คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Because'You #INTRO "คำสัญญา"
INTRO.
แชะ!
เสียงกดชัตเตอร์ของคนที่ยอมให้ร่างสูงหน้าหวานนอนอยู่บนตักดังขึ้น ทำให้เปลือกตาคู่สวยปรือขึ้นมาอย่างช้าๆเพราะถูกคนข้างบนรบกวน กำลังหลับได้ที่เลย มยองซูทำอะไรเนี่ย?...
“ตื่นแล้วหรอ ^__^?” ใบหน้าหล่อเหลาราวกับเทพบุตรโน้มหน้าลงมาถามคนรักที่กำลังกระพริบตาถี่เพราะเพิ่งตื่น
“ก็ใครทำให้ตื่นล่ะ ถ่ายรูปเราอีกแล้วใช่มั้ยมยองซู? ลบเดี๋ยวนี้เลยนะ”
“ไม่ลบ เราอยากเก็บเอาไว้ดูตอนอยู่ฝรั่งเศส เราคงไม่ได้มองหน้าซองยอลตอนหลับ ไม่ลบนะ” คิม มยองซูยิ้มบางให้กับคนรักตรงหน้าเขา ใช่แล้ว เค้ากำลังจะเดินทางไปฝรั่งเศสในวันมะรืนนี้เพื่อไปเรียนต่อที่นั่น3ปี เหตุผลของมยองซูทำให้คนหน้าหวานสลดลงไปทันที อี ซองยอลคิดเสมอว่าถ้าคนรักกันจริงๆ ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน เค้าก็จะกลับมารักเราเหมือนเดิม
“มยองซู.....” มยองซูละใบหน้าที่กำลังจ้องภาพในกล้องของตัวเองที่ถ่ายรูปคนรักไปเมื่อสักครู่มามองหน้าซองยอลที่กำลังยิ้มให้เค้า ไม่ใช่รอยยิ้มสดใสที่ตนชอบยิ้ม มยองซูรู้เลยว่าคนตรงหน้ากำลังเสียใจแต่ก็พยายามที่จะฝืนยิ้มเพื่อไม่ให้เขากังวลใจ มยองซูเองก็เสียใจไม่แพ้กัน..
“หื้ม? มันนานเกินไปหรอ?”
“อือ” ใบหน้าหวานพยักหน้าเบาๆ
“ไม่นานเกินรอหรอก เราสัญญาเลยว่าจะรักซองยอลแค่คนเดียว”
“เราไม่เชื่อมยองซูหรอก...” ซองยอลหันหน้าไปทางอื่นเพื่อหลบสายตาจากคนด้านบน เขากำลังจะร้องไห้ ขอบตาของเขาเริ่มมีน้ำอุ่นๆคลออยู่ไม่น้อย อย่าอ่อนแอสิซองยอล แค่3ปีเอง
“ทำไมพูดแบบนี้ล่ะ? ซองยอลไม่เชื่อเราหรอ?”
“......”
“อี ซองยอล” น้ำตาของซองยอลเริ่มซึมเข้าไปในกางเกงของมยองซู กำลังร้องอยู่สินะ มยองซูทำอะไรไม่ได้เลยนอกจากลูบกลุ่มผมนิ่มของคนรักอย่างเบามือ เขาเริ่มทำอะไรไม่ถูกเมื่อเสียงสะอื้นดังขึ้น มยองซูค่อยๆประคองร่างคนรักให้มานั่งข้างๆเขา ซองยอลเอามือเรียวทั้ง2ข้างมาปิดใบหน้าของเขา เขาไม่อยากให้มยองซูเห็น เขาไม่อยากให้มยองซูเห็นว่าตนกำลังอ่อนแอ แต่เขาทำไม่ได้ อี ซองยอลกลั้นความรู้สึกนั้นไว้ไม่ได้อีกต่อไป
“เรา ฮึก กลัวว่านายจะลืม”
“โธ่ อะไรทำให้ซองยอลคิดแบบนี้ ตลอด4ปีที่เราคบกันมา มันไม่ทำให้ซองยอลมั่นใจเลยหรอ?”
