May112
ดู Blog ทั้งหมด

ถึง.. ใคร ...สัก... คน

เขียนโดย May112

 



ตัดสินใจอยู่นาน แต่ในที่สุดก็เขียนไปไดอารี่วันนี้ขึ้น
ก่อนที่ทุกอย่างจะกลายเป็นแค่ความทรงจำ
ก่อนที่จะลืมความรู้สึกดีๆในตอนนี้


วันที่เราคุยกันครั้งแรก



ตอนนั้นเมแอดเฮียไปเพราะ เมจะกำลังจะซื้อมือถือใหม่
26 ตุลาคม 2549 เป็นวันที่เราคุยกันครั้งแรกผ่านเน็ต

แล้วเฮียก็ไปโพสแปะแนวว่ากรูรู้มากมาย
 มือถือ ไฟไม่ดับ เมมไม่ดี ถามมา แดนรู้หมด (อารมณ์เนี่ย)

แถมมีการแปะหน้าตัวเองลงไปที่บอดอีก
(มีน้อยมากที่กล้าเอารูปพรรณสันฐานอันอุบาทชาติชั่วไปลงในบอร์ดมือถือ
ที่คนเข้าดกดำขนาดนั้น)
(ปล. ของดไม่เอาแปะโชว์ กลัวทุกทั่นตกใจ)


ตอนนั้นคิดเลยแม้งแนวมาก เลยแอดแม้งเลย มันต้องรู้จริงๆแน่ๆ
แล้วในที่เมก็ได้ se810i มา
โฮะ ๆ เราซื้อสีขาวเหมือนกัน รุ่นเดียว มีแพกเกทแถมลำโพงเหมือนกันด้วย
(ปล. รุ่นนี้สวยเมิก กล้องชัด แนะนำ เมเป็นเด็ก se เชียร์ๆๆ)



ตอนแรกเมคิดว่า ใช้ประโยชน์เรื่องมือถือจากเฮียหมดแล้ว
ก็คงไม่มีอะไรต้องคุยกัน คงมีแค่ทักประปราย

(5:41) -:•:- ตัJ|ม -:•:: ไว้เจอกันเมื่อออนเจอ
(5:41) -:•:- ตัJ|ม -:•:: ^-^
(5:41) มองตา :::: บ๊: เค
(5:41) -:•:- ตัJ|ม -:•:: ดีใจที่ได้รุ้จักนะ
(5:41) -:•:- ตัJ|ม -:•:: บิบายๆๆ
(5:41) มองตา :::: บ๊: นี่เบอร์พี่
(5:41) มองตา :::: บ๊: 089843597541856846
(5:41) มองตา :::: บ๊: มีไรโทรมา


พ่อเมิงเหอะ เบอร์อะไรจะแยะปานนั้น =_=
ตอนแรกไม่ได้คิดจะโทรหรอกนะ ก็คิดว่าคุยแค่นี้ละ
แยกย้ายตามกรรมเวร
มีคุยกันบ้าง แต่ไม่รู้ว่าสงสัยว่าจะมีนิสัยที่เห้ๆ คล้ายกันๆหรือเปล่า
วันนึงเราคุยกันมากมาย ล้นพ้น..
ตั้งแต่เพลง หนัง(จีน) เรื่องเห้ หนังโป๊ ข่าว บิต

นอกจากไอ้เฮียมันจะมีประโยชน์เรื่องมือถือแล้ว มันยังช่วยเลือกคอม
ที่จะซื้อใหม่ให้ด้วย =O=

เชื่อปะ ไอ้เวรที่เล่นตัวไม่ยอมให้เบอร์ทีแรก ก็ให้เบอร์ซะงั้น
แต่เมไม่โทรไปด้วยละ ก๊าก วันนั้นโดนหมอถอนฟัน เลือดทะลัก

(19:08) เตียบ่อกี้ :::: ห่า
(19:08) เตียบ่อกี้ :::: เมื่อวานนึกว่าจะโทรมา
(19:08) เตียบ่อกี้ :::: อุส่าพกโทรสับติดตัว
(19:08) เตียบ่อกี้ :::: หมามาก

นับตั้งแต่วันนั้น เราก็เริ่มคุยโทสับกัน
จำได้ว่าตอนนั้นไม่รู้เป็นห่าไร มีแต่เรื่องมาพูดกัน
ออกแนวแย่งกันพูด คุย 3-4 ชม. บ้าบอคอแตก แถมไม่ได้เป็นอะไรกันด้วย
แต่ยิ่งคุยกันมากเท่าไร ก็ยิ่งสนิทกัน รู้จักกันมากเท่านั้น

