ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic Reborn ] สะดุดรัก...กับดักร้ายของนายแมวมอง! 1827

    ลำดับตอนที่ #11 : [Fic Reborn ] สดุดรัก... : เป็นเรื่อง

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.33K
      18
      19 ม.ค. 56




             " ผมห้ามใจไม่ไหวแล้วครับ... " 

            " ........... "  หลังจากไอ้บ้านี้มันไปเมาอะไรไม่รู้มามันก็จับผมคล่อม  อ๊าก !!!  ม่ายน๊าเว้ย !!! TTOTT   เอยจบมันก็มองหน้าผมด้วยสายตาเยิ้มๆ  -/////-   อยากบอกว่าน่ารักหรอกนะ  เฮ้ย !!  ผิดประเด็น !!  

            " นะ... "  มันพูดเสียงเยิ้มๆ  ก่อนจะทำสายตาอ้อนวอนมาทางผม   

            " ทนไม่ไหวแล้วหรอ?? ^__^ "   ผมคิดอยู่ครู่ใหญ่  ก่อนจะเอยถามพร้อมกับเลื่อยผ่ามือมาคล่องคอมันพอหลวมๆ   

            " อื้อ "  มันส่งยิ้มเจ้าเล่ห์มาทางผม 

            " กะ...ก็ได้ ...... "




    หลังจากที่ผมพึ่งกลับมาจากบริษัทก็รีบบึงรถกลับคอนโดทันที   ผมควักเข้ากระเป๋ากางเกงหาบัตรรูดห้อง  แต่เพราะความเคยชินทำให้มือผมไปบิดประตูห้องเอง  

            " ไม่ได้ล็อก...?    สึนะกลับมาแล้วหรอ "  ผมเปรยเบาๆ  ก่อนจะเดินเข้าไปในห้อง  สายตาผมมองไปยังทีวีเป็นอันดับแรก   เปิดทีวีทิ้งไว้แล้วหายไปไหนนะ?  ผมเดินไปหยิบรีโมทกดปุ่มปิดทีวี  ไม่ลืมที่จะถอดรองเท้า  แต่ผมก็ต้องสะดุดกับรองเท้าสีดำเงาวับที่ไม่น่าจะใช่ของผมกับสึนะ

            "  รองเท้าใคร "   ผมสะบัดความคิด  ก่อนจะเดินไปหาอะไรกินในตู้เย็น   

            "  เฮ้ย !   เบียร์ฉันใครเปิดนะ  สึนะก็คงไม่ใช่เพราะไม่เคยกินนิวะ ?? "   สายตาผมสะดุดเขากับขวดเบียร์และแก้วที่วางข้างๆ  ดูแล้วพึ่งจะถูกเปิดไปไม่นานด้วยซ้ำ   สึนะก็น่าจะรู้นะว่าผมเป็นพวกคอแข็งมากๆเลยชอบกินเบียร์ชนิดแรงๆ ใครไม่เคยกินถึงกับเมาปลิ้นแน่ๆ  




            " ซะทีไหนเล๊า !!!!  ไอ้บ้าลุกไปจากตัวฉันเดียวนี้นะ !!!!! "  ผมแหกปากจนมันหน้าเหวอ  ก่อนจะใช้เข่ากระทุ้งเข้าที่ท้องมันอย่างจัง  หึหึ =W=

            " อุก !!!  เล่นซะจุกเลยนะ -W- "  มันงอตัวอย่างรวดเร็วก่อนจะล้มตัวลงข้างๆผม  ไม่รอช้าผมรีบกระเด้งตัวลุกทันที     วู้ !!   เกือบเสียเชิงให้มันแล้วสิ - -

            " สึนะใจร้าย TT_TT "  มันแกล้งตีหน้าเศร้าใส่ผม  

            " เหอะ !!  ถ้าคราวหลังนายลามปามฉันอีกละก็  ฉันทำนาย O พันธุ์แน่ !!! " 

            " อึก  คร้าบ....  - -;;;    แต่ผมจุกไปหมดแล้วช่วยดึงผมขึ้นหน่อยสิ ^_^ "  มันยิ้มแบบอ้อนๆ  ก่อนจะยื่นมือมาทางผม 

            " เฮ้อ...!  ให้ตายสิ  นายนี้มันจริงๆเลย !!! "  ผมพูดอย่างเซ็ง  ก่อนจะยื่นมือไปคว้ามือหมอนั้นขึ้นมาตามคำขอ   แต่...  ผมคิดผิดถนัด !!  

    ฟุบ !!   

            " เฮ้ย !!! "   มันดึงมือผมไว้ทำให้ตัวผมตอนนี้กลายเป็นว่าผมทับมันจังๆ -///-   
            " ^_____^ "  มันส่งยิ้มหน้าระรื่นมาให้ผม  ฮึ่ย !!!  

            " ไอ้เจ้าเล่ห์ !!!  เปล่าฉันเดี๋ยวนี้นะ "  ผมส่งสายตาเขียวปั๊ดไปให้มัน  ก่อนที่มันจะยิ้มแห้งก่อนจะค่อยคลายผ่ามือที่มันเปลี่ยนมารัดเอวผมแน่น    ผมยอมเปล่าแต่โดยดี  ช่วงที่ผมจะลุกนั้นมันก็แกล้งดึงผมเข้ามาแนบกับลำตัวมันอีกจนได้ !!

