Mpreg จ้าวมังกรช้ำรัก

มันไม่ควรเป็นเช่นนี้เราควรจะปล่อยเขาไป...กับคนที่เขาชอบ

มังกรขาวแห่งแดนอสูรได้แต่เพียงคิด เมื่อนางได้เอ่ย หลอกล่อหวังเพียงความหน้าแตกของเขา แต่เขากลับโง่พอทีจะทำตามแผนและโง่พอที่จะปล่อยให้เพื่อนรักหลงเสน่ย์และถลำตัวลงสู่ห้วงแห่งความวิปโยคนี้

"ไอเด็กนี่จะไม่เกิดขึ้นมาบนโลกนี้"ริมฝีปากสวยเอ่ยขึ้นด้วยเสียงเย็นชาแต่นุ่มนวล

"เจ้าชายน้อยเป็นลูกของผม!"

"มันจะเป็นไปได้ไหม...ถ้าเอ่อ...ข้าจะให้เจ้าเป็นแค่มารดาของบุตรข้า"

เหมือนโดนตบหน้าจนกลิ้งพื้น ไม่มีเสียงใดไม่มีคำใดจะโต้ตอบ

"ถ้าเจ้าเงียบข้าจะถือว่าตกลง..."

"ถึงข้าจะตอบท่านก็มีคำตอบอยู่แล้ว ข้าพระองค์ไม่บังอาจขัดพระประสงค์"

ก่อนที่เรือนผมขาวเงินนั้นจะลับสายตาท่ามกลางความเงียบที่เปี่ยมด้วยความเวทนาของผมบนโต๊ะกลม

"โถ่เว้ยย!"องค์ราชาปีศาจจากไปพร้อมความงงของประชาชี