คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #42 : ตอนที่ 37 อาวุธที่สร้าง
ตอนที่ 37 อาวุธที่สร้าง
วันนี้เป็นพวกเราไปเรียนวิชาการสร้างอาวุธ ซึ่งระยะทางก็ไกลพอสมควร แต่ก็ไม่ไกลเท่าระยะทางของสถานที่ๆผมกับเรนประลองฝีมือกันหรอก เมื่อมาถึง ก็เจอกับนักเรียนปี 1 จากหอต่างๆ และดูเหมือนจะไม่ค่อยมีคู่เดิมที่เรียนวิชาเมื่อวานด้วย ดูเหมือนจะเป็นกลุ่มใหม่นะนั่น เมื่อผมเข้าไปในโรงหลอมอาวุธ ก็ปรากฏนักเรียนจำนวน 25 คู่รวมกลุ่มอยู่ในนี้ และแล้วเมื่อถึงเวลาเรียนก็มีอาจารย์ที่ร่างกายบึกบึน กำยำ ร่างกายเต็มไปด้วยมัดกล้าม ผมสั้น สีน้ำตาล ตาดุๆหน่อยเดินออกมา
“สวัสดีนักเรียนที่รักทุกคน ฉัน มาร็อค เมเทโอ คาร์ล อาจารย์ผู้สอนวิชาการสร้างอาวุธให้กับพวกเธอ ซึ่งจะสอด้วยกันทั้งหมด 2 เทอมด้วยกัน ฉันจะไม่พูดไปมากกว่านี้ เอาเป็นว่าเทอมนี้ ฉันจะให้พวกเธอสร้างอาวุธอะไรก็ได้มาส่งฉัน คนละ 1 ชิ้น การวัดผลอยู่ที่ระดับ และความสามารถของอาวุธ มาตรการวัดคือ ถ้าเธอสร้างอาวุธ ที่สูงกว่าดาบเล่มนี้” อาจารย์มาร๊อคพูดแล้วหยิบดาบขึ้นมา 1 เล่ม เป็นดาบสองมือที่มีขนาดความยาว 4 ฟุต กว้าง 2 นิ้ว หนา 1 เซน มีลักษณะเงางาม และน่าจะเป็นอาวุธระดับสูงอีกด้วย เหอๆ
“มาตรการวัดอันที่สองคือ ถ้าอาวุธเธอสามารถทำลายอาวุธชิ้นนี้หรือทำให้มันหักได้ ก็ถือว่าผ่าน และรับคะแนนเต็มไปเลย ถ้าหากไม่มีใครสร้างอาวุธที่เหนือกว่าดาบนี้ได้ คะแนนจะวัดตาม ระดับอาวุธของพวกเธอแต่ละคนจากสูงไปต่ำ เอาล่ะทุกสิ่งทุกอย่างในนี้พวกเธอสามารถใช้ได้ทั้งหมด ยกเว้นห้องเฉพาะที่มีอุปกรณ์ระดับ 4 ดาวขึ้นไป ต้องใช้แต้มในการเข้าไปต่อครั้ง ย้ำต่อครั้ง โดยแต่ละครั้งจะใช้แต้ม 100 แต้ม เอาละ เวลาของพวกเธอมีจนถึงวันปิดเทอม หากพวกเธอไม่พอใจอาวุธที่สร้างขึ้นก็สามารถสร้างใหม่ได้เรื่อยๆตามต้องการ อีกอย่างคือ พวกเธอจะใช้แร่ ใช้โลหะพิเศษเฉพาะหรืออะไรก็็้่แล้วแต่ก็ได้ตามสบายไม่ห้ามถ้ามีมันล่ะนะ เอาล่ะ เริ่มได้ หรือใครจะแยกย้ายกลับก็ได้ จะมาทำตอนไหนก็ได้ตามสบายจนกว่าจะถึงกำหนดการ”อาจารย์พูดแล้วนักเรียนก็แยกย้ายกันไปสร้างอาวุธของตัวเอง บางคนก็กลับไปศึกษาหาข้อมูลก่อนก็มี
“อาจารย์ครับ”ผมเอ่ยถาม
“หือ มีอะไรล่ะ”เขาหันมาตอบ
“ผมขอใช้ห้องเฉพาะครับ”
“หืม เธอมีแต้มเหรอ”เขาทำหน้างงแล้วจับหนวดตัวเอง
“เอ่อ มีครับ”
“ได้สิ ห้องอยู่ด้านหลังตรงซ้ายมือ การเข้าไปแค่เอาแฟลกไปแตะที่แท่นนั่นมันจะหักแต้มเธอ และก็ก็เข้าไปใช้ได้เลย แต่ถ้าออกมาเมื่อไหร่ก็สิ้นสุดการใช้เลยนะ คิดให้ดีล่ะ”เขาตอบผม
