คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #24 : Chapter23
Chapter23
“หะ!!อะไรนะ?”แบคยอนแหกปากดังลั่นเมื่อเพื่อนสนิทเล่าทุกอย่างให้ฟัง
เรื่องทุกอย่างที่มินซอกช่วยพี่ชายวางแผนเล่นงานเซฮุนโดยการใช้ลู่ฮานเป็นเครื่องมือ
มันฟังดูไร้สาระมาก ทำไมคนๆหนึ่งต้องทำร้ายเพื่อนตัวเองเพื่อช่วยพี่แก้แค้น
แต่เพราะแบคยอนรู้ว่ามินซอกชอบลู่ฮานไม่สิรักเลยแหละ มาเป็นเวลานานแล้วถึงเข้าใจ เหตุผลที่มินซอกยอมช่วยพี่ชาย เพียงเพราะเสียใจและโกรธที่ลู่ฮานสนใจคนอื่นที่ไม่ใช่ตนเองน้อยใจที่ลู่ฮานรักคนอื่นไม่ใช่ตนเองและอีกมากมาย ความรักนี่มันน่ากลัวจริงๆ
“ฮึก...ฮื่อ..ฉะ..ฉันเสียใจแบคยอน..อึก ฉันไม่น่าทำแบบนั้นเลย..ลู่..ลู่ฮานต้องโกรธและเกลียดฉันมากแน่ๆ..ถ้าเป็น..ถ้าเป็นแบบนั้นฉันจะทำยัง?....ฉันจะอยู่ยังไง..แบคยอน”มินซอกโผ่เข้ากอดร่างบางของแบคยอนแน่น ร้องไห้อย่างหนัก
“ลู่มันใจดีแกก็รู้ ลู่มันไม่มีทางเกลียดแกหรอก ถ้าแกรู้สึกผิดจริงต่อไปแกก็ทำตัวดีๆไถ่โทษไง ไม่ยากเลย ลู่มันต้องให้อภัยแกแน่นอนเชื่อฉันมินซอก เชื่อฉันนะ”แบคยอนปลอบใจมินซอกพลางกอดร่างเพื่อนไว้แน่น มือบางลูบหลังมินซอกอยากให้เพื่อนคลายความกังวล ความทุกข์ใจ
“พี่หมอ แฟนผมเป็นไงมั้ง”เซฮุนรีบลุกขึ้นไปถามหมอปาร์คทันทีที่ร่างสูงเดินออกมาจากห้องตรวจ
“ไม่เป็นไรแล้วแหละ มีแค่ฟกช้ำตามตัวนิดหน่อย สารบางอย่างที่ได้รับเข้ามาก็เจือจางไปมากแล้วไม่ได้มีผลข้างเคียงอะไรพักสองสามวันก็ดีแล้วหล่ะ”หมอปาร์ครายงานอาการของคนไข้เสร็จก็เดินจากไป เซฮุนยืนถอนหายใจอยู่หน้าห้อง
.........ไอ้อี๋ฟานมันกล้ามาสร้างรอยบนร่างกายเมียที่รักของเขาเจอจัดหนักแบบนั้นคงลุกไม่ได้อีกหลายวัน
ลู่ฮานมีรอยจากคนอื่นเซฮุนยอมไม่ได้ต้องรีบลบรอยออกใครจะยอมให้คนอื่นมาประทับรอยกับเมียของตัวเองจริงไหม?............
ยืนนิ่งอยู่หน้าห้องผู้ป่วยสักพักก่อนจะเดินเข้าไป
“เพิ่งจะออกจากโรงบาลก็กลับมาโรงบาลอีกแล้ว”บ่นด้วยน้ำเสียงเหนื่อยใจเบาๆก่อนจะนั่งลงที่ข้างเตียงผู้ป่วย
“หายไวไวนะครับคนเก่งของเค้า”กุมมือบางไว้แน่น
ตู๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
“เฮ้ยทำไมไอ้ฮุนแม่งไม่รับว่ะ”จงอินบ่นกระปิดกระปอยโทรหาเพื่อนซี้มาตั้งหลายสายแต่แม่งก็ไม่รับสักกะที
วันนี้พาคนตัวเล็กมาเล่นที่คอนโดแล้วกะจะไปต่อที่ไนต์ของนายใหญ่โอ อยากกินฟรีแต่แม่งคนที่ต้องเลี้ยงกลับไม่รับสาย คือเซงครับ จงอินเซง
“แล้วจะโทรไปกวนเขาทำไมหล่ะ เขาอาจจะไม่ว่างก็ได้นะ”คยองซูออกความคิดเห็น
“ก็แค่จะชวนมันไปดื่มด้วยกัน ไม่ได้ดื่มด้วยกันนานแล้วคิดถึงชีวิตเก่าๆ”ทำหน้านึกฝันถึงอดีตวันวาน ที่ไปดื่นไปกินกันบ่อยๆเวลาว่างและทุกครั้งนายใหญ่โอจะเป็นคนจ่ายเสมอ
“คิดถึงชีวิตเก่าๆที่มีแต่สาวๆรุมใช่ไหม??เอ่อใช่ซี่คยองไม่ได้มีอกบึมเหมือนพวกผู้หญิงที่มานั่งดริ้งกับจงอินหนิ อยากไปไหนก็ไปเลยทำไรก็เชิญ”คยองตัดพ้ออีกคนอย่างน้อยใจก่อนจะลุกขึ้นจากโซฟาเตรียมเดินหนี
แต่ติดที่จงอินคว้าข้อมือเอาไว้ก่อนจะลุกขึ้นมาสวมกอดอีกคนจากด้านหลัง
“โอ๋ๆๆๆไม่งอลนะ แต่ก่อนอาจจะจริงที่มีพวกผู้หญิงมาเกี่ยวแต่ตอนนี้จงอินไม่มีแล้วมีแต่คยองซูคนเดียวเลย เนี๊ยที่จะไปก็จะให้คยองไปกับจงอินไง ไม่เอานะไม่นอยด์ จงอินรักคยองคนเดียว”
ฟอดดดดดดดดดดดดดด
หอมแก้มคนตัวเล็กฟอดใหญ่เป็นการเอาใจ ตอนนี้จงอินทั้งรักทั้งหลงคยองจะตายไม่รู้รึไง
ปักกิ่ง
“ว่าไงนะอาอี้ เสี่ยวลู่โดนทำร้ายร่างกายหรอ?”คนเป็นแม่ร้องเสียงหลงเมื่อได้รับข่าวของลูกชายผ่านหลานชายที่รัก วางทุกสิ่งทุกอย่างที่กำลังทำอยู่มาตั้งใจคุยโทรศัพท์
“เอ่อก็ประมาณนั้นน่ะครับ ผมอยากให้น้ามาดูลู่เกอหน่อยผมจะส่งที่อยู่ไปให้ ผมคงไปรับไม่ได้นะครับ”อี้ชิงกล่าวอย่างสุภาพกับคนที่เป็นผู้ใหญ่กว่า
“จร๊ะ แล้วเสี่ยวลู่เป็นอะไรมากไหม เจ็บหนักรึปล่าว....
