แฟ้มลับ:ปริศนาพันธุ์อสูร yaoi

"คิดยังไงมาเป็นนักสืบหา"เพื่อนร่วมงานที่หยาบคายเริ่มเมา ผมก้มหน้าลงไม่ได้พูดอะไรผมรู้มาคนเมานั้นไม่มีอะไรทที่จะไม่พูดหรอก...

"เฮ้ย มาดามซัลลิแวน จะกลับแล้วรึไง"ผมยิ้มและเดินจากไปอย่างสวยๆจะดีกว่า

เพราะ รักครั้งแรกเป็นผู้ชาย...จึงได้ถูกเรียกแบบนั้นแต่มันก็น่าสนุกดี

.

.

.

แล้วเขาก็กลับมาอีกครั้งในรูปของ"ผู้ต้องสงสัย"ในฐานะ แม่ข่ายของปรสิต"อสูร"แต่ถึงแม้ทุกคนจะไม่คิดว่าเป็นไปได้

"คอยดูเถอะ ผมจะกระชากหน้ากากของคุณ!" ความยุติธรรมจงเจริญ! ผมรู้ดีว่าตานี่มันฉลาดเป็นกรดขนาดไหน

"คิดว่าได้ก็ลองดู!"ก็บอกว่าไม่ได้เป็นไง แต่ก็นะ...ชั้นย่อมรู้ดีว่าแกมันเคี้ยวยากขนาดไหน

ขอออกตัวไว้ก่อนเลยว่าอย่าหวังความรักแบบหวานชื่นคู่พระนางจากเรื่องนี้ สืบกันทั้งเรื่องจริงๆที่ไม่อยากใส่ว่าyaoiแต่มันมีอยู่นะ ออกแนวกึ่งาดิสซ์ประชันปัญญาอ่ะนะ ออกแนวเคยคลุกคีตีโมงกันมาเล็กน้อยในสมัยก่อนมันไบร์ทกันทั้งเรื่อง...เลยรู้ใจกันสุดๆทันกันมากๆ หวานเล็กน้อย แต่จ้องเชือดกันตลอดแต่ก็ลังเลบ้าง