คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : new ÿear's eve ( hxh )
‘เอาละครับตอนนี้ก็เหลือเพียงไม่กี่ชั่วโมงแล้วนะครับที่พวกเราจะเริ่มนับถอยหลังสู่วันปีใหม่ ผมซูโฮและเมนเบอร์ทุกคนขออวยพรให้ทุกคนมีแต่ความสุข เจอสิ่งดีดีเข้ามาในชีวิตและอีกอย่าง รักพวกเราไปนานนานเลยนะครับ we are one ! คัมซาฮัมมีดา ! ‘
อีก 3 ชั่วโมง.......................
อีก 3 ชั่วโมงก็จะปีใหม่..............
น่าเบื่อ...................
นิวเยียร์อีฟแท้ๆแต่ไม่มีรายการอะไรน่าดูเลยสักนิด โธ่เว้ยยยยยยยย - -
ผมคิดพลางยัดขนมเข้าปากอย่างหงุดหงิด ก็มันน่าไหมล่ะครับ คืนก่อนปีใหม่ทั้งทีกลับมีแต่พวกตุ๊ดแอ๊บแมนมาอวยพรเต็มหน้าจอทีวีไปหมด แล้วงี้ลู่ห่านคนนี้จะมีอะไรทำล่ะว่ะ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ตึ้งตึ่ง !
อ๊ะ แจ้งเตือนทวิตเตอร์สงสัยมีสาวมาเมนชั่นแฮปปี้นิวเยียร์แหงเลย คิคิคิ
#Mentionwhoyouwantcountdowntogether @luhan_90
เมน เมนชั่น ฮู ยู ว้อน เคาท์ดาวน์ ทูเกตเตอร์.................................
ไรว่ะ..................................
คนที่คุณอยากเคาท์ดาวน์ด้วย......................
คน ที่ คุณ อยาก เคาท์ ดาวน์ ด้วย
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ผมบอกแล้วผมฮอตครับผมฮอตคิคิคิคิมีตคนอยากเคาท์ดาวน์กับผมด้วยนา 555555555555555555555555 ผมลุกจากโซฟาหน้าทีวีก่อนที่จะเดินไปนั่งหน้าจอคอม และในขณะที่ผมกำลังจะลงมือพิมพ์ตอบกลับไปนั่นก็ได้มีแจ้งเตือนอันใหม่เข้ามา.............. ฮอตจริงจริงเลยเรา
@luhan_90 อ๊ะ ขะ ขอโทษด้วยนะค่ะเมนชั่นผิดคน ㅠ_ㅠ
.........................................
ครับ....................................
มะ ไม่เป็นไรครับ ^______________________________^
ผมพิงหลังไปที่เก้าอี้นั่งมองหน้าจอคอมอย่างเหม่อลอย ผมหันไปมองไอโฟนเครื่องสีขาวที่วางอยู่ข้างหน้าจอก่อนที่จะหยิบขึ้นมาและเลื่อนปลดล็อค.......
ไม่มีสักข้อความ
ไม่มีใครสักคน
ผมถอนหายใจก่อนที่จะวางไอโฟนลง ก็เป็นอย่างนี้ทุกปียังไม่ชินอีกเหรอเสี่ยวลู่.......
ชีวิตเด็กแลกเปลี่ยนในวันก่อนปีใหม่ที่ไม่มีใครก็เป็นแบบนี้แหละน้า เพื่อนที่เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนด้วยกันก็พากันกลับจีนไปหมดเหลือแค่ผมคนเดียวที่ต้องเปล่าเปลี่ยวแบบนี้ แม่ของผมเค้าค่อนข้างขี้งกน่ะครับบอกว่าสไกป์คุยกันแทนก็ได้จะกลับมาให้เปลืองค่าตั๋วทำไม ........................
ผมก็ไม่อยากยอมรับสักเท่าไหร่หรอกนะครับแต่มันก็เป็นความจริง ความจริงที่ว่าผมเหงา มันอาจดูเป็นคำที่ติ๋งต๋องไร้สาระสำหรับผู้ชายอายุ 22 อย่างผมแต่ผมก็ปฎิเสธมันไม่ได้หรอกครับ เพราะผมเหงาจริงๆ ทั้งที่เปิดทีวีที่กำลังถ่ายทอดสดการเตรียมงานของงานเคาท์ดาวน์คืนนี้ที่มีผู้คนและแสงสีมากมายในนั่น ทั้งโลกโซเชี่ยลที่มีอะไรให้ผมได้ทำตลอดทั้งคืน ทั้งเครือค่ายโทรศัพท์ที่เราสามารถคุยกับคนที่เรารักได้แม้อยู่ไกลกันสักแค่ไหน แต่....มันจะมีค่าอะไรล่ะครับถ้าไม่มีคนที่เรารักอยู่ด้วยในคืนนี้
ตื้ดตื้ด!
ข้อความเข้า..........................
ข้อความเข้า.....................................
ข้อความเข้า !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
รีบลุกขึ้นจากเก้าอี้ก่อนหยิบไอโฟนมาเลื่อนปลดล็อคอย่างรวดเร็ว ขอเถอะครับ ขอสักคน ขอสักคนที่แสดงให้รู้ว่าผมไม่ได้อยู่คนเดียวในคืนนี้ U_U !!!
คุณกำลังมีโชคเรื่องความรัก กด*450*8# สมัครอ่านคำทำนายทันที (3บ/sms) หรือกด *480*2# รับโชคเด็ดรายวันปีงูเข้าจริงทุกรอบ
ไอ้ ลูก หมา !!!!!!!
“โธ่เว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”
ผมกำไอโฟนแน่นก่อนที่จะกู่ร้องสุดเสียง จะให้ทำไงครับ ก็คนมันน้อยใจ U_U !!!!
ผมไม่ทนแล้วครับ ลู่จะไม่ทน !! ผมเดินไปหยิบเสื้อโค๊ชตัวหนาและหมวกมาใส่ก่อนที่จะเดินออกนอกห้องอย่างว่องไว
ผมไม่ทนแล้วครับ ผมจะไปข้างนอก จะไปเจอผู้คน จะ จะ จะ จะไปซื้อเสื้อผ้าเรียนแต่งหน้า นั่งสมาธิ ดำน้ำ ปลูกปะการัง ทำอาหาร นวดสปา ปลูกป่า ดำนา ดูดิสนีย์ออนไอซ์ แรลลี่ ตีกอล์ฟ ล่องเรือ ส่องสัตว์ ชอปปิ้ง ดูงิ้ว ดูละครเวที ดูคอนเสิร์ต ดินเนอร์ ทำขนม จัดดอกไม้ เที่ยวตลาดน้ำ เรียนถ่ายรูป ดูกายกรรม ชมเมืองเก่า เข้าสัมมนา ทัวร์ธรรมะ เรียนเต้น แล้วก็ร้องเพลง………………..
“อ่าส์ รู้สึกดีชะมัดดดดดดด”
ต้องรู้สึกดีสิครับคิคิเพราะตอนนี้ในมือของผมคือลาเต้ร้อนของร้านสุดดังที่ต้องเข้าคิวนานมากกว่าจะได้มาตอนแรกกะจะออกมาเดินเล่นแถวเมียงดงแต่คิดไปคิดมามีแค่ผมกับน้องลาเต้อยู่ด้วยกันในวันเคาท์ดาวน์ก็พอแล้วเนอะคิคิคิคิคิคิ
อะไรนะครับ ขอความจริง
ความจริงคือผมเจ็บจึกเจ็บจึกครับ U_U !!!! จะไม่ให้เจ็บได้ยังไงล่ะครับตอนแรกคิดว่าการที่ผมออกมาจากห้องมาสู่โลกกว้างก็คงจะทำให้ผมรู้สึกดีขึ้นบ้างแต่ไม่ใช่ลยครับ หนักกว่าเดิมอีก !
