คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #47 : 25th miles... สารภาพ (2/2)
ในวามเินอาย พลอยหันเหสายาัวเอไปมอทาอื่นไม่สนใพ่อับเปรม บัเอิสบสายาับแที่มาใหม่แล้ว็้อเลิิ้ว้วยวามุน
พ่อมอแผู้มาใหม่ที่ไม่เยพบมา่อน
ลธารร่ายยาว รับระเ้าอไม้าหนึ่ในผู้ิามมามอบให้ศิลปินให่
พ่ออบสั้นๆ มอประเมินายหนุ่มมาีที่โผล่มาาไหนไม่ทราบ แ่ั้แ่เินเ้ามา็ับ้อลูสาวเาเหมือนเสือมอเห็นเหยื่อ
เพรน้ำบุษย์เยรู้ัับรอบรัวอลธารมา่อนแ่ไม่ไ้สนิทสนมมานั เธอสสัยว่าเหุใหนุ่มรุ่นลูึมาแสวามยินีแบบไม่มีปี่ไม่มีลุ่ย
เปรมทัทายู่้าอัวเอที่อนนีู้ะลายมาเป็นู่แ่อย่าเปิเผย ถึใบหน้าเาะยัมีรอยยิ้ม แ่ในวาายแววหึหวที่ไม่มีใรรับรู้นอาเธอ
ารสารภาพออมาโ้ๆสร้าบรรยาาศพิลึให้เิึ้นมาในวสนทนา
พลอยอบไม่ยินียินร้าย ไม่สนใสายาสสัยอพ่อแม่ และสายาหึหวอเปรม ใ่ว่าเธอะอยาสนทนาับลธาร แ่มารยาททาสัมยัเป็นสิ่ที่ำเป็น โยเพาะในวันสำัแบบนี้
ลธารมอเธอ้วยสายาเป็นประายอ่อนเื่อมนพลอยแทบะนลุ
พี่ันโพล่ึ้นมา ูไม่ไ้ั้ใแ่พลอยรู้ว่าพี่ายนสนิทำลั่วยเธอหาทาสลัลธาร
พลอยรับไม้าทัเทพ มอลธารที่ทำหน้าเื่อน
ลธารรับ่ออไม้นาย่อมลมาาผู้ิามอีน ยื่นมันให้เธอท่ามลาสายาสนอสนใอผู้ร่วมาน
แม่หันไปทำาหวานับพ่อ พลอยถึไ้ถึบาอ้อว่าทำไมเธอถึรู้สึุ้นับเหุาร์นี้นั
เธอเหลือบมอนที่อนนี้ยืนรับมเหุาร์อย่าสบ ถึะมีรอยยิ้มน้อยๆประับสีหน้า แ่เปรมำหมัแน่นนเธอลัวว่าเาะพุ่เ้ามา่อยลธาร
ลธารไม่ผิาับำปิเสธนี้ ยัยิ้มนุ่มนวลอนเปลี่ยนอไม้สารภาพรัเป็นอวัแทนำอโทษ
ลธารยิ้มว้าให้เธอ แ่เปรมยิ้มไม่ออแล้ว
ทัเทพรีบแยว่อนะมีศึินาเิึ้น ทุนสลายัว พลอยวนแม่ไปนั่รอมพ่อให้สัมภาษ์ ส่วนเปรมเ้าสนทนาับลธารอย่าเนียนๆ ไม่ปล่อยโอาสให้ศัรูหัวใไ้มาใล้พลอย
"่วนี้ไม่ไ้พบันเลยนะรับุเปรม ยายเ้บ่นหาุทุวันเลย"
"ุลไม่ล้อผมเล่นสิรับ แบบนีุ้เ้ะเสียื่อไ้นะรับ"
เปรมยิ้มสุภาพ ่อให้เมื่อ่อนะเป็นนใร้อนบุ่มบ่าม แ่ระยะเวลาที่เ้ามาอยู่ในแววธุริมันทำให้เาใเย็นล และ้นพบพรสวรร์ในารสวมหน้าา ภายใ้หน้าารอยยิ้มนี้ ถ้าไม่ใ่นที่สนิทันมาๆ ไม่มีทาที่ะมีใรรู้ว่าวามรู้สึที่แท้ริอเปรมเป็นยัไ
"ฮ่าๆๆๆ ยายเ้เป็นน้อสาวผม็ริ แ่ไม่เยฟัเวลาผมบออะไรเลย ถ้ามันทำใหุ้เปรมอึอัผม้ออโทษแทนน้อสาวผม้วยนะรับ"
"ถ้าุเ้มี่าวลือแปลๆับผมมันไม่ีับื่อเสียอุเ้เท่าไหร่น่ะรับ ุลเอ็น่าะพอรู้มาบ้า"เปรมใ้ื่อเสียอัวเอในอีมาอ้าไ้อย่าแนบเนียน
"เอาน่า เป็นผู้ายะมี่าวแบบนี้บ้า็ไม่แปลหรอรับุเปรม ุเปรมเอ็ห่าหายไปนานแล้วนี่รับ ั้แ่เลิเป็นนัแ่รถสินะถ้าผมเ้าใไม่ผิ"
"ไม่ไ้มี่าว็ไม่ไ้แปลว่าผมไม่มีอะไรับใรนี่รับุล..."
