Twins boys ตอนพิเศษ:ก้านไม้xไออุ่น

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

ตอนพิเศษ:ก้านไม้ x ไออุ่น

..ภายใต้แสงจันทร์ยามราตรีที่ถูกเมฆฝนบดบัง บรรยากาศเย็นเฉียบชวนให้อยากจะหลับใหล มีร่างของเด็กชายทั้ง2นอนอยู่บนเตียงเดียวกัน ใบหน้ายามสะท้อนแสงจันทร์ของทั้ง2คนช่างเหมือนกันราวกับเป็นคนเดียวกัน ทั้ง2มีรูปหน้าชวนมอง เด็กชายคนหนึ่งใบหน้าขาวเนียนใสแลดูคล้ายเด็กผู้หญิงอันแสนบอบบาง ริมฝีปากจิ้มลิ้มชุ่มชื่นสีชมพูอ่อนๆคล้ายเชอร์รี่ และอีกคนที่ใบหน้าเหมือนกันแต่กลับบรรยากาศไม่เหมือนเด็กหนุ่มอีกคน ใบหน้าหล่อเหลา จมูกโด่งได้รูป คิ้วและขนตาเป็นแพยาวแต่แฝงความแข็งแกร่งของจิตใจไว้ภายใน ใช่.. ทั้งคู่เป็นฝาแฝดกัน.. แต่ควรจะเรียกว่าแฝดคนละฝามากกว่า..

เปรี้ยง!!

เสียงฟ้าร้องที่ดังสนั่นหวันไหวในยามค่ำคืนที่ฝนเทกระหน่ำลงมาและตามต่อๆกันมาเป็นช่วงๆ

"อืม.."ร่างของเด็กชายแฝดคนพี่นาม 'ก้านไม้' แฝดพี่ผู้พึ่งพาอะไรไม่ได้เริ่มขยับตัวหนี เพราะแสงไฟที่สว่างจ้าจากฟ้าร้องทำให้รำคาญใจ

แต่ก็รู้สึกได้ว่าเหมือนมีอะไรมาสะกิดอยู่ข้างหลัง..

ก้านไม้พยายามเอาผ้าห่มบังหน้าไว้เพื่อไม่ให้มีอะไรมากวนยามหลับไหลแต่เหมือนฟ้ายิ่งร้องดังมากเท่าไหร่ วัตถุข้างหลับก็ยิ่งใกล้ชิดเขาเท่านั่น และเหมือนมันกำลังสั่นด้วย..

"..อะไรของแกฟะไอ้อุ่น....คนจะนอน.." ก้านไม้เริ่มปริปากพูดด้วยน้ำเสียงงัวเงียปนรำคาญนิดๆทำให้คนข้างหลังสะดุ้งนิดหน่อย

"ก..ก็ผมกลัวเสียงฟ้าผ่านี่ครับ.." 'ไออุ่น'แฝดผู้น้องที่น่ารักและแสนจะเรียกร้อย ผู้ต่างกับก้านไม้โดยสิ้นเชิง"ม่ะ..มันดังแล้วก็น่ากลัวมากด้วย.." ไออุ่นพูดพร้อมขยับตัวเข้ามาใกล้ๆเรื่อยๆ ถึงแม้ยามค่ำคืนจะมืดมิด แต่ก็ยังพอมีแสงจากจันทราทำให้พอมองเห็นได้ชัดว่า หน้าของไออุ่นตอนนี้ กลัวสุดๆไปเลย

เพราะแบบนี้ถึงได้น่ารักแล้วก็น่าแกล้งไง...

"อันนั้นมันเรื่องของแก ชั้นจะนอน.." ก้านไม้ว่าพร้อมกันพลิกตัวหนีและเอาหมอนมาอุดหน้าไว้

"ก่ะ..ก็ได้ครับ"ไออุ่นตอบอย่างว่าง่าย พร้อมกับพลิกตัวไปนอนที่ตำแหน่งเดิมของตัวเอง

"เปรี้ยงงงง!!"

