คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : คนอุ้มรัก สอง 1
‘เลียม
เมแฮมเวิร์ท’ ประธานบริหารใหญ่แห่งเมแฮมเวิร์ท ประเทศไทย กวาดมองไปยังลูกน้องนั่งเรียงแถวยาวอยู่สองฟากฝั่งโต๊ะประชุม
ร่างสูงเอนหลังพิงเก้าอี้ตัวใหญ่นั่งหน้าเครียดอยู่หัวโต๊ะ
นิ้วเรียวยาวจับปากกาเคาะโต๊ะรอฟังคำอธิบายจากลูกน้องที่เอาแต่นั่งก้มหน้า
ไม่มีใครปริปากบอกถึงตัวต้นเหตุ
“พวกคุณทำงานกันยังไง
ถึงปล่อยให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ใครอธิบายให้ผมฟังได้เลยใช่ไหม!”
น้ำเสียงทุ้มเปลี่ยนเป็นเข้มห้วน ทำเอาลูกน้องต่างสะดุ้งโยง
เสียวสันหลังวูบไปตามกัน ไม่มีคำอธิบายให้ประธานหนุ่ม
“ดิฉันมีค่ะ!”
ทุกคนหันขวับไปที่ประตูเป็นจุดเดียว
และมีผู้หญิงร่างผอมสวมแว่นตาหน้าเตอะยืนอยู่หน้าห้องประชุมใหญ่
ในอ้อมแขนเรียวเล็กมีแฟ้มเอกสารมากมายอยู่ด้วย
“...จันทรสม์! เธอเข้ามาทำไม
ไม่เห็นหรือว่าเขากำลังประชุมกันอยู่” ผู้จัดการฝ่ายบุคคลปรามลูกน้องในปกครองเสียงเรียบ
มองไปที่ประธานหนุ่มเป็นการขอโทษที่ปล่อยให้ลูกน้องทะเลอทะล่าเข้ามาป่วนการประชุม
“…ต้องขอประทานโทษที่เข้ามาโดยพลการ
ฉันมีเอกสารสำคัญมาให้ท่านประธานดูค่ะ” จันทรสม์ผู้เข้ามาใหม่กล่าวขึ้น
“เธอนี่ ใครก็ได้มาเอาตัวเธอออกไปที”
หัวหน้าแผนกเริ่มนั่งไม่ติดที่ลูกน้องสาวยังไม่หยุดและกลับออกไป
“เดี๋ยว! ...คุณบอกมีเอกสารสำคัญ เอามาดูสิ” เลียมยกมือขึ้นห้าม เอียงหน้าไปถามพนักงานร่างผอมแห้งแรงน้อยที่กล้าบุกเข้ามาในห้องประชุมของเขา
“...ขออนุญาตนะคะ”
จันทรสม์แจกเอกสารที่หอบมาให้ที่ประชุมได้อ่าน
“เชิญ” ประธานหนุ่มพยักหน้ารับ
หลังจากวางเอกสารเรียบร้อยจึงกล่าวขึ้นใหม่
“ฉันเชื่อว่าเอกสารนี้ทุกท่านยังไม่เคยเห็นแน่”
จันทรสม์เอียงหน้ามองไปยังใครอีกคนที่นั่งอยู่หัวโต๊ะซึ่งกำลังมองมาที่เธอด้วยแววตาชนิดหนึ่งอยู่เช่นกัน
“หวังว่ามันจะแก้ต่างให้เธอได้ที่กล้าบุกมาในนี้”
เลียมรับแฟ้มเอกสารจากคนสนิทมาเปิดดู นัยน์ตาสีฟ้าปนเทาแข็งกร้าว
ใบหน้าคมเข้มขึ้นทันที
“คุณจะไม่ผิดหวังแน่นอนค่ะ”
จันทรสม์บอกอย่างมั่นใจในสิ่งที่หอบเข้ามาเกินร้อยว่าทุกคนต้องปฏิเสธไม่ได้
เลียมเปิดเอกสารหน้าแรก
กวาดสายตามไปตามรายละเอียดถึงกับนิ่งไปชั่วครู่ มือหนาเผลดกำเข้าหากันแน่น ก่อนผุดลุกพรวดขึ้นแล้วเดินออกจากห้องประชุมไปไม่บอกกล่าว
ท่ามกลางความตกใจปนสงสัยงุนงงของเหล่าผู้บริหารทุกคน
คล้อยหลังประธานหนุ่มทุกคนต่างทยอยออกห้องไป
ไม่มีใครอยากอยู่ต่อ เป็นที่รู้กันดีว่าห้องนี้ถูกเรียกว่า ‘ลานประหารเมแฮมเวิร์ท’
“ไปลากคอมันมา!”