ไหนจะมาเป็นคู่ มาเป็นคี่ มาเป็นกลุ่ม หัวเราะกันคิกคักๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ คักบ้านป้ามึงสิกูเหงาครับ !!!!
ฮรือออออออออออออออ กลับบ้านไปนอนกอดน้องลาเต้อุ่นๆก็ได้ครับลู่ไม่แคร์ ลู่จะอดทนฮึ้บฮึ้บ !
“เฮ้ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ หลบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”
ห่ะ เสียงใครอะไรที่ไหนอย่างไร
“ไอ้สัสหมวกสีเทากูบอกให้หลบโว้ยยยยยยยยยยยยยยย”
ไอ้สัส หมวก สี เทา เอ้า นั่นมันผมนี่ - _ -
“เรียกผมเหรอครับ เห้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”
“เห้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”
ตุ้บ !!!
โอ้ย เจ็บชะมัดเลย นี่มันอะไรกันว่ะครับเนี่ย !
“บอกว่าให้หลบๆไม่ได้ยินหรือไงว่ะ เจ็บชิบหายเลย”
ผู้ชายที่วิ่งชนผมกุมหน้าอย่างเสียอารมณ์......................โถ่ มึงคิดว่าแถวนี้มีแค่มึงกับกูเหรอครับไอ้หน้าไก่คราวหน้าก็หัดวิ่งหลบคนซะบ้างนะ ไอ้สูงไอ้ขายาวไอ้ขาวไอ้ไอ้ ไอ้ ไอ้...............................
..................................หล่อ
คิ้วที่ขมวดเข้าหายกันเพราะความเจ็บใบหน้าเข้ารูปสันดั้งที่สุดเพอเฟ็ค ลู่ลู่ลู่อยากได้หน้าแบบนี้ครับ.......................
เอ๊ะ ว่าแต่ทำไมมือผมมันว่างๆว่ะ...................
เออใช่น้องลาเต้ น้องลาเต้อยู่ไหนครั.......................
น้องลาเต้หกแล้ว !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ไม่นะ ไม่นะครับ U___________________U
“นาย ทำ ลา เต้ ฉัน หก อ้าวเฮ้ยไปไหนแล้ว !”
ผมกำลังหันไปพูดกับไอ้หน้าไก่คนนั้นแต่ทันทีที่ผมหันไปไอ้หน้าไก่นั้นมันก็วิ่งไปแล้ว โถ่เว้ยยยยย น้องลาเต้ผม !! ไม่ยอมครับ ผมไม่ยอม ลู่ไม่ยอมครับ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
หลังจากที่ผมแปรงร่างด้วยไฟโทสะของผมแล้วผมก็รีบซอยเท้าตามไอ้หน้าไก่นั่นไป คงเป็นเพราะผมเป็นที่ชอบเล่นฟุตบอลจึงทำให้ผมมีฝีเท้าที่เร็วจนทำให้ผมไล่ตามไอ้ห้าไก้นั่นทัน
“เอา ลา เต้ กู คืน มา !!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
ผมแหกปากดังลั่นก่อนที่จะกระโดดใส่หลังไอ้หน้าไก่คนนั้น เอาว่ะ เพื่อน้องลาเต้
“เฮ้ย เหี้ยไรเนี่ย ออกไปนะเว้ยคนรีบๆอยู่ !!!!!”
ไอ้หน้าหันหน้ามาก่อนที่จะทำสีหน้าตกใจสุดขีด
โห ขนาดหน้าตกใจยังหล่อเลยครับ............
คงเป็นเพราะน้ำหนักตัวของผมที่กระโจนเข้าใส่หลังเค้าเต็มๆทำให้การทรงตัวเริ่มเสียสมดุลและทำให้พวกเราทั้งสองล้มลงในที่สุด.................... สองครั้งแล้วนะครับ................ก้นน้อยของลู่ต้องช้ำสองรอบแล้วนะครับ !
“เอาลาเต้ผมคืนมาแล้วผมจะปล่อยคุณ !”
ผมพูดเสียงดังแล้วกำแขนเค้าไว้แน่น นิวเยียร์อีฟทั้งที่ผมไม่อยากอยู่คนเดียวนี่นา
“ประสาทป่ะว่ะ เอาเงินไปแล้ว ปล่อยผม ผมรีบ !!!”
ไอ้หน้าไก่เปิดกระเป๋าและกำใบหมื่นวอนให้ผมสามแบงค์ เขาดูรุกรี้รุกรนอย่างบอกไม่ถูกอย่างกับหนี้เจ้าหนี้มาอย่างนั้นแล เงิน เงิน เงิน นี่มึงคิดว่าเงินจะซื้อกูได้เหรอครับ !!!!
ผมบอกไว้เลยนะ !!!!!
ได้ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ผมเก็บแบงค์สามหมื่นวอนเข้ากระเป๋าก่อนที่จะปล่อยมือไอ้หน้าไก่นั้น กะ ก็ ไม่ค่อยอยากได้เท่าไหร่หรอกนะครับ แต่ตั้งสามหมื่นวอนทำอะไรได้เยอะแยะ
“เอาเงินไปก็สิ้นเรื่อง ตะโกนไล่หลังกูอยู่ได้ รำคาญ”
“นี่คุณว่าอะไรนะ ”
ผมมองหน้าเขาอย่างเอาเรื่อง โห นี่คิดว่าหล่อแล้วจะด่าคนอื่นแบบนี้ได้เหรอว่ะ - -
“นี่ถ้าคุณไม่รีบวิ่งไม่ดูตาม้าตาเรือทำลาเต้ผมหกผมก็จะไม่ไล่ตามคุณแบบนี้เลยนะ แล้วไอ้การที่มาด่าคนอื่นเสียๆหายๆแบบนี้นี่มันอะไรห่ะ !?! ที่บ้านไม่สั่งไม่สอนหรือยังไง แล้ว#%$#%$%$#%$#$@$&*#$”
“โห หน้าสวยซะเปล่าปากมากชิบหายเลย”
ไอ้หน้าไก่เอามือมาปิดปากผมก่อนที่จะสบถออกมา นี่ว่าผมหน้าสวยเหรอ ผมไม่ใช่ผู้หญิงนะเว้ย !!
“เฮ้ย นั่นไง มันอยู่นั่น !!!!!”
เสียงตะโกนดังขึ้นมาจากอีกฝากของถนนที่พวกผมอยู่กันเป็นผู้ชายหน้าตาดีสองคน ไม่สิไม่ใช่หน้าตาดีแบบนี้เค้าเรียกว่าหล่อเลย !! ความสูงอยู่ในระดับไล่เลี่ยกัน ผู้ชายคนแรกเป็นคนที่ตัวสุงมากผมของเขาเป็นสีทอง ไหนจะหน้าตาที่โดดเด่นอีกต่างหากเลยทำให้คนแถวนั้นพากันมองทั้งสองคนไม่วางตา ส่วนอีกคนมีผมสีดำกริบใบหน้าของเค้าดูคมคายอย่างบอกไม่เค้าทั้งสองดูเหนื่อยมากๆคงจะเกิดจากการวิ่งตามหาใครสักคน............................กูหวังว่าจะไม่ใช่มึงนะครับไอ้หน้าไก่
“ชิบหายแล้ว.....................”
