยนะคะ..

ดังนั้นวันนี้กว่าฉันจะถ่ายรายการเสร็จก็ปาเข้าไปเกือบตีสามแล้ว นี่ยังไม่รวมเวลาเดินทางอีกกว่าหนึ่งชั่วโมง

ฉันกล่าวลาเมเนเจอร์ของตัวเอง เขารอจนฉันเดินเข้าหอพักจึงค่อยกลับไป ฉันเปิดประตูเข้าห้องอย่างอ่อนล้า

ฉันเอี้ยวตัวไปมา พลางทุบบีบนวดไหล่ทั้งสองข้างของตัวเองคล้ายจะเป็นการไล่ความเมื่อยขบที่ว่านั่นออกไป

ไฟในห้องถูกปิดสนิท บอกให้รู้ว่าทุกคนคงหลับไปแล้ว ท่ามกลางความมืดมีเพียงแสงสลัวจากดวงไฟภายนอก

ส่องเข้ามาให้พอเห็นทางเดิน คิมเซจองเดินผ่านตรงห้องนั่งเล่นก่อนหางตาจะไปสะดุดกับร่างของใครบางคน

ที่นอนคุดคู้อยู่ตรงโซฟา ฉันค่อยๆย่องเขาไปหา ด้วยกลัวว่าตัวเองจะเป็นสาเหตุที่ทำให้เธอคนนี้ตื่นขึ้นมา

คิมนายอง..

เธอคือคนที่กำลังนอนหลับฝันหวานอยู่นั่นเอง

ฉันนั่งลงที่พื้นข้างโซฟา พลางมองหน้าคนที่นอนหลับสนิทอยู่ ใบหน้าน่ารักถูกปิดบังด้วยผมสีทองของเธอ

สีผมที่ทำให้พี่นายองดูเซ็กซี่ขึ้นมาไม่น้อยในความรู้สึกของหลายคน ทว่าในความคิดของเซจอง พี่นายองคนนี้

เป็นเพียงหญิงสาวจอมโก๊ะที่ยังน่าแกล้งอยู่เหมือนเดิม อันที่จริงแล้วเซจองเองก็ไม่ได้เป็นพวกขี้แกล้งคนหนักๆ

เหมือนสมาชิก IOI บางคนหรอกนะ เพียงแต่แค่เห็นหน้าของคนที่กำลังนอนหลับอยู่ตรงหน้า ความรู้สึกอยาก

แกล้งคนมันมาจากไหนก็ไม่รู้เหมือนกัน จะเรียกว่าการเรียกร้องความสนใจก็คงจะไม่ผิดสักเท่าไหร่ล่ะมั้งคะ…

แม้ความง่วงจะเริ่มเข้าครอบงำฉันก็ยังคงยิ้มกว้าง

เพราะเธอคนนี้ เค้าถึงได้มาถึงทุกวันนี้ได้…

พอเห็นคนที่นอนอยู่ขยับตัว ฉันก็มีสีหน้าแปลกใจพลางนึกไปว่าตัวเองเผลอทำอะไรที่เป็นการปลุกเธอหรือไม่

คงเป็นเพราะความเมื่อยหญิงสาวร่างสูงที่นอนคุดคู้อยู่ก็ยืดตัว แขนที่ยาวของเธอจึงที่แกว่งมาชนหน้าผากของ

ฉันอย่างไม่ได้ตั้งใจ มันไม่ได้เจ็บอะไรมากมายหรอกค่ะ แต่ก็แรงพอจะทำให้คนที่หลับอยู่ตื่นขึ้นมาได้ละกัน

พี่นายองค่อยๆปรือตามองฉัน พอได้สติดี เธอก็เอ่ยถามเสียงแหบพร่าอย่างคนเพิ่งตื่นนอน

“พี่ตีโดนเธอเหรอ ขอโทษนะ”

อ่า ฉันเริ่มคิดว่าเธอเป็นคนเซ็กซี่ขึ้นมาบ้างแล้วล่ะ…

“ไม่เป็นไรค่ะ มันไม่ได้เจ็บอะไรหรอก”

ฉันว่าพลางลูบหน้าผากตัวเองป้อยๆ

“ไหนมาดูซิ”

เธอยื่นหน้ามาใกล้ ท่าทางฝืนเบิกตาของเธอเพื่อพิจารณาดูรอยตีหน้าผากฉันนี่ช่างดูน่ารัก

“พี่ดูอย่างกับมันเป็นแผลแตกเลยนะ”

คำพูดของฉันที่คล้ายจะเป็นการแหย่ ทำให้พี่นายองผลักฉันออกห่างเบาๆ

“ก็เว่อร์ไปไหม?”

