การเขียนนิยายสไตล์มัลลิกา

ลำดับตอนที่ #9 : ว่าด้วยเรื่องสำนักพิมพ์

มัลลิกานะคะ

วันนี้ครึ้มอกครึ้มใจเลยลุกขึ้นมาอัพบทความการเขียนนิยายสไตล์มัลลิกาเสียหน่อย หลังจากที่ห่างหายไปนาน เพราะมีเรื่องหลายอย่างรุมเร้าเข้ามาจากทุกทิศทุกทาง ทั้งงานประจำ งานเขียน โอ้ยยยยยยยยยยย สารพัด แต่ตอนนี้เรื่องก็กำลังจะคลี่คลายไปได้ด้วยแล้วนะคะ เหลืออีกนิดเดียวเท่านั้น

ส่วนนิยายเรื่องล่าสุดที่กำลังจะวางในเดือนกันยายนนี้ก็คือลิขิตรักลำน้ำไนล์ ตอนนี้รอปกอยู่ ขอบอกตรงๆ ว่าอยากเห็นฟาโรห์เมนโนฟิสมากกกกกก อยากรู้ว่าพระองค์จะทรงพระสิริโฉมขนาดไหนหนอ อดใจรอไปด้วยกันนะคะ ไม่นานเกินรอค่ะ

ส่วนนิยายไตรภาคอนาตาคาเลียนั้น ขอแจ้งให้ทราบว่าระงับการจัดพิมพ์จนกว่าภาคแรกจะหมดสัญญากับสนพ.เดิม (คงจำได้นะคะ) เพราะเป็นภาคต่อการนำไปพิมพ์กับสนพ.ใหม่เป็นสิ่งที่ลิก้าไม่อยากทำ เพราะเห็นแก่สนพ.ทั้งใหม่และเก่า  ดังนั้นจึงขอระงับไปก่อน เมื่อหมดสัญญาแล้วจะทำการเขียนภาคจบขึ้นมา แล้วแบ่งออกเป็นสองเล่มแบบหนาๆ พร้อมกับเปลี่ยนชื่อเรื่องไปเลย

คนที่รออยู่ก็รอหน่อยนะคะ ส่วนคนที่ยังไม่ได้อุดหนุนก็รอไว้อุดหนุนตอนรวมเล่มไปเลยก็ได้นะคะ เพราะจะเอี่ยมอ่องกว่าเดิมเยอะ อย่างไรก็ไม่ทิ้งนิยายเรื่องนี้หรอกค่ะ เพราะเป็นนิยายเรื่องแรกที่รักมาก เมื่อก่อนลิก้าเคยเป็นเดือดเป็นร้อนแทนพี่แสงที่มีเรื่องขลุกขลิกกับสนพ. ตอนนั้นพี่แสงเงียบมาก ยังนึกเคืองๆ ว่าทำไมพี่เขาไม่พูดอะไรเลย พอมาถึงตอนนี้กลับเข้าใจแล้วค่ะว่าทำไมพี่เขาเงียบ

เอาล่ะค่ะ หลังจากที่บ่นๆๆๆ และบ่นๆๆๆ มาพักใหญ่ก็มาเข้าเรื่องกันดีกว่านะคะ ความจริงที่บ่นๆ มานี่ก็ไม่ออกนอกคอนเซ็บหรอกค่ะ เพราะว่าวันนี้จะพูดเรื่องสนพ. แดนสนธยาที่แสนอึมครึมสำหรับคนที่ไม่ได้เป็นนักเขียน จุดประสงค์ในการเขียนครั้งนี้ก็เพื่อจะตีแผ่ธุรกิจสนพ.เท่าที่ทราบมาให้เพื่อนๆ ได้รู้จะได้ใช้ประกอบการตัดสินใจ เวลาเลือกส่งงานของเราไปตีพิมพ์ เริ่มเลยนะคะ

ว่าด้วยเรื่องของสำนักพิมพ์

สำนักพิมพ์เป็นองค์กรทางธุรกิจแบบหนึ่ง มีลักษณะเป็นบริษัท ใครจะตั้งสนพ.ต้องจดทะเบียนการค้าอย่างถูกต้องและไปขึ้นทะเบียนกับสมาคมผู้จัดจำหน่ายหนังสือ ตรงนี้ลิก้ารู้คร่าวๆ ถ้าไม่คิดจะเปิดสนพ.เองก็ไม่ต้องสนใจก็ได้นะคะ