ไอ้หน้าไก่หน้าซีดขึ้นมาทันทีก่อนที่จะทำท่าวิ่งหนีอีกรอบ ผมไม่ปล่อยให้มันหนีหรอก เอาลาเต้กูคืนมาก่อน !!!
ผมกอดคอเค้าไว้แน่นจากด้านหลังพร้อมทิ้งตัวลงไม่ให้มันไปไหนได้ตายแน่แก !!
“ ไหนว่ะคริส กูไม่เห็นเห็นมันเลย ไหนว่ะไอ้เซฮุนของมึงอ่ะ”
คนหัวสีดำพูดขึ้นแม้จะไม่เสียงดังมากแต่ผมก็พอได้ยิน .....เซฮุน......คนที่พวกเค้าตามหาชื่อเซฮุนงั้นเหรอ โห แค่ได้ยินชื่อยังไม่ถูกชะตาแปลกๆเลย ถ้าได้เจอจะขนาดไหนว่ะเนี่ย - -
“โถ ไอ้ดำตัวดำแล้วตายังเสือกพร่ามัวอีกนะมึง นั่นไงกอดอยู่กับผู้หญิงผมสั้นตรงนั่นไงว่ะ โห ขนาดโดนไล่ตามยังมีอารมณ์เกี่ยวหญิงด้วยเหรอว่ะ โดนจับได้แล้วมึงขำไม่ออกแน่โอเซฮุน”
ไหนอ่ะครับ กอดกับผู้หญิงผมสั้น ไม่เห็นมีเลย โห เหยินแล้วยังมั่วอีกๆๆๆๆๆๆ
“นี่มึงด่ากูดำเหรอไอ้เหยิน จะว่ากูนี่มึงโปรดดูตัวเองหน่อยครับพูดกับกูทีเว้นระยะห่างไว้ด้วยฟันแม่งจะเฉาะหน้ากู เวลามึงจูบกับอี้ชิงลิ้นอี้ชิงเค้าไม่ขาดเหรอวะ สงสารว่ะ”
“ด่ากูได้ครับ ด่ากูได้ แต่อย่าลามปามเมียกู แล้วเมียมึงนี่เขาหามึงเจอมั้ยว่ะตอนปิดไฟ อ่อ คงหาเจออยู่แล้วเนอะตาเหลือกขนาดนั้น ดำเหลือกๆ เข้ากันดี”
“นี่มึงว่าเมียกูเหรอว่ะ ไอ้เงิง !! ”
เอิ่ม............................................ครับ นั่นแหละครับ กลายเป็นทะเลาะกันเองไปแล้วครับ...............
“เอาก็เอาว่ะ อยากไม่ปล่อยดีนักใช่ไหม”
“ห่ะ นายว่าไงนะ เฮ้ย ทำอะไร !!!”
หน้าไก่พูดขึ้นเหมือนตกลงกับตัวเองก่อนที่จะพยุงผมขึ้นบนหลังและกลายเป็นว่าผมขี่หลังเค้าอยู่ซะงั้น ยังไม่ทันที่ผมจะทรงตัวได้ดีเค้าก็ออกวิ่งทันทีมันเลยทำให้ผมต้องกอดหลังเขาไว้แน่นเพื่อไม่ให้ตัวเองตก หลังอุ่นชิบเลยครับ U///U
“เฮ้ย มันหนีไปแล้ว เพราะมึงเลยไอ้เงิงชวนกูคุย !!!”
ว่าแล้วผู้ชายสองคนนั่นก็รีบข้มถนนและวิ่งตามพวกผมอย่างรวดเร็ว แล้วไอ้หน้าไก่จะหนีทำไมว่ะ หรือว่า ................................ โอเซฮุน
ผมกับเซฮุนวิ่งกันมาได้สักพักใหญ่จนตอนนี้พวกเราได้เข้ามาในเขตอัพกูจองเรียบร้อยแล้ว มอง มอง จะมองกันอะไรหนักหนาว่ะ !! อ้าวเฮ้ย ผมขี่หลังเซฮุนอยู่นี่นา ทันทีที่ผมรู้สึกตัวผมก็ผลักตัวออกจากเซฮุนและดิ้นเพื่อให้เซฮุนปล่อยผมลงจากหลังเค้า โถแล้วนี่คนเห็นไปกี่ร้อยคนแล้วว่ะเนี่ย
“นายปล่อยฉันตรงนี้พอ แล้วเอาเงินของนายคืนไปด้วย ฉันไม่ต้องการ !!”
เสียดายนะครับ เสียดาย แต่เพื่อศักดิ์ศรีเราคงต้องปล่อยมือ................
“มองหน้านายตรงๆแล้วรู้สึกผิดชิบหายเลยว่ะ 555555555555555555555 ยิ่งหน้าตอนลาเต้หกนะ โห โคตรฮา 5555555555555555555555555 เอางี้เดี๋ยวเลี้ยงหนม เอาป่ะ”
เซฮุนพูดพร้อมกลั้นขำ หน้าผมมันน่าขำตรงไหนครับเนี่ย U_U !!!!
“หนมบ้าอะไรฉันโตแล้วเว้ย 22 แล้วนะ !!”
“555555555555555555555555555 ไมน่ารักงี้ว่ะเนี่ย”
เซฮุนหัวเราะตาหยีและขยี้หัวผมเล่น ไอ้สัสสสสสสสสสสสสสสส รู้จักไม่ถึงชั่วโมงมาเล่นหัวกันงี้ได้ไงว่ะผม 22 แล้วนะมาเล่นหัวผมแบบนี้ได้ยังไง T_T
“โอเซฮุน !!!!!!! นายไม่รอดแน่ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
ผมและเซฮุนหันหน้าไปตามเสียงร้องนั้น ..... พี่เหยินกับพี่ดำอีกแล้ว นี้มันจะจองเวรจองกรรมเซฮุนไปถึงไหนว่ะครับ - _ - ยังไม่ทันที่พวกผมจะตั้งตัวทันสองคนนั้นก็รีบวิ่งผ่าฝูงชนเพื่อที่จะเข้ามาจับพวกผมไว้ มันไม่ไกลกันมาแต่เพราะบนถนนมีคนเดินไปมาเยอะแยะจึงทำให้พวกนั้นเข้าถึงพวกผมได้ลำบาก
“มากับฉัน”
เซฮุนพูดก่อนที่จะจับแขนของผมละพาออกวิ่งอีกครั้ง เราวิ่งกันไม่ได้นานนักเพราะมีคนเยอะเกินไปมันไม่เพียงลำบากสำหรับพี่เหยิยนและน้องดำมันยังลำบากสำหรับพวกผมอีกด้วยเช่นกัน พวกนั้นเริ่มเข้าใกล้พวกผมาเรื่อยๆ เซฮุนหยุดมองหน้าผมก่อนที่จะดึงตัวผมเข้าไปในตรอกเล็กๆข้างร้านขายของมันเล็กมากครับ เล็กซะจนผมได้ยินเสียงหายใจของเซฮุนพอมองจากมุมนี้เค้าดูดีมากเลยครับเหมือนสมาชิกวงบอยแบร์ดอะไรสักอย่างที่ร้องแค่เทิร์นแบล็ค......