ฉันหัวเราะคิกคักด้วยน้ำเสียงของลุงสูงอายุอย่างพอใจที่ได้แกล้งคนเป็นพี่

“ทำไมมานอนตรงนี้คะ?”

ฉันค่อนข้างเป็นห่วงว่าพี่นายองจะคอเคล็ดไปก่อนจะถึงเช้า เพราะโซฟาตัวนี้เหมือนเหมาะกับคนร่างเล็ก

อย่างฉันเสียมากกว่า พอคนก้านยาวอย่างพี่นายองมานอน มันจึงดูเล็กไปอย่างถนัดตา มันทำให้ฉันกังวล

“มารอฉันเหรอคะ?” ฉันแหย่อีกรอบ ไม่รู้สึกเบื่อแม้แต่น้อยกับการหยอกล้อกับเธอคนนี้

พี่นายองไม่ตอบคำถาม เพียงยิ้มน้อยก่อนจะดึงมือของฉันเพื่อให้ขึ้นไปนั่งบนโซฟาข้างกัน

ซึ่งฉันก็ทำตามเธออย่างว่าง่าย รอยยิ้มน่ารักของเธอทำให้ฉันเผลอยิ้มตามอย่างห้ามไม่ได้

ความเคยชินทำให้ฉันทิ้งตัวลงนอนบนตักของเธอ พี่นายองทัดผมของตัวเองพลางก้มมองฉัน

มุมเสยอาจจะเป็นฆ่าใครหลายคน ทว่ากลับกัน

มุมเสยนี่ไม่ได้ฆ่าพี่นายองนะ แต่ฆ่าฉันนี่แหละ…

“วันนี้สนุกไหม?”

คำถามของเธอให้ความรู้สึกเหมือนกำลังคุยกับแม่หลังกลับจากโรงเรียนยังไงก็ไม่รู้

ทั้งอบอุ่นและมีความสุข ทุกวันที่มีโอกาสเราสองคนจะหาเวลามาคุยกันแบบนี้เสมอ

มันเป็นความรู้สึกที่อธิบายยากนะ แต่ไม่ว่าฉันจะถ่ายรายการที่สนุกมากมายแค่ไหน

ก็เทียบไม่ได้กับการได้กลับมาเห็นหน้าพี่นายอง แค่ได้ฟังเสียงและมองการกระทำที่อ่อนโยนของเธอ

ฉันว่ามันคือความสุขที่สุดแล้ว…

“พี่ว่าหน้าฉันบวมขึ้นไหม?”

เพราะช่วงนี้ฉันทานอาหารได้เต็มที่แบบไม่ต้องไดเอทเหมือนช่วงแต่ก่อน น้ำหนักฉันจึงขึ้นนิดหน่อย

ฉันก็รู้สึกขัดใจกับรูปร่างของตัวเองเหมือนกันนะ แต่ว่าพอได้ตามใจปากแล้ว มันก็หยุดไม่ได้อีกเลยค่ะ

พี่นายองขำกับคำถามและท่าทางนั่น ก่อนเธอจะเลื่อนมือทั้งสองของตัวเองมาโอบใบหน้าฉันไว้

“ก็ไม่นะ ยังโอบได้รอบเหมือนเดิมนี่”

“จริงนะ”

“อื้อ” พี่นายองตอบรับพร้อมกับบีบแก้มของฉัน เธอดูจะหมั่นเขี้ยวฉันไม่น้อยเหมือนกัน...