ภายในสนพ.ก็จะประกอบด้วย เจ้าของสนพ.เป็นผู้บริหาร บก. ผู้ช่วยบก. ฝ่ายศิลป์ ฯลฯ บุคคลเหล่านี้จะเสาะหาต้นฉบับดีๆ มาตีพิมพ์แล้วส่งไปจำหน่าย ปกติสนพ.จะไม่มีโรงพิมพ์เป็นของตัวเอง พวกเขาจะต้องจ้างพิมพ์แล้วส่งไปขายยังสายส่งซึ่งในประเทศไทยนี้มีบริษัทจัดจำหน่ายอยู่แค่ 3 แห่งเท่าที่ลิก้ารู้คือ ซีเอ๊ด อัมรินทร์ และดอกหญ้า นอกจากนั้นเป็นร้านหนังสือที่รับหนังสือจากสายส่งเหล่านี้มาขาย

ภายในสนพ.ใหญ่จะมีการแบ่งหนังสือออกเป็นหลายประเภทตามกลุ่มของลูกค้า แต่ในปัจจุบันมีสนพ.ที่ตั้งขึ้นมาขายเฉพาะนิยายอย่างเดียวผุดขึ้นมาเยอะพอสมควร ซึ่งเพื่อนๆ ก็คงรู้โดยไม่ต้องระบุนะคะ ส่วนใหญ่สนพ.เหล่านี้จะหาต้นฉบับจากอินเตอร์เน็ตซึ่งมีอยู่มากมาย โดยสนพ.เหล่านี้จะเข้ามาดูในเว็บที่เปิดให้ลงนิยาย ที่ดังๆ ก็เด็กดีของเรานี่แหละค่ะ

โดยมากจะดูจากนิยายติดทอปเท็นก่อน จากนั้นไล่ดูไปเรื่อยๆ พอเห็นว่าเรื่องไหนมีแววก็จะติดต่อไป ซึ่งที่กล่าวมาทั้งหมดก็คือการทำงานของสนพ.ที่มักจะเข้ามาเกี่ยวงานของเพื่อนๆ ไปจำหน่าย ส่วนสนพ.ใหญ่ๆ ที่ทำหนังสือแนวผู้ใหญ่จะมีการทำงานที่แตกต่างกันออกไปค่ะ ซึ่งจะไม่พูดถึงเพราะไกลตัวเรา

เมื่อรู้จักสนพ.มาพอสมควรแล้ว เรามาเตรียมความพร้อมเมื่อมีสนพ.ติดต่อมากันดีกว่านะคะ โดยลิก้ามีคำแนะนำดังต่อไปนี้ เวลามีสนพ.ติดต่อมาเราควรจะทำอย่างไรบ้าง เมื่อมีสนพ.ติดต่อมา อย่าพึ่งรีบร้อนดีใจ ไชโยโฮฮิ้ว แล้วยอมส่งต้นฉบับให้เขาง่ายๆ เพราะคนที่ทำแบบนี้น้ำตาร่วงมานักต่อนักแล้ว (ยกมือด้วย) เริ่มจาก
 
1. ขั้นแรกเมื่อมีสนพ.ติดต่อมาเราควรจะตรวจสอบความเป็นมาของสนพ.นั้นให้ดีเสียก่อน ว่ามีชื่อเสียงระดับไหน มีงานอะไรวางแผงมาบ้างแล้ว คอนเซ็บของสนพ.ตรงกับงานของเราไหม ที่สำคัญ ขอเน้น สนพ.นั้นมีประวัติเสียหายทางด้านการเงินหรือการทำงานหรือเปล่า

2.เมื่อพอรู้แล้วว่าสนพ.เป็นอย่างไร ก็มาดูสัญญาที่เขาจะให้เราเซ็นนะคะ ต้องดูให้ดีอย่ารีบร้อนเซ็นเพราะอยากออกหนังสือเด็ดขาด เพราะเมื่อเซ็นแล้วเราจะตกเป็นเบี้ยล่างอย่างชนิดที่โงศีรษะไม่ได้เลย สำหรับงานชิ้นนั้น การดูสัญญาต้องดูตรงไหนบ้าง

         1) ดูให้แน่ๆ ว่าเป็นสัญญาเช่าลิขสิทธิ์ที่ระบุเวลาชัดเจน ว่ากี่ปี ปกติจะประมาณ 3-5 ปี ถ้าเป็นสัญญาซื้อลิขสิทธิ์ขาด อย่าได้เซ็นเด็ดขาดนะคะ เพราะเป็นการขายขาดเราจะหมดสิทธิ์ในงานของเราตลอดกาล

         2) ดู % ก่อนเลยว่าเขาให้เท่าไร ปัจจุบันมาตรฐานต่ำลงเหลือแค่ 8-10 สำหรับนักเขียนหน้าใหม่ ทั้งๆ ที่เมื่อก่อนยืนที่ 10 ด้วยเหตุผลใดไม่ทราบได้ ถ้าต่ำกว่านี้ ปฏิเสธไปเลยค่ะ

