ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    smell the rain

    ลำดับตอนที่ #22 : Spiral Endless

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 102
      0
      24 ก.พ. 62

    APPLICATION
              "อย่าได้ก้มหน้ายอมรับต่อชะตากรรมอันสิ้นหวังนี้ เปลวไฟแห่งความหวังจะคอยปกป้องพวกเราเสมอ"



    บทบาท :  วีรบุรุษธาตุไฟ

    ชื่อ : วินเทอร์ วูรอล์ฟ

    ชื่อเรียก : วินเทอร์

    อายุ : 25 ปี

    เพศ : ชาย

    ประวัติ : วินเทอร์นั้นเกิดในอาณาจักรที่โอบล้อมไปด้วยภยันอันตรายอย่างอาณาจักรทะเลทรายเมลินเทีย มารดาของเขาเป็นเพียงแม่ค้าขายขนมปังที่วันๆได้เงินมาจำนวนน้อยเกินกว่าจะซื้อข้าวทานได้ เขาเกิดมาด้วยความไม่เต็มใจของมารดา เธอถูกชายปริศนาขืนใจและหนีหายไปทิ้งให้เธอต้องอุ้มท้องเพียงผู้เดียว และในเวลาที่เธออุ้มท้องก็ช่างลำบากนักด้วยเพราะความยาจกและสภาพเเวดล้อมที่เลวร้ายของทะเลทรายแห่งนี้ แต่สุดท้ายเธอก็คลอดวินเทอร์ออกมาได้แม้จะอยากฆ่าเขาเต็มทนตั้งเเต่ที่เกิดมาเเต่เธอก็ไม่อาจจะทำได้เพราะอย่างน้อยเขาก็คือลูกของเธอ
        วินเทอร์ถูกเลี้ยงดูโดยมารดามาเเต่กำเนิด แม้ว่าความเป็นอยู่จะแสนลำบาก ยากจน อาหารที่มีก็เเสนน้อยนิดและเต็มไปด้วยอันตรายรอบๆตัวแต่เขาก็ยังคงรักผู้เป็นมารดาที่ดูแลเขามาตั้งเเต่ยังแบเบาะ ครั้นพอเขาเอ่ยถามถึงบิดาว่าชายคนนั้นเป็นใครเเละอยู่ที่ใดกัน มารดาของเขาก็มักตอบออกมาว่าชายคนนั้นทำงานอยู่ในที่ที่แสนไกลเสมอ เด็กน้อยผู้สงสัยใคร่รู้จึงผงกศีรษะยอมรับเข้าใจกับสิ่งที่ผู้เป็นเเม่บอกกล่าว 
        ทว่าพอวินเทอร์เริ่มมีอายุมากขึ้นเจ้าตัวก็เริ่มเข้าทำงานเพื่อหาเงินมาดูแลมารดาที่เริ่มล้มป่วยด้วยโรคร้ายที่ไม่มีผู้ใดรู้จัก ในตอนนั้นวินเทอร์เคยถามเธอไปอีกคราว่าบิดาของเขาคือใครกัน คราวนี้เธอยอมปริปากบอกความจริงกับเขาไปและขอสัญญากับเขาว่าอย่าได้ใช้ความสามารถที่มีทำร้ายผู้บริสุทธิ์เด็ดขาด เเต่ก็จงกล้าหาญเเละมีจิตใจที่มีเมตตา จากนั้นไม่นานเธอก็เสียชีวิตลง 
        หลังจากที่มารดาเสียไปวินเทอร์ก็จมกับความเศร้าไปสักพักก่อนจะเงยหน้าขึ้นเผชิญกับความเป็นจริงตรงหน้า ในเวลาต่อมาเขาใช้ชีวิตอยู่ในบ้านเก่าของมารดาของตน ฝึกฝนตนเองเสมอเมื่อยามมีเวลาว่าง

