ลำดับตอนที่ #39
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #39 : ตอนพิเศษ(ระฆัง+พยาบาล)
มาลอนพิเศษที่แ่ลอ90+แฟนลับ่าา
ใรยัไม่ไ้อ่าน็มาอ่านนะ
พรุ่นี้็ลโ้หมวย่า
----อ่าน่อน----
*เนื้อเรื่อนี้ไม่เี่ยวับเนื้อเรื่อหลั แ่เพื่อวามบันเทิเป็นารอบุรีเอร์นะะ
*เนื่อาเป็นารหัมุมเนื้อเรื่อหลัเล่นๆ ะทีทั้าร์และหวานแบบอะลิมิเ็นะะ
*อามีำหยาบาย มีพฤิรรมไม่เหมาะสม มีNCนิๆ
*ห้ามัลอไปอัพามเว็บ่าๆใๆทั้สิ้น
------------------------------------
(ระัxพยาบาล)
1.ถ้าพยาบาลไม่มีแฟนและแอบอบระั
#วันที่ัานเทศาลทานาบาะ(เนื้อเรื่อหลัประมาEp.3-4)
"พยาบาลไปเที่ยวาน้วยันป้ะ"
หมูป่าเอ่ยวนเพื่อนสาว
"ไ้สิ นอื่นๆไป้วยไหม"
"ไปสิ ันมีธุระนิหน่อย ไปรอรประูให่่อนเลยนะ"
"โอเๆ"
เมื่อเลิเรียน
พยาบาล็เ็บอ่อนแล้วรีบลไปรอรประูให่..
เธอเห็นผู้ายร่าสูทีุ่้นเยยืนเล่นโทรศัพท์อยู่ ัหวะนั้นหัวใเธอ็เ้นแรโยไม่ทราบสาเหุ
เาเยหน้าึ้นมอเธอพร้อมยมือทัทาย
"สวัสีรับน้อพยาบาล ไม่ไ้เอันนานเลยนะ"
"สวัสี่ะพี่ระั มารอใรหรอะ"เธอยิ้มถามามปิ
"รออีาน่ะ แล้วเราล่ะ?"เาถามลับพลาเ็บโทรศัพท์ใส่ระเป๋าาเ
"มารอเพื่อนน่ะ่ะ วันนี้ะไปาน้วยัน"
"เทศาลทานาบาะน่ะหรอ"เาถาม
"ใ่่ะ เห็นหมูป่าบอว่าอยาเียนำอธิษานลในระาษ้วย ะไ้สมหวั"เธออบพลานึสิ่ที่หวัในใ
"ถ้าอยาสมหวั ไปทำบุอพรที่วั็ไ้นะรับ ฮ่าๆๆ"เาเล่นมุเอำเอ หิสาว็แอบลั้นำไว้เหมือนัน
"พี่ะไปรึเปล่าะ?"เธอถามอย่าอยารู้
"ไม่ไปหรอรับ ารบ้านเยอะ"เาอบ
"หรอะ"หิสาวพยัหน้าอบ แอบเสียายนิๆ
"แ่ถ้าเราวน พี่ะยอมไป้วย็ไ้นะ"
...
2.ถ้าระัเป็นนัเลแบบอย
#พัเที่ย
พยาบาลิน้าวเสร็็รีบไปประำที่ห้อพยาบาลามหน้าที่อเธอ
"เป็นไล่ะมึหาเรื่อีนั ไปๆรีบเ้าไป เี๋ยวูรอ"
ระหว่าที่สาวพยาบาลนั่อ่านหนัสือู่มือารใ้ยาอยู่นั้น ็มีเสียัแว่วๆมาา้าหรอ
เธอเยหน้าละาหนัสือ..พบว่าเป็นหนุ่มเ้าอหน้าสีทอมีระัใบเล็ห้อย้าๆหัวทั้สอ้า
เธอรู้ัเาี..
