คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #44 : fourty
บทที่ 40 เลิก...
แสงแดดจ้าที่ทะลุผ่านเข้ามาทางหน้าต่างบนหัวเตียงทำให้แฟนต้าต้องยกมือขึ้นมาบังตาเอาไว้...ร่างบางขยับตัวอย่างเกียจคร้านนพร้อมกับค่อยๆลืมตาขึ้น แฟนต้าหยิบนาฬิกาที่หัวเตียงขึ้นมาดู
7:12
ร่างบางลุกขึ้นจากเตียยงพร้อมกับบิดขี้เกียจ เขากดโทรศัพท์ภายในติดต่อไปยังห้องที่คุ้นเคย ร่างบางรอสัญญาณดังซักพักก่อนที่ปลายสายจะกดรับด้วยเสียงงัวเงีย
[ฮัลโหลครับ...]
“เฮีย...นี่ผมแฟนต้านะ”
[มีอะไรรึเปล่า ?]
“ผมจะกลับแล้ว...นี่มันเช้าแล้ว”
[ให้เฮียไปส่งไหม...]
“ไม่เป็นไรเฮียเดี๋ยวผมไปรถเมล์ก็ได้”
[อืม นายโอเคนะ]
“โอเคสิเฮีย นอนเหอะผมไม่กวนแล้ว เดี๋ยวเจอกันครับ”
[อืม...] เมื่อปลายสายตอบรับสั้นๆแฟนต้าก็วางหูโทรศัพท์ลง เขาเก้าเท้าลงจากเตียงและเดินไปหยิบเสื้อผ้าในตู้มาเปลี่ยน เขาไล้มือไปตามเสื้อผ้าหลับตางซึมซับภาพเก่าๆที่ไหลเข้ามา...ภาพทุกภาพมันซ้อนทับกันและภาพสุดท้ายเป็นภาพของไอ้ฮีทลูบหัวเด็กผู้ชายคนนั้นและภาพของเดลต้ากับ...น้องชายของเขา
น้ำตาที่เคยเหือดหาย ไหลทะลักออกมาอย่างไม่ขาดสาย...มันสมควรแล้วที่คนหลายใจอย่างเขาจะต้องเจ็บปวดที่สุด
...
ผมก้าวเท้าลงจากรถเมล์ที่จอดสนิทก่อนจะเดินไปซื้อน้ำเต้าหู้กับปาท่องโก๋เข้าบ้าน...หิวจังเมื่อคืนก็กินได้นิดเดียว...เหมือนไข้จะยังไม่หายแฮะ ผมเอามืออังหน้าผากตัวเองก่อนจะขมวดคิ้วเล็กน้อย ตัวอุ่นๆวะ ผมถอนหายใจเล็กน้อยก่อนจะเปิดประตูบ้านเข้าไป...
เดลต้าที่นั่งอยู่ตรงโซฟาเงยหน้ามองผมที่เปิดประตูเข้ามา ผมไม่ได้พูดอะไรแต่เดินไปที่ครัวก่อนจะเทน้ำเต้าหู้ใส่แก้ว
“ไปไหนมา...”
“...”ผมไม่ได้ตอบได้แต่นั่งจิบน้ำเต้าหู้และยัดปาท๋องโก๋เข้าปาก
“ถามได้ยินไหม?”
ตึก !
ผมกระแทกแก้วลงกับโต๊ะอย่างแรงและลุกขึ้นจากเก้าอี้อย่างแรง ผมเดินเอาแก้วไปล้างทำเป็นไม่สนใจคำถามที่มันถาม
“กูถามไม่ได้ยินเหรอแฟน !”มันดึงผมออกจากซิงค์และจับแขนผมไว้อย่างแรง
“ได้ยิน...”
“แล้วทำไมไม่ตอบ”
“กูต้องตอบมึงเหรอ...”
“อย่าเย็นชากับกูแบบนี้นะแฟน”
“...”
“สรุปไปไหนมา”
ผมก้มหน้ามองพื้นกลั้นน้ำตาที่กำลังไหลก่อนจะเงยหน้าสบสายตาของเดลที่กำลังจ้องมองผม
“ไปธุระ”
“ที่ไหน...กับใคร ทำไมไม่บอกยังไม่หายไข้แล้วไปทำไมดึกดื่น...!”
“ก็คนเฝ้าไข้หายไป...คนป่วยจะหายบ้างไมได้เหรอ ?” ผมแค่นยิ้มใส่มันเล็กน้อย ความตกใจฉายชัดบนใบหน้าอย่างชัดเจน “แก้ตัวมาสิ...แก้ตัวมาว่ามึงไม่ได้ไปหาน้องชายกูเมื่อคืน !!!!”