หลังจากที่พวกเราเข้ามาในตรอกได้ไม่ถึงนาทีพี่เหยินและน้องดำก็ตามมาติดๆแต่คงเป็นเพราะผู้คนที่เยอะเลยทำให้พวกเขาไม่ทันสังเกตุที่พวกผมเข้ามาในตรอก แต่แม่งก็ไม่ไปไหนสักทีมาหยุดตรงหน้าตรอกทำไมละว่ะ น้องลู่อึดอัดครับน้องลู่ไม่เคยแนบชิดกับใครแบบนี้ T_T ! ยังไม่ทันที่ผมจะพูดขาดคำพี่เหยิยนหัวทองก็ได้หันหน้ามาป๊ะกับผมพอดีแต่เพราะอยู่ในระยะที่ค่อนข้างใกล้และมืดเลยทำให้เค้าไม่ค่อยแน่ใจนัก เค้าทำท่าจะเดินเข้ามาใกล้.......
“อย่าชกฉันนะ ตัวเล็ก”
“ห่ะ ฉันจะชกนายทำไ.............. !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ”
ยังไม่ทันที่ผมจะพูดจบประโยคเซฮุนก็ลดหน้าต่ำลงมาและโน้มตัวจูบผม..........................
จูบเฉยๆไม่ว่านะครับ แต่นี่มึงสอดลิ้นเข้ามาทำไม !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
“อืม........ไปแล้วสินะ ”
“……………………………”
“เคยเห็นแต่ในฟิค ชีวิตจริงใช้ได้ด้วยว่ะ 5555555555555555555555”
“……………………………”
“เห่ย ตัวเล็กเป็นไรมากป่ะเนี่ย เห่ย โอเคเปล่...............”
ตุ้บ !!!!!!
รู้ตัวอีกทีผมก็ซัดหมัดใส่หน้าเซฮุนแล้วเรียบร้อย
จูบแรกของผม............................
จูบของผม...............................................
แม่ครับ จูบแรกของลู่ห่านเป็นของผู้ชายที่เพิ่งรู้จักกันไม่ถึงชั่วโมงครับ ㅠㅠ______________ㅠㅠ.....................
“แกจะเอาเค้าเข้าบ้านทำไมว่ะลู่หาน เค้าเป็นใครที่ไหนก็ไม่รู้”
“กะ ก็ ก็มึงจะปล่อยให้เค้าสลบอยู่ตรงนั่นหรือไงว่ะ”
“แต่เค้าเพิ่งพามึงหนีใครก็ไม่รู้มานะเว้ย ถ้าเค้าไปฆ่าหมาหมกป่าขึ้นมามึงจะทำยังไง”
“หล่อขนาดนั้นจะทำอะไรแบบนั้นได้ยังไงว่ะ ไอ้บ้า !”
“นี่มึงโดนเค้าจูบครั้งเดียวสมองกลับเลยเหรอว่ะเนี่ย............”
“จูบบ้าอะไรไม่มี๊ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
“ก็ตอนนั้นไงๆๆๆที่เค้าสอดลิ้นเข้ามาในปากมึ.........”
“โถ่เว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย เงียบบบบบบบบบบบบบบบบบบ !!!!!!”
ตอนนี้ผมอยู่ที่ห้องครัวในห้องของผมแล้วครับแล้วอีสองคนที่มันคุยกันเมื่อกี้ก็คือ ผมเอง.....ครับผมพูดคนเดียวครับ U_U หลังจากที่ผมซัดเซฮุนจนหน้าหงายไปแล้วเค้าก็สลบไปเลย ผมทำตัวไม่ถูกเลยพยุงเค้ามาบ้านของผมจะให้ทำยังไงได้ล่ะครับเซฮุนก็คนนะครับไม่ใช่ไส้เดือน.......
“อย่าชกฉันนะ ตั;เล็ก”
---////////////////////////////////////////////////--- !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
โว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ผมจะไปคิดถึงหน้ามันตอนนั้นทำไมมมมมมมมมมมมมมม ฮรือ จูบ จูบแรกของผม มันจูบผม มันเป็นผู้ชาย มันจูบผม !!! ผมไม่ค่อยอยากจะยอมรับหรอกนะครับแต่....แต่จูบของเซฮุน.....มันยอดเยี่ยมไปเลยล่ะ T/////T ริมฝีปากอุ่นๆของเค้าทำให้ผมรู้สึกเหมือนได้ไปอยู่ในอีกโลกนึง มัน มัน มัน รู้สึกดีมากมากเลยล่ะครับ ……
“อื้อ พี่สาวตื่นเช้าจังเลยนะครับ”
เซฮุนเอื้อมมือมากอดเอวผมจากด้านหลังก่อนที่จะเอาคางมาเกยที่ไหล่ของผมและเริ่มสอดมือเข้ามาในเสื้อและลูบไล้ไปตามหน้าท้องก่อนที่จะหยุดที่หน้าอกของผม................
“หือ นมไม่มี”
“ก็ไม่มีสิว่ะ ไอ้โรคจิต !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
ตุ้บ !!!
เอาหมัดที่สองของข้าพเจ้าไปกินซะไอ้บ้าโอเซฮุนㅠㅠ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
“โฮ้ย อะไรว่ะเนี่ย อ๊ะ เจ็บแก้มชิบหายเลย”
“ตะ ตื่นได้แล้ว”
โอเซฮุนค่อยๆยันตัวเองขึ้นมาจากโซฟาที่เขานอนอยู่ ผมที่นั่งกอดเข่าอยู่บนเก้าอี้คอมถามเค้าอย่างหวาดระแวง ถ้าแม่งเข้ามาทำอะไรกูอีกทีจะจระเข้ฝาดหางให้สมองหลุดเลยนะคอยดู !
“ฉันอยู่ที่ไหน”
“บะ บ้านฉันเอง ขะ ขวดน้ำตั้งอยู่ข้างๆตัวนาย”
ผมพูดขึ้นหลังจากที่มองเห็นเซฮุนกลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก
“แล้วทำไมนายต้องไปนั่งกอดเข่าอยู่ตรงนั่นด้วยว่ะครับ 5555555555555555 ”
“ก็แล้วจะทำไม !!! ฉะ ฉันกลัวนายตื่นทำอะไรโรคจิตแบบเมื่อกี้กับฉันยังไงเล่า”
เซฮุนลุกขึ้นก่อนที่จะถอดแจ็คเก็ตสีน้ำตาลเข้มออก หะ หุ่นเค้าดีชะมัด ลู่ห่านก็อยากมีหุ่นแบบนั้นบ้างนะครับ ไม่ใช่บอบบางแบบนี้ !!
“ก็ไม่ทำไมหรอก มันน่ารักรู้ตัวไว้ด้วยนะครับตัวเล็ก ”
เซฮุนพูดและเดินมาขยี้หัวผมแบบที่เคยทำ นี่เค้าเห็นหัวผมเป็นอะไรว่ะเนี่ย
“4 ทุ่ม อีก 2 ชั่วโมงสินะ”
เซฮุนมองนาฬิกาก่อนที่จะพูดกับตัวเอง
เคาท์ดาวน์สินะ...
“ว่าแต่เคาท์ดาวน์ทั้งที่นาย เฮ้ย นายว่าตัวเองอายุ 22 สินะงั้นพี่ เคาท์ดาวน์ทั้งทีพี่ไม่ไปไหนเหรอครับ”
มึงเพิ่งรู้เหรอว่ากูเป็นพี่ มึงควรจะรู้ตั้งนานแล้วนะ - _ -
“แล้วทำไมฉันต้องไปเคาท์ดาวน์อะไรไร้สาระนั่นด้วยล่ะ ห่ะ? คนอย่างฉันไม่สนเรื่องพวกนี้หรอกนะ”
“วันเคาท์ดาว์นที่น่าเบื่อ พระเจ้าครับทำไมชีวิตของหนุ่มโสดอายุ 22 หน้าตาดีอย่างผมต้องเป็นแบบนี้ด้วย ”
“เห่ย นั่นมันของฉันนะ !!!!!!”
