Salina's Story ยาขวดนี้ของคุณค่ะ

บ้านลับๆ ของคุณย่า ที่แอบสร้างสมัยยังเป็นสาวน้อยร้อยแรงม้า(ฉายาที่คุณปู่ตั้งให้)เพื่อค้นหาตัวเอง

ณ.เขตเนินเขาทิศใต้ ฝั่งท้ายเมือง

หนึ่งคน หนึ่งแมว และอีกหนึ่งนกกำลังยืนจ้องบ้านร้างหลังหนึ่งด้วยสีหน้าที่ไม่สามารถเดาอารมณ์ได้ โดยทิ้งสัมภาระไม่กี่ชิ้นที่นำติดมาด้วยไว้เบื้องหลัง

ท่ามกลางบรรยากาศแบบในเรื่องสยองขวัญที่มีฟ้าร้องฟ้าแลบเป็นฉากหลังของบ้านร้างเก่าๆ วิทนีย์เริ่มเดินวนไปมาระหว่างเพื่อนร่วมทางทั้งสองด้วยความหงุดหงิด เพราะฝนกำลังจะเทลงมา และเธอเองก็ไม่อยากให้ขนสวยๆ ของตัวเองเปียกน้ำแถมยังหิวและเหนื่อยจากการเดินทางไกลด้วย

โทปัซเองก็เห็นด้วย พวกเราควรจะพักกันได้แล้ว 

เขาใช้หัวกลมๆ ที่ปกคลุมไปด้วยขนสีขาวดันหัวมนุษย์เพียงหนึ่งเดียวในนี้ กรงเล็บที่ถูกตะไบอย่างดีจิกลงบนไหล่ของนายสาว

ดวงตาสีน้ำตาลใสของผู้เป็นนายเหลือบมองแผนที่เก่าๆ ในมืออีกครั้ง ก่อนจะหันไปมองเนินเขาเตี้ยๆ อีกสองสามเนินและที่ราบด้านหลัง เมื่อไม่เห็นสิ่งปลูกสร้างใดๆ ที่พอจะเรียกว่าบ้านได้อีกจึงได้แต่ถอนหายใจ 

หันไปเก็บสัมภาระ แล้วปลดล็อกประตูไม้เนื้อหนาตรงหน้าพร้อมพูดกับตัวเอง

"เอาล่ะ.. ยินดีต้อนรับสู่บ้านหลังใหม่ ซาลิน่า"

=================================================================================

นิยายเรื่องนี้สร้างขึ้นเพื่อแก้บนจากกระทู้นี้ https://www.dek-d.com/board/view/3720328/ โดยเฉพาะ ถึงจะมาช้าแต่หนูก็มาแล้ว ขอโทษที่มาช้านะคะ

[ถึงจะไม่ได้เรียนคณะนั้นก็ตามแต่เราก็สอบสัมภาษณ์ผ่านค่ะ ตอนนั้นตื่นเต้นหนักมาก555 ตอนนี้ได้เรียนในคณะที่ไม่คิดไม่ฝันว่าเราจะเรียนได้ด้วยล่ะค่ะ รู้สึกสุดยอดมากเลย แต่คงอัพไม่ค่อยเป็นเวลานะคะ เพราะเรียนหนักเอาการเลย  ]

=================================================================================