อักบล็อคคราวนี้ ไม่มีอะไรมาก แฮ่ะๆ เอาภาพที่ลงจากมัลติพายมาใช้ต่อ..>_<
ตอนช่วงประมาณกลางเดือนกรกฏาที่ผ่านมา บ.ก. ก็ได้บอกข่าวว่า จะปิดรับต้นฉบับ
ของงานเดือนตุลาสิ้นเดือนนี้ เมก็เหวอกินไปเลย เพราะว่ายังไม่ได้ทำนิยายสักหน้า
แถมช่วงนั้นเป็นเวลาแห่งการสอบ mid term ด้วย เลยไม่รู้จะเอาเวลาที่ไหนมาทำ
แต่โชคช่วยยย >O< ช่วยมากมายก่ายกอง เพราะว่าที่คณะเรียนของเม
จัดงานครอบรอบ 40ปี ประวัติศาสตร์
เด็กๆ เลยเลื่อนตารางสอออกไป กลายเป็นหยุดฟรีทั้งอาทิตย์ เยเย่
เมื่อมีเวลา เมก็เอามาเป็นเวลาปั่นนิยายเนี่ยละ 55+ Aus-Boy เลยจบได้ภายใน 1 อาทิตย์
ปั่นงาน 16 ชม. ทุกวัน (เวลาที่เหลือคือนอน T^T) ทรหดมาก วันหลังไม่เอาแบบนี้แล้ว
แต่เพราะ Aus-Boy คือนิยายเรื่องนึง ที่เมมีโอกาสไปในสถานที่นั้นจริงๆ
เวลาเขียนถึงที่นั่น.. รู้สึกคิดถึงจับใจเลยแฮะ
ฉาก สถานที่.. ตัวละคร พวกเขามีอยู่จริง..
คิดถึงเพื่อนๆ ชาวไทยที่ไปด้วยกัน เมเป็นคนมีเพื่อนน้อย เลยรู้สึกว่าโชคดีจัง
ที่ได้มีเพื่อนตั้งยี่สิบว่าคน..
แต่เหมือนว่าความสัมพันธ์ของพวกเรา ถูกจำกัดอยู่ในขอบเขต 1 เดือนนั้น..
เมื่อทุกอย่างจบ.. พวกเราก็แยกย้ายกันไป
พอไม่ได้เจอกันอีก.. ทุกอย่างก็ค่อยๆ เลือนหายไป
โฮมสเตย์ที่เคยไปอยู่ด้วย ครูที่สนิทสนม พวกเขาก็เช่นกัน..
เขาก็จะมีนักเรียนใหม่ๆ มาให้สอน มีเด็กจากชาติอื่นมาพักอาศัย
และเมก็จะเป็นเพียงแค่หนึ่งในความทรงจำสั้นๆ ของพวกเขา..
และพวกเขาก็จะกลายเป็นแค่หนึ่งในความจำเล็กๆ ของเมเช่นกัน
เวลาเปลี่ยนได้ทุกอย่าง ละลายได้ทุกความสัมพันธ์..
สิ่งที่หลงเหลือมีแค่ความคิดถึง.. และเรื่องราวที่ไม่สามารถหมุนย้อนมันกลับไปได้อีกแล้ว
เพราะพวกเราต้องพุ่งตรงไปข้างหน้า ทิ้งสิ่งที่ผ่านมาไว้ด้านหลัง..
ยังจำวันนั้นได้มั้ย..
Give Way... บอกทางซิ
Where is the place so save not single tear.. ที่ไหนคือที่ที่ฉันจะไม่ต้องหลั่งน้ำตาอีกแล้ว
ใต้ฟ้าสีครามนี้.. เธออยู่ที่ไหน Where are you..
เธอจะไปแห่งใด..
แล้วอะไรคือความหมายของชีวิตกันแน่..
หรือ..
The higher it is.. ยิ่งสูง
The colder it gets.. ยิ่งหนาว..
we share for each other :) และเรื่องราวที่เราร่วมแบ่งปันกัน..
whem the sun shine.. เมื่อดวงอาทิตย์ส่องฉาย
we Shine together.. เราจะสว่างไสวเคียงข้างกัน
หรือ
..... หากเรายืนอยู่บนพื้น ไม่มีวันที่เราจะตกลงมาเจ็บ
Boyboyboyboy.. we're are F4 thailand Oop!! sorry F5!! Lol.. >_<
สุดท้าย..
เชื่อเถอะว่าไม่มีตลอดกาล Not forever..
มีแค่.. พวกเราจะอยู่ด้วยกันนานเท่าไรเท่านั้นเอง ..
Far Away
ความคิดเห็น
ชอบๆๆๆ
รูปถ่ายสวยจัง
ออมก็ชอบถ่ายรูปนะ
ตอนนี้เก็บตังซื้อกล้องตัวโตอยู่
เอาไว้ไปเที่ยวแล้วถ่ายวิว
สวยสุดๆ พี่เมเรียนมาป่าวค่ะ
ได้มุมดีทีเดียว
สู้ๆค่ะ^^
สอนมั่งดิ(แบบว่าดูไปดูมาชักอยากถ่ายบ้างและ)
รูปสวยได้ใจจริงๆนะคะ
ไงก็อย่าลืมๆ
บอกเทคนิค&เคล็ด(ไม่)ลับกันมั้งนะคร้า~
อิจฉาเจ้เมย์
!! <3.
โอ้ ซึ้ง~
รักออสบอยค่ะ 55
ปล. เมื่อไหร่เจ้จะได้ไปอังกริด กะ เมกา หนอ -.-
คิดถึงเพื่อน
รออ่านนิยายเมนะจ้ะ
ดีดีคร๊า
ไม่มีคำว่าตลอดกาลจิงๆๆๆ
ซึ้งๆๆกับประโยคนี้ อิอิ
จะติดตามนิยายเจ้เมไปเรื่อยๆนะค๊ะ
แงๆ
T_T
รักพี่เมมากมาย
พี่เมเป็นคนที่เขียนบลอคดีมากๆๆๆอ่ะ ^O^
มันซึ้งๆ มีแต่ความหมายดีๆ
อ่านไม่เบื่อเลย รูปก็สวย
เป็นกำลังใจให้พี่เมต่อไป....
ชอบค่ะชอบ