ลำนำรักเมฆแสนสวย

    

             นางคณิกาชั้นสูงหรืออี้จีเป็นสิ่งที่อยู่คู่วัฒนธรรมจีนมานาน โดยซ่องโสเภณีแบบ Hi-End จะนำหญิงตระกูลดีที่โชคร้ายต้องตกต่ำ หรือสาวชาวบ้านสวยๆ ที่พ่อแม่ขาย มาฝึกปรือศิลปะมารยาท และมารยาการมัดใจชาย

อี้จีนี้จะต่างจากโสเภณีตลาดล่างตรงที่ขณะตลาดล่างขาย sex เป็นหลัก แต่อี้จีจะขายดนตรี ขายศิลปะ ขายการเป็นเพื่อนคุย ทำให้ผู้ชายรู้สึกฟินเหมือนมีโอกาสได้ตามจีบผู้หญิงสวยๆ ดีๆ ซึ่งในชีวิตจริงนั้นหายาก

ปกติแล้วอี้จีจะไม่ขายตัว หรือถึงขายก็แพงมาก ยากมาก แล้วแต่อารมณ์นาง ผู้ชายต้องแข่งกันมอบของขวัญ เพื่อเอาชนะใจนางให้ได้

ปกติซ่องใหญ่ๆ จะมีโสเภณีปกติเป็นหลัก แต่มีอี้จีสักคนสองคนไว้เป็นดาวประจำซ่อง ให้ผู้ชายมารุมจีบ 

แน่นอนว่าอาชีพอี้จีมีอายุงานสั้น พอแก่ตัวผู้ชายก็เลิกตาม ดังนั้นอี้จีส่วนใหญ่ต้องหาทางแต่งงานกับผู้ร่ำรวยสักคนให้ได้ก่อนแก่ หรือมิฉะนั้นก็ต้องลดเลเวลไปเป็น Low-End

ความที่อี้จีได้รับการฝึกสอนในศิลปะชั้นสูงต่างๆ ทำให้มีกวีเอกของจีนหลายคนมาจากอาชีพนี้ ผลงานแต่งกลอนวาดภาพมากมายตกทอดถึงปัจจุบัน เป็นเครื่องยืนยันความสามารถอันยอดเยี่ยมของอี้จีคนต่างๆ

คณิกาชั้นสูง หรืออี้จีนางมีความสามารถในการวาดภาพ แต่งกลอน ความงดงามของนางทำให้มีชายมากมายมาติดพัน อี้จีมีค่าตัวแพงมาก นอกจากนั้นยังคัดเลือกลูกค้า โดยจะให้บริการเฉพาะผู้ที่มีรสนิยมทางศิลปะหรือเป็นบัณฑิตมีความรู้เท่านั้น 

เวลาให้บริการนางจะมาเป็นเพื่อนคุย เล่นดนตรีให้ฟัง ส่วนจะให้บริการทางเพศหรือไม่นั้นแล้วแต่อารมณ์ ไม่มีใครบังคับได้ ลูกค้าบางคนส่งเงินมาปรนเปรอนางหลายพันตำลึง แต่ไม่เคยได้รับบริการจากนางสักครั้งเดียวก็มี

ชีวิตของอี้จีอาจเห็นได้จากบทกลอนที่ว่า:

...กลิ่นหอมหวน คือรสชาติแห่งดอกไม้ผลิ...

...ประตูสีฟ้านั้นถูกล้อมรอบด้วยหมู่ต้นไผ่...

...ยามโดดเดี่ยว ข้าเห็นนกนางนวลบินผ่านไป...

...มันช่างมีอิสระสำราญใจ... ข้าปลาบปลื้มยิ่งนัก...

