ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    SF[พี่เอก&พี่เบส] : Little Love

    ลำดับตอนที่ #17 : Chapter 15 : คำถาม

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 5.75K
      21
      28 เม.ย. 56



    Chapter 15 : คำถาม

    Rate : PG

    ,

    ,

    ,

    ,

    ,

    ,

    ,

    ,

    พี่เชฟ ผมว่าผมจะย้ายไปที่อื่นแหละ

    เอ้า!ทำไมล่ะ อยู่ที่นี่แหละ เดี๋ยวไอเอกก็เจอหรอก

    แล้วแฟนพี่อ่ะ…”ผมว่าพร้อมกับมองไปยังตักของพี่เชฟที่มีคนผมน้ำเงินตัวสูงๆร่างบางๆนอนอยู่ ไม่ใช่ใครที่ไหนครับ พี่โน้ตหรือก็คือนมตี้โน้ตที่ทุกคนรู้จักนั่นแหละครับ พวกเขาเป็นแฟนกัน

    แฟนพี่ทำไม?ยังจะมาถามหน้าซื่ออีกว่าทำไม ก็พวกพี่อยู่ด้วยกันอย่างเนี้ยะๆแล้วจะให้ผมอยู่เป็นก้างหรือไงล่ะ โว๊ะ!

    เหมือนผมเป็นคนนอกนิครับ เหมือนจริงๆนะ ก็พี่โน้ตกับพี่เชฟเขาอยู่ด้วยกันแล้วอยู่ดีๆมีผมมาอีกคนมันก็แบบ….เฮ้อออ~~~~

    นอกที่ไหน น้องพี่ต่างหากพี่เชฟว่าพลางลูบหัวผมเบาๆ

    ไม่เอาอ่ะ ผมว่าผมไปอยู่บ้านดีกว่าผมพูดอย่างใช้ความคิดครับ ถ้าจะย้ายก็ง่ายเพราะแบบผมก็อยู่ใกล้ๆแค่นี้เอง ถัดจากบ้านพี่เชฟไปซอยเดียว

    ไหนว่าหนีเอกอยู่ เดี๋ยวก็หาเจอจนได้พี่แกก็ยังคงเป็นห่วงความปลอดภัยของผมครับ=.=

    ไม่เป็นไรหรอกพี่เห็นไอเอกบีมันบอกว่าเอกมันเคยมาหาผมที่บ้านตั้งหลายครั้งแล้วแต่เพราะว่าผมมาอยู่กับพี่มันเลยไม่เจอ คิดว่าน่าจะไม่มาอีกแล้วแหละผมเล่าให้พี่เชฟฟังครับ พี่แกก็ทำหน้าเหมือนคิดอะไรอยู่สักพักก่อนที่จะหันมามองผม

    แน่ใจน่ะ?พี่เชฟถามขึ้นมาอย่างกังวล ผมแค่หลบคนเองนะพี่ ทำเป็นจริงจังซะ=.=

    อื้มม ไม่เป็นไร ถ้ามีอะไรจะรีบโทรหาเลยต้องให้ความมั่นใจกับเขาครับ อย่างว่าพวกคนที่อายุเยอะๆแล้วมักจะขี้กังวล….

    ถ้าเบสว่างั้นนะ ก็ได้ แต่มีอะไรต้องโทรมาเลยนะพี่เชฟกำชับกับผมอีกครั้งหนึ่ง

    คร้าบบบบบผมตอบรับพี่เขาไปก่อนจะเดินไปเก็บของต่างๆที่เป็นของผมจนหมด แล้วพี่เชฟก็ไปส่งผมที่บ้านครับ แต่พอผมมาถึงที่บ้านก็ต้องพบกับเหล่าสัมภาระอะไรต่างๆมากมายที่อยู่หน้าบ้านผม อะไรกันเนี้ยยย??