         3) ดู ลักษณะการจ่าย ว่าจ่ายตามยอดขายหรือยอดพิมพ์ ซึ่งมีข้อดีแตกต่างกัน ยอดพิมพ์ได้เงินเป็นก้อน แต่อาจถูกโกงยอดพิมพ์ได้ ซึ่งประเด็นนี้ทำนักเขียนกับสนพ.แตกกันมาเยอะแล้ว ส่วนยอดขายได้เงินเป็นเบี้ยหัวแตก แต่จะดีมากถ้าคุณขายกระฉูดเพราะขายเท่าไรจ่ายเท่านั้นตามยอดที่สายส่งแจ้งมา แต่ถ้าขายไม่ได้ก็กินแกลบนะคะ ก็ต้องเลือกเอาเอง

         4) ดูยอดพิมพ์ สำหรับคนเลือกรับแบบยอดพิมพ์ ต้องดูสัญญาว่าระบุว่าพิมพ์ครั้งแรกเท่าไร และเมื่อไร ส่วนใหญ่จำนวนพิมพ์เขาจะระบุ ส่วนพิมพ์เมื่อไรนั้นไม่ค่อยระบุ ซึ่งปกติการพิมพ์ครั้งแรกจะพิมพ์ประมาณ 3000-5000 เล่มขึ้นกับความดังของนักเขียนและความแรงของเรื่อง แต่นักเขียนโนเนมอย่างเราๆ มาตรฐานอยู่ที่ 3000 เล่มจ้ะ ต่ำว่านี้ก็บายดีกว่า

        5) ดูวันที่จ่ายเงินว่าจ่ายหลังจากวางแผนทั่วประเทศแล้วกี่วัน ส่วนใหญ่จะจ่ายประมาณ 30-160 วันหลังวางแผง ขึ้นอยู่กับความมั่นคงทางการเงินของสนพ. ถ้านานกว่านี้ก็บอกศาลาไปเถอะค่ะ ส่วนการพิมพ์ครั้งที่สอง ก็จะจ่ายหลังจากวางจำหน่ายประมาณ 120 วัน

        6) ดูการหักภาษี ส่วนใหญ่จะหักภาษีตั้งแต่ 3-10 % ถ้าสนพ.ไหนไม่หักภาษีนักเขียนให้คิดไว้ได้เลยว่าสนพ.นี้เลี่ยงภาษี และคิดไว้ได้เลยว่าสนพ.นี้อาจจะมีความไม่โปร่งใสอื่นๆ ซุกไว้อีกก็ได้ ควรพิจารณาที่จุดนี้ด้วยค่ะ

        7) ดูรายละเอียดพวกสัญญาทาส เช่น ห้ามออกงานด้วยนามปากกานี้กับสนพ.อื่น หรือห้ามพูดหรือให้ข่าวในทางเสียหายแก่สนพ.ในสื่อสาธารณะ (ทั้งๆ ที่เป็นเรื่องจริง) ตรงนี้ก็ต้องพิจารณาด้วยนะคะ

3.ดูการทำงานของสนพ. ซึ่งตรงนี้ต้องดูกันนานค่ะ เพราะแรกๆ ที่ติดต่อมาก็ดีทั้งนั้น พออยู่ๆ ไปอาจจะดีแตกก็ได้ แต่เราไม่อาจรู้ได้หรอกค่ะ แต่สามารถคะเนได้จากภาพลักษณ์ของสนพ. แต่ก็เชื่อมากไม่ได้อีกนั้นแหละเพราะบางทีภาพสวยข้างในเน่าก็มี แต่อย่าเครียดมากทำงานของตัวเองให้ดีก็น่าจะพอค่ะ เพราะเมื่อใดที่งานคุณขายได้ไม่มีปัญหาแน่นอน

4.ดูคอนเซ็บของสนพ. ควรเลือกคอนเซ็บของสนพ.ให้ตรงกับคอนเซ็บของงานของเรา เช่น ถ้าใครเขียนนิยายรักไม่อีโรติกเลย ออกแนวใส หวานๆ แนววัยรุ่น ลิก้าแนะนำแจ่มใส แต่ที่นี่รอนานมากนะคะ ต้องอดทนเป็นปีๆ กว่าจะได้ออก แต่สนพ.นี้ดีมากค่ะ ผลงานดี ประวัติดี ความรับผิดชอบดี

       ถ้าออกแนวแฟนตาซีแนะนำสถาพรค่ะ เพราะที่นี่แฟนตาซีเด่นมาก สนพ.ใหญ่ จ่ายค่าตอบแทนสมน้ำสมเนื้อ และไวกว่าทุกๆ ที่ที่สืบทราบมา และอีกที่ที่แนะนำคือ สยามอินเตอร์คอมมิกซ์ แฟนตาซีที่นี่ดังมาก และอีกที่ที่มาแรงก็คือฟิสิกซ์เซ็นเตอร์ 