“พูดดีมากมาให้ฉันจุ๊บหน่อย”

ฉันเด้งตัวขึ้นพลางขยับเข้าหาเธออย่างรวดเร็ว คราวนี้ฉันโอบตัวเธอไว้ด้วยแขนของตัวเองบ้าง

พี่นายองเอี้ยวคอหนีออกห่างจากการจู่โจมของฉัน พลางบ่นอย่างไม่จริงจังนัก “พอเลยนะ”

“พออะไร ยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ”

ฉันเบะปากอ้อนเธออย่างเอาใจ ในขณะที่พี่นายองไม่ได้ดันตัวหนีแล้ว แต่ยกมือขึ้นมากั้นเราสองคนแทน

“ฉันง่วงแล้ว อยากนอนอ่า”

เสียงอ่อนของเธอทำใจฉันอ่อนยวบ แต่ทำแบบนี้ไม่ได้ก็ทำให้ฉันอยากปล่อยมือจากตัวเธอหรอกนะ

ยิ่งเธอเลื่อนมือมาปิดหน้าแล้วเอนศีรษะมาพิงกันอีกนี่ ฉันละยิ่งอยากกอดอยากฟัดเธอมากขึ้นไปอีก

"อย่ามาเปลี่ยนเรื่องค่ะ" ฉันเหวี่ยงตัวเธอไปมาเบาๆอย่างหมั่นเขี้ยว “งั้นพี่จุ๊บฉันแทนก็ได้”

“อ่า แบบนี้มันไม่ต่างกันไหมเซจองอา”

เธอเอามือลง พลางทำหน้ายับๆยุ่งๆอย่างที่เธอชอบทำใส่ฉัน ไม่รู้เหรอไงว่าคนมันแพ้น่ะ…

“วันนี้ฉันทำงานเหนื่อยมากเลยนะ พี่ก็ตามใจฉันหน่อยสิ”

“เซจองอา”

ฉันอมลมแก้มป่องพลางหันใบหน้าด้านข้างใส่เธอโดยไม่ฟังคำคัดค้านของเธออีก

นี่ฉันเล่นใหญ่แบบสตรองขนาดนี้ ถ้ายังไม่ยอมกันอีกก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้วค่ะ…

“หันหน้าไปสิ”

ฉันอมยิ้มอย่างอารมณ์ดี แอบมองหน้าคนพูดเล็กน้อย ดูท่าว่าหน้าฉันคงเจ้าเล่ห์ไปหน่อย

จึงถูกเธอฟาดที่ไหล่เข้าให้ แต่ฉันไม่ว่าอะไรหรอก เพราะสิ่งที่กำลังจะได้จากเธอมันคุ้มกว่า

ฉันรอจังหวะที่พี่นายองขยับเข้ามาใกล้ ลมหายใจอุ่นๆของพี่นายองกระทบที่ใบหน้าของฉัน

ทำให้พอจะเดาได้ว่าเธอใกล้เข้ามาแล้ว รออีกไม่กี่อึดใจฉันจึงหน้าใบหน้ากลับไปอย่างตั้งใจ

เป๊ะ!

จุ๊บ!

ฉันสัมผัสได้ถึงความนุ่มนิ่มของริมฝีปากพี่นายองผ่านริมฝีปากของฉันเอง

พี่นายองเบิกตากว้างมองฉันอย่างตกใจ ฉันจึงอาศัยจังหวะที่เธอกำลังอึ้ง

แลบลิ้นล้อเธอก่อนจะวิ่งหนีเธอที่ลุกขึ้นมาวิ่งไล่ หลังจากได้สติของตัวเองกลับคืนมา

ฉันวิ่งมาหยุดหน้าห้องของพี่นายองกับมินา ทำท่าจะเปิดประตูห้องเพื่อเป็นการขู่เธอ

“ถ้าพี่ตีฉัน ฉันจะเปิดประตูไปปลุกมินานะ”

และได้ผลเมื่อพี่นายองยอมลดมือของตัวเองลงอย่างช้าๆ ฉันหัวเราะอย่างชอบใจที่ได้แกล้งพี่เค้า

พี่นายองน่ะรักน้องสาวร่วมวงคนนี้อย่างกับอะไรดี มีเหรอที่เธอจะไม่ยอมให้กับคำขู่แบบนี้ของฉัน

“อย่าไปกวนน้องนะ”

เนี่ย น่ารักแบบนี้ใครจะไม่ชอบ

อุ๊บ!

“โอเค มาจบศึกนี้กันค่ะ”

พี่นายองกอดอกหรี่ตามอง แต่ฉันไม่ได้รู้สึกกลัวเธอแม้แต่น้อย

“ฉันจะให้พี่จุ๊บคืนค่ะ”

“นี่!!”