    ธาตุพลังมานา : ไฟ

    ลักษณะนิสัย :
        แม้ว่าช่วงชีวิตของเขาจะเต็มไปด้วยข้อสงสัยที่เพิ่งจะมากระจ่างเอาตอนโต และความโศกเศร้าไปบ้างแต่เพราะมารดาของเขานั้นเลี้ยงดูด้วยความรักแม้จะเกิดมาด้วยความไม่เต็มใจก็ตามเขาจึงซึมซับนิสัยของมารดามามากพอสมควร คือมีความใจดี อบอุ่น ขี้เล่น ทะเล้นเเละอ่อนโยนต่อคนรอบๆตัวแม้ว่าอีกฝ่ายจะมีนิสัยดื้อรั้นเเละปากเสียมากเเค่ไหนก็ตาม อีกทั้งเขายังมีความเอื้อเฟื้อเผื่อเเผ่เเละมีเมตตาเสมอ ยิ่งกับเด็กๆหรือคนที่อายุน้อยๆเขายิ่งดูแลดีราวกับเป็นสายเลือดเดียวกันเลย แต่หากเป็นคนที่อายุมากกว่าเขาก็จะเคารพ เชื่อฟังเเละยอมรับฟังความคิดเห็นของทุกๆคนเสมอ โดยรวมเเล้วเขามักเป็นผู้ตามที่ดีได้มากว่าผู้นำ เพราะถึงแม้เขาจะเป็นคนที่มีความอดทนสูง ใจเย็นและไม่หงุดหงิดอะไรเอาง่ายๆ แต่เพราะเขาเอาเเต่ทน ทนและทน พอมากเกินกว่าจะทนไหวเขาก็จะระเบิดออกมาได้เลยเหมือนกัน ซึ่งบวกกับการที่พอโมโหเข้าเเล้วจะค่อนข้างสติหลุดฉุดได้ยาก ทั้งยังกลายเป็นคนทำอะไรบุ่มบ่าม โหวกเหวกโวยวายขึ้นมาได้เลยเขาเลยไม่เหมาะกับการเป็นผู้นำเสียเท่าไหร่  ซึ่งเขาก็รู้ตัวเเละยอมรับข้อนั้นดี
        เขาค่อนข้างสันทัดในการมองดูท่าทางและอุปนิสัยของเเต่ละคน ทำให้เขามักจะเดานิสัยเเละความต้องการของคนคนนั้นได้ค่อนข้างเเม่นยำ เวลาที่เขาเอาใจหรือดูแลเอาใจใส่คนคนนั้นจึงมักเป็นไปได้ด้วยดีเสมอ หรือแม้แต่การเข้าไปตีสนิทคน ซึ่งเขามักจะชอบเข้าไปตีสนิทก่อนเขาก็มักจะเข้ากับคนอื่นๆได้ง่ายเเละสนิทสนมกันอย่างรวดเร็ว
        เขาเป็นคนที่ค่อนข้างจริงจังกับเรื่องความเป็นความตาย เเละการช่วย้หลือผู้อื่นเพราะจากการที่เขาสูญเสียผู้เป็นเเม่มาเเล้วมันทำให้เขารู้สึกไม่อยากจะเสียใครไปอีก อีกทั้งยังไม่อยากให้ใครได้รับรู้ความรู้สึกของการสูญเสียนักเพราะมันไม่ใช่ความรู้สึกที่ดีเอาซะเลย
        เขาเป็นคนที่รับฟังความในใจเเละให้คำแนะแนวกับผู้อื่นได้ดีเยี่ยม เเต่กลับให้คำแนะแนวกับตัวเองไม่ได้รักหรือเรียกง่ายๆก็คือเขาเป็นพวกที่เก็บกดอยู่พอสมควร เขาปลอบใจคนอื่น ให้กำลังใจเเละให้คำแนะนำได้เเต่กับเรื่องของตัวเองกลับไม่เคยระบายออกมาให้ใครฟัง ไม่เคยบอกว่ารู้สึกเกลียดอะไร ไม่บอกว่าไม่ชอบอะไร เขามักจะเก็บไว้ในใจคนเดียวเสียส่วนใหญ่เพราะเขาก็เกรงว่าคนอื่นๆจะรำคาญเอาได้
        ใจดีเกินไปและไม่กล้าปฏิเสธคน แน่นอนว่าเป็นส่วนหนึ่งของนิสัยด้านบน...หากบอกให้เขาทานผักขมให้ดูทั้งๆที่ตัวเขาไม่ชอบเขาก็ยินยอมทำเพื่อคนอื่นๆได้เสมอจนบางครั้งก็ลืมที่จะนึกถึงตัวเองไป เขานั้นเป็นพวกความจำแม่นส่วนมากแล้วสิ่งที่สะสมในใจเขามันก็จะยังคงติดหนึบในใจเสมอ จะมีบางครั้งที่ระเบิดออกมาก็ตอนที่โมโหจริงๆเท่านั้น เเละหากถามถึงตอนโมโห...อะไรๆก็คงจะฉุดได้ยากทั้งนั้นเขาสามารถทำลายทุกอย่างที่ขวางหน้าได้เลย