ตัวละครหลัก

  

มังกรวารี /  อู๋เหม่ยยวิ๋น  / อี้จี ร้องรำแห่งเรือนหว่านฮวา / ไซเรน

ความเป็นมาไม่แน่ชัดเป็นอีจี้ที่โผล่มาขอสมัครเข้าเรือนด้วยตนเองไม่เคยบอกชาติกำเนิดแก่ผู้ใด

มีเพียงเจ้าเรือนเท่านั้นที่ดูจะพอรู้เรื่องของนางแต่ไม่เคยมีใครกล้าถามเจ้าเรือนถึงความเป็นมาของนาง

    

 จักรพรรดิ์เทพมังกร  /เอกอัครมหาเสนาบดี   

เค้าผู้มักจะโผล่มาช่วยนางเวลาคับขัน  เค้าผู้มักแวะเวียนมาหาเวลาเดียวดาย

เค้าผู้มักจะทำให้รู้สึกเต็มตื้นหัวใจ เค้าผู้มักอยู่เคียงข้างเวลาทุกข์ตรม

บุรุษผู้มากปริศนาที่มักจะแวะเวียนมาหาเหม่ยยวิ๋นเสมอ  นางไม่เคยรู้ว่าแท้จริงแล้วเค้าคือผู้ใด

หากแต่เคยจับสัมผัสของพลังที่นางมั่นใจว่าเป็นของเผ่าพันธุ์เดียวกัน(มั้ง)ได้

 

อู๋เหม่ยยวิ๋น - อี้จีร้องรำ ที่มีเสียงอันไพเราะดุจเทพธิดา ผู้ใดได้ฟังเพลงที่นางร้องมักจะตกอยู่ในภวังค์ ไม่สามารถละสายตาจากการร้องรำของนางได้  ในโอกาสพิเศษนางจะทั้งร้องและร่ายรำ โดยปกตินั้นแค่เพียงเสียงร้องก็สะกดผู้คนให้หยุดนิ่งได้  ด้วยรูปโฉมที่งดงาม รูปร่างอรชรมีเสน่ห์ทางเพศสูง อกอิ่ม เอวขอด สะโพกกลมกลึง ผิวขาวเนียนดังหยกเนื้อดี ที่แม้มองด้วยตาเปล่าเช่นนั้นก็ยังมิสามารถหาตำหนิใดๆได้ นางมักได้รับคำชมเรื่องรูปโฉมว่าเป็นอันดับหนึ่งเสมอ

เฉวี่ยนซู่ซู่ - อีจี้ผีผ้า นางผู้มีนิ้วที่พริ้วไหวดุจล่องลอยบนอากาศซ้ำด้วยรอยยิ้มตรึงใจตลอดเวลาที่นางบรรเลงเพลง ทำให้ผู้ฟังไม่เคยละความสนใจไปจากนางได้  นางมาจากตระกลูพ่อค้าผ้าที่ตกอับเนื่องจากร้านถูกไฟไหม้จนหมดไม่เหลือสิ้นสิ่งใดยังแถมด้วยหนี้อีกจำนวนหนึ่งซึ่งเกิดจากไฟที่ไหม้ลามไปยังร้านข้างเคียง  นางจึงอาสาหาเงินชดใช้หนี้ให้ที่บ้านด้วยตนเอง  เนื่องจากมั่นใจฝีมือผีผ้าของตนที่ได้รับการขนานนามต่อกันว่า "คุณหนูร้านผ้าตระกลูเฉวี่ยนมีฝีมือผีผ้าล่ำเริศ"

เผิงเสี่ยวเซี่ยน - อีจี้กูเจิง เสียงกูเจิงที่ทรงพลังดุจคลื่นซัดเข้าหาโขดหินริมทะเลผู้ใดได้ฟังเสียงเพลงของนางมักจะรู้สึกฮึกเหิมต่างจากภาพลักษณ์ของเสี่ยวเซี่ยน ที่แลดูบอบบางน่าทะนุถนอม  ชะตาของนางช่างพลิกผันหลานสาวของแม่ทัพผู้โดนข้อหาหลบหนีกองทัพแท้จริงนั้นเป็นอย่างไรยังมิมีใครทราบได้ เพราะการหายตัวไปของท่านตายังคงเป็นปริศนาหากแต่โทษจากการหลบหนีทัพไม่มียกเว้น การประหาร3ชั่วโคตรทำให้นางและน้องชายไร้ที่พึ่ง  นางจึงตัดสินใจใช้วิชาที่ได้รับการสั่งสอนจากมารดาให้เป็นประโยชน์หาเลี้ยงน้องชายด้วยฝีมือกูเจิงในเรือนหว่านฮวา

