ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Infinity online (จบแล้ว)

    ลำดับตอนที่ #34 : ตอนที่ 31 ห๊ะ!! ธาตุน้ำ

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 9.48K
      106
      24 ก.พ. 58




    ตอนที่ 31 ห๊ะ!!  ธาตุน้ำ

     

     

              ตอนนี้ผมกับมาเรียได้มาต่อแถวเพื่อตรวจสอบพลังธาตุเพื่อที่จะได้อยู่หอตามธาตุของตัวเอง โดยการตรวจสอบพลังธาตุนั้น บางคนก็มีถึง 2 ธาตุ 3 ธาตุบ้าง เพียงแค่มี 2 ธาตุก็สร้างเสียงฮือฮาได้เยอะ และกลายเป็นที่จับตาทันที การคัดไปอยู่หอ จะเลือกธาตุที่แสดงทางลูกแก้ววัดพลังธาตุที่แสดงออกมาก่อน เพราะนั่นคือธาตุที่มีมากที่สุดนั่นเอง

                ผมกับมาเรียเข้าแถวรอ นานมาก เหอๆ ตอนนี้มาเรียใส่ชุดอะไรสักอย่างนี่แหละ แต่ดูดีมากกว่าแต่ก่อนอย่างกับคนละคนเลย และเธอก็ยังเป็นที่ดึงดูดสายตาจากเหล่าผู้ชายทั้งหลาย  อ้อลืมบอกไป เมื่อวานผมซื้อเสื้อผ้าให้กับมาเรีย 4 ชุด รองเท้า อีกสองคู่ หมดเงินไป 2 เหรียญทอง 6 เหรียญเงิน ผมนี่งงเลย ,เฮ้ยย ทำไมมันถูกจังฟระ เสื้อผ้าก็สวยนะ น่าจะแพงด้วย แล้วเงินนี่ผมขายเนื้อหมูแค่กิโลกว่าๆก็ได้แล้วนะ,

                เมื่อผมหมดเงินไปกับเสื้อผ้าของมาเรีย ผมก็ไปซื้อชุดของตัวเองต่อ เพราะร้านที่มาเรียซื้อมันมีแต่เสื้อผ้าผู้หญิงนะสิ ผมซื้อชุดธรรมดาๆแบบชาวเมือง 3 ชุด รองเท้า 2 คู่ หมดเงินไปแค่ 9 เหรียญเงิน  60 เหรียญทองแดงเอง เหอๆ

                จากนั้นเราทั้งคู่ก็ไปทานข้าวกัน ผมสั่งอาหารมาสามสี่อย่าง และลงมือทานกัน หมดเงินค่าอาหารไป 1 เหรียญเงิน และหมดค่าห้องพักอีก 3 เหรียญเงินต่อคืน

     

     

                อ่ะๆ มาเข้าเรื่องตอนนี้ก็ถึงตามาเรีย เธอเดินไปจับลูกแก้ว จากนั้นลูกแก้วก็เรืองแสงสีเขียวอ่อนๆ? มั้ง ออกมา แล้วก็มีสายลมพัดรอบลูกแก้ว

                “ธาตุลม  ไปรวมกลุ่มได้ คนต่อไป”

                คราวนี้ก็ถึงตาของผมบ้าง หึหึหึ ผมว่าเมื่อผมไปจับลูกแก้ว มันต้องเรืองแสงจนแสบตา แล้วลูกแก้วก็ต้องปริแตกแน่นอน หรือไม่ก็ เมื่อจับลูกแก้วแล้วก็ต้องไม่เกิดปฏิกิริยาอะไร แล้วพอผมจากไปลูกแก้วก็สลายหายไป หึหึหึ  ทีนี้ผมก็จะได้เป็นที่นิยมชมชอบ

                ผมค่อยๆยื่นมือออกไปเพื่อจะแตะลูกแก้ว เมื่อมือผมใกล้ถึง ไอ้ผู้คุมก็หันไปคุยอะไรไม่รู้ เห็นมันเอามือสองนิ้วแนบหูแล้วก็หันไปคุย เอิ้ว ผมคงต้องรอมันหันกลับมาสินะ

    “ฮะ  ฮะ  ฮัดชิ้วววววว” เสียงจามของผมเอง ผมเอามือขยี้จมูกฟุดฟิดฟุดฟิด แล้วก็เนียนเอาเสื้อเช็ดคราบน้ำลายตัวเองที่ปาก เอ่อ ลูกแก้วก็มีน้ำลายผมอยู่ชัดเจนหลายจุดเลย เนียนเอามือไปเช็ดแล้วกัน เมื่อมือผมใกล้จะแตะลูกแก้ว

                “ธาตุน้ำ ไปรวมกลุ่มได้ คนต่อไป”จู่ๆไอ้ผู้คุมก็พูดออกมาไม่มีปี่มีขลุ่ย

                “ห๊ะ  อะไรนะครับ คือผมยัง…..

