จ้าก...!!! (ถูกเงาลึกลับจิกหัวขึ้นจากเตียงนอน)
โย้ หวัดดีคับทุกคน (โป๊ก..! ยังมาทำเป็นพูดดีอีก...)
ฮือๆ ขอโต้ดคับทุกคน เอาเป็นว่าจะเล่าให้ฟังตั้งแต่ต้นละกันว่าหายไปไหนมานะ...
คืองี้ ตอนแรกก็เป็นเรื่องของวิทยาลัยที่จะเรียนต่อนั้นแหละคับ วุ่นวายพอควร
แต่กระนั้นก็ไม่เท่ากับโปรเจ็คอะคับ แบบว่าในสามสี่อาทิตย์นั้นได้นอนตอนตีหนึ่งบ้าง ตีสามบ้างอะ
แง่ๆ ได้นอนสามชั่วโมงแล้วไปเรียนต่อ ต้องตั้งทั้งนาฬิกาปลุก ทั้งเตือนความจำ เผื่อตื่นสาย (แต่ก็ยังสายจนได้ T^T)
แล้วหลังจากนั้น หลังจากทำตัวแอนิเมชั่นได้แล้ว ก็ยังต้องมานั่งทำตัวรายงานอีกสองบท คือสี่กะห้า เจ้ากำ...เมื่อ อ. ให้นำตั้งแต่บทหนึ่งถึงห้ามาแก้อีก นั่งทำงกๆ
มีเพื่อนร่วมกลุ่มอีกสองคน ลั่นล้ากันดีเหลือเกินคับ พี่แกสนุกสนานอยู่ได้ มีมาถามด้วยแน่ะว่าเสร็จรึยัง ทำนองว่าจะเร่งเรา... (แน่จริงทำไมไม่ถามต่อละว่าให้ช่วยมั้ย...!!! O*O ทำไม่รุไม่ชี้แล้วเดินหนีไปทำไม ไอ้เพื่อน...)
หน้าจอคอมก็รักสนุกเหลือเกิน เต้นไม่หยุดเลยคับ ตั้งแต่ตอนทำแอนิเมะแล้วด้วย ทำนองว่าเวลาทำให้ตัวละครขยับจะต้องเล็งสุดๆ อะ TOT
แล้วก็มีวิชาหนึ่ง เป็นวิชาที่สนุก อ. สอนเข้าใจดี นั้นก็คือ (แต๊นแต้น...) GUI คับผม เป็นวิชาที่ผมชอบมาก และเป็นวิชาที่เขียนโค๊ดง่ายที่สุดแล้ว ง่ายว่าภาษาซี หรือปาสคาลที่ให้เขียนแต่ในจอดำอีก อืมนั่นล่ะคับ...ก่อนจบ อ. แกก็เลยนึกสนุกอะไรขึ้นมาก็ไม่รุคับ (อันที่จริงแกบอกคร่าวๆ มาตั้งแต่เปิดเทอมแล้วล่ะคับ) สิ่งนั้นคือ...มินิโปรเจ็คค้าบบบ TOT ทั้งที่ผมก็ไปถามแกตั้งนานแล้วว่าต้องทำยังไง แต่ก็ไม่รุทำไมแกถึงมาบอกเอาตอนที่ผมกำลังเร่งทำโปรเจ็คใหญ่นี้ด้ายยย อ่า....
แล้วความคิดอย่างหนึ่งก็แว๊บเข้ามาคับ
มินิโปรเจ็คนี้ อ. แกให้ทำสามคนอีก งั้น...ผมโยนให้คุณเพื่อนตัวดีที่กำลังจะเดินหนีนั้นไปซะเลยดีกว่า อะฮ่า (ภูเขาลูกน้อยหลุดจากอก) ดีใจอยุ่ได้พักหนึ่ง แล้วก็ต้องกลับไปทำโปรเจ็คใหญ่อยู่ดีล่ะคับ T_T
แต่สุดท้าย ตัวโปรแกรมที่ต้องทำ ก็ไม่พ้นผมอยู่ดีล่ะ (แถมยัดเยียดให้ทำเอกสารบทที่สี่อีก -_- )
และด้วยเหตุนี้ละคับ ขนาดคนที่เข้าใจในวิชานี้ค่อยข้างดีอย่างผม (นิดนึงๆ) ยังต้องใช้เวลากว่าสองวันถึงจะทำตัวโปรแกรมเสร็จ (ต้องทำที่ รร. เพราะโปรแกรมนี้เท่านั้นที่ลงไม่เป็นจริงๆ คุณVB2005 นี่ละคับ) แล้วเพื่อนๆ ที่ไม่ค่อยเข้าใจอีกละ ตอนนั้นถ้าแยกร่างได้ ก็อยากจะแยกไปแล้วละ เห็นเพื่อนๆ ที่ทำไม่ได้แล้วหันมาเรียกผม มันทำไม่ได้อะคับ จะให้เดินหนีไป หรือบอกปฏิเสธเหมือนที่บางคนเค้าทำกันนั้นน่ะ ทำไม่ได้หรอก...ก็เพราะพวกเค้าเป็นเพื่อนนี้นา