“ครับ”ผมพูดแค่นี้ก็เดินเข้าไปตามที่อาจารย์แนะนำแล้วเรียกแฟลกออกมาแตะที่แท่น ประตูก็เปิด จากนั้นผมก้เดินเข้าไป
ขอบอกนะครับ 100 แต้มนี่ถือว่าเยอะมากเลยนะครับ การจะหาแต้มแต่ละแต้มได้นั้นไม่ใช่เรื่องง่าย เช่นทำภารกิจล่าสัตว์ธรรมดา 100 ตัว สามารถแลกแต้มได้ 5 แต้มเป็นต้น
เมื่อผมเข้ามาในห้องก็เจอกับกองแร่ต่างๆที่วางอย่าเป็นระเบียบ แต่มันเป็นแร่ระดับต่ำนี่สิ ถัดไปจะเป็นแท่นตีกับโรงหลอม แล้วก็มีอุปกรณ์สำหรับสร้างอาวุธ วางเรียงกันอย่างเป็นระเบียบ เมื่อผมเอามือไปจับๆดูก็พบว่ามันเป็นอาวุธระดับต่ำๆทั้งนั้น (ต่ำที่ไหน 4 ดาวเลยนะ) ถ้าจะสร้างอาวุธชั้นดีต้องใช้อุปกรณ์ที่ดีกว่านี้อีกหลายเท่า
ผมเดินไปตรงกลางห้องแล้วนั่งสมาธิเรียบเรียงข้อมูลและสร้างแบบแปลนในหัวอย่างรวดเร็ว ผ่านไปสักพัก ผมก็เอาชุดโรงหลอมของผมออกมาจากกำไล แล้วจัดวางมันอย่างเป็นระเบียบ จากนั้นก็นำ
ดาบเพลิงโลกันต์ เกร็ดจักรพรรดิมังกรดาร์กนิล เขี้ยวจักรพรรดิมังกรดาร์กนิล ขนฟินิกส์ ออกมาวางไว้ แล้วเริ่มใช้วิชาทันที คราวนี้ผมจะสร้างอาวุธที่มีส่วนประกอบของอาคมลงด้วย โดยใช้วิชาของท่านวิทยาธรกำกับ ผมถ่ายพลังเวทย์และควบคุมให้ไหลเป็นวงจรเวทย์เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพให้เตาหลอมและอุปกรณ์ของผม จากนั้นก็ร่ายวิชา และดึงศักยภาพที่ยังเหลืออยู่ออกมา ถึงแม้ว่าอุปกรณ์ชุดสร้างอาวุธของผมมันจะต่ำ แต่ผมใช้วงจรวิชาเวทย์กำกับด้วย ใช้ปราณเสริม ใช้พลังจิตควบคุม และเริ่มการสร้างทันที ผมตีและแยกอาวุธเป็นชิ้นส่วนเล็กๆ ที่มีความคงทนต่างกัน มีวงจรเวทย์ไม่เหมือนกัน และรูปแบบสลับซับซ้อน สร้างไปปากก็ท่องวิชาไป อาวุธ แร่ธาตุที่ตอนแรกดูเหมือนแข็งแกร่ง แต่บัดนี้กลับอ่อนไหวเคลื่อนไหวดั่งใจผมอยากให้เป็น เมื่อสร้างชิ้นส่วนเล็กๆน้อยๆหลายร้อยชิ้นแล้ว ผมก็นำมาประกอบ แล้วตีทับอีกที สร้างขึ้นมาอีก เอามาประกอบ แล้วตีทับ ทำอย่างนี้ซ้ำไปมาเรื่อยๆ ผมไม่ได้นำวัตถุดับมารวมกันเป็นเนื้อเดียวหรอกนะครับ เพราะของบางอย่างเมื่อนำมารวมกัน ประสิทธิภาพของมันจะน้อยลงแต่ผมตีเป็นชิ้นเล็กๆน้อยๆแล้วนำมาประกอบกันแทน จนสุดท้ายก็เสร็จสิ้นการสร้างอาวุธ ผมก็ได้ดาบที่มีลักษณะพิสดารมา 1 เล่ม