โจวหย่งไฉ - อีจี้ขลุ่ย เสียงขลุ่ยที่หวานไหวหากกระชากใจผู้ฟังยิ่ง นางมีลูกเล่นที่ปลายนิ้วและการจัดวางองค์ประกอบร่างกายขณะบรรเลง  นางจิ้งจอกแห่งเรือนหว่านฮวา นิสัยนั้นมากเล่ห์ขัดกับหน้าตาที่หวานซึ้งของนางนัก  ชาติกำเนิดมาจากการที่ถูกครอบครัวนำมาขายให้กับแม่เลาของซ่องชั้นต่ำหากแต่เจ้าเรือนบังเอิญได้ยินเสียงเพลงตอนนางฝึกหัดอยู่ในซ่อง ทำให้เกิดสนใจในฝีมือขลุ่ยของนางและได้ซื้อตัวมาเพื่อฝึกให้เป็นอี้จีที่เรือนต่อไป  นางหลงรักเคารพบูชาเจ้าเรือนยิ่งชีวิต และมักจะไม่พอใจหากใครได้รับความเอ็นดูจากเจ้าเรือน

 

หานเพย่หยี - บ่าวประจำตัวของเหม่ยยวิ๋น เด็กสาวผู้มีใบหน้างดงามซึ่งถูกครอบครัวนำมาขายให้ในช่วงที่บ้านเมืองมีศึกสงครามข้าวปลาอาหารราคาพุ่งสูง  เป็นสาเหตุให้เพย่หยีได้มาอยู่ที่เรือนหว่านฮวา ปัจจุบันเพย่หยีอายุ9ปี นางมาอยู่ทีเรือนตั้งแต่ครึ่งปีก่อนเหม่ยยวิ๋นปรากฎตัวขึ้น ไม่มีผู้ที่เหมาะจะรับนางฝึกเนื่องจากหน้าตาที่งดงามเจ้าเรือนรั้งรอให้นางเป็นบ่าวของอีจี้ร่ายรำอันดับ1 ที่กำลังติดต่อของซื้อตัวให้ย้ามมาอยู่ที่เรือนหว่านฮวา หากแต่เหม่ยยวิ๋นปรากฎตัวขึ้นมาก่อนจะได้ไปติดต่อขอซื้อตัว (อี้จีทุกนางจะมีบ่าวพิเศษที่ต้องถ่ายทอดวิชาให้ เรียกว่าเป็นทั้งบ่าวรับใช้ใกล้ชิดและลูกศิษย์ เนื่องจากอายุการทำงานที่สั้น อี้จีมักอยู่ในตำแหน่งได้ไม่เกิน3-6ปี จึงต้องมีบ่าวข้างกายที่คอยเรียนเคล็ดวิชาข้างกายเนื่องด้วยไม่มีเวลาในการสอนมากนัก ด้วยอายุและร่างกายที่ร่วงโรยไปตามกาลเวลา) 

เจ้าเรือนสวี่หยงหยี - เจ้าเรือนที่ทำตัวเป็นปริศนาไม่มีใครสามารถคาดเดาความคิดได้และหาตัวพบเจอได้ยากยิ่ง หากแต่มองคนขาดและมีหัวทางการค้า ไม่ค่อยจะอยู่ที่เรือนจึงต้องมีแม่เล้าจูหลันซืนคอยดูแลกิจการให้

ชิงชุ่ย / หลิงลี่ - ปิศาจแมวที่คอยติดตามเหม่ยยวิ๋นเสมอ เหตุการที่พบเจอกัน เหม่ยยวิ๋นนั้นได้ช่วยชิงชุ่ยไว้จากกับดักมารโดยบังเอิญ ชิงชุ่ยได้ตั้งมั่นว่าจะตอบแทนคุณที่ช่วยชีวิตไว้ หากแต่เหม่ยยวิ๋นไม่ต้องการ ด้วยความที่ไม่รู้เรื่องราวโลกมนุษย์ชิงชุ่ยจึงกลายเป็นที่ปรึกษาไป นางสามารถจำศีลได้โดยไม่ต้องเข้าฌานด้วยการผนึกตนเองให้อยู่ภายในร่างกายเวลานั้นจะกลายเป็นหลิงลี่แมวน้อยธรรมดา

