จอมใจจอมมาร

จอมใจจอมมาร
 

 

               “ไม่มีวันใดที่ข้าจะข่มตาหลับได้สนิท  ทุกค่ำคืนแห่งรัตติกาลคือฝันร้ายแห่งการจากลาคืออดีตที่เต็มไปด้วยหยาดโลหิตแดงฉาน”

            “ยิ่งเจ้าพร่ำเพ้อพรรณนา  ข้ายิ่งสมเพช  คำพูดของเจ้าก็ยื้อชีวิตของบิดาเจ้ามิได้เจ้าแห่งพิษแดนใต้” 

            “ความรักของข้าก็ด้วยงั้นเหรอซิ่นจง”  นัยน์ตาเรียวคมอ่อนแสงลง  ก่อนมือบางจะร่ายรำโบกสะบัดพัดขาวไข่มุก  ละอองพิษขจายไปทั่วอากาศพร้อมหยาดน้ำตาบนใบหน้าสวย

            “ข้าเกลียดชังเจ้ายิ่งกว่าสิ่งใดไป๋ฉาน”  ใบหน้าหวานงดงามดั่งหญิงสาวแสยะยิ้มเหี้ยมเกรียม  พร้อมที่กระบี่เงางามแทงทะลุร่างบางของไป๋ฉานที่ไร้การป้องกันนางเพียงยกยิ้มบางสวยส่งให้ชายผู้เป็นที่รัก

            “ชีวิตของข้าขอแลกกับชีวิตท่านพ่อ  นี่คือคำขอสุดท้ายของข้าซิ่นจง  ข้า…. ขอร้อง”  ร่างบางกระอักเลือด  มือเรียวซัดยาแก้พิษเข้าริมฝีปากของซิ่นจงก่อนซัดฝ่ามือผลักกายหนาให้ละห่างจากละอองพิษ  ใบหน้าสวยแต้มยิ้มหวานก่อนทิ้งตัวลงสู่หน้าผา  ซิ่นจงตกตะลึงในสิ่งที่เห็นจนไม่อาจคว้าร่างบางเข้ามาสู่อ้อมกอดได้  คำบอกรักหวานซึ้งของไป๋ฉานดังก้องอยู่ในหัว

            “ข้ารักท่านซิ่นจงยอดดวงใจจอมพิษแห่งข้า”