พี่นายองยกมือขึ้นทำท่าจะฟาดฉันอีกครา ฉันจึงต้องัดไม้ตายมาใช้ด้วยการจับลูกบิดประตูห้อง

“พี่ตี ฉันเปิดจริงๆนะ”

พอทำอะไรไม่ได้ พี่นายองก็กระโดดขึ้นลงอย่างขัดใจ ฉันมองท่าทางของเธอแล้วก็อดหัวเราะไม่ได้

“เอาล่ะๆ ไม่แกล้งแล้ว”

ฉันยกมือเป็นการยอมแพ้ แต่สิ่งที่ฉันได้ตอบแทนคือการโดนล็อกคอด้วยแขนยาวๆนั่นของเธอ

พลางลากตัวไปตามทาง ปลายทางคงเป็นห้องนอนของฉันนั่นเอง เธอทั้งล็อกคอและบ่นอะไร

งุ้งงิ้งอะไรก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่แทนที่จะสลดฉันกลับไม่สามารถกลั้นเสียงหัวเราะของตัวเองได้ซะงั้น

มีเหรอคนอย่างฉันจะสู้แรงพี่นายองไม่ได้ ลำพังแค่ออกแรงนิดหน่อย ฉันก็สามารถบิดตัวออกมาได้แล้ว

ฉันแค่ไม่อยากทำน่ะค่ะ..

“เข้าห้องไปนอนเลยนะ”

พี่นายองปล่อยฉันเป็นอิสระ ก่อนจะพยายามดันฉันเข้าห้องไป ซึ่งรอบนี้ฉันไม่ยอมง่ายๆนะคะ

“พรุ่งนี้ฉันมีงานเช้านะคะ”

ปกติฉันไม่ใช่คนขี้อ้อนหรอกนะคะ แต่กับพี่นายองไม่รู้วิญญาณขี้งุ้งงิ้งอะไรเข้าสิง ฉันถึงเป็นแบบนี้ตลอด

ซึ่งต่างกับพี่นายองที่ชอบเลื้อยชอบซบคนอื่นไปทั่ว ซึ่งบางทีมันก็ทำให้ฉันก็แอบหวงเหมือนกันนะคะ…

“อ่อ แล้วจะรองท้องก่อนไหม พี่จะตื่นมาเตรียมให้”

“ไม่ต้องหรอกค่ะ ฉันต้องออกตั้งแต่เช้ามืดเลย”

พี่นายองขมวดคิ้วไม่พอใจ คงเพราะฉันเอาเวลาที่ควรจะนอนมาเล่นอยู่ล่ะมั้งคะ

“งั้นก็ไปนอนได้แล้วไป”

พี่นายองไล่ฉันอีกรอบ ฉันจึงจำยอมเดินเข้าห้องมา แต่ก่อนจะปิดประตูฉันไม่ลืมที่จะอ้อนเธออีกรอบ

มันออกจะเก้อเขินเล็กน้อยที่จะเล่า เอาเป็นว่าให้พวกคุณไปคิดกันเองแล้วกันนะว่าฉันขออะไรจากเธอ…

อ้อ แล้วก็..

มาพนันกันไหมคะว่าพรุ่งนี้พี่นายองจะตื่นมาส่งฉันอีกหรือเปล่า

ฉันขอพนันว่า ฉันจะต้องได้เห็นหน้าเธอก่อนออกจากหอแน่นอนค่ะ

แล้วคุณล่ะคะ เห็นว่ายังไง?

 

====================================================================

 ยอมรับว่าหลงคู่นี้ไปเต็มๆเลยค่ะ เค้ารู้จักวงนี้จากเพลง A Girl Like Me พอมาตามก็หลงพี่นายองไปเลยค่ะ

เอาจริงคือเพิ่งมารู้จักเซจองกับ IOI หลังจากนั้นอีกค่ะ ล้าหลังมากๆ 55555

คู่นี้ดูเป็นพี่น้องที่น่ารักดีค่ะ เหมือนที่เซจองเคยบอกว่าอยู่กันมาหลายปีเลยสนิทกันมาก

จากรายการ Produce 101 ก็เห็นโมเม้นเยอะพอสมควร

ทำให้แอบนึกถึงแทนี่เลย ><

อยากให้ทุกคนได้รู้จักคู่นี้นะคะ รายการคู่เค้าก็หลายรายการเหมือนกัน

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านกันนะคะ

ปล. #น้องหมอมิ ตอนใหม่จะมาเร็วๆนี้ค่ะ ><