                “รีบๆไปสิ คนอื่นเขารอนานแล้ว ไปๆๆ”เฮ้ย นี่ไล่กันเลยเหรอฟร๊ะ เออๆ ตรูไปก็ไดเฟ้ย ธาตุน้ำ(ลาย)ก็ธาตุน้ำ

                “ครับ”ผมพูดแค่นี้ก็เดินออกไปทันที เอาก็เอา ธาตุน้ำเนี่ย ไอ้ผู้คุมนั่นทำเอาความฝันผมสลายหมด

                ผมเดินเงียบๆไปรวมกลุ่มกับ พวกธาตุน้ำ แต่ก็ไม่มีใครพูดอะไรแฮะ เขาไม่เห็นผมจามหรือไง

                อธิบายเล็กน้อย พวกนักเรียน ไม่เห็นหรอกครับว่าผมไม่ได้จับลูกแก้ว เพราะเขาดูอยู่ด้านหลังผม ไอ้ที่อยู่ด้านหน้ามีแค่ผู้คุมคนเดียว เหอๆ

                และแล้วผมก็รอจนผู้สมัครตรวจธาตุครบทุกคน โดยหอธาตุน้ำนั้นมีทั้งหมด 120 คน ธาตุไฟ 460 คน ธาตุลม 230 คน ธาตุดิน 510 คน ธาตุแสง 100 คน

    ธาตุมืด 98 คน  เหอะๆ

                เมื่อคนครบ ก็มีรุ่นพี่ออกมาต้อนรับและพาน้องเขาหอพัก เมื่อไปถึงหอธาตุน้ำก็มีกุญแจให้คู่ละดอกโดยเขาจับคู่มั่วๆให้ ผมอยู่คู่กับ เด็กหนุ่มคนหนึ่ง ดูเหมือนจะเป็นลูกคุณหนูนะ ส่วนสูง 170 ผิวขาว ผมสีเงิน นัยตาสีฟ้า  แววตาดูเหมือน นักฆ่าเลย เพราะดูจากการที่เขามองผม มันไม่มีความสดใสของวัยรุ่นเลยนี่สิ

                เมื่อจับคู่มั่วๆเสร็จแล้วก็ถึงการแนะนำชื่อของแต่ละคน จากนั้นก็บอกกฎของหอพัก จับใจคามได้คร่าวๆสามสี่อย่างเพราะผมไม่สนใจฟังหุหุ ก็ได้ดังนี้

                1.แต่ละหอจะแข่งขันกันเก็บคะแนน โดยคะแนนได้จากภารกิจ และผลงานต่างๆ

                2.คะแนนบุคคล มีเพื่อใช้แลกกับตำราเวทย์มนต์ระดับต่างๆ และแต่ละเล่มจะมีคะแนนที่แตกต่างกัน การเก็บคะแนนบุคคล หาได้จากภารกิจของโรงเรียน และผลงานต่างๆที่ทางโรงเรียนจะมอบให้

                3.โรงเรียนนี้จะวัดกันที่ระดับชั้นและดาว ใครมีดาวมากก็คือผู้ที่มีสิทธิ์เหนือกว่าและมีอำนาจสูงกว่าผู้มีระดับชั้นน้อย และดาวน้อย

                4.กฎของหอพักนี้คือ เราต้องทำภารกิจกันเป็นคู่ หรือไม่ก็ทีม เพื่อที่ทุกคนจะได้แบ่งปันซึ่งกันและกัน

               

                และกฎอีกหลายข้อที่ผมก็ไม่ได้ฟังสักนิด แค่ได้ยินผ่านหูซ้ายทะลุหูขวา  และแล้วก็ถึงเวลาที่ต้องพักผ่อน ผมกับคู่อีกคนก็เดินขึ้นไปยังหอพัก ทางเดินหอพักนั้นตกแต่งด้วย แร่สีฟ้าให้ความสว่างแทนหลอดไฟ แต่แสงนี่นวลตาดีนะ

                ผมกับคู่หูก็ได้มาถึงประตูห้องที่มีสัญลักษณ์เดียวกันกับที่ติดอยู่กับกุญแจ พอเปิดไปก็เจอกับแสงไฟ?มั้งสีฟ้านวลตาที่มาจากแร่ก้อนวงกลมตรงกลางห้อง แล้วเราก็แยกย้ายกันอยู่คนละเตียง  แล้วเราก็เก็บสัมภาระ(ของคู่หูผมคนเดียว เพราะของผมเก็บไว้ในกระเป๋ามิติ)ไว้ตรงตู้ของตัวเอง ที่มันแบ่งฟากไว้อ่ะนะ

                “นี่ นายชื่ออะไรล่ะ” ผมถาม”ออกไปเพื่อสานสัมพันธ์ไมตรี

                “เรน  ฉันชื่อเรน  ดาร์ก ดรากอน นายล่ะ”

                “อตวสัตถา  เคโรนอส  เฮเมนิกส์ เรียกสั้นๆว่าออฟก็ได้”

                “อืม ราตรีสวัสดิ์” เอ่า เฮ้ย นี่แนะนำชื่อแล้วหลับเลยเรอะ  แล้วน้ำมรึงไม่อาบเหรอไง โอ๊ย ผมคงได้คู่หูที่น่าปวดมาแล้วสิ

                คู่หูของผมมันทิ้งตัวลงนอนไม่สนใจใยดีอะไรแล้วครับ และแล้วผมก็เดินไปห้องน้ำ เพื่ออาบน้ำทำธุระ แต่พอไปถึงก็เจอกับห้องโล่งๆ  เอ่อ เอาเป็นว่าผมค่อยอาบพรุ่งนี้ก็แล้วกัน  ผมเดินกลับมาแล้วทิ้งตัวลงนอนทันที

     

     

     

               

     

    ตอนสั้นๆ หุหุหุ ก่อนจะเริ่มเรื่องวุ่นๆ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×