    สิ่งที่ชอบและไม่ชอบ :
        ชอบ
        -เด็กๆตัวเล็กๆเพราะเขาคิดว่าน่ารักดี
        -ขนมปัง เพราะมันเป็นสิ่งที่แม่ของเขาก็ขายขนมปังด้วยเพราะกินบ่อยๆก็เลยชอบไปเลย
        -การได้เห็นรอยยิ้มของผู้อื่น อย่างน้อยัมนก็ดีกว่าเศร้า..เพราะเขาไม่ชอบเลยถ้ามันเป็นแบบนั้น ไม่ว่าจะใครเขาก็มักเข้าไปคุย ปลอบเเละอยู่ข้างๆเสมอล่ะ
        -สัตว์ เขาเป็นพวกรักสัตว์...โดยเฉพาะพวกแมวหรือกระต่าย สัตว์น่ารักๆอีกมากมายที่เห็นเดินผ่านหน้าไปไม่ได้เขามักจะเผลอเอาอาหารไปให้หรือเข้าไปเล่นด้วยทุกทีล่ะน่า
        -ดอกไม้ กลิ่นของมันทำให้ผ่อนคลายทั้งยังมีรูปลักษณ์?ี่สวยงามอีก
        -เปลวไฟ เพราะมันอบอุ่น...และสวยงามมากในสายตาเขา
        ไม่ชอบ
        -พวกที่ชอบหาเรื่อวคนอื่นไปทั่ว และพวกที่ชอบดูถูกคนอื่นโดยไม่ดูตัวเองเสียก่อน
        -พ่อของตัวเอง เเม้จะไม่เคยพบหน้ามาก่อนเเต่จากที่มารดาของเขาเล่าขานให้ฟังเขาก็รู้สึกชิงชังชายคนนี้ไม่น้อย เเต่ในขณะเดียวกันเขาก็เกลียดตัวเองไปด้วย..เพราะเขาก็เป็นบุตรเลือดเนื้อเชื้อสายเดียวกันกับชายผู้นั้นนี่
        -ความเศร้าโศกของผู้คน เช่นกัน..เขาปลอกคนพวกนั้นได้เสมอเเต่กลับปลอบใจตัวเองได้ไม่ดีนัก
        -เหล้า เขาเป็นคนที่คอไม่แข็งนักเเถมเวลาเมาเเล้วก็ชอบพูดจาเลอะเทอะอีก

    ลักษณะภายนอกคร่าวๆ : ใบหน้าหล่อเหลานั้นเปี่ยมล้นด้วยเสน่ห์ กรอบหน้าของชายหนุ่มเรียกได้ว่าคมคายได้รูป จุดหนึ่งที่ทำให้เขาดูน่าดึงดูดที่สุดนั้นคือนัยน์ตาเรียวคมสีแดงสดที่ถูกประดับด้วยขนตาเป็นแพยาว เรียวคิ้วเข้มยาวเป็นเส้นระเบียบงอนงามดังพระจันทร์ครึ่งซีกในวันข้างแรม ดั้งจมูกโด่งเป็นสัน จรดลงมาถึงริมฝีปากหยักเรียวสีส้มอิฐ เรือนผมสั้นสีทองคำสว่างเมื่อยามต้องแสงแดด ทุกองค์ประกอบบนใบหน้าล้วนดูได้รูปอย่างที่บุรุษน้อยคนนักจะได้ครอบครอง เสียเพียงแต่ผิวกายที่ค่อนไปทางขาวอมส้มอ่อนๆอย่างประหลาดๆที่คนปกติไม่มี (ในวัยเด็กๆหลายๆคนเลยมองเขาแปลกๆเเละไม่อยากเข้าใกล้นักเพราะคิดว่าเป็นพวกสัตว์ประหลาดครึ่งมนุษย์) II ส่วนสูง181เซนติเมตร น้ำหนัก75กิโลกรัม

    อาวุธที่ใช้ : ดาบยาวและมีดสั้นสองมือ-เขาถนัดเเละชำนาญทั้งสองอย่างเเต่หากจะถามว่าชำนาญอะไรมากกว่ากันก็คงจะเป็บดาบยาว เเต่หากว่าสถานที่ที่ต่อสู้มันค่อนข้างคับเเคบเขาก็เลือกที่จะใช้มีดสั้น (ใช้ตามสถานการณ์
        *เขาพกดาบอยู่สองเล่ม มีดสั้นก็พกไว้สองคู่ สำหรับสำรองยามมีเหตุอะไร

