History&Tourism

ไดอารี่โบ๋ไปหลายวันเลย
ความจริงคือไม่ค่อยมีอะไรอัพนั่นเอง
นอกจากไปเที่ยวนู่นนี่บ่อยๆ
กะจะถ่ายรูปมหาลัยมาลง (เพื่อหลอกล่อเด็กๆ ให้มาเรียนที่นี้)
แต่มักมีอุปสรรคเสมอเลย T.T (เด็กๆ ทำบุญมาเยอะ -O-)

แต่วันนี้อัพเรื่องเที่ยวดีกั่ววว 
เพราะรู้สึกว่าปีนี้ไปเที่ยวบ่อยมาก
เพิ่งไปกาญมาเมื่อตอนปิดเทอม 

เริ่มจากไปหัวหินกับ สนพ.แจ่มใสก่อนละกัน
ชอบ สนพ. นี้จริงๆ มีพาพวกนักเขียนไปพักผ่อน
เช่าโรงแรมให้คืนละ 9k ให้ (อะไรคือ 9k ฉันไม่บอกหรอก =..=)
ซึ่งปกติแล้วเมจะเป็นประเภท 
กินอย่างหมู อยู่อย่างหมา =_=;;
เลยรู้สึกว่า โอ้...แม่งโคตรหรูเลย

ดูรูปละกันนะจ้ะ ขี้เกียจพิมพ์ ไม่รู้จะพิมพ์ไร 
มันไม่ค่อยมีไรตื่นเต้น หรือโลดโผนเหมือนตอนไปกาญ
นอกจากหรูหรา -_-;; 



ทะเลนี้ข้าจอง =w=



อันนี้เป็นที่ร้านขนมแห่งหนึ่ง อยู่ติดทะเลหัวหินเลย บรรยากาศดีจริงๆ






นี่คือไฟที่ร้านอาหาร คือไม่รู้ถ่ายมาทำไม =_=
ถ่ายไอ้ที่กินไม่ได้มา ปราดเปรื่องจริงๆ เรา

แต่สวยดี มันของแปลกอะ -_-;;
แปลกไงเหรอ
ที่บ้านกินข้าวไม่ใช้เทียนไข เราใช่ไฟนีออนค่ะ 

ว่าแล้วก็ยกมือไหว้ =O=





อันนี้ตอนไปเดินเล่นที่ชายทะเล นี่คือท่อนพะโล้ 
เอ๊ย..ท่อนขา และฝ่าตีนบนผืนทรายของนังแตงโม =..=

นึกว่ารอยเท้าก๊อตซิล่ากันละซิ 
ก๊ากๆๆๆ =w=




บรรยากาศและทางลงนรก ...เวรไม่ใช่ ทางลงทะเล
สวยงาม น่อมแน้มค่ะ







อันนี้เป็นรูปตอนก่อนขึ้นรถ
บก. นัดไว้ตอนหกโมงเช้า
สรุปว่า... 
แนว jamsai love series 
มีแค่เมกับโมที่โผล่หัวกันมาอยู่สองคน

ตอนแรกยังคิดว่า กูมาถูกเวลา หรือมาถูกวันหรือเปล่า
 ฮ่าๆๆๆ แม่งไม่มีใครโผล่ออกมาเลย 

เป้นอันว่า เมกับโมเสล่อมาตรงเวลากันสองคน ฮ่าๆๆ =_=




กระโดดจากใต้ขึ้นไปอีสานบ้าง



อันนี้มันที่ไหนวะ?? ลืม =_= รู้แต่ว่าอยู่อุดรฯ
แล้วเพิ่งลงหนังสือพิมพ์ไทยรัฐ สุดสัปดาห์ไปไม่นานนี่ละ
นี่เป็นทัวร์ไปกับชมรมอะไรสักอย่างเนี่ยละ

แง ทำไมกูไม่รู้อะไรเลย

ชมรมทัวร์อีสานหรือเปล่าวะ ไม่แน่ใจ ฮ่าๆๆ T.T

ที่นี้มีบ่อน้ำบาดาลไรสักอย่างเนี่ยละ (ไปทั้งที่ไม่รู้ห่าอะไรเลย v.v)
นี่เป็นทางเข้าสู่บ่อบาดาลอันศักดิ์ศิทธิ์ ห้ามใส่เกิบเข้าไป (รองเท้าไงคะพี่น้อง) 



บ่อน้ำและขัน (ทำไมต้องอธิบาย -_-)
นี่เป็นน้ำจากวังพญานาคอะไรนั่นละ ไปถึงก็เอามาล้างหน้า
เพื่อความเป็นสิริมงคล

