คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : บทที่ 7 บ่อน้ำพุร้อนกับแผนการ
ตั้งแต่วันที่ฮิบาริสั่งไปแบบนั้นคุโระก็คุยกับพวกเพื่อนๆและคนรู้จักแบบก่อนที่จะเป็นแบบนี้บ่อยขึ้นและยังยิ้มง่ายยิ่งกว่าเดิมเพราะตั้งแต่แรกก็เป็นคนชอบยิ้มอยู่แล้วแต่ถ้ากับพวกที่ไม่รู้จักหรือไม่ชอบจะเป็นแบบเดิม
ณ ศาลเจ้านามิโมริ
เวลา7.30น.
Kuroyuki part
ทำยังไงดีๆ…. เมื่อวานถูกทำแบบนั้นไปจะไปมองหน้าติดได้ยังไงล่ะเนี่ย!
คุโระคิดด้วยใบหน้าที่เห่อร้อนขึ้นมาเมื่อนึกถึงฮิบาริขึ้นมา
“มาครบกันแล้วสินะ งั้นขึ้นรถได้เลย”
รีบอร์นพูดแล้วไปนั่งที่เบาะหน้า
ที่นั่งของแต่ละคนเป็นแบบนี้
รีบอร์น(แกล้งหลับ) |
เบียงกี้(นัวเนียรีบอร์น) |
ดีโน่(ขับรถ) |
สึนะ(เขินจนตั้งสติไม่อยู่ยิ้มทั้งวัน) |
เคียวโกะ(ทำตัวไม่ค่อยถูก)
|
ของใช้ส่วนตัวของแต่ละคน(หมายถึงแค่เคียวโกะกับสึนะ) |
โกคุเดระ
|
ฮารุ |
(ทะเลาะกัน)
+ กระเป๋าใส่ของและปิ่นโตของฮารุ |
ฉัน(นั่งฟังเพลง)
|
พี่เคียว(นั่งหลับ(หัวผิงไหล่ฉัน)) |
วางกระเป๋าใส่หนังสือและกล่องพยาบาลประจำตัว |
ยามาโมโตะ(พยายามคุยกับโคลม)
|
โคลม(ไม่เคยรู้สึกดีใจแบบนี้มาก่อนเลยยิ้มออกมาแล้วตอบคำถามทำให้ดูสดใสขึ้น) |
(เก็บอาวุธทั้งคู่(ก็ใหญ่ๆกันทั้งนั้นนี่)) |
อี้ผิง
|
แรมโบ้ |
เรียวเฮ(เล่นด้วยกันทั้งหมด) |
มุคุโร่(นั่งอยู่โดดเดี่ยว(หลับ)) |
(วางกระเป๋า) |
(วางกระเป๋า) |
เมื่อมาถึง....
“เอส! เดล! เรนี่! มาริน! พวกเธอมาที่นี่ได้ยังไง!?”
ฉันพูดอย่างตกใจเมื่อเปิดประตูห้องพักใหญ่ที่มีห้องย่อยข้างในอีก6ห้อง
“ยูกิจัง ~ ! เบียคุงบอกว่าจะมาพักผ่อนหน่ะก็เลยขอตามมาด้วย”
เอสวิ่งมากอดฉันอย่างคิดถึงแล้วฉันก็กอดเธอตอบ
ก็นะ....
พวกเราไม่ได้เจอกันเกือบจะครบ5เดือนแล้วด้วย
แต่ต้องยกเว้นเดลกับเรนี่ไว้เพราะฝากยุยไว้เลยไปเยี่ยมบ่อยๆ
“มา...ม๊า?....มาม๊า ~ !! หนูคิดถึงมาม๊าจังเลยคะ!! พออาจารย์บอกว่าจะมาพักที่ญี่ปุ่นหนูก็รีบขอ(อ้อนสุดชีวิต)ให้พามาด้วยเพราะอยากเจอมาม๊าล่ะ! ....แต่ติดตรงที่หมอนั่นมาด้วยนี่สิ...”
ยุยเดินออกมาด้วยท่าทางงัวเงียและกอดตุ๊กตาแมวดำตัวใหญ่ที่พกมาด้วย
เมื่อสำรวจดูดีๆแล้วว่าเป็นตัวจริงจึงพุ่งเข้าไปกอดอย่างดีใจก่อนจะพึมพัมอะไรออกมาอย่างมืดมนแต่คุโระไม่ได้สนใจเพราะคงจะหมายถึงฟรานแน่ๆ
“คิก....ชอบเขาแล้วล่ะสิ
ถึงได้พูดถึงเขากับมาม๊าแบบนี้”
ฉันหัวเราะออกมานิดหน่อยและพูดออกมาตามที่คิดพลางลูบหัวยุยที่กอดตัวเองอยู่ ถ้าให้เดาคงจะกำลังหน้าแดงอยู่มากๆแน่ๆเลย
“งื้อ ~
คะ ใครมันจะไปชอบหมอนั่นกันละคะมาม๊า! อีกอย่างถึงชอบไปหมอนั่นก็คงไม่ชอบหนูแน่ๆเลย....ขนาดตอนไปอยู่วาเรียหมอนั่นยังเอาแต่แกล้งหนูจนต้องไปหลบอยู่กับอาจารย์เลย....ต้องเกลียดหนูอยู่แน่ๆ...”