ดึกโทสับ ที่เหลือก็ msn วนเวียนๆ อยู่จนกระทั่งวันนึง..
 เมว่าเมอาจจะชอบเฮียที่เป็นคนฮา และกันเอง
เราสามารถสาดคำหยาบสถุลใส่กันได้ตลอด
คุยภาษาที่เป็นตัวของเราเอง คิดคล้ายกันๆ
เมพิมมันลงไป แต่ไม่ได้จริงจังมากนัก เฮียนั่นละจิงจัง จนเมบ้าตาม -_-;;

(1:27) -:•:- ตัJ|ม -:•:: เมว่า เมชอบเฮียอ่ะ =O=
(1:30) เตียบ่อกี้ :::: เห้ย
(1:30) เตียบ่อกี้ :::: พูดจิง  หรือจะกวนตรีน
(1:30) -:•:- ตัJ|ม -:•:: แล้วแต่จะคิด =O=

จุดเปลี่ยนของวันนั้น คือเมบอกว่าชอบ
ไม่รู้ว่าเฮียพิมด้วยวามโกหกหรือเปล่า แต่เมดีใจที่ได้อ่านมัน


(1:37)
เตียบ่อกี้ ::::
แล้วมาชอบไรเฮียวะ เหี้ยๆ อย่างนี้
(1:37) เตียบ่อกี้ :::: 555
(1:37) -:•:- ตัJ|ม -:•:: ชอบที่เฮียเหี้ยไง  


(2:27) -:•:- ตัJ|ม -:•:: เหอะๆๆ ไม่น่าพูดเลย  ความจริง ถ้าไม่คุย อีกสักพักเมก้อไม่คิดไรและ
(2:28) เตียบ่กี้ ::::   ใช่ซี่เฮียมันก้แค่คนนึงผ่านเข้ามาช่วงสั้น เด๋วก็ลืม
(2:28) เตียบ่กี้ :::: ชอบซักพักเหมือนได้เสื้อใหม่ พอใส่เบื่อก้โยนทิ้ง

3:11) เตียบ่กี้ :::: เฮียมีความรู้สึกดีๆให้มาตลอด
(3:11) เตียบ่ แต่ด้วยความที่
(3:11) เตียบ่อ เราคุยกันแบบพี่น้องมั้ง
(3:11) เตียบ่อ เฮียเลยว่ามันไม่ถูก
(3:11) -:•:- ตัJ|ม เฮียบอกไม่อยากมีบ่วงไง เฮียพูดเองนะ  
(3:11) เตียบ่อ เฮียก็พูดไปงั้นแหละ
(3:12) -:•:- ตัJ|
 
ใครจะไปรุ้วะ ก้อพูดสะขนาดนั้น
คนคุยเค้าก้อต้องจัดลำดับว่าเปนน้องไปดิ
(3:12) เตียบ่อ ก้ไอลำดับว่าเป้นพี่น้องมันทำให้เฮียควรเลิกคิด
(3:13) เตียบ่อ ใช่มะ
(3:13) เตียบ่อ มันไม่ถูก
(3:13) -:•:- ตัJ| อือ ถูกอีกละ
 

สุดท้าย เราก็ยังคุยกันเหมือนเดิม แต่เริ่มมีฉากหวานน่าสะอิดสะเอียน ^^
เฮียชอบดูรายการฮาๆ ชิงร้อยชิงล้าน เป็นต่อ นี่ไม่เคยพลาดเลย
ชอบหนังจีนบู๊ๆ เป็นคนมีระเบียบเว่อร์ ไม่เข้ากับสันดารอันป่าเถื่อน
 เป็นคนแรกจริงๆ ที่เรียกชื่อเมว่า ตังเม เกือบทุกครั้ง ^^
ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี ตอนคุยโทสับ เมจำได้ดีว่าเมถามว่า

"เฮียมีแฟนอยู่แล้วหรือเปล่าเนี่ย จะมาหลอกกันใช่มั้ย  ?"
"ถ้าเฮียมีแฟนแล้วจะเอาเวลาที่ไหนมาคุยกับตังเมดึกๆทุกคืนละ วู้"