แม่เล้าจูหลันซือ - นางเคยเป็นอี้จีอันดับหนึ่งแห่งเรือนหว่านฮวาเมื่อ10ปีก่อน ปัจจุบันนางอายุ35ปี  มีความสามารถมองคนและผลิกแผลงสถานะการ  มีหัวด้านการค้าขาย เป็นผู้ช่วยที่ดีของเจ้าเรือน นางไม่เคยมีเรื่องราวอื้อฉาวกับบุรุษเพราะแท้จริงแล้วนางชอบสตรีด้วยกัน จึงเป็นเหตุให้สวี่หยงหยีมอบตำแหน่งนี้ให้ด้วยไว้ใจในความสามารถและนางมักไม่เข้ามาเกาะแกะให้รำคานใจ

  

หลงเหวินหลาง - ชายปริศนาที่มักจะโผล่มาข้างกายเหม่ยยวิ๋นแท้จริงแล้วมีตำแหน่งสูงเป็นถึง เอกอัครมหาเสนาบดี ที่มีอำนาจรองจากฮ๋องเต้เพียงเท่านั้น บรรดาพระญาติแม้แต่อ๋องทั้งหลายยังต้องเกรงใจ ชายผู้มีรอยยิ้มพิมพ์ใจเสมอ ใบหน้ามักจะประดับด้วยรอยยิ้มมิเคยขาดหาย หากแต่มิอาจดูถูกได้ การทำงานนั้นเด็จขาดสามารถสั้งปลดคนได้ทั้งที่ใบหน้าเปื้อนยิ้ม

คุณชายต๋งซาน - คุณชายหนุ่มน้อยผู้ที่มักจะมาหาเหม่ยยวิ๋นเพียงเพื่อพูดคุยและฟังนางร้องเพลงเป็นประจำ 

เฉินห้าวหนาน - องค์รักษ์ประจำตัวอ๋องจ้าวหย่งเหริน ติดตามไปทุกที สนิทกับท่านอ๋องดังมิตรสหาย คบหากันมาตั้งแต่ยังเยาว์ เป็นลูกชายคนที่3ของท่านแม่ทัพใหญ่เฉินมีวรยุทธล่ำเลิศ

เซียวซานกุ้ย - ลูกชายของเจ้าเมืองซวี่ฉาง ทุกครั้งที่ผ่านมาทำธุระที่เมืองหลวงมักจะแวะมาเรือนหว่านฮวา แอบพึงใจให้เหม่ยยวิ๋นหากแต่ไม่คาดหวังจะครองคู่ ไม่มีใครทราบว่าแท้จริงแล้วหมายตาอี้จีคนใด มักจะนั้งอยู่แค่โถงชั้นกลาง

ฮ๋องเต้จ้าวหยวนซาน - บุคลิคเหมือนว่าอารมดีตลอดเวลาหากแต่วาจาเฉือดเฉือนผู้คน อ่านคนขาดมีปฏิภาณ ไหวพริบ ความสามารถสูง ปกครองคนหมู่มากได้เหมาะสม   หากแต่บางคราจำต้องปรึกษาข้อราชการกับเอกอัครมหาเสนาบดีเหวินหลางบ่อยครั้ง

อ๋องจ้าวหย่งเหริน - น้องชายแท้ๆของฮ๋องเต้หยวนซาน ไม่สนใจงานราชการหากแต่ฮ๋องเต้รับสั้งสิ่งใดมามักจะทำให้โดยไม่ขัดข้อง ถือคติว่ากล้าขอก็กล้าให้(ขอร้องให้ทำ ไม่ใช่สั่งให้ทำ ถ้าสั่งจะไม่ทำ) ไม่ยุ่งกับงานราชกิจเด็จขาดและทำตัวเป็นชายเจ้าสำราญ  หากแท้จริงแล้วกุมสายข่าวชั้นเยืี่ยมไว้ในปกครอง คอยช่วยงานด้านสืบข่าวให้แก่ฮ๋องเต้ มีกิจการโรงเหล้า โรงเตี๋ยมมากมาย ทั่วแคว้นเว่ยและแค้วนข้างเคียง

ฮองเฮาโหยวเจาจวิน - นางผู้เป็นใหญ่เหนือวังหลังผู้ไม่เคยปราณีใครที่ทำตัวไม่เหมาะสม  หากแต่แท้จริงแล้วนั้นจิตใจดี  เห็นอกเห็นใจฮ๋องเต้เสมอ คอยหานางสนมใหม่ๆให้ฮ๋องเต้มิเคยขาดเนื่องจากพระนางยังไม่มีโอรสธิดาให้ฮ๋องเต้สักพระองค์

