คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : bumye :: chapter4 ความรู้สึกที่เรียกว่ารัก....
[kibum :: sey]
ในที่สุดเจ้าแมวตัวนั้นก็ได้ชื่อที่น่ารักว่า 'อินฮยอง' สำหลับผมมันเป็นเหมือนตัวแทนที่ได้ไกล้ชิดเยเย่ หรือง่ายๆมันเป็นข้ออ้างที่จะมาหาเยเทกวันต่างหาก ผมรู้สึกอบอุ่นและร่าเริงเวลาที่อย่ไกล้ชิดกับเเยเย่ แบบว่าคอยมีคนตามใจและคอยให้ผมแกล้ง
"ฉันน่ะลำคานมันมากๆเลยนะ เจ้าอินฮยองอะ"
"ก็มันเป็นแมวไม่ใช่ตุ๊กตานะจะได้อยู่นิ่งๆ"
"ช่วยทำให้มันเป็นตุ๊กตาเหมือนชื่อมันที่ได้มั้ยเนี่ย ฉันสุดจะทน"
"แน่ใจนะจะให้มันเป็นตุ๊กตา"
"เอาเลยจะทำอะไรก็เชิญ ฉัน-ลำ-คาน-มากๆ"
"มีคัตเตอร์มั้ย?"
"เอาไปทำไม" ปากก็พูดถามแต่มือก็ยื่นให้
"ดูเอาเองดิ"
ผมเดินไปดึงหางเจ้าอินฮยองมา มันร้องเมี้วๆๆๆๆ มันคงจะถามผมว่า 'มายุ่งกับกูทำไมกูกำลังเล่น' ประมานนี้อ่าครับ
"คะ...คิบอมจะทำอะไร"
"ผมก็จะผ่าท้องแมวตัวนี้แล้วสตัฟฟ์มันไง"
"เฮ้ยยยยยย!"
ผมทำเป็นไม่สนใจจับเจ้าอินฮยองนอนหงายแล้วเงื้อคัตเตอร์ขึ้นสูงๆเลื่อนใบมีดเข้าหาแมวตัวนั้น แต่ทะว่า....
"อย่านะอย่า"
3สัปดาห์ผ่านไป ชีวิตผมช่วงนั้นมีแต่เรียนกับเพื่อนๆจนลืม! ลืมเจ้าอินฮยอง
"คิบอม!!"
เสียงใสๆตะโกนเรียกกผมขนะที่ผมถีบรถจักรยานกลับบ้าน
"มีไรจ๊ะเยเย่"
"เข้าอินฮยองหายไปแล้ว"
"ห๊าหาย!!?? หายไปได้ยังไง"
"จะไปรู้หลอวันนี้เรียกมันตั้งหลายรอบแล้วยังไม่โผ่ออกมาเลย ปกติรอบเดียวก็กระโจนเข้าไส่แล้ว"
"ถ่เยเย่แล้วทีนี้ผมจะไปหาเยเย่เอ๊ย! หาเจ้าอินฮยองได้ยังไง"
"ไม่รู้"
"ผมน่ะซื้อปลาทูไปให้มันตลอดเลยนะ"
"เหลอ ล่าสุดปลาทูที่นายซื้อไปให้มันน่ะเมื่อไหล่"
"ก็...." ผมนับนิ้วแลวก็ต้องตกใจผมไม่ได้ซื้อปลาทูใหนอินฮยอง3อาทิตย์แล้วหลอเนี่ย??
"3อาทิตย์แล้วหลอ?"
"ใช! 3อาทิตย์ที่นายไม่เคยสนใจมันเลย"
ผมควรจะแก้ตัวยังไงด้นะ หรือผมควรทำยังไงดีเพื่อลบล้างควาผิดครั้งนี้....
วันต่อมา [yesung :: sey]
"เยเย่ไปดูหนังกัน"
"ทำไมไม่ไปดูกับเพื่อนหล่ะ"
"ก็จะไปกับเยเย่ไง" ฉันขอโทษที่ถามนายนะ - -!
"แปปนะ...แต่งตัวก่อน"
"จริงง่ะ แต่งตัวสวยๆนะจ๊ะ"
ก่อนเข้าโรงหนังคิบอมชวนผมมากินไอติมก่อนด้วย คิบอมคอยดูแลเทคแคร์มากเป็นพิเศษนีมันเป็นอะไรโคตรสุภาพบุรุษแมนเลย
แรกๆก็เขินนะเพราะมันเป็นรูปแบบที่วัยรุ่นเขาทำกัน
"ปวดขี้หลอเยเย่"
"จะบ้าหลอ"
"ก็เห็นยึกๆยักๆ"
"เอ่อ แอร์มันหนาว"
"หลอ งั้นบวมนั่งข้งๆนะจะได้อบอุ่น"
ว่าแล้วมันก็กระโดดจากฝั่งตรงข้ามมานั่งเบียดข้างๆผม ให้ตายเถอะมันช่างเหมือนคู่รักที่กำลังสวีทกันขนานหนัก แค่นั้นยังไม่พอนะ บอมยังสั่งไอติมมากินถ้วยเดียวกันอีกด้วย
"นี่บวมทำไมสั่งถ้วยเดียวหล่ะ"
"แล้วทำไมเยเย่ถึงจะสั่งสองถ้วยหละ"
จบ! ไม่ร้จะพูดอะไรแล้วครับ ผมเลยต้องนั่งกินไอติมถ้วยเดียวกับเด็กรุ่นน้องหน้าตาเฉย แต่ลึกๆก็แอบดีใจและอบอุ่นอยู่ไม่น้อย แต่ต้องมาสะดุดเพราะคำพูดนี้
"เย่จ๋า เพื่อนที่โรงเรียนมาจีบบวมอะ"
"ใคร!!!" ผมถามเสียงแข็งอย่างลืมตัว ทำเอาคิบอมตาโต
"เอ่อ...คะ..ใครหลอ" หวานซะกลบเกลื่อนสุดฤทธิ์
"คลิสตัล"
"คลิสตัล?"
"ใช่ รุ่นน้องอะ"
"แล้วบอมชอบน้องเค้ามั้ยล่ะ" แอบใจสั่นอยู่นิดนึง
"ก็น่ารักดี" วูปปปปปป หัวใจของผมลงไปกองอยู่กับพื้น นี่ผมเป็นไรเนี่ย????
"ก็คบเค้าไปดิ" ผมพูดประชดออกไปความรู้สึกตอนนี้หงุดหงิดสุดๆ
"ทำไมเยเย่ทำหน้าแบบนั้นอย่าบอกนะว่า..."
"อะไร"
"กำลัง...."
"อะไร๊!!"
"หึงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง"
"0.0"
************************************************************
ครบนะคะ100% อิอิ พอดีว่าว่างค่ะเลยได้อัฟกะว่จะไปแต่งวอนเย่ต่อฮ่าๆๆๆ จะลงวันนี้ไม่ก็พรุ้งนี้ แต่จะขอลงเป็นลิงค์นะคะเพราะเพชรแต่ง NC น่าจะตอนเดียวจบ
ขอบคุณกำลังใจนะคะ เอาเป็นว่าเม้นๆๆๆกันเยอะๆนะคะ จุ๊ฟๆๆๆๆๆ
ความคิดเห็น