จนกระทั่ง วันที่

28 พย. 49

เราคุยกันได้เดือนกว่า แต่เหมือนรู้จักกันมาเป็นปี (อาจเป็นแค่ความรู้สึกเม)
มีโทรศัพท์กับเบอร์ที่ไม่คุ้นเลย โทรเข้ามาหาว่า

"น้องได้โทรมาเบอร์นี่หรือเปล่า? ที่ชื่อแดนเนี่ย"
" ? "
"พี่เป็นแฟนของแดนนะ แล้วน้องเป็นอะไรกับเขาเนี่ย เห็นส่งข้อความมาแบบเนี่ย"
"เป็น พี่น้องกัน"
"จริงหรอ พี่เนี่ย เป็นแฟนไอ้เห้แดนนะ มันนอกใจมาคุยกับน้องแน่เลย"

คำพูดที่เฮียเคยพูดกับเม มันย้อนเข้ามาในสมอง
ไม่อยากเชื่อว่าเรื่องแบบนี้ที่เคยเกิดขึ้นกับคนอื่น+ในนิยาย
แล้ว เราจะเป็นคนโดนเข้าเอง

มันจุก แน่นที่ใจไปหมด ถึงน้ำตามันไม่ไหล แต่แขนขามันไม่มีแรงไปดื้อๆ
เมไม่ได้โทรไปหาเฮีย เพื่อขอฟังคำแก้ตัวใดๆ
คิดแต่มันไม่จริงๆ

แล้วเฮียก็โทรกลับมาตอนฟ้ามืดแล้ว
ประโยคแรกที่พูดกันคือ

"ตังเม..บอกแฟนเฮีย ว่าเราเป็นแฟนกันเหรอ?"

คำถามที่บอกว่าทุกเรื่องเป็นเรื่องจริง
คำถามที่แสดงตัวตนของเมว่า ไม่เคยได้เป็นส่วนหนึ่งของเฮียเลย
คำถามที่มันบอกว่า ทุกเรื่องที่เราคุยกันมา
เมได้แต่คำโกหก..

"บอกแฟนเฮียไปดิว่า เฮียไม่เคยส่งข้อความไปให้เลย"

ในตอนนั้นเมหยิบมือถือ ที่หน้าจอมีข้อความดีๆที่เฮียส่งให้เมนะ..


" เมกับเฮียเป็นพี่น้องกัน เราคุยโทรศัพท์ถามเรื่องมือถือกันเฉยๆ ส่วนข้อความที่ส่งมาเราก็แค่ทักทายกันธรรมดา เฮียไม่เคยบอกเมว่ามีแฟน แต่เราก็ไม่ได้เป็นอะไรกัน ยังไม่เคยเจอหน้ากันด้วยซ้ำ ถ้าเมเป็นแฟนเฮียเขาจริง ป่านนี้ก็คงเถียงกับพี่ไปแล้ว แต่เราเป็นแค่พี่น้อง พี่ก็เลิกตีพี่แดนเค้าเหอะ "

เท่าที่จำได้ เมบอกแบบนั้น ไม่รู้ว่าเมจะแก้ตัวแทนเฮียทำไม แต่เสียงที่เฮียโดนแฟนตีซัดๆๆ แล้วคนอย่างเฮียที่ยอมให้เขาตีไม่หยุด
คงแปลว่าเฮียรักผู้หญิงคนนี้มากมายแน่ 

ความรู้สึกของเมตอนนั้น คือขอให้เฮียอย่าเลิกกับแฟน
ขอให้เฮียถูกเลิกตี
แม้ว่าความรู้สึกของคนที่ถูกหลอก ถูกมองข้าม คนที่ไม่ได้ถูกเลือก
จะตุกแน่นอยู่ในใจก็ตามที


อาทิตย์กว่าๆ
เมถูกเฮีย บล็อคเอ็ม+ดีลิต เข้าใจว่าคงต้องการตัดขาด
แต่แม้คำขอโทษสักคำ แม้จะเป็นแค่เมล์ หรือแมสแซสสั้นๆ
มาบอกบ้างก็ยังดี..

เมส่งเมล์ไปให้เฮีย บอกว่าไม่ได้โกรธ และอภัยให้
ขอแค่อย่าเอาเมไปพูดลับหลังให้เสียหายละกัน ไหนๆเมก็หมา
กลายเป็นอีแรด แย่งแฟนชาวบ้าน เพราะช่วยแก้ต่างเฮียไปแล้ว

แต่ถึงยังงั้นเฮียก็ไม่ตอบเมล์กลับมา
ทุกอย่างเงียบหายไป

...

