คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #24 : twenty-two.
บทที่ 22 ลมร้อนหน้าเเดง -///-
“แฟน....ไอ้แฟน....ตื่นโว้ยย !!”เสียงตะโกนโหวกเหวกรบกวนโสตประสาทดังขึ้นใกล้ๆทำให้แฟนต้าที่นอนขดอยู่กับเตียงต้องขมวดคิ้วเข้าเป็นปมและคว้าหมอนมาปิดหน้าไว้
“อื้ออ....~”
“ไอ้แฟน -__-;”
‘ไม่มีสัญญาณตอบรับจากบุคคลที่ท่านเรียก...’
โดมินิกันปาดเหงื่อเล็กน้อยก่อนจะยืนคิดว่าจะปลุกเพื่อนคนนี้ยังไง เพราะเมื่อคืนกว่าจะได้นอนก็ปาเข้าไปตีสามแต่ต้องตื่นเจ็ดโมงไปโรงเรียนไอ้นี่ก็ขี้เซา
“โว้ยยยย !!”โดมินิคทึ้งหัวตัวเองอย่างแรงก่อนจะกลิ้งไปกลิ้งมาอยู่บนพื้น “ถ้าจะตื่นยากตื่นเย็นขนาดนี้ละก็ โอ๊ยยย !!”
โดมินิคร้องเสียงหลงทันทีเมื่อประตูห้องเปิดเข้ามาเหมาะเจาะลงตรงกลางกระหม่อมพอดี
“-_-+”
“ขะ...ขอโทษทีครับ ผมไม่ได้ตั้งใจ”ร่างบางที่อยู่หลังประตูมองโดมินิคด้วยสายตาหวาดๆและเดินไปนั่งลงบนพื้นข้างๆโดมินิกัน
‘เขาจะกินหัวผมไหม ‘ ’- ’
“-__-^^^^”
“อ่า... T[]T”
“อื้ออออ ~ เอะอะโว....อ้าว -_-Zz ?”แฟนต้าที่กำลังจะโวยวายต้องชงักเล็กน้อยเมื่อเห็นเพื่อนสนิทนั่งอยู่กับน้องข้างบ้านแถมสายตาเพื่อนเขานี่น่าจะกินหัวบีบอยได้แล้วหล่ะ -_-ZzZ “บีบอยมาทำอะไรครับ ?”
“อะ...เอ่อผมเอามือถือมาคืนพี่ฟราสหน่ะครับวันก่อนพี่เขาลืมไว้ที่...”
“พอแล้วๆ วางไว้โต๊ะพี่ก่อนแล้วเราก็ไปเรียนได้แล้ว -_-”
“ครับ เอ่อ งั้นผมไปก่อนนะครับแล้วผมต้องขอโทษพี่จริงๆนะครับ ._.”บีบอยหันไปหาโดมินิคเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะก้มหัวให้และปิดประตูอย่างรวดเร็วทิ้งโดมินิคไว้กับความเครียดแค้น
“ไอ้แฟนนั่นคะ...”ร่างของเขาต้องชะงักกึกเพราะไอ้คนที่ตื่นมาโวยวายเมื่อครู่ล้นตัวลงห่มผ้าห่มหลับปุ๋ยซะแล้ว ! “ไอ้แฟน...ไฟไหม้ๆๆๆๆๆ !!!!”
“เรียกดับเพลิงดิ 191 (นั่นมันตำรวจ -_- ดับเพลิงมัน 199)”
“โว๊ะ !! ไฟไหม้มันยังมีกะจิตกะใจนอนต่อ !!”
“อืมมมมม ~”
“แฟนฮีทมาวะ ฮีทมา !!!!!”
ตึง โป๊ก !
“โอ๊ย !”เสียงอะไรซักอย่างเกิดเป็นสเต็ปอย่างรวดเร็วนั่นทำให้โดมินิกันที่อยู่ข้างเตียงยืนอมยิ้มอยู่ “ไหนไอ้ฮีท หนะ...-__-#”
“อุบ...ฮ่าๆๆๆๆ”
“ไอ้กันนนนนนนนนนนน !!”