องค์หญิงสามจ้าวหลิวฟาง - น้องสาวของฮ๋องเต้ ไม่สามารถแต่งงานเข้าสกุลใดทั้งสิ้นหากแต่งบุรุษเข้าสกุลมา เนื่องจากมีตำแหน่งที่สูงไม่สามารถแต่งเข้าได้จึงได้รับเข้าสามีมาแทนปัจจุบันมีสามีสามคน  มีตำแหน่งแม่ทัพภาคตะวันออกถนัดการรบทางน้ำมีวรยุทธสูง ควบคุมกองทัพเรือรบ

หย่งไถ - ปีศาจจิ้งจอกที่คอยโผล่มาเสมอ  มีความสามารถด้านค้าขาย  มีเส้นสายทั่วเมืองหลวง  ชอบหยอกชิงชุ่ยด้วยความรักเสมอ

อู๋ฟงหลง - พ่อของเหม่ยยวิ๋น ชายผู้รักและดูแลเสมอมา

แผนที่

เนื้อเรื่องก็จะดำเนินภายในแคว้นเว่ยเป็นหลัก  

ถ้ำของนางเอกในทะเลมาต่อกับถ้ำที่ทะเลสาบในซูโจว(ทะเลสาบไท)

บ้านประจำตระกูลอู๋อยู่บนเขาอู๋หลงเซี่ยซาน* บริเวณโดยรอบเขาเป็นพื้นที่ของอมนุษย์เมืองลับแลทำนองนี้น้า

จะใช้คำว่าอมนุษย์กับทุกอย่างที่ไม่ใช่คนน่ะค่ะ  เพราะบางทีอยู่รวมกัน จะบอกมังกรวารี ปีศาจแมว มันก็ไม่ได้รวมแค่นี้ก็เอาสั้นให้เข้าใจเนอะ 

เทพก็รวมอยู่ในอมนุษย์น่ะค่ะ  ถ้าอยู่รวมกันหลายสปีชี่

**แผนที่จัดทำขึ้นทั้งหมด ไม่เกี่ยวข้องกับประวัติศาสตร์ใดๆทั้งสิ้น**

*อู๋หลงเซี่ยซาน = เซี่ยซานแปลว่าภูเขาหิมะ  หลงแปลว่ามังกร  อู๋คือชื่อแซ่ของนางเอก สกุลอู๋นั้นเอง    = ภูเขามังกรสกุลอู๋(ล่ะมั้งค่ะ  คือเจี่ยเจียจะสื่อว่าหุบเขานี้เป็นหุบเขาประจำครอบครัว  ยิ่งใหญ่ขนาดมีหุบเขาของตนเองได้นั้นเองค่ะ) 

___________________________________________________________

ชี้แจ้ง

เป็นนิยายเรื่องแรก และมีงานประจำ อาจลงได้อาทิตย์ล่ะครั้ง เน้นวันอาทิตย์หรือจันทร์น่ะค่ะ

ถ้ามีส่วนไหนเหมือนเรื่องอื่นก็ขออภัยไว้ล่วงหน้าน่ะค่ะ บอกเราได้ เพราะบางทีเราอ่านเรื่องนั้นอยู่ด้วยเหมือนกัน

อาจมาคล้ายได้บ้าง  ติดหัวมาแต่มั่นใจว่าไม่เจตนาลอกเลียนมาแน่นอนค่ะ

เรื่องนี้ไม่อิงประวัติศาสตร์น่ะค่ะ  เอาชื่อ เอาข้อมูลมายำตามมโนไรท์ค่ะ

รูปสวยทั้งหมดในเรื่องนี้นำมาจากเวป huaban.com ขอขอบคุณค่ะ

แทนตัวว่า “เจี่ยเจีย” คือในที่นี้ไรทเข้าใจว่ามันแปลว่าคนที่อายุมากกว่าซึ่งไรท์อายุ 30+ ก็ตามนั้นล่ะค่ะ     

ปล.ตอนที่ชื่อเมฆแสนสวยจะเป็นบทที่อธิบายความเป็นมาของนางเอก  จะแทรกในเนื้อเรื่องหลักไปเรื่อยๆ มันเป็นตอนพิเศษน่ะ >v<