ไม่รู้ว่าเฮียจะรู้สึกแย่บ้างหรือเปล่า เราคุยกันทุกวัน
พอมองนาฬืกา เวลานี้เราคงคุยกันไปแล้ว
พอมันหายไป ทุกอย่างมันดูแย่มาก

เมบอกกับตัวเองว่า ไม่เป็นไร ก็แค่คนที่เรารู้จักคนนึง
แต่ก็เหมือนกับยาเสพติด..
ยิ่งหยุด มันก็ยิ่งทรมาน

+++    +++




แล้ววันนั้น เฮียโทรมาตอนตี 5 เฮียโทรมาเพื่อมาบอกคำขอโทษ
ไม่ใช่เพราะตัวเฮียเอง แต่เป็นเพราะ เต๋า
ถ้าไม่มีมัน เฮียคงไม่มาบอกเม

เฮียคงปล่อยให้มันผ่านไป
แค่หลอกคนๆคนเดียว
แลกกับความรู้สึกดีๆของคนๆเดียว
มันจะอะไรกันนักกันหนา ?



เฮียบอกว่าขอโทษ แต่เลิกคุยกับเมไม่ได้
เมบอก อย่าเลย เฮียมีแฟนอยู่แล้ว
แต่เฮียก็ยังอยากคุยกับเม แต่เฮียก็ไม่อยากเลิกกับแฟน
เฮียบอกว่า ยกเว้นเรื่องแฟนเรื่องเดียวที่โกหก

แปลว่าความรู้สึกที่ให้ ไม่โกหกงั้นเหรอ ?


เมรู้ว่าตัวเองมันโง่ โง่ที่ยังกลับมาคุยกับเฮียเหมือนเดิมอีก
แถมยังเชื่อว่าเฮียอาจจะชอบเม
ไหนเมจะทำผิด มาคุยกับเฮีย ทั้งๆที่เฮียมีแฟนอยู่แล้ว

แต่ถึงยังงั้นเพราะอะไรกัน
คนที่ทำเราเสียใจ
ทำไมเรายังอยากคุยกับเขาอยู่อีก 

การหาคนคุยรู้เรื่องสักคน คุยเข้าใจกัน คุยแล้วสนุก 
ก็เป็นเหตุผลสำคัญจริงๆ 

 

เราเจอกันจริงๆวันแรก 31 ธันวา
นับถอยหลังพร้อมกันวันที่ 1 มกรา
เฮียแดรกอมยิ้มด้วย เข้ากับตัวเองหรือเปล่า ปรีกษาใครมั้งนะ :p

หาว่าเมมือหนักหรอ นั่นแค่เบาะๆ น้อยไปนะน้อง

วันที่ 6 ไปเจอกันที่ mbk  ยังแอบงงนะ
แม่เฮียมาซื้อมือถือกับน้องด้วย -O-;;
(น้องไอ้เฮีย เป็นแฟนนิยายเมด้วยละ กริ้ว )
แล้วก็ดูหนังด้วยกันเรื่องแรก เฮียเลี้ยงนี่ ขอบจัยนะ

แล้วเจอกันอีกที วันที่เมเลี้ยงหนังกับพิซซ่าคืน (ไม่คุ้มสัดๆ)
แต่เมตั้งใจไว้ว่า  เอาละ วันสุดท้ายที่จะต้องเจอกันแล้ว
จะไม่คุยกับเฮียอีก ลาขาดจริงๆสักที

แต่..

"เฮียเลิกกับแฟนแล้ว ทะเลาะกัน บลาๆๆ"

เมไม่อยากจะเชื่ออะไรทั้งนั้น พอเมจะคบกับคนอื่น เฮียบอก

"อย่าไปคบคนอื่นได้มั้ย"

อารมชั่ววูบที่เฮียพูดมา เมรู้ว่าใจเฮียไม่เคยคิดยังงั้น
ประโยคนี้เฮียจำได้หรือเปล่า ก็ยังไม่รู้เลย

เมเป็นตัวฆ่าเวลาที่เฮียเหงา
เมเพิ่งสำนึกว่าเราคุยกันเฉพาะเวลาดึกๆ ไม่เคยหัวค่ำ กลางวัน
เวลาที่เราไม่คุยกัน เฮียอยุ่กับใคร?