“ว๊ากกกกกก ;P”
“มึงตายแน่ !”แฟนต้าลุกขึ้นชี้หน้าโดมินิกันอย่างเอาเรื่องก่อนจะวิ่งไล่ทำร้ายร่างกายเพื่อนรัก แต่ใครจะมารู้ที่เขาทำไปหน่ะแค่อยากกลบเกลื่อนอาการใจเต้นกับหน้าที่ขึ้นสีระเรื่อที่กำลังเกิดอยู่
ให้ตายสิแค่ชื่อเองโว๊ยยยแฟนแค่ชื่อ !! ทำไมต้องใจเต้นด้วยวะ
ตึกตัก ตึกตักๆ ~ ♥
[FANTA PART]
“ยังไม่หายโกรธกูอีกเหรอ ‘ ’ ”
“-_-”
“อย่างอนกูเลยนะแฟนครับ ยกโทษให้กันเถอะ”ไอ้กันว่าพลางคุกเข่าเหมือนพระเอกเอ็มวีกำลังของนางเอกแต่งงาน -_- โรแมนติกตายแหละ
“-_-^”
“กูไม่รู้นี่หว่าว่าแค่พูดชื่อไอ้ฮีทมึงจะเด้งตัวลุกเร็วขนาดนั้น”
“แล้วใครใช้ให้มึงพูดชื่อมัน -_-+”
“ก็ดูมึงจะกลัวมันอยู่นิดหน่อย”
“ขอโทษอย่างกูเนี่ยนะจะกลัวมัน ไม่มีทาง !!”
“เออ ไม่กลัวก็ไม่กลัว”ไอ้กันพูดอย่างปลงๆก่อนจะยกสองมือขึ้นเหนือหัว ผมยิ้มให้กับท่าทางของมันแต่รอยยิ้มของผมต้องค่อยๆหายไปเมื่อคนคู่นึงเดินข้ามถนนกันไป
“...”
“แฟนรถมาขึ้นรถ....ไอ้แฟน !!!!”
“หืม”
“มึงเหม่ออะไร ?”
“ปะ...เปล่า”
“จริงเหรอ”
“เออ ขึ้นรถเร็วเดี๋ยวไปไม่ทันโรงเรียนหรอกสาสส !!”
“เออ -_-”
เมื่อผมก้าวมาบนรถเมล์ที่คนแน่นเอี๊ยดคนสองคนเมื่อกี้ก็หายไปแล้ว ให้ตายสิผมขอให้ผมตาฝาดทีเถอะขอให้ไม่ใช่ ...เดลต้า
อีกแค่สามอาทิตย์ อีกแค่สามอาทิตย์ก็จะถึงงานโรงเรียนแล้วช่วงนี้พวกผมซ้อมหนักมากจนทุกวันนี้ผมต้องหิ้วไอ้โดมินิกันไปนอนที่บ้านด้วยเพื่อให้มันสอนผมคุมโน็ต ขอโทษเถอะครับบบ ผมเล่นคีย์บอร์ดก็ดีอยู่แล้วจะหาภาระมาให้ผมทำไม ใจร้ายฉิบหายสัส -_-!
แค่นั่นไม่พอช่วงนี้ไอ้ยูไฮก็บ้าเลือก ver. สูงสุดแบบผมไม่เคยเห็นเพราะมันโดนอาจารย์อาทิตย์กดดันน่าดูก็เหมือนมันอยากทำอย่างที่พูดว่าไม่มี ‘เขา’ ไอเอต้าก็อยู่ได้ ทางด้านไอ้ฮีทก็ตั้งใจซ้อมมาก จนผมตกใจผมพึ่งรู้สึกว่าตอนที่มันตั้งใจจดจ่อกับอะไรซักอย่างทำให้มันดูดีมาก...
“เฮียคิดถึงผมอยู่เหรอ ~”พูดถึงหมาหมาก็มา -_- ไอ้ฮีทชะโงกหน้ามาใกล้หน้าผมที่นอนเหยียดตัวอยู่ที่ม้าหินอ่อนใต้ตึก
“บ้านพ่อมึงสิ -_-”
“โห่เฮียอ่ะ L”
“ไม่ต้องมาฮงมาเฮียเลยไสหัวของมึงไปออกห่างๆหน้ากูเลย -_-”
“ก็ได้ถ้าเฮียขาดผมแล้วเฮียจะรู้สึกคอยดู ~”
“ไม่มีทาง”ผมพูดอย่างเด็กขาดก่อนจะเด้งตัวขึ้นจากม้าหินอ่อนแต่เพรารีบลุกจนเกินไปทำให้ผมรู้สึกโรงเรียนหมุนๆซะแล้วสิให้ตายเหอะ แต่ในจังหวะที่ผมกำลังจะล้มมือของไอ้เด็กข้างๆนี่ก็คว้าเอวของผมและพยุงผมไว้ไม่ให้ล้มลงกับพื้น
“ผมบอกแล้ว แล้วเฮียจะเดือนร้อน (:”
“ไอ้ห่า ปล่อยกูเลยสัส”ผมเริ่มออกแรงดิ้นเมื่อรู้สึกถึงไอร้อนๆที่เป่ารดแก้มของผม
“ให้ผมปล่อยจริงๆ ?”