"เหวออ!"เสียงฟ้าผ่าครั้งนี้ดังยิ่งกว่าเสียงฟ้าร้องครั้งก่อนๆและแสงจ้ายิ่งกว่าเดิม

"จะร้องอะไรนักหนาของแกวะไอ้อุ่--- อ่ะ!?"

ทันทีที่เสียงฟ้าผ่าและฟ้าร้องหายไปหมด ฝนกลับมาคงที่เหมือนเดิม ลมเริ่มพัดอ่อนลง แต่ก็คงจะดังต่อเนื่องไปอีก้

ก้านไม้มองร่างของไออุ่นที่ตอนนี้กอดเขาจนตัวสั่น นัยต์ตาเปื้อนคราบน้ำตาและน้ำตาได้ไหลอาบแก้มใสๆเป็นทางลงมา

"กลัวขนาดนั้นเลยหรอ เฮ้อ.." ก้านไม้ที่ตอนนี้ไม่รู้จะทำยังไงดีได้ตั้งสติและคิดหาวิธี

"ฮึก..ฮึก.." ไออุ่นร้องไห้สะอึกสะอื้นพร้อมกับกำเสื้อก้านไม้แน่น "ข..ขอโทษนะครับ ผ..ผมไม่เป็นอะไรแล้วล่ะ"เสียงสั่นๆของไออุ่นบอกก้านไม้ มือขวาปาดน้ำตาไปมา"ถ..ถ้าผมเข้มแข็งกว่านี้ล่ะก็...ฮึก..ฮึก อ่ะ"

ก้านไม้ได้ปาดน้ำตาของไออุ่นที่ตอนนี้กำลังไหลรินลงแก้มเรื่อยๆและลูบหัวอย่างแผ่วเบา "เพราะอย่างนี้ไงนายถึงต้องมีชั้นไออุ่น" เพราะไม่รู้จะสรรหาคำพูดไหนมาพูดให้ไออุ่นสบายใจก็เลยต้องคิดเอาเอง...

แต่นั่นก็ทำให้ไออุ่นน้ำตาหยุดไหลและหน้าแดงนิดๆ..

"หยุดร้องแล้วก็นอนสิ เฮ้อ.. ลำบากชั้นตลอด ไม่เคยเปลี่ยนจริงๆเลยนะนายเนี่ย" ก้านไม้ว่าอย่างเซ็งๆพลางขยี้หัวตัวเองไปมา และเพราะต้องมาอดหลับอดนอนอีกด้วย "เฮ้อออ ชั้นนอนละ" ก้านไม้ว่าแล้วพลิกตัวกลับเข้าที่ตัวเอง จนเป็นเสียงลมหายใจดังสม่ำเสมอที่ให้รู้ว่าเขาหลับเรียบร้อยแล้ว

ไออุ่นมองอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะจัดแจงที่นอนให้ดีและจะเขยิบไปใกล้ๆก้านไม้

จุ๊บ

ไออุ่นโน้มตัวลงไปจูบหน้าผากก้านไม้ก่อนจะพูดเสียงเบาๆว่า "ขอบคุณนะครับ ก้าน" แล้วล้มตัวนอนลง มือขวาของเขาจับมือซ้ายของก้านไม้ไว้ และหลับสนิทในที่สุด

.....

..

.

"บ้าเอ้ย" ก้านไม้พูดเสียงแผ่วพร้อมกับเอาหน้าซุกหมอน แม้จะเป็นฟ้าหลังฝนยามราตรี แสงจันทร์สีนวลทอจ้า ทำให้เห็นว่า หน้าของก้านไม้แดงแจ๋ไปจนหมด

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

สนองนีดตัวเองเสร็จแล้วครับ ถ้าอยากอ่านอีกก็บอกว่าสนุกนะครัช(โดนตบ)แล้วจะทยอยมาให้อ่าน จุ๊ฟๆ55555555การ์ตูนในookbeeผมยังดองเลย ติดตามกันด้วยนะ!สัญญานะะะะ ฮ่อลลลลลล