เฮียไม่เคยเมมเบอร์เมไว้ในเครื่องอีกเลย..เมรู้
เฮียไม่ยอมให้เมดูมือถือ อะไรอยู่ในนั้น..

เฮียไม่เคยพูดว่าเราเป็นไรกัน เฮียอ้างว่าจะทำมากกว่าพูด 
มันทำให้เมคิดได้ว่า จริงๆ แล้ว
เมไม่สิทไปยุ่งอะไรกับเฮีย เฮียจะโทรหรือไม่โทรเมว่าไม่ได้
เมเป็นอะไร เมเป็นใคร เกี่ยวอะไรกับเฮีย?

พอเมจะเลิกคุย เฮียบอกไม่เอา
แต่เฮียละเลยเมเสมอ อยากคุยก็โทร ไม่คุยก็ช่างหัวมัน
2 อาทิตย์ตอนนั้นที่เมรอให้เฮียโทร แต่เฮียไม่โทร
เฮียยุ่ง เฮียมีงาน เฮียเซ็ง เฮียเบื่อ


รู้หรือเปล่า ที่เมไม่กล้าโทรหาเฮียก่อน
เพราะเมกลัวว่าเฮียจะอยู่กับแฟน
แล้วถ้าแฟนรู้ เฮียจะลำบาก..
ถึงเฮียจะบอกว่าเลิดกับแฟนแล้วก็เหอะ




วันที่เมเหงา เมอยากคุยกับเฮีย
เฮียทำอะไรอยู่ ?

วันที่เมอยากคุย อยากจะปรึกษาใครสักคน
เฮียนั่งเล่นเกม
เฮียก็รู้ว่าเมเกรงใจ จะให้บอกเลิกเล่นเกม มาคุยเม
รุ้ใช่ใยว่า เมทำไม่ได้

คนที่เฮียบอกว่าชอบ ที่บอกว่าสนใจ
เค้าหายไป 3-4 วัน เฮียโทรมาแค่หนึงครั้ง 


คนที่เฮียเดินเคยเดินจับมือคนนี้
มีค่าพอให้เฮียสนใจหรือเปล่า
เฮียเคยคิดอยากจะเข้าใจความรู้สึกของเมมั่งไหม

ไม่รู้ว่าเมจะทนไปทำไมอีก
เมเหนื่อย ..แล้ว
เหนื่อยกับการหวัง
เหนื่อยกับการรอ

บางทีอาจจมีคนที่ดีกว่าเม ที่เฮียอยากจะใส่ใจกว่านี้ก็ได้
ความน้อยใจของเม มันเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ
แม้แต่วันนี้ เฮียก็ไม่มาง้อเมอีกเลยสักครั้ง

(23:12) :-: ตัJ|ม:-: .: ถึงเมตาย เฮียก็ไม่รู้หรอกมั้ง
(23:12) :-: ตัJ|ม:-: .: ช่างเหอะ
(23:12) :-: ตัJ|ม:-: .: ต่อแผ่นสามไป
(23:12) ความเสียใจ : :: อือๆ แล้วต่
(23:12) ความเสียใจ : :: ไม่คุยก้ไม่คุย
(23:12) :-: ตัJ|ม:-: .: อือ บาย


พอแล้วละ.. เมว่าเมเข้าใจอะไรดีแล้ว



May112



ความคิดเห็น

Mcfly_Ultraviol
Mcfly_Ultraviol 19 มี.ค. 50 / 05:05

เออๆ เวงๆ กำๆ แค่นี้






























Sorry! I have asked you that day. I'm just someone who need many reason from everyone. But I just couldn't know that you didn't want to tell me.

I don't know how is the love between boy and girl? I don't even know to hurt or have broken heart.

I have just only one of painful, that I'm hurting myself because of my selfishness.

I don't have much to say...only




เออๆ เวงๆ กำๆ แค่นี้แหละ...