“ไม่นะ ฮึก! ฉันเชื่อแล้วว่านายรักฉัน นายทำให้ฉันมั่นใจตั้งแต่อยู่ม.3นะ ฮึก จนถึงตอนนี้เลย ฮือ” ซองยอลร้องไห้ตัวโยน ทำให้มยองซูอดไม่ได้ที่จะเอื้อมมือไปเช็ดน้ำตาให้ เขาค่อยประคองใบหน้าหวานให้มาสบตากับเขาตรงๆ เหมือนทุกอย่างจะหยุดหมุนเมื่อมยองซูค่อยๆเลื่อนหน้าเข้าไปใกล้ ซองยอลหลับตาช้าๆเพื่อรับจูบของคนรักด้วยความเต็มใจ
“จูบเรานานๆนะมยองซู..” เมื่อได้ยินดังนั้น มยองซูก็เริ่มดูดซับความหวานรอบๆริมฝีปากของคนรักอย่างอ่อนโยนแต่เต็มไปด้วยความเร่าร้อน ซองยอลเผลอปากช้าๆเมื่อลิ้นของอีกฝ่ายพยายามจะเข้ามารุกล้ำในช่องปากของเขา ลิ้นของทั้งสองเกี่ยวแตะกันอย่างไม่มีใครยอมใคร มือใหญ่ที่อยู่ไม่สุขของมยองซูก็เริ่มเข้าไปในสาปเสื้อของอีกฝ่ายไม่รู้ตัว ซองยอลกำปกเสื้อของอีกฝ่ายแน่น เมื่อเริ่มรู้สึกว่าตัวเองกำลังขาดอากาศหายใจ สองนาที มยองซูเห็นดังนั้นก็ค่อยๆเลื่อนหน้าออกมาช้าๆ ริมฝีปากของซองยอลเริ่มแดงขึ้นเมื่อได้รับจูบของคนรัก
“เมื่อกี้ขอโทษนะ ที่ทำอะไรล่วงเกินไป”
“ไม่เป็นไร”
“ทีนี้จะเชื่อใจเราได้รึยัง?”
“อื้อ เชื่อแล้ว เรารักมยองซูนะ” ซองยอลพูดประโยคสุดท้ายเบาๆ แต่มยองซูก็ได้ยินมันชัดเจน เพราะนานครั้งที่ซองยอลจะบอกรัก
“มยองซูก็รักซองยอลครับ รอผมนะ”
“เราจะรอวันที่มยองซูกลับมา กลับมารักเรา กลับมาทำให้เรามีความสุข เราจะรอ” ซองยอลสวมกอดมยองซูแล้วเอาหน้าซบลงที่อก ไม่เอาแล้ว ไม่อยากร้องแล้ว เราอยากมีความสุขก่อนที่มยองซูจะเดินทางไปฝรั่งเศส
“เราจะกลับมากินไอศกรีมเป็นเพื่อน เราจะกลับมาเล่นกีต้าร์ให้ฟัง เราจะกลับมาถ่ายรูปซองยอล และเราก็จะกลับมารักกันเหมือนเดิม คิม มยองซูสัญญา” มยองซูกอดคนรักที่กำลังซบอยู่ที่อกเขา ไม่เป็นไรนะซองยอล เวลาแค่3ปีมันไม่ทำให้ความรักของเราจางหายไปหรอก ฉันจะคิดถึงนาย ฉันจะรักนาย ไม่ว่าฉันจะอยู่ที่ไหน..
ฉันจะจดจำทุกเรื่องราวที่เราเคยผ่านมาด้วยกัน ฉันยังคงคิดถึงนายเสมอ อี ซองยอล
เย้ จบไปแล้วกับบทนำ เป็นไงบ้างคะ ><?
อ่า ถ้าไม่สนุกก็บอกได้นะคะ พอดีเพิ่งแต่ดราม่าเป็นเรื่องแรก (._.)
ภาษาที่ใช้อาจจะไม่สวยเท่าที่ควร ขออภัยมา ณ ที่นี้ค่ะ
ก่อนอื่นเลยก็ต้องขอบคุณ กีต้าร์ น้องอ้อมจริงๆที่คอยสนับสนุนมาตลอด
พวกคุณทั้ง2คนคือกำลังใจที่ทำให้เราแต่งฟิคเรื่องนี้ T__T
แม้มันจะออกมาไม่ดี แต่เราก็จะพยายามแต่งให้ได้ดีที่สุดนะ
แล้วก็ขอบคุณนักอ่านทุกคนที่เข้ามาติดตามผลงาน
อยากติชมอะไรยังไง คอมเม้นต์ได้เลยค่ะ ไม่ก็ติดต่อทางทวิตเตอร์ @bchi97
เข้ามาทวง เข้ามาด่า เข้ามาติ ได้หมดเลยค่ะ ไรท์ตอบทุกเมนชั่น ฮ่าๆ
โปรดติดตามตอนที่1ด้วยนะคะ ขอบคุณจริงๆค่ะ ^_^
:) Shalunla
ความคิดเห็น