แล้วพอหลังจากช่วยเท่าที่ช่วยได้ไปแล้ว (ตอนนั้นผมก็โทรมเต็มทนแล้วละ) มีไปบ่นกับเพื่อนๆ กลุ่มหนึ่งว่าอยากจะช่วยทุกๆ คนเลย แต่มีแค่สองมือ อยากจะแยกร่างได้จริงๆ แล้วก็เขาก็บอกกลับมาว่า ทำไปตั้งเยอะแล้ว วันข้างหน้าเวลาต้นเดือดร้อน ไม่มีใครมองข้ามได้ลงหรอกนะ แฮะๆ ตอนนั้นอยู่หน้าห้องสอบ เที่ยวเดินเล่นไปเรื่อย หนังสือก็ถือไว้ในมือ (ทำไมไม่อ่านหา..!) ไม่ได้นึกหรอกว่ามันซึ้งกินใจขนาดไหน จนหนึ่งนาทีผ่านไปถึงรู้สึก (รู้สึกช้าไปหน่อย แฮะๆ)
ตอนนี้ก็สอบเสร็จ และปิด รร. เรียบร้อยแล้วคับ อันนี้ล่ะเรื่องใหญ่ (ผมจะอัพนิยายยังไงล่ะ บอกแล้วว่าบ้านผมอยู่อย่างธรรมชาติ หุหุ อย่างน้อยก็ภูมิใจที่ได้สูดอากาศบริสุทธิ์ตลอดเวลาคับ)
อย่าว่าแต่อัพเลย เรี่ยวแรงที่จะนำไปเขียน ไปพิมพ์ก็ไม่รุหายไปไหนหมดคับ
ผมยังไม่เคยบอกสินะว่าเรี่ยวแรงที่นำมาเขียนนิยายน่ะ มาจากไหน โดยทั่วไปศิลปะมักจะใช้สองแรงในการสรรค์สร้าง(ของผม) คือ
-แรงรับผิดชอบ...อันนี้ใช้ความรับผิดชอบในการทำ ผมใช้แรงนี้ในบางครั้ง แต่น้อยมาก
-แรงสุขสรรค์...อันนี้ละ เรียกอีกอย่างว่า ความพอใจที่จะกระทำ คือแรงที่ผมใช้บ่อยๆ
ในวันปิดเทอมช่วงหน้าร้อน อากาศแถวบ้านผมตอนเช้าๆ จะมีหมอกบ้าง ไม่มีบ้าง แต่จะเย็นเป็นที่สุด ช่วงนั้นจะเป็นเวลาที่สมองคิดอะไรสนุกๆ ได้เยอะแยะ (ในฝัน) แล้วหลังจากนั้นช่วงเที่ยงวันจะเป็นเวลาที่ร้อนระอุ (แต่ไม่ใช่บ้านผม) และยังอึกกระทึกที่สุด เป็นเวลาที่หูเริ่มอื้ออึง ตาก็เริ่มปิด แล้วก็ฟุบหลับไปในที่สุด (นิยายมักจะใช่เวลาตอนนี้พิมพ์ ได้บทเดียวก็ไม่ไหวแล้วคับ หรือส่วนใหญ่ไม่ทันได้ซักบรรทัด แฮ่ๆ) ตอนเย็นเป็นเวลาของการเดินเล่น อ่านการ์ตูน ตอนดึกถึงจะเริ่มเขียนนิยาย เพราะเงียบเชียบ และน่ากลัว (ไม่เกี่ยว..!) ไม่มีใครรบกวนได้คับ
นี่ก็คือกิจกรรมช่วงปิดเทอมทั้งหมดของผมคับ ดูแล้วน่าเบื่อใช่มั้ยล่ะ หลายคนคงได้เที่ยวไปที่ต่างๆ สนุกกว่านี้เยอะ แต่สำหรับผม แค่นี้ก็เกินพอแล้วละ ได้อยู่กับครอบครัวที่รักนี่น่ะ หุหุ ^ ^
ส่วนในตอนนี้ขออัพแค่บทที่ 36 แก๊งสี่เงา ก่อนนะคับ ปิดเทอมนี้คงจะไม่เหลวไหลแล้วมั่งเน้อ...
แล้วตอนเปิดเทอมจะนำที่แต่งมาให้อ่านอีกเยอะๆ นะคับ
เชื่อใจได้เลยว่า ยังไงนิยายเรื่องนี้จะต้องจบแน่นอน เย้...!!!!
แล้วเจอกันตอนเปิดเทอมนะคับ บายๆ ^ ^
*ประมาณต้นเดือนพฤษภาฯ นะ*
ความคิดเห็น
เอ..ที่ทำใช่อันที่อยู่หน้าหลักไหมอ่า
เหมือนข้าน้อยเคยได้รับมอบหมายให้ทำงานนี้เหมือนกัน แต่มีรุ่นน้องคนหนึ่งรับทำให้ 555+ ตอนนั้นรู้สึกบินได้เลยทีเดียว คิกคิก
ท่านน้องเปนกำลังจัยหั้ยเสมอ
แล้วมาเม้นหาบ้างนาคับ
T^T