เปรมยยิ้มมุมปา แน่นอนว่าใรที่เาว่าหมายถึพลอยแ่นเียว แ่เา้อารให้ลธารเ้าใเป็นอย่าอื่น ถ้าลธารรัน้อสาว็ะเริ่มิหาวิธีให้ิาภาเลิลั่ไล้นอย่าเาแล้วล่ะ
"อา... ผมเ้าใรับ เป็นผู้บริหารภาพลัษ์เป็นเรื่อสำั"ลธารมีรอยรุ่นิปราึ้นในแววา
"เพราะอย่านั้นผมเลยไม่อยาให้มี่าวลือแปลๆ ุลน่าะเ้าในะรับ"
เาฝาสารเือน รู้ว่าลธารลาพอที่ะเ้าใว่าเา้อารสื่ออะไร
"รับ ผมเ้าใ ราวหน้าผมะำับยายเ้ให้ี อโทษุเปรมอีรั้นะรับ"
"ไม่เป็นไรรับุล ผมเอ็มีน้อสาว เ้าใหัวอุลเหมือนัน... ปั้นหยาเอ็ไม่เยยอมอะไรผม่ายๆเหมือนันรับ ฮ่าๆๆ"
ลธารหมายถึเรื่อที่เายื่น้อเสนอให้บริษัทอรอบรัวเปรมประภาสร่วมลทุนในโปรเให่ที่รอบรัวเาำลัำเนินาร
ลธารล่าวยิ้มๆ เปรมเอ็ยิ้มว้า
และยิ่ในานะผัวพลอย… เาไม่ถีบไอ้เบื๊อนี่หน้าหาย็ีแ่ไหนแล้ว
////////
แมวลั่มเป๋นนเมือเ้า เมอินในเวียเียใหม่ อู้ไทยไม่่อยถอบ...
ในอนแรที่พิมพ์ประโยปิท้ายออนนี้ ้วยวามอินมาไปนิเลยออมาเป็นแบบนี้...
และยิ่ในานะผัวพลอย… เาไม่ถีบหน้าไอ้เบื๊อนี่าหาย็ีแ่ไหนแล้ว
อแฮแท็ #พิมพ์ไทยทุำสาบเมือไ้ไ ้วย่ะ 55555
เป็นโมเมนท์ที่หมั่นไส้าลมานพิมพ์ออมาเป็นภาษาบ้านเิ ไม่รู้ัวเลยว่าาหายมันไม่ใ่ภาษาไทยลา 555555
แ่ส่วนัวอบำว่าาหายมาว่าอ่ะ มันไ้อารม์มาเลย่ะ หน้าหายมันฟัูอฟท์ว่าอ่ะ 555555555555555
สำหรับเพื่อนนัอ่านทุน ถ้าลอสมมุิัวเอเป็นเปรม ในอนนั้นะมีประโยส่ท้ายว่ายัไันบ้าะ ถ้าอใรเ็ะเอามาแปะ่อับอแมวลั่ม 55555
อะโห ู่แ่าเปรมมาแรมา ที่ผ่านมาไม่เยมีนมาีบหนูพลอยมา่อน พอมีมา็ไม่ธรรมาแบบนี้ าเปรม้อฟาให้ลับบ้านไม่ถูเลยนะ 555555
ลฟาไ้ใ่มั้ยแมวลั่ม เปรมไม่ทนแล้วนะ ะเอาให้าหายเลย...
เี๋ยววาเปรมมม เ้ายัเป็นพาร์ทเนอร์บริษัทแอยู่ววว ไปฟาเ้าเี๋ยว็โนป๊าไล่เะหรอ
นอเรื่อ//น้อเปรมลุนี้ือผัวเ็เทนิ อาีวะ วิศวะ ่าลมา เรียนภาเ้าหรือภาบ่ายลู มี่าเทอมยั ถามไปั้น แม่ไม่มี่ายให้หรอ 5555
ความคิดเห็น