ยุยระบายออกมา
“โอ๋ๆ
ไม่เป็นอะไรหรอกนะยุยจัง
ยังไงก็ถ้ารู้ตัวว่าชอบก็ไปสารภาพซะก่อนที่เขาจะมีแฟนเถอะนะ เพราะมันจะได้ระบายออกไปบ้าง...”
คุโระลูบหัวปลอบลูกสาวที่เริ่มมีน้ำตา เหมือนเด็ก2คนนี้จะใจตรงกันนะ....
คุโระส่งสายตาไปทางพวกเอสเหมือนบอกแบบนั้น
พวกเรารู้แล้ว....
เธอจะมาช่วยคิดแผนมั้ยล่ะ.... ทุกคนส่งสายตาแบบนี้มา
ตกลง...
ความสุขของเด็กคนนี้ก็เป็นความสุขของชั้นเหมือนกัน ไว้ไปคุยกันคืนนี้ตอนยุยหลับนะ... (สื่อสารกันทางสายตาได้ด้วย!! สุดยอดโคตรๆ / ไรต์) แล้วหลังจากนั้นคุโระก็ไปเก็บกระเป๋าในห้องแล้วออกไปห้องอาหารพร้อมพวกเพื่อน
พอคุโระเจอฮิบาริก็เดินเข้าไปทักทายด้วยใบหน้าเขินๆนิดๆจนใครๆก็จับสังเกตุได้
“เธอคิดว่าเป็นงั้นมั้ยเอส?”
เดลกระซิบถามเมื่อเห็นบรรยากาศดูหวานรอบตัวทั้งคู่
“ชั้นคิดว่ายังไม่น่าเป็นแฟนกันหรอกนะ
เพราะดูท่าทางแล้วคงพึ่งโดนอีกฝ่ายรุกมาเลยเป็นแบบนั้น”
มารินกอดคอเดลและเอสที่กระซิบกันอยู่แล้วพูดขึ้น
“ยุ่งเรื่องยูกิมากๆระวังโดนจัดการนะมาริน”
เรนี่ที่เดินเข้ามาร่วมคุยด้วยพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ
“เอาน่าๆ
ยังไงก็อยากให้ยัยนั่นมีแฟนซะทีจะได้มีแฟนกันครบซะที”
เอสเข้ามาบอกแล้วหยิบขนมเข้าปาก
ตอนนี้ในกลุ่มมีแค่คุโระที่ไม่มีแฟน(ยุยไม่นับเพราะอายุยังน้อยแต่น่าจับคู่) เดลเป็นแฟนเบล
มารินเป็นแฟนสคอโล่ เอสเป็นแฟนเบียคุรันส่วนเรนี่เป็นแฟนของซันซัสสุดโหดที่ใครๆไม่กล้ายุ่งด้วย แน่นอนว่าพวกสึนะไม่รู้แต่ในอนาคตก็คงไม่แน่....(ไม่นับคุโระและรีบอร์น)
“ไหนๆก็อยู่ที่นี่แล้วจัดการให้คู่แม่ลูกมีแฟนกันเถอะ
ยังไงๆยุยจังคงอยากได้(ว่าที่)ปะป๊าคนนั้นใจจะขาดแน่ๆถึงได้ดูดี๊ด๊าซะขนาดนี้”
ภาพที่เห็นตรงหน้าคือยุยเข้าไปคุยอย่างสนิทสนมกับฮิบาริราวกับครอบครัวเดียวกันจนเริ่มรู้สึกว่าทั้งคู่น่าจะเป็นแฟนกันได้ซะที
ด้านยุยและฮิบาริ
“ใคร?”
ฮิบาริถามอย่างไม่ค่อยชอบใจที่เห็นคุโระเดินมากับเด็กที่ไหนไม่รู้
“ลูกบุญธรรมของชั้นเองคะ น่ารักใช่มั้ยล่ะคะ? ขอฝากเด็กคนนี้กับคุณหน่อยนะคะ อย่าดื้อนะยุยจัง...”
คุโระฝากยุยกับฮิบาริแล้วเดินไปอาบน้ำ
“ยินดีที่ได้รู้จักคะ หนูชื่ออิจิโนเสะ ยูอิ จะเรียกยุยก็ได้นะ
หนูถูกชะตากับพี่ชายเพราะงั้นพี่จะต้องมาเป็นแฟนของมาม๊าและต้องมาเป็นปะป๋าให้หนูด้วยหล่ะ! พี่เองคงจะชอบมาม๊าอยู่ด้วยเพราะงั้นเราก็วินๆทั้งคู่เนอะ”
ยุยพูดอย่างร่าเริง
“ตกลง”
ยุยจังได้ออกมาแล้ว!! ต้องฉลองกันหน่อย!!
ความคิดเห็น