“เออสิวะ...ปล่อย ว๊ากกก!”ผมต้องร้องเสียงหลงอีกครั้งเมื่อจังหวะที่ผมบอกให้มันปล่อย มันก็ปล่อยผมลงไปเกือบติดพื้นแต่ก็คว้าเอวผมขึ้นมาอยู่ที่เดิม ที่ๆทำให้ใจผมเต้นแรง
ตึกตักๆ ตึกตักๆ ~
“อยากให้ผมปล่อยจริงๆ ?”
“ปล่อยให้กูนั่งดีๆสิวะ -/-!”
“ฮ่าๆครับๆ J”
ฮีทปล่อยเอวผมและรอดูจนกระทั่งผมเริ่มเดินตรง -_-; จากนั้นผมก็เดินไปนั่งที่ม้าหินอ่อนตัวเดิมทันที
“เฮียกำลังเขินรึเปล่า...~”
“เขิน...เขินกูเนี่ยนะเขินบ้างพ่องมึงสิ !! ไม่มี๊ -__-!////////////////////”
“อ๊ะ.....ฮ่าๆครับไม่เขิน งั้นที่แก้มนี่สีแดงเพราแดดสินะครับ J”ไฮ้ฮีทแตะที่ข้าวแก้มที่ร้อนผ่าวของผมก่อนจะลูบมันเบาๆ ส่งผลให้อุณหภูมิร่างกายผมพุ่งสูงขึ้นอีกแล้ว !!
“เออ กูแพ้แดดมันเลยแดง !”
“แต่ตรงนี้มันร่มไม้แดดเข้าไม่ถึงนะเฮีย ‘ ’ ”
-[]-… จริงของมันแล้วแม่งเชี่ย ไม่ต้องมาทำหน้าใสซื่อใส่กูสัส
“สรุปเฮียเป็นอะไรกันแน่นะ ผมเป็นห่วงต้องไปโรงพยาบาลไหม ( ‘ ’)?”
“มะ...มะต้องโว้ยยยย -////////////////-”
“แต่หน้าเฮียแดงขึ้นอีกแล้วนะ”ไอ้ฮีทพูดอย่างซื่อๆ (ตอแหล !!) และยื่นหน้าเข้ามาใกล้ผม ใกล้เข้ามาเรื่อยๆจนระยะห่างอยู่ในระยะไม่ปลอดภัยต่อหัวใจผมอย่างแรง
ว๊ากกกกกกกกกกก เอาหน้าของมึงออกไปจากหน้ากูเลยนะ !!!!
“เฮีย...”
“ไม่ต้องพูดแล้ว กูเขินมึง เขินเขินเขินเขิน! ที่หน้ากูแดงเพราเขินมึงเนี่ย !!! ชัดไหม!!!!!!!!!!!! -//////////////////////////-”
อ๊ากกก นี่ผมจะเอาหน้าไปไว้ไหนเนี่ยดันไปบอกมันว่าผมเขินมัน ไม่จริง T[]T ไอ้ปากพาจนไอ้หัวใจทรพีหยุดเต้นไปเหอะสัส !!
“ชัดเลยเฮีย ชัดซะยิ่งกว่าชัด J”
“มึงหยุดยิ้มเลยนะ !”
“ผมอยากหยุดนะ...แต่มันมีความสุขจนหยุดไมได้อ่ะตอนนี้ J”
“-[]-//////”
“เฮียโคตรน่ารักเลย chu~”จบประโยคมันก็โน้มหน้าชวนใจเต้นของมันลงมาใกล้ผมจนจมูกของเราแทบจะชนกันจากนั้นมันก็เป่าลมใส่แก้มผมเบาๆ จากนั้นก็ผละออกไปและโบกมือให้ผมเหมือนเด็กๆ แต่มันก็เด็กนี่น่าเด็กกว่าผมตั้งปีนึงแล้วทำไมผมต้องมาใจเต้นกับไอ้เด็กคนนี้ด้วย !!!!!!!!