ขอพูดถึงการไปทัวร์กับชมรมอีสานนิดนึง
บรรยากาศไม่เหมือนกับการไปเที่ยวครั้งไหนๆ เลย

อย่างตอนอยู่ในรถทัวร์ ถ้าเป็นตอนอยู่กรุงเทพ ก็จะเปิดเพลงสติง
ถ้าเปิดเพลงอีสาน ลูกทุ่ง เด็กจะส่ายหน้าทันที

แต่เป็นที่นี้ จะลูกทุ่งของอีสาน ใต้ หรือเหนือ สติง เขาร้องกันได้หมด
ไม่มีจำกัด ไม่แบ่งชนชั้น ไม่มีมานินทาว่าอีนี้ลาวจัง ชอบฟังเพลงลูกทุ่ง
ไม่มีการมาอาย ว่าตัวเองเป็นคนอีสาน
ใครจะพูดภาษาอีสาน ภาษาลาวก็ได้ทั้งนั้น
สามารถจกปลาร้า กินข้าวเหนียว
แบบไม่ต้องกลัวและกระดากอาย 

ในมุมกลับกัน ถ้าอยู่กรุงเทพ จะทำแบบนี้ได้หรือเปล่า

ทัวร์ครั้งนี้นอนกับชาวบ้าน เหมือนโฮมสเตย์นั่นละ
บางบ้านเค้าอาจจะเลี้ยงหมู เลี้งไก่ ก็ต้องนอนดมขี้มัน -_-

พูดตรงๆ เลยว่า พอเห็นมุมอันกว้างใหญ่นี่แล้ว
ถ้าอยู่กรุงเทพไม่ได้ทำแบบนี้แน่ๆ 





เคยเขียนถึงมันในเรื่องเด็กหอ วันนี้ได้มานั่งเองแล้ว ฮ่าๆๆ 

ชาวบ้านขับพาทัวร์รอบหมู่บ้าน

ครั้งแรกของเมจริงๆ ที่สัมผัสกลิ่นไอของชนบท 
อยู่กับต้นข้าว บึง หนองน้ำ







เรือที่เคยใช้หาปลา 

อย่างบอกว่าบรรยากาศดีมาก สีท้องฟ้า สีของน้ำ สีของต้นไม้เข้มแข็งสดใสกว่าเยอะ
รูปถ่ายออกมาสีแจ่มถนัดใจ =..=
เพราะนี่เป็นที่โล่ง แสงอาทิตย์กระจายได้เต็มที่
ไม่มีตึกมาบัง




My Sun






My... มายไรสักอย่างเนี่ยละ ห่า คิดไม่ออก -..-




วันต่อมาของทัวร์ ในฐานะที่ทั้งกรุ๊ปมีแต่นิสิตเอกประวัติศาสตร์กันหมด =_=;;
เราก็เลยต้องมาที่ขึ้นอย่างหนึ่งของอุดรคือ....



อยากบอกว่าไปนี่ไม่ค่อยได้ดูไรเลย v.v
อาคารยังไม่เสร็จดี เลยได้ดูแค่เล็กๆ น้อยๆ จำพวกพวกหม้อ ไห 
ลูกปัด เครื่องมือยุคหินไรพวกนี้ 
ซึ่งดูจนเบื่อแล้ว -_- เรียนไอ้พวกนี้คุณจะเบื่อมาก
ยุคหิน ยุคหอยอะไรเนี่ย 

แต่เสียดายที่บ้านเชียงเก่าแค่ประมาณ 3000-4500ปี (โดยประมาณนะ จำตัวเลขไม่ได้)
ตอนขุดครั้งแรกพุ่งไปนู่นเลย หกพันปี 
แต่พอศึกษาไปเค้าบอกว่า ของไทยเรานะแค่ สามพันปีเท่านั้นละ

ถ้าของเราเก่าถึงหกพันปี แปลว่าโคตรเจ๋ง 
เพราะเจริญกว่าชาวบ้านเขามากโข (รวมถึงเจริญก่อนพวกยุโรปด้วย)

นี่เป็นเรื่องแปลกที่แต่ละประเทศแย่งกันเก่าที่สุด -_-;; 

อีกอย่างที่น่าตบมือให้คนไทยเรา

ลักลอบพากันขุดของเก่าไปขาย กว่ากรมศิลจะเข้ามาขุดและดูแล
เก็หลือแต่เศษหม้อแตกๆ ไปแล้ว




โครงกระดูกจำลองมนุษย์ในยุคบ้านเชียง





ถ้ามาบ้านเชียง ก็ต้องซื้อพวกเครื่องปั้นดินเผาไปฝาก (อันละ สิบ-ยี่สิบเอง)
เพราะนี้เป็นเครื่องปั้นเขียนสีเลียนแบบคนสมัยก่อน 