อะ ไอ้บ้า นั่นมันไดอารี่ของผมนะ !!! แถมอ่านออกมาซะหมดแล้วด้วย ไอ้บ้าเอ้ยยยยยยยยยยยยยยย
ผมวิ่งเข้าไปแย่งไดอารี่จากเค้าอย่างรวดเร็ว เซฮุนเอามือปิดปากกลั้นขำไว้ มะ มันน่าขำตรงไหนว่ะ T_T !
“ไหนบอกว่าไม่สนใจไงครับพี่ชาย 55555555555555555555”
“ยะ ย๊า ไม่ตลกสักนิดนะ ”
เซฮุนเดินมาหยุดตรงหน้าผมและจับไหล่ของผมไว้แน่น
“เอางี้ ในเมื่อพี่ช่วยผมจากพวกนั้นมาได้ผมจะตอบแทนพี่เอง ”
“ถ้าจะเลี้ยงหนมฉันไม่เอานะเว้ย”
“พี่กับผม”
“…………………..”
“เรามาเป็นแฟนกัน”
“อะ ไอ้บ้า ! ฟงแฟนอะไรกัน”
“จนถึงปีหน้า ผมจะเป็นแฟนให้พี่ อืม 2 ชั่วโมงกับอีก 4 นาทีโอเคนะครับ โอป่ะ โอป่ะ โอเค พี่ตกลงแล้วนะครับ”
“...........................”
กะ กูยังไม่ได้พูดอะไรเลย T______________________________T
“โฮเซฮุน”
“ลู่ห่าน”
“อายุ 18”
“อายุ 22”
“เกาหลี”
“ปักกิ่ง”
“ปักกิ่ง.......ปักก้านแทนได้ไหมครับ”
“ปักก้านพ่อง -_- ”
ผมตบหัวเซฮุนเบาๆ ตอนนี้พวกผม เอ่อ นั่นแหละครับพวกเราตัดสินเป็นแฟนกันได้ 10 นาทีแล้ว U///U ชะ ช่วยไม่ได้นี่ครับก็ผมเหงาแถมมีคนอยู่ด้วยวันเคาท์ดาวน์ก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอครับ ตอนนี้พวกผมนั่งกันอยู่กลางห้องและผลัดกันบอกประวัติของตัวเองให้อีกฝ่ายฟังก็สนุกดีนะครับไอ้เด็กนี่มีเรื่องตลกเยอะแยะเลย 45555555555555555555
“อ่า เหมื่อยชะมัด”
เซฮุนลุกขึ้นและบิดขี้เกียจก่อนที่จะตรงไปหน้ากระจกจัดผมตัวเองและเสื้อผ้าใหเข้าที่
“นะ นายจะกลับแล้วเหรอ”
เอ่อ ที่ผมถามไม่ได้มีเจตนาอะไรแอบแผงนะครับแค่สงสัย สงสัย แค่สงสัยจริงจริง.......
“หื้ม ไม่น่ะ ผมจะไปเดท”
“หื้ม เดท งะ งั้นไปดีมาดีนะ”
ไหนบอกจะอยู่กับเราจะปีใหม่ไงว่ะ ......
“งั้นไปกันเถอะ”
หมับ !!
เซฮุนเอื้อมมือมาจับแขนผมไว้
“เดทไงล่ะ”
เซฮุนยกยิ้มและลากผมออกจากห้อง มึงจะพากูไปไหนปรึกษาเสื้อผ้าหน้าตากูก่อนเถอะครับ !!!!
ถะ ถูกลากออกมาด้วยจนได้ T_T
ตอนนี้ผมกับเซฮุนกำลังเดินทางจะไปที่เมียงดงมันบอกมันหิวอยากหาอะไรกินพร้อมกับเคาท์ดาวน์ โห มึง มึงจะทำอะไรปรึกษาหน้ากูก่อนก็ได้นะครับ หือออออออออออ สภาพเหมือนคนเพิ่งตื่นยิ่งเดินข้างไอ้เด็กบ้านี่แล้วยิ่งเหมือนคนใช้เดินตามเจ้านายอย่างไงอย่างนั้น
“เออว่าแต่ตอนที่ฉันเจอกับนายครั้งแรก นายหนีอะไรมางั้นเหรอ”
ผมถูมือไปมาด้วยหวังว่ามันจะช่วยแก้หนาว.....แต่ไม่เลย - -
“อ่อ ผมไม่มีไรทำน่ะครับเลยไปกินชานมไข่มุก”
“แล้ว .... ?”
“ผมกินไปกินมารู้ตัวอีกทีก็กินไปสิบกว่าแก้วแล้วครับ”
คนหรือเครื่องสูบน้ำว่ะส๊าส................................
“แค่นั้นเหรอ แล้วไอ้สองคนที่ตามนายมาคืออะไร - _ -”
“แล้วผมก็รู้ตัวอีกทีด้วยครับว่าไม่มีเงินจ่ายแล้วพอผมรู้ตัวอีกทีผมก็วิ่งออกจากร้านแล้วครับ”
อ่อ......................................................................
ทำไมมึงรู้สึกตัวหลายทีจังคับ !!!!
“อ่อ......”
ผมพยักหน้าเชิงบอกเค้าว่าเข้าใจแล้วอยากด่านะครับ เราเดินกันไปเรื่อยๆโดยไม่ค่อยพูดอะไรแล้วจู่ๆผมก็นึกถึงเรื่องนั้นขึ้นมาได้.......
“อ่ะ จะว่าไปเอ่อ ตอนที่ ที่นายจูบฉันฉันเผลอกัดลิ้นนายไปด้วย มะ ไม่เป็นไรใช่ไหม”
คะ คือตอนมันเอาลิ้นเข้ามาในปากผม ผะ ผมนึกว่าเป็นหอยทากเลยกัดไปหลายทีเลยล่ะครับ
“ถ้าเป็นห่วงผมขนาดนั้นก็ใช้ลิ้นพี่เลียสำรวจดูสิครับ อ่าาาาาา”
เซฮุนอ้าปากและหันหน้าหาผม มะ มันใกล้มากมาก โหย ไอ้เด็กบ้าคิดว่าจะทำให้ผมเขินตายรึไงเนี่ย
“ไอ้บ้าเอ้ย อยากโดนต่อยอีกรอบเหรอห๊า !”
“ไม่ต้องเกรงใจหรอกครับ อ่าาาาาา”
ผมหันหน้าหนีเค้าแต่เค้าก็ยังอ้าปากมาอ่า อ่าใส่หน้าผมอยู่ดี
“เกรงใจอะไรล่ะเว้ย ไอ้บ้า !!!!!!”
ผมดีดกะโหลกเค้าไปนึงครั้งแรงๆ น่าหมั่นไส้ดีนักไอ้หน้าไก่เอ้ย
“5555555555555555 พี่แม่งน่ารักจริงๆ ”
เกลียดครับ เกลียดคำว่าน่ารักของออกจากปากคนตรงหน้า เกลียดที่สุดในโลก ......
เกลียดตัวเองที่รู้สึกแปลกๆกับอีเเค่คำพูดคำๆเดียวจากคนแปลกหน้า
“เราไปซื้อเสื้อกันเถอะครับ !”