    อ้าว!!ลูกเบสสสนั่นเสียงแม่ผมเองครับ พอท่านเห็นผมปุ๊บก็เข้ามากอดผมทันทีเลย

    สวัสดีครับแม่ นี่อะไรกันครับเนี้ยะ?สงสัยครับสงสัย ผมถามแม่ตาก็พลางมองไปที่ของต่างๆมากมาย

    อ่อ!พอดีพ่อกับแม่จะไปเที่ยวกันน่ะจ๊ะ^^”แม่พูดขึ้นด้วยรอยยิ้มที่สดใส หา?

    ห๊ะ?ไปวันไหนครับ?

    วันนี้แหละ แกกลับมาพอดีก็ดีแล้วอ่ะเฝ้าบ้านแล้วก็ดูแลเจ้าน้ำตาลมันด้วยพ่อว่าพร้อมกับยื่นกระต่ายสีน้ำตาลมาให้ผม มันเป็นกระต่ายของผมเองแหละครับชื่อว่าน้ำตาล ก็ตัวมันสีน้ำตาลนิตั้งชื่อแบบนี้ก็เหมาะสมดีแล้ว แต่นั่นไม่ใชประเด็นสำคัญครับ!

    ห๊ะ!แล้วผมอ่า~”งงสิครับคราวนี้ไปเที่ยวกันแต่ไม่ชวนผมเล้ยยย แหมแต่จะบอกก็ไม่มีแถมยังให้ผมเฝ้าบ้านแล้วก็ดูแลไอเจ้าน้ำตาลอีก!จะไปเดทกันสองคนสิท่า=.=

    ฉันก็บอกอยู่นี่ไงว่าเฝ้าบ้านพ่อพูดพลางช่วยแม่จัดของใส่รถครับ กำ

    โหหห ดูทำ!ผมอุตส่าห์กลับมานะเนี้ยยงอนครับงอน

    กลับมาไม่ได้จังหวะเองดูพ่อผมพูด นี่ผมผิดใช่หม้ายยยยย

    ชิ!”ยอมรับชะตากรรมก็ได้ครับ!เห็นแก่น้ำตาลที่ไม่มีใครดูแล

    อย่าลืมล่ะ!เฝ้าบ้านให้ดีๆอาทิตย์พ่อกับแม่ก็กลับมาแล้ว ไปแหละพ่อพูดหน้าระรื่นเชียวครับ=.=

    ไปนะจ๊ะ^^”แม่ว่าพลางเดินมาหอมแก้มผม แล้วทั้งสองคนก็ออกเดินทางสู่ความเวิ้งว้างอันไกลโพ้นนนน ครับผม-.-

    เฮ้ออออ อยู่กับแกก็ได้เนอะ เนอะน้ำตาลลลผมว่าก่อนจะเดินเข้าบ้านไปครับ

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    [Eak : Part]

    [พี่เอก!!!หมายความว่าไงคะ!!]แหละนี่ก็เป็นอีกครั้งหนึ่งในวันนี้ที่พอผมรับสายจากคนๆนี้ทีไรก็เป็นอันต้องได้ยินเสียงแหลมๆจากเธอทุกที เฮ้ออ~

    หมายความว่าพี่ไม่ว่างไงครับมิ้นท์ชวนผมออกไปเดทแต่ผมกลับบอกเธอไปว่าไม่ว่าง ผมก็เลยต้องมาทะเลาะกับเธอนี่แหละครับ

    [อะไรกันคะพี่เอก!เดี๋ยวนี้พี่แปลกๆไปนะ มิ้นท์ชวนกี่ทีๆก็ไม่ว่าง งั้นพรุ่งนี้ล่ะคะ]เสียงจากปลายสายทำให้รู้ว่า เธอคงจะอารมณ์หงุดหงิดมากแล้วแหละครับ

    พรุ่งนี้พี่ก็ไม่ว่างครับผมไม่ว่างจริงๆนะ ไม่ใช่ผมหลีกเลี่ยง แต่วันนี้ก็วันที่สามเข้าไปแล้วที่เบสยังไม่กลับมาและผมก็หาเบสไม่เจอ ถ้าผมยังหาเบสไม่เจออยู่อย่างนี้ผมไปเดทไม่ได้หรอกครับ

