รอยรักทัณฑ์มัจจุราช
เขากล่าวหาว่าเธอเป็นผู้หญิงที่ดีแต่ยั่วผู้ชายไปวันๆแต่เขากลับพยายามลากเธอขึ้นเตียงทุกครั้งที่มีโอกาส ในเมื่อเขาหาว่าเธอเป็นผู้หญิงอย่างว่าง่ายสกปรก เธอเลยทำตัวแบบที่เขาว่าเพื่อปกป้องพรหมจรรย์ของตัวเอง
ผู้เข้าชมรวม
680,573
ผู้เข้าชมเดือนนี้
29
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
(ซีรีส์ชุด มัจจุราชร่ายรัก)
แอดแฟนพันธุ์แท้ (Favorite) ได้ที่รูปค่ะ
จากความเกลียดชังกลายเป็นความผูกพันเมื่อได้ใกล้ชิด
จากความเข้าใจผิดกลายเป็นความรู้สึกดีๆ
เมื่อได้รู้จักตัวตนที่แท้จริงของกันและกัน และสุดท้ายความรักก็ก่อเกิดท่ามกลางความหนาวเหน็บของปลายฤดูหนาวในมหานครนิวยอร์ก
‘แพทริค
โจนส์’ เจ้าของธุรกิจโรงแรมบนเรือสำราญขนาดใหญ่
เขาไม่เคยคิดจะทำเรื่องผิดกฎหมาย
แต่การถูกตาต้องใจสาวสวยคนหนึ่งทำให้เขาต้องวางแผนซับซ้อนเพื่อลากเธอขึ้นเตียงกับเขาให้ได้
แต่คนที่เขาได้ตัวมากลับเป็นผู้หญิงอีกคนที่เขาไม่ต้องการ
เขาบอกตัวเองว่าเขาเกลียดเธอ และร้ายใส่เธอสารพัด แต่ยิ่งร้าย
เขากลับยิ่งรักในตัวตนที่เธอเผลอแสดงออกมา
‘กรรณารา ธีระไพโรจน์’ เธอถูกแม่เลี้ยงกับพี่สาวต่างแม่หลอกให้มาใช้หนี้ให้กับผู้ชายหน้าตาหล่อเหลาที่รังเกียจเธอเข้าไส้
ทั้งๆ ที่เขาดูถูกว่าเธอเป็นผู้หญิงที่ดีแต่ยั่วผู้ชายไปวันๆ
แต่แพทริคกลับพยายามลากเธอขึ้นเตียงด้วยทุกครั้งที่มีโอกาส ในเมื่อเขากล่าวหาว่าเธอเป็นผู้หญิงอย่างว่า
ง่าย สกปรก เธอก็เลยทำตัวแบบที่เขาว่าเสียเลย เพื่อปกป้องพรหมจรรย์ของตัวเอง
แต่ทำไมนะยิ่งใกล้ชิดกันนานเท่าไร
แผนการนางแมวยั่วสวาทของเธอที่เคยใช้ได้ผลก็ยิ่งมีประสิทธิภาพน้อยลงทุกขณะ
และยิ่งเธอพยายามยามผลักไสเขาให้ไกลออกไป เขาก็ยิ่งพาตัวเองเข้ามาใกล้เธอมากเท่านั้น
“คิดจะหาเงินมาใช้หนี้ด้วยวิธีถนัดของคุณงั้นเหรอ”
แพทริคก้าวเข้าหาร่างบางช้าๆ แม้ว่าอีกฝ่ายจะถอยหนี
ทุกก้าวของเขาเต็มไปด้วยการคุกคาม
"มิสเตอร์โจนส์คะ
ฉันไม่เข้าใจว่าคุณหมายถึงเรื่องอะไร
และถ้าคุณจะพูดไม่รู้เรื่องแบบนี้เชิญคุณออกจากห้องของฉันด้วยค่ะ ฉันอยากพักผ่อน”
“ฮึ! ไม่เข้าใจ แล้วนี่อะไร” แพทริคคำรามในลำคอ
เสียงทุ้มต่ำกดลึกนั้นน่ากลัวกว่าเสียงตวาดหลายเท่านัก
ร่างสูงกระโจนเข้าหาร่างเล็ก
ก่อนจะกระชากนามบัตรในมือของเธอมาฉีกทิ้งต่อหน้าต่อตาของเธอ
“นี่คุณ!
คุณไม่มีสิทธิ์มาทำแบบนั้นกับของของฉัน”
“ทำไมจะไม่มี อย่าลืมสิว่าผมเป็นใคร
แล้วคุณเป็นใคร ผมมีสิทธิ์จะทำอะไรก็ได้กับคนที่เป็นลูกหนี้”
แพทริคว่าพลางโน้มหน้าเขามาใกล้
“ถะ...ถอยไปนะ จะทำอะไรของคุณ”
น้ำเสียงที่คิดว่าตะโกนออกไปตะกุกตะกัก และเบาเพียงเสียงกระซิบ กรรณาราพยายามเบียดร่างกับผนังปูนเย็นๆ
ด้านหลังเพื่ออยู่ให้ห่างจากเขามากที่สุด
“เช้าคุณหมอ พอเย็นพ่อหม้ายลูกติด
ตกดึกจะให้บริการเจ้าหนี้อย่างผมอีกสักคนจะเป็นอะไรไป” รอยยิ้มหยันกระตุกขึ้นบนใบหน้าหล่อเหลา
ขอเก็บไว้เป็นความทรงจำค่ะ
ผลงานอื่นๆ ของ สุนิตย์ / นิลยา / เพลงพยัพ ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ สุนิตย์ / นิลยา / เพลงพยัพ
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ความคิดเห็น