[END] Parallel World [Beecris] [บีคริส]

จำเป็นรึเปล่าที่คนจากสองโลกไม่สามารถรักกันได้

จำเป็นรึเปล่าที่คนสองคนต้องอยู่ในที่ที่ของตนเอง

จำเป็นรึเปล่าที่ต้องมีใครคนหนึ่งเสียสละสิ่งที่มี

จำเป็นรึเปล่าที่เราสองคนต้องหักห้ามใจตัวเอง

ทั้งๆที่รู้ว่าเราไม่ควรมาเจอกัน

ทั้งๆที่รู้ว่าเราไม่ควรจะรักกัน

ทั้งๆที่รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้

แต่ก็ขอที่จะฝืนมัน

แค่ใจเราตรงกันก็พอ

แล้วปล่อยทุกอย่าง

ให้เวลาเป็นตัวกำหนดทุกสิ่ง

มีคนๆหนึ่งเคยพูดว่า

ความบังเอิญไม่มีในโลกจะมีก็แต่พรหมลิขิต

แค่เราพบเจอกับพูดคุยแม้เพียงนิดเดียว

ก่อเกิดสายสัมพันธ์ที่ได้เชื่อมโยงกัน

เส้นใยบางๆทว่าเหนียวแน่นกว่าเหล็กกล้า

พยายามจะตัดมันแค่ไหน

ก็ตัดมัน...ไม่ขาดสักที

รัก

รักมาก

รักมากที่สุด

รักมากจนมิอาจลืม

ต่อให้สมองมิอาจจดจำ

แต่ร่างกายยังคงจดจำ

.

.

.

Parallel world

เฮลโลว ไรต์ลงใหม่แบบนี้เป็นไงบ้างอ่ะตัวเธอ เนื้อเรื่องคงเดิม

ไรต์ยังคงรักรีดทุกคน  และก็จะลงต่อไปต่อให้ไม่มีคนอ่านไรต์ก็จะลง

อะไรยังไงเม้นบอกได้นะจ๊ะ ขอให้ทุกคนสู้ต่อไปกับหน้าร้อนเมืองไทย 40 องศายังต้องเดินฝ่าแดดไปเรียน

หน้าร้อนประเทศไทยหรือจะเท่าใจที่รักเธอ (เลี่ยนจริง)

สุดท้ายนี้ เรื่องนี้แต่ขึ้นจากความมโนล้วนๆพ่วงด้วยจินตนาการ

สุดท้ายจริงๆ ฝากเรื่องนี้ด้วยนะ จุ๊บๆ