            " เฮ้ย !  หูแตกรึไง !!! ปล่อย !! "  เอ่อ...   อยากจะบอกว่า ....  หน้าผมกับมันอยู่ไม่ห่างกันเกิน 2 เซ็น !!! ( ฉันตกใจที่แกนับหรอกนะสึนะ - - /ไรท์)

    " หืมว์ ???  "  มันแกล้งไม่ได้ยินก่อนจะทำหน้าระรื่นมายังผม     ผมจ้องตามันนิ่ง  ตอนนี้ตามตรงหน้าเราโคตรใกล้กันอะนี้ท่าขยับอีกนิดละก็ผมเสียเฟรสคิสแน่ๆ - -   แต่...  จะว่าไปมันก็น่าตาดีอยู่หรอกนะ  ยังไงดีอะ... แบบว่าตาเรียวผมที่ตอนนี้เยิ้มน้อยๆบวกกับสีหน้ามันแดงๆยังไงไม่รู้อะ  ฮะ..เฮ้ย !!!  นี้ตรูคิดไรอยู่ฟระ !! =////=    

            " ปะ...ปล่อยฉันได้แล้ว "  ผมพูดหน้าแดงพร้อมกับเบี่ยงหน้าไปทางอื่น   

            " เขิลรึไง? "   มันพูดกระซิบข้างหูผม  


            " บ้านแก !! ... ดะ...ดิ "  ด้วยอารมณ์ทำให้ผมหันมาด่ามันอย่างรวดเร็ว  โดยลืมไปสนิทว่าหน้าเรามันใกล้ก๊านนน !!! >///////<   ตอนนี้จากแค่ห่างเล็ก(ไม่)น้อย  กลายเป็นว่าจมูกผมกับมันชนกันอย่างจัง   เขิลโว้ยยยยย !!!!   

            " .......... "  

            " .......... "      ตอนนี้ภายในห้องตกสู่ความเงียบอย่างช่วยไม่ได้  มีเพียงสายตาของผมกับมันที่จ้องกันอย่างไม่ลดละ   เหมือนใบหน้าผมและมันมีสื่อแม่เหล็กอย่างไงอย่างงัน  หน้าของเราค่อยๆเคลือนเข้ามาใกล้กันช้าๆ  ก่อนที่อะไรมันจะเลยเถิดไปมากกว่านั้น  
    แอ๊ดดดด !!!    

            " สึนะ !!!!  นี้มันอะไรกัน !?? "  พี่ที่กลับมาตอนไหนไม่รู้เปิดประตูเข้ามายังห้องผม  ซึ่งขณะที่ผมกำลัง  เอ่อ... จะ...จูบกันอยู่ =[      ]=    

            " พี่ !!! "  ผมมองไปยังพี่อย่างตกใจ   หมอนั้นหันไปมองยังพี่แบบไม่สบอารมณ์เล็กน้อย  นี้ตรูเกือบจะจูบไอ้บ้านี้แล้วหรอเนี๊ยยย !!! =[   ]=   พี่มองผมสลับกับหมอนั้นอย่างเคืองๆ  พี่ปรีเข้ามากระชากตัวผมที่คล่อมไอ้หมอนั้นออกมายื่นข้างๆพี่  

            " พะ...พี่มันไม่ใช่อย่างนั้นนะ "  ผมรีบอธิบายให้พี่ฟัง   พี่มองผมตัวขว้าง  ก่อนจะตวัดสายตามองไปยังฮิบาริ  แต่ไอ้บ้านั้นก็ไม่ได้สะทกสะท้ายสักนิด  มันลุกขึ้นจากเตียงเป็นนั่งเกาหัวเล็กๆส่งสายตายียวนมาให้พี่ผม   

            " สึนะ  บอกพี่มาไอ้นี้เป็นใคร "  

            " อะ...เอ่อ  คือ "    

            " พี่ถาม !!! "  พี่ขึ้นเสียงกับผม  จนตัวผมสะดุ้งโหยง   

            " นี้คุณพี่ชาย !  ไม่เห็นต้องตะคอกกันขนาดนั้นเลยนี้ "  หมอนั้นเมื่อสังเกตุว่าท่าไม่ดีมันก็รีบเบี่ยงเบนความสนใจทันที

            " แกเป็นใคร !! "  

            " เวลาจะถามใคร เขาถามกันอย่างนี้หรอครับ? "    

            " ........... "   พี่จ้องตามันราวกับจะฆ่าให้ตายยังไงอย่างงัน   
            " ............. "  ผม  

            แย่ละ....  เป็นเรื่องซะแล้วสิ


      
    _____________________

    อัพแล้วค้า !! ^O^  

    วันนี้ไรท์ไปรักษารากฟันอะ  อ้าปากตั้ง 3 ชั่วโมงแหละ !!! TT_TT  

    เจ็บปวดรวดร้าวเหลือเกิน YOY   ไรท์เข้าใจตะหงิดๆว่าทำไมเด็กๆถึงเกลียดหมอฟัน  ตรูพึ่งตรัสรู้วันนี้ ไม่สิ นานมาแล้วตั้งแต่เริ่มรักษารากฟัน -*-    


    ป.ล.  เม้น+โหวต  ให้ไรท์คนนี้เติมกำลังใจให้ด้วยนะค้า



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×