แต่แค่ลมพัดร้อนๆของมันผ่านเบาๆทำไมผมถึงใจเต้นได้ขนาดนี้นะ L
“ยูไฮ J ”เสียงเข้มที่ร้องเรียกทำให้เจ้าของชื่อหันกลับไปมองด้วยความตะลึง ! ร่างสูงที่ยืนพิงระเบียงอยู่ยังคงเป็นเหมือนเคยคือโดดเด่นเสมอ เขาใส่เสื้อยืดกับกางเกงยีนส์ขาดๆพร้อมกับหมวกไหมพรมและแว่นกันแดดแต่นั่นก็ไม่ได้กลบความดูดีให้น้อยหลงหรอก !!
-__-!!! << หน้าตกใจของยูไฮ (?)
“ไม่คิดจะทักตอบกูหน่อยเหรอ L”
“กูจำเป็นต้องทักมึง ?”
“อย่าวน้อยเราก็เป็นเพื่อน....”
“ ’เคย’ เป็นมากกว่า”ยูไฮแย้งขึ้นทันทีโดยไม่ทันที่อีกฝ่ายจะพูดจบประโยค มือที่ถือกระเป๋านักเรียนกำมันไว้แน่น
วันนี้เขามีคุยเรื่องงานโรงเรียนกับครูอาทิตย์ตามเคยอีกแค่สามอาทิตย์แต่เรื่องวงดนตรีของไอเอต้าก็เป็นไปได้ดีด้วยฝีมือของยูไฮซึ่งเขาก็ต้องการให้ ‘คนตรงหน้า’ เห็นว่าไม่มีมันไอเอต้าก็อยู่ได้ !!
“มึงพูดเรื่องของมึงมาดีกว่า ‘เดลต้า’ ”
“ไม่เห็นมีคนบอกกูว่าอีกสามอาทิตย์มีงานโรงเรียน...”
“หึ...”
“ทำไม ไอเอต้าจะอยู่ยังไงถ้าไม่มีเบสพวกมึงเล่นกันไม่ได้...”
“ทำไมจะเล่นไมได้พวกเราเข้ากันได้ดี ‘ทุกคน’ ”
“นี่มึงอย่าบอกนะว่า...”
“ใช่ กูหามือเบสใหม่แทนมึงได้แล้ว”
“ยูไฮ !!!!”
“อย่ามาขึ้นเสียงใส่กูเพราตอนนี้กูเป็นหัวหน้าวงไม่ใช่มึง !”
“แต่...!!”
“วาระการเป็นหัวหน้าวงหมดไปตั้งแต่มึงหักหลังพวกกูไปเซ็นสัญญากับไอ้ค่ายเปรตนั่น !!”
“...แต่เราก็ยังเป็นเพื่อน”
“หึ...เพื่อนเหรอ วาระการเป็นเพื่อนของมึงก็หมดไปตั้งแต่มึงหักหลังแฟนต้าไงหล่ะ”
!!!!!
“อย่าว่ากูไม่รู้นะเดลว่ามึงทำอะไร กับใคร ที่ไหน...”
“ยูไฮ...”
“อย่าเข้ามายุ่งเรื่องของไอเอถ้าไม่อยากเดือดร้อน”
“กูจะทำให้ได้”
-_-
“กูจะทำทุกวิถีทางให้กูได้กลับไปเล่นกับพวกมึง กลับไปรักกับแฟนต้าถ้าตอนนั้นทุกคนยอมรับกูมึงไม่มีสิทธิ์มาสะเออะออกคำสั่งกับกูแบบนี้อีก !!!!”
“!!!”
“จำใส่หัวของมึงไว้ยูไฮ กูก็รู้เหมือนกันว่ามึงหน่ะหลงรักแฟนต้า มึงคงไม่อยากให้เขารู้เหมือนกันครั้งนี้ตัดสินกันที่ความสามารถแล้วกัน กูจะรอดูว่าคนของมึงกับกูใครจะชนะ !!!!!”ร่างสูงยื่นคำขาดก่อนจะเดินจากไป
“ไอ้ฮีทถ้าครั้งนี้มึงชนะไอ้เดลได้กูยกแฟนให้มึง...”
11.03.12
เเอนคัมเเบ็ค -33- (หลบรองเท้า) อย่าพึ่งปารองเท้าใส่ไรท์นะค่ะ
ไรท์ไปเรียนพิเศษมาเเว๊กกกก T__________T
กลับมาเเล้วค่ะจะรีบอัพพยายามอัพบ่อยๆ เห็นหลายๆคนคิดถึงเดล
ก็เลยจัดเดลมาปะทะฮีทตอนหน้าว่าจะใดค่ะ เอาคู่ไหนดี >__<
P.S.อยากได้สเปคู่ไหนเป็นพิเศาไหมคับบบ -w-
ความคิดเห็น