สีแดงที่เห็นเขียนตามเครื่องปั้น เป็นสูตรลับมากด้วย 
เค้าบอกว่าสีเงี้ย คงทนมาเป็นพันปีๆ ลบไม่ยักออก

แต่ของปี 2007 ราคาไม่กี่บาท
โดนน้ำ ก็เลือนหายไปเรียบร้อย ลายเขียนสี -.-




ซื้อมาเยอะเหมือนกัน แต่อันที่ชอบใจคือไอ้ของเล่น
ที่หมุนแล้วเป็นเสียงจิ้งหรีด (ไม่ถ่ายมา v,v) 
พอหมุนแล้ว ทุกคนจะรำคาญมาก
ใครหลับ ก็จะตื่น (มาด่า) 
ตลกดี เล่นแล้วใครๆ ก็รำคาญ ฮ่าๆๆ

'แงกกๆๆๆ'  (เสียงของเล่น ฮ่าๆๆ)






ภูเรือ = เลย 


เออ..ตอนแวะภูเรือ ได้ชื่อว่าอากาศหนาวที่สุดในประเทศอะนะ
ตัวสั่นมากๆๆ หนาวส้นตีนเลย 
คุยกันเป็นควัน ประดุจพากันมาสูบบุหรี่ 

เป้นครั้งแรกที่เข้าเซเว่นแล้วรู้สึกอุ่น
ซื้อโอวันตินร้อนมา ออกมาแปปเดียว
มันจะเป็นโอวันตินเย็นเลย T.T 


ขอปิดฉาก พากลับมาสุโขทัย เพื่อนบ้านพิดโลก

คราวนี้เป็นประเพณีของเอกประวัติ ต้องมาปั่นจักรยานที่สุโขทัย 





แต่วันที่ไปปั่นเนี่ย เมแฮงค์เหล้าอยู่
คือจะบอกว่าทำตัวชั้วช้าเองก็ได้
คือก่อนวันไปปั่นจักรยาน เป็นวันเกิดเพื่อน 
พากันไปถนนโลกีย์
ยกเหล้าปั่นเหยือกนึง แล้วก็เบียร์ บลาๆๆๆ 
แถมไม่ได้นอนเลย v,v 

เค้าเรียกรวมพลกันตอนตีห้า
เมเหมือนศพเดินได้ =_= กินแฮงค์ลงไป แม้งแฮงค์ยิ่งกว่าเก่า
เลยเป็นการปั่นจักรยานที่ทรมานมากกกกกกกกกกกกกก 

สุรานารีม่ายเอาแล้ววววว ไม่กินก่อนไปเที่ยว ก่อนทำงานแล้วจริงๆๆ 




เพื่อนๆ ปั่นกันอย่างมีความสุข TOT
เมซ้อนหลังเพื่อนอีกคนนึง 

มันกลัวเมจะตกจักรยานมากเลย เกาะมันไม่อยู่แล้ว แง 

เพื่อนพวกที่กินด้วยกัน สภาพไม่ค่อยต่างกันเลย
แต่พวกผู้ชายมันฟิตมากอะ ไม่ค่อยเป็นไรเลย มันกินจนเลือดเป็นเหล้าอะ 


ถึงจะแฮงค์ แต่ก็ถ่ายรูปได้อยู่นะ =..= 





ปั่นจักรยานรอบอุทธยานประวัติศาสตร์สุโขทัย
ส่วนใหญ่ก็เป็นพระพุทธรูป วัด อิฐ หิน ดืน ทราย
วัดเยอะ จนงงว่า มันสร้างอะไรจะติดกัเป้นพืชนขนาดนี้ -.-

บางจุดเหลือแต่อิญสามก้อน แล้วบอกว่า นี่ก็ (เคย) เป็นวัดมาก่อน 

เจ้าหน้าที่ชี้ให้เห็นคูเมือง ที่ยกสูงอะไรประมาณนั้น

เมไม่เห็นอะไรเลย ทำไมกูไม่เห็น  เห็นแต่ต้นไม้อะ T.T




องค์ใหญ่มาก (ไม่รู้ชื่อพะอะไรด้วย T.T)
 อยากจะใส่ใจ ถ่ายรูปหลายมุม แต่ปวดหัวจี๊ดดด
แถมไอ้ฝรั่งเวร มันจองที่มุมสวยๆ ถ่ายแม่งอยู่นั่นละ ครึ่ง ชม. 
คนอื่นไม่ได้ถ่ายเลย โกรธ =..=







ขอได้รับความขอบคุณจากพันธมิตร =_=

Thk NU
Thk Major.
Thk Friend's
Thk Parent's

Thk me myself