        ถ้าเป็นแนวสดใสวัยรุ่น ขอแนะนำสนพ.ซีเกิลของสถาพร และ 1168 ออกผลงานมาแต่ละเล่มไม่ผิดหวังค่ะ

       ถ้าออกแนวโรมานซ์ ขอแนะนำปริ๊นเซส แต่ตอนนี้เห็นว่าเปลี่ยนแปลงไปบ้างโรมานซ์น้อยลง ไงก็ลองส่งไปก่อนนะคะ

       ถ้าออกแนวผู้ใหญ่หน่อย มีที่แนะนำเพียบเลยค่ะ เริ่มจาก
            1.บลบูเบลล์งานออกช้าหน่อย แต่ฝีมือเนียบมาก ปกสวยสุดๆ งานมีคุณภาพมาก
            2.ไฟน์บุ๊ค งานออกแนวผู้ใหญ่ ปกมีเอกลักษณ์ การทำงานโอเคเป็นมืออาชีพ

             3.พิมพ์คำงานเป็นแนวผู้ใหญ่ขึ้นมาค่อนข้างเยอะ แต่หนังสือน่าอ่านมาก

             4.ณ บ้านวรรณกรรมอันนี้รุ่นใหญ่มากๆ แต่หนังสือดีทุกเล่ม

5.ควรหลีกเลี่ยงสนพ.ที่มีปัญหาทั้งหลาย ที่มีข่าวฉาวโฉบ่อยๆ ในหน้าอินเตอร์เน็ต  โดยเฉพาะสนพ.ที่ชอบมีเรื่องกับนักเขียนเป็นประจำค่ะ เพราะตรงนี้เราไม่รู้ว่าใครพูดจริง แต่ควรระวังไว้ก่อน เพราะลิก้าเชื่อว่าไม่จริงเขาคงไม่พูด

6. ที่แนะนำมาทั้งหมดนำมาใช้ได้ แต่ต้องอแด็ปให้เข้ากับสถานการณ์นะคะ ส่วนเราจะมีโอกาสได้เจอสนพ.ดีหรือไม่ก็ขึ้นกับดวงค่ะ แต่ถ้าพิจารณาอย่างถี่ถ้วนแล้วลิก้าคิดว่าโอกาสพลาดไปเจอสนพ.ไม่ดี ค่อนข้างน้อยค่ะ แต่โปรดจำไว้นะคะ อย่าใจร้อน ค่อยๆ พิจารณา ถ้าไม่แน่ใจสอบถามผู้รู้ที่สามารถแนะนำเราอย่างจริงใจนะคะ

       และขอเน้นเลยนะคะว่าวงการนี้เป็นเรื่องของธุรกิจ ระบบครอบครัวใช้ไม่ได้ผลค่ะ คนที่เขียนนิยายขายดีถล่มถลายจะเป็นพระเจ้า ใครเขียนแล้วขายไม่ได้ ก็ไม่ต่างอะไรกับพวกมดปลวก ไม่จำเป็นต้องใส่ใจ เขาจะมองเราเป็นสินค้า มองว่าใครขายได้ ใครขายไม่ออก ดังนั้นจงมองวงการนี้ด้วยสายตาที่เห็นจริง จำไว้ว่าเงินเท่านั้นที่เขาสนใจ อุดมการณ์เป็นเพียงคำสวยหรูที่มีไว้พูดเท่ๆ เท่านั้น

* สุดท้ายนะคะ เพราะหมดเรื่องจะเขียนแล้ว ก่อนจากไปขอฝากสนพ.อักษรศาสตร์บ้านใหม่ของลิก้าค่ะ เป็นสนพ.น้องใหม่ที่มีพื้นฐานมาจากการทำนิตยสาร และธุรกิจโรงพิมพ์ ที่นี่มีโรงพิมพ์เป็นของตัวเองจึงมั่นคง และที่สำคัญ บก.เป็นมืออาชีพมาก โปร่งใส และพูดจริงทำจริง ไม่ลำเอียง สนใจแต่งานไม่สนใจหน้าตานักเขียน 

บายค่ะ รักทุกคน ขอให้คนที่เข้ามาแบบมิตรจงมีความสุขความเจริญ คนที่ไม่เป็นมิตรแต่เข้ามาก็ขอให้มีความสุขความเจริญยิ่งกว่าคนกลุ่มแรก

รักนะ...มัลลิกา

*หมายเหตุบทความนี้เป็นความคิดเห็นของมัลลิกาเพียงคนเดียว เขียนขึ้นเพื่อให้ความรู้กับคนที่สนใจ