อ่า....นี่เข้าเวิร์ดมา เพื่อเขียนเลยนะเนี่ย....
ความรู้สึกมันมากมายจริงๆ............
ตั้งแต่ที่หนูได้เข้ามาอ่านแรกๆ เที่ยวตะเวนหาฟิคไปทั่ว......
ไม่รู้ตั้งเมื่อไหร่ที่เริ่ม รัก ฟิคเรื่องนี้...ไม่สิ ทุกเรื่องที่หนูได้อ่านฟิคของพี่ พี่มิว...
ฟิคเรื่องแรกที่หนูอ่านคือเรื่องนี้ ซินเดอเรล่าบอย....หนูเห็นว่า ชื่อเรื่องมันเจ๋งดี เลยเข้ามา...
ตอนแรกๆก็เฉยๆนะคะ...แต่พออ่านไปอ่านมา
ใจมันกลับเต้นแรง มันลุ้น มันสงสัย ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในตอนต่อไป
มันจะเป็นยังไงต่อ มันจะจบลงยังไง ในเมื่อมันกลายเป็นแบบนี้....
อารมณ์ของคนๆนึงที่แสดงถึงการรักข้างเดียว เพราะคนๆนั้นรักตัวตนอีกคนของเขา
ทำให้คนอื่นๆเจ็บแทน...และปิดตารับรู้ความรู้สึกว่า รักข้างเดียว นี่เป็นอย่างไร....
ทั้งๆที่คนๆนั้น ไม่ได้ต้องการอะไร แต่คนๆนั้นกลับเกลียดเค้า และกลับกอดเค้า...
นั่นทำให้หนูอยากรู้ว่า ใครกันที่แต่งฟิคได้ขนาดนี้?....
ทำไม...แต่งได้เจ็บปวดจัง....มันคือเรื่องจริงหรือเปล่า?
และพอได้รู้จักกับพี่ ดีใจมาก พูดไม่ถูก รู้สึกดี....
พี่มิว....พี่คือไรเตอร์ในดวงใจของหนูจริงๆนะคะ
พี่ใจดีมากๆ...ที่ยื่นมือมาให้กำลังใจหนู ทั้งๆที่หนูไม่ได้ต่างจากคนอื่นๆ
หนูอึ้งมากเลยนะเนี่ย - - ที่พี่บอกว่าเรื่องของพี่ไม่มีพล็อต หนูช็อคมาก =[]=
อะแฮ่ม จะบอกเหมือนกันว่า.... ทุกเรื่องที่หนูลองแต่ง ไม่ว่าจะรายงานส่งครูหรืออะไร....
หนูก็ คิดสด ทั้งนั้น!!
โอ้ เรานี่ก็เหมือนกันแฮะ =w=
ความรู้สึกพรั่งพรูมากมายค่ะ....
กับฟิคของพี่ หนูคิดว่ามันคือสมบัติล้ำค่ามาก.... และกำลังใจของพี่ที่ส่งให้เช่นกัน....
นี่คือความรู้สึกคร่าวๆของเรื่องนี้ค่ะ ไปอ่านต่อที่วิวาห์นะคะ =.,= หึๆ
|