“ห่ะ อะไรนะ”
เซฮุนพูดขึ้นพร้อมหยุดและมองหน้าผม ให้ตายเหอะคนห่าอะไรโคตรหล่อเลยครับ
“เราเป็นแฟนกันแล้วก็ต้องมีของคู่กัน เราไปซื้อเสื้อคู่กันเถอะครับอีกอย่างพี่ก็หนาวจะหน้าซีดแล้วด้วย”
เซฮุนลูบแก้มผมเบาเบา อะ ไอ้เด็กบ้า
“นั่นมันของสำหรับสาวน้อย ฉันไม่ชอบสาวน้อย - _ -”
“แต่ผมเป็นสาวน้อยนี่ฮะ ปุอั้งปุอิ้ง >_<”
เซฮุนทำท่าปุอิ้งพร้อมกับทำตายิ้ม โห น่ารักตายเหละไอ้เด็กยักษ์
“แกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ผู้ชายนั่นทำปุอิ้งน่าร๊ากเว่อร์ >//////<”
“แกแกแกแกแกเห็นป่ะ เค้าทำใส่อีกคนเว่ย กรี๊ดฟินๆๆๆๆๆ”
นักเรียนหญิงวัยรุ่นสองคนที่อยู่ตรงมุนร้านขายของชำมองพวกผมและกรี๊ดๆกันอยู่สองคนคือไม่อยากบอกหรอกครับแต่ อืม ผมได้ยินนะแล้วผมก็เขิน.......มาก......ด้วย
“เออ ไปก็ไปแล้วเลิกทำท่าตุ๊ดแตกนั้นด้วย !!!”
ผมลากแขนเค้าออกจากที่นั่นทันที เซฮุนหัวเราะอย่างได้ใจ ไอ้บ้าแม่งชอบนักดิ้ให้คนอื่นสนใจอ่ะห่ะ
“พี่ครับ ผมน่ารักไหม”
เซฮุนเดินออกมาจากตู้เปลี่ยนเสื้อผ้าพร้อมครับชูสองนิ้ว....................
“กลับกันเถอะ กลับเดี๋ยวนี้เลย = _ =”
ผมลุกขึ้นทำท่าจะเดินออกจากร้าน โธ่เว้ย ก็ดูมันทำดิครับเข้าออกตู้ลองประมาณ 98 ล้านครั้งเศษแต่ละตัวก็แม่งโคตรคิขุอาโนเนะอาเบะยังอาย - -
“5555555555555555 ผมล้อเล่นครับ อ่ะ ตัวนี้ของพี่”
เซฮุนยื่นเสื้อตัวนึงให้ผม ผมหยิบมันมาจากมือเค้าก่อนที่จะคลี่ออก
ลาย กวาง น้อย งั้น เหรอ โอ เซ ฮุน ^_^
“ไอ้บ้า !! นี่มันเสื้อเด็กประถมใส่เว้ย ลายแบบนี้ใส่ออกไปเดินข้างนอกคนมองพอดี”
พนักงานร้านมองพวกแล้วและหัวเราะคิกคักกัน จะทำอะไรก็ไว้หน้าผมหน่อยเหอะครับ
“นะ น่ารักออกจะตาย พี่ไม่ชอบเหรอครับ”
เซฮุนจับผ้าออกจากหน้าและทำตาอ้อน
ให้ตายเหอะ สาบานกับผมทีว่านี่นายอายุ 18 แล้ว !!
“เอออออออออออออออออออ เอาก็......เอา”
“เอา ได้เลยเหรอครับ ???”
เซฮุนเดินเข้ามาใกล้ๆก่อนที่จะกระซิบข้างหูของผม
อะ ไอ้เด็กโรคจิตนี่ !!!
“อะ ไอ้เด็กโรคจิตออกไปไกลๆนะเว้ย”
ผมยกมือทั้งสองกุมหูแน่นและใช้ตัวดันเซฮุนออกไป เค้าหัวเราะอย่างได้ใจก่อนที่จะเอาเสื้อไปที่เคาท์เตอร์เพื่อจ่ายเงิน เค้าอ้างว่าเพิ่งถูกรางวัลล็อตเตอรรี่ที่ร้านขายหนังสือพิมพ์มาจึงจะเป็นคนจ่ายค่าเสื้อเอง เชื่อตายแหละจ้าไอ้หน้าไก่ มึงรวยก็บอกมาเหอะทั้งรองเท้าทั้งเสื้อผ้าที่มึงใส่อยู่ก็เเบนร์เนมทั้งนั่น -_-
เราเดินออกมาจากร้านและมุ่งหน้าไปที่ร้านสะดวกซื้อใกล้ๆแถวนั่น ตอนนี่ก็เป็นเวลา 4 ทุ่มครึ่งเกือบ 5 ทุ่มแล้วแต่ผู้คนที่อัพกูจองก็ยังคงหนาตา ......รอเคาท์ดาวน์กันสินะ เเต่คงเพราะอากาศที่หนาวกว่าทุกๆปีทำให้ปีนี้คนไม่เยอะเหมือนปีที่ผ่านมา
“พี่ครับ ไปแม่น้ำฮันกัน”
เซฮุนที่เพิ่งซดชานมร้อนพ่นควันออกจากปากและถามผม
“ห่ะ ตอนนี้ บ้าป่ะเนี่ย หนาวจะตาย”
“แต่มันเป็นที่โปรดเลยนะครับ”
“ของใคร”
“ของผม”
“.......................”
จ้า กูรู้เล้วจ้าคุยกันอยู่สองคนคงจะเป็นที่โปรดของกูมั้ง -_-
“อื้อ ไปก็ไป”
ผมพยักหน้าอย่างเอื่อยๆ ไปแถวนั้น.....อย่างน้อยก็ดีกว่ามาเดินจับมือกับไอ้บ้านี่ในอัพกูจองละกัน
เราใช้เวลากันไม่ถึง 20 นาทีเพื่อที่จะมาถึงทีนี่เพราะถนนตอนนี้ค่อนข้างว่างทีเดียว เซฮุนกับผมเดินลงจากแท็กซี่และเดินไปตามทางโดยที่ไม่พูดอะไรกันซักคำ เซฮุนเค้ากำมือแน่น หนาว ? หนาวรึเปล่านะ
หมับ !
ชะ ชิบหายละ................................
ยังไม่ทันที่ผมจะคิดจบ มือของผมก็ไปคว้ามือของเซฮุนไว้ดังหมับ เซฮุนหันหน้ามาหาผมอย่างงงๆ เอ่อ เอาไงดีว่ะ
“ฉะ ฉันกลัวว่านายจะทิ้งฉันไว้นี้เลยกันไว้ดีกว่าแก้น่ะ เงินติดตัวฉันก็ไม่มีถ้าโดนทิ้งคงต้องเดินกลับแน่ๆ เอ่อ เออนั่นแกละฉันเดินไม่เก่ง หลงๆลืมๆทางด้วย ห้ามปล่อยนะเว้ย”
................................ไมผมทำตัวตุ๊ดแบบนี้ครับ
“55555555555555 อยากจับมือผมก็บอกมาเถอะครับ คนหล่อใจดี คนหล่อให้จับอยู่แล้วว ~”
โถ กูว่ากูตุ๊ดละนะ ไอ้นี่ตุ๊ดกว่ากูอีก...........