PS.  ::เพื่อนเปรียบเสมือนโคมไฟในความมืดมิด บนเส้นทางอันยาวไกล เพื่อนไม่ได้ทำให้ระยะทางสั้นลงแต่ ทำให้ระยะทางสว่างขึ้นมาเล็กน้อย::
touajung
touajung 19 มี.ค. 50 / 08:40
เจ้เม อย่าเศร้านะ
เจ้เมกลับมาสดใสแบบเดิมนะ
....
...
Take Care
Taw-Hue
Taw-Hue 19 มี.ค. 50 / 08:52
•เอ่อ...ไม่รู้จะพูดอะไร เพราะไม่เคยเห็นเจ๊เมย์ในมุมนี้มาก่อน

•บางที่เรื่องของความรักก็ไม่มีใครผิด ใครถูกหรอก มีคนๆ นึงบอกมิ้นท์มาว่า ' ถ้าเราลองถอยหลังออกมาก้าวหนึ่ง ' เราก็จะรู้จักความรักมากขึ้น

•เจ๊เมย์อย่าเศร้าเลยนะ เจ๊สดใสมากตลอด เจ๊เคยทำให้หลายๆ คนหัวเราะ เจ๊เองก็ต้องหัวเราะด้วยนะ ^^
Taw-Hue
Taw-Hue 19 มี.ค. 50 / 08:53
•เอ่อ...ไม่รู้จะพูดอะไร เพราะไม่เคยเห็นเจ๊เมย์ในมุมนี้มาก่อน

•บางที่เรื่องของความรักก็ไม่มีใครผิด ใครถูกหรอก มีคนๆ นึงบอกมิ้นท์มาว่า ' ถ้าเราลองถอยหลังออกมาก้าวหนึ่ง ' เราก็จะรู้จักความรักมากขึ้น

•เจ๊เมย์อย่าเศร้าเลยนะ เจ๊สดใสมากตลอด เจ๊เคยทำให้หลายๆ คนหัวเราะ เจ๊เองก็ต้องหัวเราะด้วยนะ ^^
motherandmook
motherandmook 19 มี.ค. 50 / 09:30

เจ๊เมT^T
น่าสงสารแต่ไม่ต้องห่วงหรอกนะก็เจ๊เมซะอย่าง
รีบๆกลับมาเป็นเจ๊เมที่สดใสร่าเริงของซารีน่าไวๆนะ><
จะรออยู่นะ>0< ถึงเจ๊เมจะเศร้ายังไงคนที่ชื่นชมพี่เมก็ยังเป็นกำลังใจให้นะT^T(อ๊วก)   รีบกลับมาเป็นเจ๊เมคนเดิมไวๆนะ
บ๊ายบาย
ซาโยนาระ
กู๊ดบาย
สวัสดี
ลาก่อน.....
ตลอดไป....
พอๆๆ ชักบ้าและ
งั้นไปนะคะกลับมาเป็นเหมือนเดิมไวๆล่ะ


บาย(ถ้าเจ๊เศร้ามากๆระวังเนออนมางับหัวเอานะ=o=)
ถ้ามีอะไรมาปรึกษากันได้ท่านซารีน่าเชี่ยวชานเรื่องพวกนี้อยู่แระ บาย(ของจิง)


PS.  When you belive in our love. You can know that true for you and for me. When that the love be long from now. My special thought goes you by day, Please belive me.
so_sang40
so_sang40 19 มี.ค. 50 / 10:19

ทำนองเพลงมันเศร้าว่ะ อ๊ากกกกก.. อ่านแล้ววังเวง ซึ้ง T T


PS.  โอมเพี้ยง~ จงเข้ามาไอดีของฉันในบันดล (ทำคุณไสยฯ)
Tnkzmoe
Tnkzmoe 19 มี.ค. 50 / 10:48
: no different
: no longer i will be same as u
: in the end we will be dead girls, sadly
; (
PS.  If I could say what I want to see.I want to see you go down. On one knee. Marry me today....:3
ความคิดเห็นที่ 8
เจ๊เมอย่าเส้าเลย
กลับมาเปงคนเดิมได้แว้ว
555+  เปงกำลังใจให้นะค๊าบ
ไม่เคยเห็น เจ๊เมเปงแบบนี้เลยแฮะ
สู้ๆ "เวลา" จะช่วยเราเองแหละ >o<
" ไม่มีใครมีค่าพอที่จะทำให้คุนร้องไห้ เพราะคนที่มีค่าพอนั้นเค้าย่อมไม่มีวันทำให้คุนร้องไห้"  สู้ๆค๊าบผม
mini-oiz
mini-oiz 19 มี.ค. 50 / 11:40
*

สวัสดีค๊ะพี่เม
บิ๊วส์เป็นแฟนคลับนิยายพี่เมล๊ะ

บิ๊วส์ได้เข้ามาอ่านไดของพี่เมเพราะน้องคนนึงที่บอกว่า
'พี่บื๊วส์ พี่เมอัพไดเส้า เข้ามาอ่านดิ่'

