COMMON LIFE :: 10 > Blog: May112

มาอัพบล็อคแว้วววว
จริงๆ จะอัพเรื่องนี้ตั้งนานแล้ว เพราะทำกันตั้งแต่ต้นเดือนธันวานู่นนะ
จนนี่ผ่านไปสองเดือนแล้วเพิ่งมาอัพ แฮ่ๆ TOT
คราวนี้อัพเรื่องชีวิตเฮฮามั่งดีกว่า ตอนต้นเทอมสอง ที่มอนอ (ม.นเรศวร)
มีงานของคณะวิทยาการฯ ตัวย่อของคณะนี้คือคำว่า MIS
งานนี้ก็เลยชื่อว่า มิสเฟส (MIS+Festival) ก็เริศดีนะ
มิสเฟสก็จัดได้ใหญ่ดีอะ แต่เสียดายปีนี้โซนปาโป่งถูกยกเลิก (ไม่รู้ว่าทำไม TOT)

งานก็หนุกหนาน อารมณ์จะคล้ายๆ งานวัดเลย แล้วก็ให้นิสิตมาออกร้านขายของ
จัดซุ้มเกม ขายของกินนุ่นนี่กัน ร้องเล่นเต้นรำ
ก็อยู่เรียนมาสามปีไม่เคยออกร้านไรกับเค้าสักที เห็นบางคนรายได้หลังงานเป็นกอบเป็นกำ
แบบมีเพื่อนเอารองเท้ามือสองที่โรงเกลือมาขายที่นี่ ได้กำลังคืนนึงตั้งหลายพันแหน่ะ ฿_฿
เพื่อนก็เลยแบบ เออวะ! มาขายลูกชิ้นกันเหอะ 5555555+
(จากรองเท้ากลายมาเป็นลูกชิ้นได้ไง -_-)

ปรึกษาหารือกันหลายวันมาก แต่ไม่มีใครลงมือทำอะไรนะ จนกระทั่งจะถึงวันงานนั่นละ
ถึงจะเพิ่งคิดไปซื้อลูกชิ้น ซื้อของมาเตรียมกัน
ก็ดูเป็นเรื่องเป็นราวดีนะ 5555+ โปรเจ็คคราวนี้ลงทุนไป คนละ 120 บ. จำนวน 8 คนค่ะ

พอถึงวันงาน เมไม่ได้ไปจัดร้านเพราะมัวแต่ติดปู้ชายยยยย อุ้ย! ไม่ใช่ มัวแต่ไปเข้าชมรม
พอมาถึงที่งานอีกที.... ก็แบบ โอ้นี่หรอร้านลุกชิ้น 555555555
เหมือนร้านขายของเล่นอะ แงๆๆ TOT

นี่พยายามถ่ายออกมาให้ดูมีอะไรๆ หน่อยนะเนี่ย เพราะว่าร้านจริงแม่งไม่ต่างจากร้านข้าวแกงเด็กเลย คิดอยุ่ว่าจะมีคนมาซื้อหรือเปล่า เพราะร้านอื่นเค้าประโคมไฟ ประโคมแสง ระเบิดดนตรีกันสนั่นอ่ะ ทำไมร้านลูกชิ้นน้อยของเรามันดูเหี่ยวแห้งแบบเน่ 555555555555+

ถึงจะว่างั้นว่างี้ก็เหอะ แต่ขายสองวัน ของหมดนะจ้ะ!! (มีรูปสุดท้ายเป็นหลักฐาน)
ของแบบนี้ไม่เชื่ออย่าลบหลู่ เป็นร้อยไม้ขายหมดได้ไง 555

::ทริก:: ขายให้เพื่อนที่เดินไปงาน โดยการบังคับให้ซื้อ รุ้จักใครก็ลากมันมาให้หมด
ไม่สนหน้าอินหน้าพรม เงินไม่มีแต่มึงต้องซื้อ
ขายกันเอง และแดกกันเองอีกครึ่่งหนึ่ง ก็หมดได้ง่ายๆ ฮ่าๆ

สรุป ได้กำไรมา 140 ฿ (หักทุนแล้วนะ) ดีใจมากๆ ได้กำไร 140 บ. แต่ว่า หาร 8
=_=.... ??

นอกจากโปรเจกลูกชิ้นร้อยล้านแล้ว เนื่องจากว่าเราขายดีค่ะ เก็บร้านแต่วันเลย 555+
ก็ได้มีเวลาไปเที่ยวเล่นเดินงาน อยากเข้าบ้านผีสิงมาก ฮืออ แต่คนแน่นยังงานเลิกเลย

บรรยากาศในงาน ของร้านอื่นๆ แบบครึกครื้นมาก (ยกเว้นร้านลูกชิ้นที่แห้งแล้งชิบxx)
เค้ายกกลองมาตีกันตูมตาม แล้วแบบมีพวกน้องๆสันทนาการ มาเต้นด๊องแด๊งเรียกลูกค้า
แล้วก้สร้างความอึกทึกให้กับในงาน อยากไปเต้นด้วยอะ แต่เลยวัยแล้ว =_= สันทนาการไฟแรงส่วนใหญ่
จะเป็นพวกปี1 ปี2 พอหลังจากนี้จะเริ่มโรยราย แต่ไม่เป็นหนอน ไม่เป็นสัปปะรดแล้ว T^T
โอ๊ะๆๆ มีหนังกลางแปลงด้วยน่า ลืมบอก

ซุ้มอื่นๆ ก็มีคู่รักไปนั่งเพ้นท์สีกัน (ยุง+แมลงเยอะมาก ไม่รู้ทนนั่งกันได้ไง)

มีมวยตับจาก (เขียนงี้ป่าวนะ -_-') สนุกมากกกกกกกกกกกก โคตรตลกตอนเค้าต่อยหวืดอ่ะ
แล้วมีรอบนึง ทั้งมุมแดง มุมน้ำเงินหล่อทั้งคู่ เชียร์ไม่ถูก ไม่รุ้จะเลือกใคร >_<
แอร๊ยยยยยยยย ศึกชิงนางแบบนี้นู๋รับไม่ได้ ฮืออออออออออออ

แล้วก็มาถึงที่สุด ของที่สุด.. ที่ถึงแม้ว่าซุ้มนิสิตจะทยอยเก็บไปแล้ว
แต่ซุ้มนี้อยู่ยงคงกระพัน แล้วคนก็เยอะมากด้วย เยอะแบบ โอ้ยย มาครึ่งมหาลัยหรือเปล่า แงๆๆ (เว่อนะ)
ถึงกับมีเหมาเป็นรอบๆ เพื่อแต่ละคณะ
นั่นก็คือ....

รำวงย้อนยุค

ตอนแรกก็ไม่กล้าหรอก นู๋ก็อาย ให้ขึ้นไปเต้นเด้งๆ บนเวที
แต่พอได้ลองครั้งหนึง... เอ๊ะ...ยังง้ายย ยั้งง้ายย
สนุกจิงจัง คือมันขึ้นไปเต้นกัน คนจะเยอะมาก ยิ่่งกว่าผับในเมือง
แล้วก็เบียด แน่นๆ จนแทบผสานเซล์ไปเลย แต่เพลงมันจะมันส์มาก
แล้วใครๆ ก็เต้นอ่ะ ยางอายเลยหมด ดิ้นกันตายเลย