“ถ้าฉันไม่กลัวนายทิ้งฉันไม่จับหรอก - _ -”
“ผมไม่ทิ้งพี่ไปไหนหรอกครับ คุณแฟน”
เซฮุนพูดและลูบหัวผมเบาๆ
...............................................รู้สึกดีชะมัด
“พี่ครับ ผมหนาว ”
เซฮุนทำหน้าตางองำแขนทั้งสองก็กอดตัวเองแน่น โถ กูอยากบอกว่ามึงไม่ได้น่ารักเลยนะ ตัวแม่งอย่างกับควาย ....
“แล้วไง”
“ขอกอดทีครับ”
“อะไรนะ นายอยากกินกระหล่ำปี”
“ผมบอกว่ากอดที”
“ทำไมนายไม่บอกฉันว่านายอยากกินกระหล่ำปี”
“ผมบอกว่าผมอยากกินกระหล่ำปีไม่ได้อยากกอดที!”
“นายอยากให้ฉันกอดทีแล้วทำไมมะ.........”
ยังไม่ทันที่ผมจะกวนตีนมันเสร็จมันโผตัวเข้ากอดผมเรียบร้อยแล้วครับ -_- เซฮุนกอดผมไว้แน่นคางของเค้าลดลงมาอยู่ที่ไหล่ของผม อุ่น อุ่นชิบหายเลยครับ ลมหายใจที่แผ่วเบาของเซฮุนทำให้คอผมรู้สึกจั้กจี้นิดๆแต่มันก็รู้สึกดีเกินไปกว่าจะผลักเค้าออกได้ ไม่รู้สิครับอาจเป้นเวาลาแค่ไม่กี่ชั่วโมงแต่ผมก็รู้สึกดีเซฮุนมากขึ้นเรื่อยๆทุกวินาที อาจคงเป็นเพราะผมไม่ต้องแสแสร้ง ไม่ต้องแคร์ว่าเค้าจะรู้อะไรเรื่องผม ไม่ต้องสนใจว่าเค้าจะมองผมยังไง เค้าทำให้ผมรู้สึกสบายใจทุกนาทีที่ได้อยู่ใกล้เค้า ตอนนี้ทั้งร่างกาย และหัวใจผมรู้สึกว่าเราใกล้กันไปอีกขั้นแล้ว
“ผมชอบพี่นะครับ”
เซฮุนพูดพร้อมๆกับจูบที่ต้นคอของผม..................................
ผมเขินไหมให้ทาย.................
โอ้ย ลู่ห่านอยากจะบ้าตายครับ ไอ้บ้า ไอ้เด็กเวร เกิดมายังไม่เคยมีใครมาบอกชอบวันนี้แหละครับครั้งแรก ไหนจะเป้นผู้ชายอีก อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ลู่ห่านจะบ้าตายครับๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ พูดเบาเบาก็กูจั๊กเดี๊ยมจะตายห่าอยู่แล้วนี่มาจงมาจุ๊บอะไรคอกูอีกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
“เออออออออออออออออออออออออออออออ รู้แล้วเว้ย !!!!”
ผมดันหน้าเซฮุนออกก่อนที่ทำท่าจะชกเค้า เซฮุนวิ่งหนีผมพร้อมกับหัวเราะไปด้วย
ไอ้เด็กบ้าเอ้ยยยยย !!! คอยดูนะถ้าจับได้จะหยิกแก้มให้ช้ำเลยคอยดู !!
ผมวิ่งตามไล่เซฮุนไปที่ริมแม่น้ำและยังไม่ทันที่ผมจะจับเค้าได้สายตาของผมก็ไปป้ะกับนาฬิกาข้อมือตัวเองที่มีตัวเลขเรืองแสงสะดุดตา
23.30
เหลือเวลาอีก 30 นาที...............................................
30 นาทีเท่านั้น....................................................................
ตู้ม !!!!
“ลู่ห่าน !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
นี่คือสิ่งสุดท้ายที่ผมได้ยินก่อนที่จะทุกอย่างจะค่อยๆมืดลง หนาวจังแฮะ......เปียก รู้สึกเปียก นี่ผมอยู่ในน้ำเหรอ อ๊ะ จำได้แล้วคงเป็นเพราะสายตาที่จดจ่ออยู่ที่นาฬิกามันเลยทำให้ผมไม่ทันมองหินก้อนใหญ่ที่ตั้งไว้หน้าของผม ผมคงสะดุดมันและทำให้ตกลงมาในแม่น้ำ
สินะ ไม่นะ อย่างนี้ก็ยิ่งเสียเวลาสิ เวลาที่เหลืออยู่เพียงน้อยนิด ของผม.....
กับเซฮุน.....................
“อื้อ อุ่นจัง”
ผมค่อยๆลืมตาขึ้นอย่างช้าๆ........นี่มันห้องนอนของผมนี่ ละ และผมมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงผมจำได้ว่าผม.....ตกน้ำนี่นา
อ่ะ.........
ซะ เซฮุน
เซฮุนล่ะ ??
“เซฮุน.....นาย นายอยู่ไหม”
ผมเรียกชื่อเค้าอย่างแผ่วเบา.......สงสัยอยู่ในห้องครัว
ผมพยุงตัวเองขึ้นจากเตียงและก้าวอย่างช้าๆไปที่ห้องครัว
“เซฮุน ออกมาเถอะน่า ไม่ต้องหลบฉันแล้ว !”
ผมพูดเสียงดังขึ้นด้วยน้ำเสียงติดตลก แต่มันไม่ตลกเลยสักนิด เค้าไปไหนแล้วนะ
หรือ หรือว่าเค้าจะทิ้งผมไป
“ผมจะเป็นแฟนให้พี่จนถึงปีใหม่ โอเคนะครับ”
“ฮึก ไอ้เด็กเวรไหนว่าจะไม่ทิ้งกันยังไงล่ะว่ะ”
ผมทิ้งตัวลงกับโซฟาที่อยู่กลางห้องและนั่งกอดเข่าตัวเองแน่น
ไหนบอกจะอยู่ด้วยจนปีใหม่
ไหนบอกจะไม่ทิ้งกันไปไหน
ไหนที่บอกชอบฉัน นายก็แค่ล้อเล่นสินะ
23.56
อีก 4 นาที...........................
สุดท้ายผมก็อยู่คนเดียวในคืนเคาท์ดาวน์สินะ แต่ช่างเหอะแค่เวลาไม่กี่ชั่วโมงที่ผมอยุ่กับเซฮุนแค่นั่นก็พอแล้วล่ะ พอแล้ว ฮึก......................อยู่ๆน้ำตาของผมก็ไหลออกมาไม่หยุด ทำไมนะ ทำไมกัน ดูตั้งแต่แรกก็น่าจะรู้แล้วนี่ว่าไอ้เด็กนั่นมันก็แค่เล่นๆ จะไปคาดหวังอะไรกับคนแบบนั้น คนที่พาเราขี่หลังวิ่งไปทั่วเมือง คนที่.... คนที่ขโมยจุบเรา คนที่บอกชอบเรา คนที่ทำให้เราหลงรัก คนที่ทิ้งเราไป คนที่ผิดสัญญา
ผมซุกหน้าลงกับเข่าตัวเอง น้ำตาไหลออกมาไม่หยุด ร้องไห้เป็นตุ๊ดเลยนะกู หึ น่าตลกชะมัด
ผมทิ้งตัวไปนอนกับโซฟานั้นจึงทำให้หลังของผมไปทับกับรีโมทเข้า.......