สิ้นคำของเจ้านายหนุ่ม
‘คอสตาร์’ คนสนิทและพ่วงตำแหน่งเลขารีบไปจัดการให้ทันที ไม่นาน ‘หนอนตัวเป้ง’
ได้ถูกเชิญมาที่ห้องตามบัญชา
“...มาแล้วครับ”
“นี่มันเรื่องอะไรกันครับ!” ร่างท่วมเซถลาไปหยุดลงหน้าโต๊ะทำงานตัวใหญ่
มองหน้าประธานแห่งเมแฮมเวิร์ทตีหน้าซื่อ
“...เปิดอ่านดูสิ”
เลียมโยนแฟ้มเอกสารที่ได้จากพนักงานสาวแว่นหนา ลงตรงหน้าพนักงานหนุ่ม
“ผมไม่ได้ทำนะครับ!
ผมถูกใส่ร้าย จริงๆนะครับท่านประธาน”
คนถูกกล่าวหารีบตีหน้าเศร้าปฏิเสธทุกข้อกล่าวหา
“รู้แล้วหรือว่ามันคืออะไร”
เลียมเหยียดยิ้มที่มุมปาก จ้องคนตรงหน้านิ่งด้วยท่าทีสงบ
“เอ่อ…” คนร้อนตัวสะอึกอึ้ง
หลุดพิรุธจนถูกจับได้
“แบบนี้เขาเรียกร้อนตัวใช่ไหมคอสตาร์”
เลียมเอียงหน้ามาทางคนสนิท ผละลุกขึ้นเต็มความสูงเดินอ้อมโต๊ะทำงานมาหยุดลงด้านหลังพนักงานหนุ่ม
พลางกระซิบลงที่ข้างหู
“เรามีบทลงโทษว่ายังไงนะ”
“ที่เรามีก็เพียงแค่…
กำจัดทิ้ง” ลูกน้องหนุ่มตอบหน้านิ่ง
“งั้นหรือ
งั้นก็… จัดการซะ!”
“ท่านประธาน!
ผมผิดไปแล้ว” คนถูกกล่าวหาลนลานคุกเข่าลงขอความเมตตา เนื้อตัวสั่นเทาหวาดกลัวจับใจ
“คนเรามันเปลี่ยนยาก
โดยเฉพาะคนอย่างนาย ...เอาตัวออกไป อย่าให้ฉันเห็นหน้ามันอยู่แถวนี้อีก!” สั่งเสียงเหี้ยม
“ไม่นะครับ!
ท่านประธานได้โปรด ผมผิดไปแล้ว” หนอนตัวเป้งรู้ว่าเขาไม่ได้พูดเล่น
“โอกาสมีครั้งเดียว
และนายใช้มันไปแล้ว!” เลียมสะบัดขาออกจากการเกาะกุม
จนร่างของคนที่นั่งกอดขาเขาหลุด ทำให้อีกฝ่ายไปกองอยู่กับพื้น ก่อนจะหันหลังให้ไม่ได้สนใจอีกว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อจากนั้น
“ไม่นะครับ!
ท่านประธาน ปล่อยฉันนะ…” เสียงร้องของอีกฝ่ายยังคงดังไม่หยุด
จนหายพ้นกรอบประตูออกไป
โปรดติดตามตอนต่อไป...
ลิ้งก์ ดาวน์โหลด EBook : ราคา 59 บาท (ช่วงนี้จักโปรโมชั่น)
** รีบๆ ไปจัดการก่อนหมดโปร! **
--> https://www.mebmarket.com/ebook-อุ้มรักรัฐภพ-Men-Of-Lions <---
ฝากกด ติดตาม / คอมเมนท์ เป็นกำลังใจให้ด้วยน้า ^^
ติดตามข้อมูลข่าวสารได้ที่... ---> เฟชบุ๊คแฟนเพจ : Raniya.writer
** ขอบคุณทุกกำลังใจและการสนับสนุนทุกช่องทาง รวมถึงการติดตาม คอมเม้นท์ ที่มาเพิ่มแรงฮึดให้ไรท์ตัวอ้วน ขอบคุณมากๆ จากใจค่ะ ^___^
ความคิดเห็น