ด้วยความที่ชอบ ยุ่ง - -* เรื่องของชาวบ้าน (555+)
บิ๊วส์เลยคลิ๊ก เข้ามาอ่านไดของพี่เม






บิ๊วส์ "เข้าใจ" ความรุสึกของพี่เมมาก ๆ เลยน๊ะ


บิ๊วส์กับพี่เมความรุสึกคล้าย ๆ กันเลย ตอนนี้...
เพียงแต่แค่ว่า การพบปะกัน คนละอย่างเท่านั้น
เจอกันครั้งแรกในเอ็มเหมือนกัน แต่ "สาเหตุ" ที่ได้เจอกันมันต่างกัน

แต่ความรุสึกตอนนี้บิ๊วส์กับพี่เมไม่ได้ต่างกันเลยสักเท่าไหร่
(เพียงแต่ว่าบิ๊วส์อาจจะดีกว่านิดนึง แค่อาจจะนะคะ)


พี่เมคงแต่นั่งจมปลักกับความรุกสึของตัวเองอยุใช่มั๊ยย?
กำลังคิดว่า

"เค้ารัก หลง ชอบ หรือแค่เฉย ๆ คิดว่าเราเปนแค่ตัวคั่นเวลาเท่านั้น"

ทั้ง ๆ ที่พี่เมอาจจะรุว่า ตอนนี้ตัวพี่เมเปนอะรัยสำหรับตัวเค้า
แต่ก้ยังเข้าข้างตัวเองอยุใช่มั๊ย?



อย่าคิดมากนะ ...
ก้แค่คนคนนึง ที่ผ่านมาในชีวิต
ความคิดเห็นที่ 10

ง่า....เจ๊เมอย่างเศร้าไปเลยน่ะ

ฟ้าหลังฝนยังงัยมันก้ดีกว่าหน่า.....

ถึงมันจะเจ็บตอนนี้แต่วันข้างหน้าก็ยังมีใหม่เน๊อะ....

กลับมาร่าเริ่งเหมือนเดิมดีก่าอย่าเก็บมันไปคิดให้รกสมองอันชาญฉลาดของเจ๊เมเลย

เจ๊ก้ถือว่ามันเป็นประสบการณ์อย่างหนึ่งดีก่าน่ะจ๊ะ

' ไม่ว่าความทรงจำนั้นจะเป็นความทรจำที่ดีมากแค่ไหน มันก้ยังเป็นได้แค่ความทรงจำไม่ใช่ความจริง '

The awakening of love for another person is the unexectation....i think that . i will be  same u

สู้ๆจ๊ะรีบๆแต่งนิยายน่ะเป็นกำลังใจให้พี่เม

memiko
memiko 19 มี.ค. 50 / 11:52

เจ๊เม อย่าเศร้าไปเลยน๊า กลับมาเป็นตัวเจ๊เหอะ  เขียนนิยายต่อไปน๊าอย่ามาให้อนาคตเราหมดเพราะผู้ชายคนเดียวน๊าค๊า>.<



ป.ล. รักเจ๊เม เสมอเจ้าค่ะ

wrtfg05
wrtfg05 19 มี.ค. 50 / 11:53

อย่าเศร้าเลยค่ะเจ๊เมย์ ~_~
แฟนๆ นิยายของเจ๊เมย์ทุกคนยังรักเจ๊เมย์อยู่นะคะ
อย่าไปคิดอะไรมากกับผู้ชายคนนึงเลย
จะเปนกำลังใจให้เจ๊เมย์ตัดใจ(แบบขาดฉลุย)ได้เร็วๆ นะคะ
แล้วอีกอย่าง...
บ้านมันอยู่ไหนคะ !!!!
อยากเอาคาร์บอมไปล่อซักที -_-^^^^
ล้อเล่นค่ะ ล้อเล่น จะเปนกำลังใจให้เจ๊เมย์นะคะ (แต่อย่าให้รู้จิงๆ ละกัน)
สู้ๆ ค่ะเจ๊เมย์ ^_^v


PS.  เมื่อเธอเลือกเขาฉันไม่ว่า ส่วนฉันจะคอยมองเธอไม่ไปไหน หากวันใดที่เธอต้องร้องไห้ ฉันจะมาอยู่ข้างๆ กายกระซิบปลอบที่ข้างหูใกล้ๆ ว่า..."สะใจกุจิงๆ"
ความคิดเห็นที่ 13