“แฟน...มึงรู้”เดลพูดเสียงแผ่วๆอย่างคนไม่มีแรงก่อนจะเอามือลูบหน้าตัวเอง
“มึงยังไม่อยากให้กูโง่เป็นควายตลอดชีวิตหรอกใช่ไหม...”
“กูเลิกกับเขาแล้ว...”
“...”ผมเงียบไปเล็กน้อยก่อนจะสบสายตามัน “มึงรักกูใช่ไหมบอกกูมา...”
“กูรักมึง...แฟนต้า”
“มึงแน่ใจ...”
“แน่ใจ”
“กูรู้แล้ว...ขอบใจมึงมากเดล”
“ไม่เป็นไร กูเต็มใจ”
“เดล...กูมีอะไรจะบอก”ผมพูดพร้อมกับสบตามัน “เราเลิกกันเถอะ...”
“แฟน...ไหนว่ามึง”
“มึงลองถามตัวเองดดีๆนะว่ามึงรักใคร...”
“ไม่นะแฟน...กูเห็นเขาเป็นแค่ตัวแทนมึง”
“มึงเห็นใครเป็นตัวแทนใครกันแน่เดล มึงลองถามใจมึงดู ดวงตามึงโกหกกูไม่ได้...เมื่อกี้ตอนมึงบอกรักกู ดวงตามึงมีใครอยู่มองดูดีๆนะเดล”ผมแตะที่ไหล่มันเบาๆ ตอนที่ผมสบสายตามันเมื่อครู่มันไม่เหลือความหนักแน่นให้ผมอีกแล้ว...ในดวงตาของมันเต็มไปด้วยความสับสน ตอนนั้นทำให้ผมรู้ว่าในดวงใจเขาไม่มีผม...
“แฟน”
“มึงคิดดูดีๆนะเดล...วันนี้มึงกลับไปเถอะกูอยากพัก”ผมดันไหล่มันออกจากตัวก่อนจะทำท่าเดินขึ้นบันไดไป ตอนที่ผมหันหลังให้มันน้ำตาก็เริ่มไหลออกมา ผมเดินขึ้นบันไดช้าๆอย่างคนหมดแรงจนถึงในห้องก็เปิดประตูเข้าไปทิ้งตัวร้องไห้กับหมอน...ผมไม่รู้ว่าเดลต้าหายไปตอนไหน เมื่อไร...และไปที่ไหน
ตอนนั้นผมรู้สึกเหงาจับขั้วหัวใจ...ผมรู้ว่าซักวันที่คนนิสัยไม่ดีอย่างผมจะเหลือแค่น้ำตาที่อยู่เป็นเพื่อน
...
Welcome
หน้าจอโทรศัพท์ขึ้นแสดงข้อความต้อนรับ ผมมองดูโทรศัพท์ที่ปิดตายไปตั้งแต่เมื่อวาน...ผมเชื่อว่าผมไม่ได้ปิดมันแน่ๆ...คงเป็นฝีมือเดล
ครืด...
44 missedcall from Dominican
5 meassage from Dominican
2 voice meassage from Dominican
ผมมองมิสคอลที่ขึ้นที่หน้าจอก่อนจะกดอ่านข้อความและข้อความเสียงที่เนื้อความเหมือนกันคือบอกว่ามตายห่าไปแล้วเลยไม่มาเรียน...ผมอมยิ้มเล็กน้อยก่อนจะกดพิมพ์กลับว่าผมสบายดีและคงลาอีกสามสี่วันเพราะมาธุระต่างจังหวัด
ผมวางโทรศัพท์ไว้ที่หัวเตียงก่อนจะเหลือบไปมองอีกครั้ง...แล้วพึมพำกับตัวเอง
“มึงไม่คิดจะโทรหากูเหรอเลย...ฮีท”
น้ำตาไหลอีกแล้วเรหอวะ...เสียใจเพราะมันอีกแล้ว คนผิดคือผมผมผิดที่งี่เง่าผมผิดที่แย่...ผมกลัวการอยู่คนเดียว ผมกลัวผมเลยพยายามหาคนที่มาอยู่เคียงข้างแล้วตอนนี้คนเลือกเยอะอย่างผม...ก็ไม่เหลือใคร ผมกอดเข่าตัวเองเงียบๆอยู่บนเตียงปล่อยให้น้ำตาไหลออกมา ผมหวังว่ามันจะเป็นน้ำตา
‘ครั้งสุดท้าย’
29.10.12
สวัสดีค่ะทุกคนไรท์เตอร์กับมาแล้ว :) (ตอนนี้มันสั้น...) ถามว่าหายไปไหนมา
ไปเครียดมาค่ะ มันโดนแบนอ่ะฟิคมันโดนแบนไรท์เคืองมาก T^T
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด !!!
T______________________T แล้วพบกับหม่ค่ะ
(เอ็นซีส่งให้หมดแล้วตกลงใครบอกนะค่ะ)
ความคิดเห็น