    ความสามารถพิเศษ : 
        -การเคลือบอาวุธไปด้วยเปลวไฟและความร้อนระอุจนสามารถละลายหินได้ ทำให้อาวุธนั้นทรงอนุภาคมากขึ้นด้วยธาตุไฟ
        -เพิ่มพลังการเผาผลาญในร่างกายของตนและคนอื่นๆได้ ทำให้สามารถเคลื่อนที่ได้อย่างรวดเร็ว เพิ่มพละกำลังเเละเหนื่อยได้ยาก
        -สร้างเกราะ เขาสามารถสร้างเกราะด้วยเปลวไฟได้เเต่จะต้องยืนอยู่นิ่งๆกับที่ เกราะเปลวไฟนั้นสามารถขยายขนาดเเละอาณาเขตได้ตามใจนึก สามารถแผดเผาอาวุธเเละการโจมตีต่างๆได้ค่อนข้างดี
        -เปลวไฟที่ลุกโชน เขาสามารถทำให้สิ่งสิ่งหนึ่งลุกโชนไปด้วยเปลวไฟได้เเต่ก็ต้องเเตะสิ่งนั้นด้วยมือของตัวเองเสียก่อน อีกทั้งยังสามารถโอบอุ้มเปลวไฟไว้ในมือได้ราวกับว่ามันเป็นสิ่งของที่หยิบจับได้สำหรับเขาซะอย่างนั้น
        -เขาสามารถสร้างเปลวไฟได้ แต่ก็สร้างออกมาได้ขนาดเท่าลูกบอลขนาดเท่ากับฝ่ามือ ควบคุมให้พุ่งเข้าโจมตีศัตรูได้ (ขนาดใหญ่กว่านี้คงต้องหาอะไรสักอย่างมาให้เขาใช้มือแตะเเละรอให้เปลวไฟลุกโชน)

    จุดอ่อนของพลัง : 
        -ยิ่งใช้พลังมากเท่าไหร่เเน่นอนว่าพลังของเขาต้องลดลง เขาไม่สามารถจะยืดยื้อใช้พลังไปได้ตลอดเเน่นอน
        -เพราะเป็นพลังมานาไฟจึงแพ้น้ำที่มีอนุภาคการโจมตีมากกว่าอย่างช่วยไม่ได้
        -ในการใช้พลังแต่ละครั้งเขาจะรู้สึกว่าอุณภูมิภายในนั้นสูงขึ้นมา และบางครั้งก็อาจทำให้ผิวหนังไหม้ไปเอง แม้ว่าผ่านไปไม่กี่ชั่วโมงก็จะหายไปเองเเต่หากอยู่ในสถานการณ์การต่อสู้จึงไม่สมควรอย่างยิ่งที่จะฝืนทนต่อความเจ็บปวดของบาดแผล

    เพิ่มเติมและอื่นๆ :
        -ในใจลึกๆเขาก็อยากจะทราบเหลือเกินว่าพ่อของตนนั้นเป็นใคร และทำไมถึงได้กระทำโหดร้ายเช่นนี้กับเเม่ของเขา ในบางครั้งก็นึกอยากจะตามหาเเม้จะไม่รู้ว่าต้องพูดอะไรหากว่าเจอจริงๆ เเต่หลายครั้งเขาก็ล้มเลิกความคิดนั้นไปเพราะมีงานที่สำคัญกว่ากองอยู่ตรงหน้า
        -ผิวสีขาวอมส้มอ่อนๆที่เขามีนั้นไม่ได้มาจากผู้เป็นแม่เเน่นอนเพราะเเม่ของเขานั้นเป็นคนผิวสีแทน เขาจึงคาดการณ์ว่าผิวเเบบนี้เขาคงจะได้มาจากพ่อซึ่งไม่ทราบว่าเป็นใครกันแน่
        -นอกจากสีผิวเเล้วยังมีดวงตาของเขาอีกที่แปลกประหลาด ดวงตาของวินเทอร์เป็นสีแดงสดต่างจากมารดาที่เป็นสีฟ้าสวย และดวงตาสีแดงคู่นั้นยิ่งจ้องมองก็ยิ่งให้ความรู้สึกอบอุ่นเเปลกๆ บางครั้งหากมองด้วยเจตนาไม่ดีก็จะรู้สึกร้อนได้เลย...มันจึงแปลกประหลาด
        -สิ่งเดียวที่เขาเหมือนเเม่ของเขาคือเรือนผมสีทองสว่าง

    S
    N
    A
    P
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×