สู้ๆนะค่ะ....อย่าเศร้าไปเลย...

mikgale
mikgale 19 มี.ค. 50 / 12:42
ไม่เคยเห็นเจ้เมเป็นอย่างงี้มาก่อนเลย อย่าเศร้าฮะเจ้ กลับมาเป็นเจ้เมคนเดิมเร็วๆน้า
PS.  ๐oOอย่าวางใจใช้อดีตเป็นตัวสร้างอนาคต แต่จงใช้อนาคตเป็นตัวลบล้างอดีตทิ้งไปOo๐
ความคิดเห็นที่ 15

เจ๊เมห้ามเศร้าเด็ดขาดเลยน๊า สู้ๆนะ>O<
ทุกคนรักเจ๊เมค่ะ

Meet
Meet 19 มี.ค. 50 / 14:10
เจ๊ ผู้ชายมีมากมายเหลือล้น หาใหม่ได้ ดีกว่าด้วยเจ๊ สู้ๆ ^[]^
PS.  PS... Need some one to take care. / not to be take care of someone >.
ความคิดเห็นที่ 17

เจ๊สู้ๆนะคะ...^_^ v

แต่ก่อนเจ๊ไม่เคยเป็นแบบนี้นี่นา...ทุกๆคนโดยเฉพาะแฟนๆนิยายเจ๊
ทุกคนรักเจ๊เสมออย่าคิดมากนะคะ

เพ้นท์รู้ว่าความรักมันทำให้คนอ่อนแอได้เสมอ..ถึงคนๆนั้นจะพยายามเข้มแข้งแค่ไหนก็ตาม

....ไม่มีใครอกหักแล้วไม่เจ็บเหมือนถอนฟัน  แต่วันหนึ่งก็หาย  แต่หายแล้วจะเป้นยังไงต่อค่อยว่ากัน....

ถือซะว่าอกหักดีกว่ารักไม่เป็นเนอะ......

ถึงเราจะเจ็บซักแค่ไหนแต่เราก็ได้เรียนรู้ว่าคำว่ารักไม่ใช่หรอ

เพ้นท์ก็จะขอเป้นกำลังใจให้พี่เมนะคะ สู้ๆนะ

.......แล้วเพ้นท์จะรอพี่เมคนเก่าที่สดใสร่าเริงคนเดิมกลับมา.......

ความคิดเห็นที่ 18

เจ๊เมอย่าเศร้าไปเลยนะค่ะ

   คนที่ควรจะเศร้าที่ควรจะเสียใจต้องเป็นเขามากกว่าที่ต้องเสียคนดีๆอย่างเจ๊เม
ที่แคร์เขาแต่ที่เจ๊เมเสียไปคือผู้ชายคนนึงที่ไม่เห็นค่าเห็นความดีของเจ๊เมเลย

   เขาไม่สนเราแล้วจะทำไม....เจ๊เมยังมีพวกเราทุกคนที่รักเจ๊เมอยากให้แต่งนิยายสนุกๆให้พวกเราอ่านให้เราได้หัวเราะได้สนุกไปกับนิยายของเจ๊...

สู้ๆนะค่ะจะเป็นกำลังใจให้

                                                                                               &

ความคิดเห็นที่ 19
พี่เมขา อย่าเศร้าไปเลยน่ะค่ะ

มีแฟนนิยายพี่เมอีกตั้งเยอะที่ให้กำลังใจพี่เมอยู่น่ะค่ะ

เป็นกำลังใจให้พี่เมน่ะค่ะ
Macha
Macha 19 มี.ค. 50 / 14:30
ง่า ตกใจ -*- เกิดไรขึ้นกับเจ๊ตังเมของหนูอะค้าบบบบ TT^TT

เจ๊ร้องไห้หรือเปล่า เท่าที่ดูนี่รู้สึกว่าเจ๊เศร้ามาก อย่าร้องไห้น้าาาา

อืม เท่าที่อ่านเรายังงงๆนิดๆ สรุปคือคุยเอ็มแล้วก็โทรศัพท์คุยกันใช่มะ

อย่าเครียดๆ ผู้ชายมีอีกเยอะในโลกนี้ สวยเลือกได้นะเจ๊!!!
1 2 3  …  7 >