....เอ่อน้าถามหน่อยนะ แล้วอ่าอี้จะไปไหนหรอทำไมไม่มารับน้าหล่ะ?”คุณแม่ของลู่ฮานรัวคำถามใส่อี้ชิงเพราะความห่วงลูกชายคนเดียวแล้วก็ไม่ลืมเอยถามเรื่องของปลายสายออกไป
“พี่ลู่ไม่เป็นอะไรมากนะครับแต่ผมก็ไม่ค่อยทราบอาการคุณน้าคงต้องมาดูเองส่วนผม........
.........ผมจะไปรักษาแผลใจนะครับ คุณน้าไม่ต้องห่วงนะ ห่วงแค่ลู่เกอก็พอ”อี้ชิงตัดบท
“ไม่ห่วงได้ไงอาอี้ก็เหมือนคนในครอบครัวน้านะ มีอะไรก็บอกกันได้แต่ถ้าไม่สะดวกก็ไม่เป็นไรให้คิดไว้เสมอว่ายังมีคนที่รักและห่วงอาอี้อีกมากนะลูก”คุณแม่ของลู่ฮานเอ่ยปลอบอีกคนถึงจะไม่ทราบสาเหตุแต่ก็พอจะเดาได้ว่าคนที่อยู่ปลายสายกำลังอยู่ในสภาวะจิตใจไม่ปรกติ ดีเท่าไหร่แล้วที่ยังอุตสาห์โทรมาส่งข่าวให้รู้
“ครับคุณน้า ผมคงต้องไปแล้วหล่ะครับ เครื่องใกล้จะออกแล้วไปนะครับ บาย”เอ่ยลาคนที่สูงอายุกว่าก่อนจะกดวางสาย
เวลามันไวสมเป็นฟิคแม่ของเสี่ยวลู่บินมาถึงเกาหลีแล้ว
หน้าคฤหาสตระกลูโอ
“นี่ลูกฉันมาอยู่ในบ้านหลังใหญ่ขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?”พูดพร้อมทำตาโตด้วยความสงสัยปนตะลึงนิดๆ
ที่อยู่ที่อี้ชิงส่งมาให้มันคือบ้านของนายใหญ่โอ ที่ตอนนี้ไม่มีใครอยู่เลยนอกจากบอร์ดี้การ์ดและแม่บ้าน
ติ้ง ต๋อง ติ้ง ต๋อง
ในที่สุดแม่ของลู่ฮานก็เดินไปกดออดเพื่อเรียกให้คนในบ้านมาเปิดประตู
แอดดดดดดด
เสียงประตูเปิดออกพร้อมร่างท้วมของคุณแม่บ้านที่ยื่นหน้าออกมารับแขกก่อนจะตามมาด้วยร่างท้วมๆ
“สวัสดีค่ะมาหาใครค่ะ”เอ่ยทักทายแขกที่แปลกหน้าอย่างสำรวมพร้อมมองสำรวจคนตรงหน้า
“เสี่ยวลู่ เสี่ยวลู่ฮาน”
…………………………………………………….
คือสั้นจริงไรจริงอ่ะตอนนี้
ขอโทษที่หายไปนานไม่โกรธกันนะ//ซอรี่นะTT<>TT
ว่าจะแต่งnc แต่ดูเหมือนไม่มีใครต้องการก็ดีแล้ว
เพลาๆกันหน่อยอ่านไปเรื่อยๆไรท์แค่คิดว่ายังไงตอนจบต้องมีnc แน่นอน
แต่ระหว่างทางหากแต่งได้ไรท์ก็จะแต่ง
วันนี้ด้นสดลงมันเลยได้มาแค่นี้
มาติดตามกันดีกว่าว่าคุณแม่มาแล้วจะเกิดอะไร
ฝากติดตามด้วยนะ อย่าเพิ่งอัลแฟบละอย่าทิ้งเค้า
ช่วงสุดท้ายของการทอร์กก็คือกล่าวขอบคุณและฝากเม้น
แต่ตอนนี้มันไม่ค่อยน่าเม้นนะยังไงก็ได้เค้าตามใจคนอ่านเลย
ความคิดเห็น