    [พี่เอก!โอ้ยยย!!!!!!งั้นก็ตามใจ!!]มิ้นท์กระแทกเสียงพูดใส่ผมก่อนที่จะวางสายลงไป เฮ้ออ~~ผมว่ามิ้นท์ทำตัวน่ารำคาญขึ้นนะ-.- ผมเก็บโทรศัพท์ใส่ในกระเป๋ากางเกงก่อนที่จะขึ้นรถเพื่อขับออกไปตามหาเบสต่อ ผมกลับบ้านไปเพื่อเปลี่ยนไปเอารถยนต์มาใช้เพื่อการตามหาเบสโดยเฉพาะเลยครับ เมื่อไหร่ผมจะเจอเบสสักที ทั้งออยคิวนิวมายด์ก็ยังหาไม่เจอเลยครับ

    ก๊อกๆ

      เสียงเคาะตรงกระจกรถทำให้ผมต้องหันไปมองทันทีว่าใคร และพอผมรู้ว่าเป็นใครผมก็เปิดประตูรถออกไปคุยกับมันทันทีครับ

    ไอมึง ตามหาเบสยังไม่เจอหรอ?ไม่ใช่ใครครับ แฝดผมเอง ไอเอกบี

    อื้ม ยังว่ะกูเครียดจะตายอยู่แล้วเนี้ยะผมเครียดจริงๆนะครับ ผมอยากเจอเบส ผมอยากอยู่ใกล้ๆเบส ผมอยากเห็นหน้ามัน ผมต้องหามันให้เจอ!

    กูรู้นะว่ามันอยู่ไหนไอเอกบีพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงสบายๆ แต่ผมนี่คืออึ้งไปแล้วครับ

    ว่าไงนะ!”ผมแทบจะกระโจนไปตระครุบมันทันที ทำไมไม่บอกกูให้เร็วกว่านี้ว่ะห๊ะ!

    กูรู้ว่ามันอยู่ไหน กูจะบอกมึงให้ก็ได้นะแต่มึงต้องตอบคำถามกูก่อนมันว่าพลางมองผมตรงๆ

    กูจะตอบมึงทุกอย่าง!แค่มึงบอกกูมาว่าเบสอยู่ไหนอะไรก็ได้ถามกูมาเลย!

    มึงชอบเบสแบบไหน?”…คำถามนี้

    “….”เงียบครับ

    “…ตามหาเบสต่อไปก็แล้วกันมันว่าพร้อมกับทำท่าจะหมุนตัวเดินไปครับ

    ชอบ!กูชอบเบส!”ผมรีบตะโกนออกมาทันทีเลยครับ แล้วก็ได้ผลเอกบีหันกลับมาหาผมแล้ว

    แบบไหน?ยังจะต่อ

    “….”

    กูถามว่าแบบไหน?ไม่ต้องทำน้ำเสียงกดดันกูได้ไหมมมม

    มะมากกว่าเพื่อน

    ไม่ได้ยินกวนตีน=.=

    กูชอบมันมากกว่าเพื่อน กูชอบเบส กูอยากให้มันเป็นของกู เอกกูขอร้องแหละบอกกูเถอะว่ามันอยู่ไหน?ผมเริ่มขอร้องมันแล้วครับ

    ฮึ!ยอมรับได้แบบนี้ก็ดี งั้นมึงก็ไปทำให้กูเห็นซะว่าเบสเป็นของมึง

    ,

    ,

    ,

    ,

    ,

    ,

    ,

    ,

    ,

    ,

    ,

    ,

    TBC>>>

     

    เหยดดดดดดดด~~~แต่งตอนนี้ได้แล้ววว>< คือคิดอะไรได้ก็แต่งเบยยย กำๆแลดูชุ่ยมาก 5555

    มาแบบมึนๆแต่หวังว่าจะโอเคเนอะกับตอนนี้

    ปล. ……………คิดไม่ออกว่าจะพูดอะไรดี คืออตอนนี้ตีสามครึ่งกว่าๆแล้ว มึนมาก5555มีอะไรติดไว้ชาปเตอร์หน้าเด้อ=w=

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×