ลักษณะของดาบนี้ เป็นดาบคมด้านเดียว ที่จับไม่ได้เรียบ ด้ามจับจะออกมาขรุขระเล็กน้อย ล่างสุดมีลูกแก้วเล็กๆติดอยู่ ส่วนตัวดาบมีลักษณะเหมือนนำจิ๊กซอมาต่อๆกันเป็นรูปร่าง แต่รูปแบบซับซ้อน ดูภายนอเหมือนดาบที่ไม่มีอะไรดีเลย เพราะมันแปลกตาคนดูไงล่ะ ส่วนเรื่องความสามารถนั้น ผมขี้เกียจตรวจสอบ เสร็จแล้วก็นำมันไปส่งเลยละกัน แล้วจะขอคืนเอาไปใช้ด้วย
นี่คือลักษณะดาบที่ผมสร้าง
นี่คือตอนผมปลดผนึกพลังของดาบออกมา
เมื่อผมเก็บทุกอย่างเสร็จแล้วก็เดินถือดาบออกมา แล้วมองหาอาจารย์ ก็เจอท่านกำลังนั่งจิบน้ำชาอยู่ ส่วนนักเรียนคนอื่นๆ ไม่เห็นแฮะ หรือว่าจะกลับไปหมดแล้วหว่า
“เอ้า ออกมาแล้วเหรอ เธอสร้างดาบเหรอนี่ รูปร่างดาบนั่น ดูแปลกประหลาดดีนะ”เขายิ้มแล้วทักผม
“ก็ประมาณนั้นแหละครับ ว่าแต่ผมจะส่งเลยได้ไหมครับ จะได้เอาเวลาไปทำอย่างอื่นต่อ”ผมพูดออกไป
“ได้สิ เอามาให้ฉันตรวจสอบก่อน ถ้าดีกว่าดาบเล่มที่ฉันชูให้เมื่อวานก็ถือว่าผ่าน”เขาตอบ
“ห๊ะ เมื่อวาน อย่าบอกนะว่าผมอยู่ในห้องนั้นนั้นคืนหนึ่ง”
“ใช่สิ มาๆ เดี๋ยวฉันจะตรวจให้” ผมเดินไปใกล้ๆเขาแล้วยื่นดาบให้
พออาจารย์รับดาบไปก็ปล่อยมือทันที ดาบก็หล่นปักลงตรงพืนจนมิดด้ามอย่างกับเอามีดจิ้มเยลลี่เลย
“ร้อนมาก ขอโทษด้วยนะที่ทำดาบเธอหล่น เอาเป็นว่าฉันจะตรวจสอบใกล้ๆโดยไม่จับมันก็แล้วกัน” อาจารย์พูดดังนั้นก็ยื่นแฟลกไปใกล้ๆดาบของผม แล้วก็ต้องตกใจตาเบิกกว้าง
“แฟลกเสื่อมหรือเปล่าเนี่ย ทำไมตรวจสอบอะไรไม่ได้เลย”อาจารย์เปรยออกมา
“เอ่า แล้วจะทำยังไงล่ะครับ”
“เอาเป็นว่าเธอลองใช้ดาบนั่นฟันดาบเล่มนี้ทีสิ ถ้าทำให้มันหักสะบั้นได้ก็ถือว่าผ่าน
“มันไม่ใช่เล่มเดียวกับตอนนั้นนี่ครับ”
“เล่มนั้นคนที่ชื่อเรนทำลายไปแล้ว และก็ผ่านได้คะแนนเต็มเลยด้วย อ่ะ ลองฟันมันให้หักสะบั้นสิ”อาจารย์ยื่นดาบแนวขวาง
ผมก็ดึงดาบของผมออกมาจากพื้น แล้วเล็งไปที่ดาบของอาจารย์ แล้วก็ฟันไปด้วยความรวดเร็ว ผลปรากฏว่าดาบของผมผ่านดาบของอาจารย์ไปอย่างง่ายดาย แล้วดาบอาจารก็ขาดแล้วหล่นลงกับพื้น
“เยี่ยม เอาคะแนนเต็มไปเลย แล้วก็รอมาเรียนกับฉันอีกทีเทอมสองนะ อ่ะไปได้แล้วล่ะ”
“ครับ”ผมถือดาบเดินออกไป จากโรงฝึกแล้วมุ่งไปยังหอพักทันที
ส่วนอาจารย์ก็เดินเข้าไปด้านใน แต่ก่อนที่จะเข้าไปนั้น ก็เห็นเส้นตรงเล็กๆอยู่ ตรงโต๊ะของตัวเอง พอเอามือไปขยับโต๊ะก็ล้มครืนทันที จากนั้นเขาก็วิ่งออกไปดูข้างนอก และสิ่งที่เขาเห็นคือกิ่งไม้ที่ถูกตัดเป็นแนวเส้นตรงเข้าไปด้านในป่าอย่างไม่มีสิ้นสุด
“บ้าน่า นี่เป็นพลังของดาบนั่นงั้นเหรอ นะ น่ากลัวเกินไปแล้ว”
ความคิดเห็น