ระั..รุ่นพี่ที่ไ้ื่อว่านัเลหัวไม้ในโรเรียน
ห้อปรอและห้อพยาบาลือที่ประำอเา เพราะเามัะมีเรื่อเสมอไม่เว้นแ่ละวัน
ันั้น..เธอเลยเอับเาแทบทุวันไปโยปริยาย
"นั่บื้ออะไรอยู่! เห็นไหมว่ามีนป่วยมาเนี่ย"เาพูเสียันเธอสะุ้เล็น้อย
เาส่ายหน้าอย่าหัวเสียพลานั่ลที่ปลายเีย
เธอหยิบล่อพยาบาลแล้วเินมาที่เีย พลาถามอาารายหนุ่มแล้วาม
-ปาแ
-มีบาแผลที่แน
เมื่อเสร็ เธอ็หยิบอุปร์มาทำแผลให้เาอย่าเียบๆ
"เลื่อนหน้าาึ้นหน่อย่ะ"เธอบออย่านุ่มนวล ถึเาะเป็นนัเล แ่เา็เป็นรุ่นพี่
"รู้แล้ว!"เาระแทเสียอบพลาเลื่อนหน้าาึ้นแ่รึ่หน้า
เผยให้เห็นปาเรียวๆที่มีเลือออมาามุมปา แถมมีรอย้ำที่แ้มอี่าหา
เธอส่ายหน้าเล็น้อย แล้ว่อยๆหยิบสำลีมาเ็เลือออให้เาเบาๆ
เนื่อาแผลเามีที่ใบหน้า ึ้อยื่นหน้าเ้าไปใล้หน่อย
บอรๆ..ใเธอสั่นๆเล็น้อย เพราะผิวที่เผยมานั้นาวนวลน่าสัมผัส
ใเธอเ้นแรมา มือเริ่มสั่นเล็น้อยแ่พยายามวบุมสิ
ใเย็นๆพยาบาล เธอะอ่อนไหวับนัเลแบบนี้ไม่ไ้นะเว้ย!
วับ..
เาับแนเธอที่ำลัทำแผลให้เาอยู่
"หลรัันล่ะสิ มือสั่นเียว"ายหนุ่มหัวเราะในลำอเบาๆ
"มะ..ไม่ใ่นะะ"เธออบพร้อมับใที่เ้นไม่เป็นัหวะ ยิ่มือแร่นั้นับแนเธอ้วยแล้ว..
"หึหึ ิว่าันะเื่อหรอแม่สาวน้อย"
ทันในั้นเา็ับเธอลที่เีย
พยาบาลเบิาว้า้วยวามใ พลาะรีร้อแ่โนเาัึ้นะ่อน
"ถ้าเธออยาะรี๊็เิ ันไม่ลัวห้อปรอหรอ แล้วะามไปเอาเรื่อเธอทีหลั้วย!"
เสียู่ทำให้หิสาวเริ่มลัว ทำไ้เพียปลอบใัวเอ
"พี่ะทำอะไร"เธอถามห้วนๆ
ริมฝีปาายหนุ่มระุยิ้ม แล้ว่อยเลื่อนหน้าาเธอึ้น
ร่าบาที่โนร่าแร่ไว้ที่เียนั้นเม้มปาแน่นนเห็นเป็นเส้นร
ายหนุ่มเห็นริมฝีปาบาๆที่บ่บอถึวามลัวนั้น็หัวเราะออมา
"ไม่้อลัวหรอน่า..ันไม่ทำเธอเ็บหรอ"
เา่อยๆโน้มใบหน้าและประบริมฝีปาหิสาว
พยาบาลเบิา้วยวามใอีรั้
เธอพยายามิ้นให้หลุพ้นาารพันธนาารอายหนุ่ม
..แ่ไม่สำเร็
หิสาวที่ไร้เรี่ยวแรแบบเธอ ะไปสู้นัเลเาไ้ยัไ
สุท้าย..็ำยอมให้ายหนุ่มรอบรอริมฝีปาอเธอ
....และหัวใอเธอ้วย
-----------------------
ไร์อบแบบ2มา ือระัรุอ่ะ อรั๊ยยย#มโนไปไลแสนไล
าราเวลาใหม่
อัพเนื้อเรื่อหลั ประมา2-3ทุ่ม
สปอยล์อนเ้า ไม่เินเที่ย
อัพอนพิเศษ อนเ้า หรือบ่ายๆ
ปล.เผื่อใรไม่รู้่ะ มีนถามบ่อยมา
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น