“เอาล่ะค่ะเหลือเวลาไม่ถึง 2 นาทีเราก็จะมาเริ่มเคาท์ดาวน์เริ่มปีใหม่กันแล้วนะค่ะ !!!!! ตอนนี้ที่ย่านกังนัมเต็มไปด้วยคู่รักและผู้คนมากมายที่รอมาร่วมฉลองการฉลองเคาท์ดาวน์เข้าสู่ปี 2013 ตอนนี้เราตัดไปที่.............”
อีก 2 นาที..................................
“ไหนบอกจะอยู่จนเคาท์ดาวน์เสร็จไงว่ะ ไอ้บ้าเอ้ย !!!! ”
ผมยกมือกุมหน้าตัวเองก่อนที่จะกู่ร้องสุดเสียง น้ำตายังคงไหลเป็นทางตกไปตามใบหน้าของผม
“โหย พี่ข้างนอกแม่งโคตรหนาวเลย เห็นพี่นอนหนาวผมเลยออกไปซื้อลาเต้ร้อนมาให้แต่ร้านอีป้าหน้าซอยปิดเลยต้องออกไปซื้อ อ้าวเห่ย ร้องไห้ไมเนี่ย ”
เซฮุนเดินถือแก้วลาเต้ร้อนสองแก้วเข้ามาในห้องก่อนที่จะผงะกับผมที่นอนร้องไห้อยู่ในห้องเค้ารีบวางลาเต้ไว้บนโต๊ะและรีบวิ่งเข้ามาให้ผม
“ฮึก ฮึก อะ ไอ้เด็กบ้า 555555555555555555555555555555 ฮือออออออออออออออ 55555555”
ผมทั้งหัวเราะทั้งร้องไห้หนักกว่าเก่าก่อนที่จะโผตัวเข้ากอดเค้า เซฮุนเหมือนจะสะดุ้งนิดนิด เค้าลุบหัวผมอย่างอ่อนโยน
“ฉันนึกว่า นะ นายจะทิ้งฉันไป”
ผมสะอื้นและเช็ดน้ำตาตัวเอง น่าอายชะมัดมาร้องไห้ต่อหน้าเด็กแบบนี้ ใช้ไม่ได้เลยลู่ห่าน!!
“55555555555555 ผมไม่ทิ้งพี่ไปไหนหรอกครับก็สัญญาไว้แล้วนี่”
เซฮุนลูบหัวผมเบาเบา
“คราวนี้ห้ามชกกันนะ”
เซฮุนยิ้มก่อนที่จะก้มลงจูบปากผมเบาเบา ริมฝีปากอุ่นของเค้าค่อยๆกลืนกินปากของผมอย่างช้าๆ เค้าจูบผมแช่ไว้อย่างนั่นนานมากก่อนที่จะผละออก เซฮุนค่อยๆยิ้มมุนปากก่อนที่จะกลายเป็นยิ้มกว้างและหัวเราะในที่สุด
“หัวเราะอะไรของนายว่ะ อะ ไอ้เด็กบ้า !!!”
ผมลุกขึ้นและทำท่าจะชกเขา
“ก็หน้าพี่ตอนผมจูบแม่งแลดูฟินชิบหาย ตลกแป่บครับ 5555555555555555”
“โอเซฮุน !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
ผมตะโกนชื่อเค้าเสียงดังก่อนที่จะฟาดหมัดออกไปข้างหน้าหวังที่จะให้โดนหน้าเขา
หมับ !!
“ถ้าคราวนี้ผมสลบพี่จะอยู่เคาท์ดาวน์กับใครล่ะครับ”
เซฮุนกำหมัดผมไว้และบีบเบาเบาเชิงหยอกเย้า -////-
“เห่ย ทำไรว่ะเนี่ย !!!”
จากที่เซฮุนกำหมัดของผมไว้เค้าก็ยกแขนของผมขึ้นแล้วม้วนผมให้มาอยู่ในท่าที่เค้ากอดผมจากด้านหลัง
“ตอนนี้เหลือเพียงไม่ถึง 20 วิแล้วนะคะสำหรับนับถอยหลังสู่ปี 2013 ของพวกของพวกเราตอนนี้คนที่นี่เยอะมากเลยนะคะ อ่ะ 16 แล้วคะๆ เอาล่ะคะเรามาเริ่มเคาท์ดาวน์กันเลย !!!!!!!!!!! 13 12…. ”
11
10
9
8
7
6
5
4
3
2
1
“แฮปปี้นิวเยียร์ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
เสียงพลุและเสียงกรี๊ดดังลั่นออกมาจากทีวีของผมจนแสบหูไปหมดเซฮุนยังคงกอดผมแน่นและ......
“ในฐานะที่พี่ทำให้ผมมีความสุขเกินไปในวันนี้.....ผมมีของจะตอบแทนพี่ครับ เอางี้นะครับ....พี่กับผม เรามาเป็นแฟนกันจนถึงปีหน้า ผมจะเป็นแฟนให้พี่ อืม 8,760 ชั่วโมง 984 นาทีโอเคนะครับโอป่ะ โอป่ะ แหนะไม่พูด งั้นพี่โอเคเเล้วกันนะครับ"
เซฮุนกระซิบข้างหูและจุ๊บที่ต้นคอผมอย่างแผ่วเบา
“ฮึก อะ ไอ้เด็กเวรฉันยังไม่ได้ตอบตกลงเลยนะเว้ย”
“ก็ผมไม่ได้ถามนี่ครับ”
เซฮุนยิ้มมุนปากก่อนที่จะหันมาก้มลงจูบผม ไอ้เด็กบ้า ทำไมกันนะทำไมผมถึงมีความสุขได้ขนาดนี้
ผมกอดคอเซฮุนและรับรสจูบของเค้าน้ำตาของผมยังคงไม่หยุดไหล น้ำตาที่เกิดจากความสุขที่เซฮุนมอบให้ผม
แสงของพลุและเสียงเพลงของภายนอกหน้าต่างได้สาดเข้ามาในห้องของผมทำให้บรรยากาศตอนนี้เหมือนอยู่สวรรค์เลยล่ะครับ คุณจะเชื่อไหมล่ะครับว่าคนเราสามารถตกหลุมรักคนๆนึงภายในไม่กี่ชั่วโมงได้ ผมเชื่อนะครับ เพราะกำลังเป็นอยู่ นิวเยียร์อีฟปีนี่ของผมมีความสุขได้เพราะมีเซฮุนอยู่ข้างๆ แล้วนิวเยียร์ของคุณล่ะครับ เลิกเศร้าอยู่หน้าคอมแล้วออกไปเคาท์ดาวน์กับผมและเซฮุนกันเถอะครับ
แฮปปี้นิวเยียร์ครับ !!!!!
HAPPY NEW YEAR KlUF!
เมอรี่คริสมาสเเอนด์แฮปปี้นิวเยียร์ สุขสันต์วันปีใหม่คับ !
ปีใหม่เเล้วขอให้ทุกคยมีความสุขทุกข์ภัยหมดไปความจังไรหมดสิ้น
กลิ่นตัวหอมทั้งวันไม่เหมือนตัวฉันที่เน่า.....ไม่ใช่ล่ะ
ยังก็ขอให้ทุกคนมีความสุขมากๆอยู่เคาท์ดาวน์กับครอบครัว
กับเพื่อน กับแฟน กับตัวเอง ไปสวดมนตร์ข้ามปี ตกปลาข้ามปี
ตดข้ามปี หอมกลิ่นจำปีจางเลย หลอไอ้เรียวหลอ.......
เทาชวนออกไปสวดมนตร์ละคับ ไปละคับ หนาวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ความคิดเห็น