ความจริงแล้ว ผมก็ไม่อยากจะตื่นสายแบบนี้หรอกนะครับแต่นี่ขนาดตื่นสายยังรู้สึกนอนไม่พอเลย เมื่อคืนนี้ผมกับลูคอยู่ด้วยกันทั้งคืน..If you know what I mean. เห้ย ไม่ใช่ ผมกับลูคอยู่ด้วยกันทั้งคืนก็จริงแต่แค่เล่นเกมส์ด้วยกันทั้งคืนเฉยๆครับ เล่นเกมส์คลายเศร้ากันจนถึงตีห้า ที่จริงเขาคงไม่มีอะไรให้เศร้าหรอก มีเเต่ผมนี่แหละดราม่าอะไรหนักหนาก็ไม่รู้กับผู้หญิงคนเดียว
ตอนนี้เป็นเวลาประมาณบ่ายสองครึ่ง ก็ยังคงมีผู้ชายตัวใหญ่ๆกับผ้าห่มผืนนึงอยู่บนฟูกในห้องของผม ผมยังไม่ปลุกเขาหรอกครับ ผมจึงไปล้างหน้าล้างตาและเริ่มทำอาหารเช้ากับกลางวันของพวกเรา จากวัสถุดิบที่อยู่ในห้องครัวผมก็..แซนด์วิชแล้วกัน ถึงฝีมือผมจะไม่ดีอะไรบ้างแต่ก็ไม่ได้เเย่เท่าไรหรอกนะครับ เมื่อผมเริ่มทำแซนด์วิชก็มีเสียงตึงตังทำให้ผมรู้ว่าเขาต้องตื่นแล้วแน่ๆ ว่าแล้วคนที่อยู่ในความคิดผมเมื่อครู่ก็มากอดคอจากด้านหลัง พร้อมกับคำถามว่า
"ชีวิตนี้ทำเป็นแต่แซนด์วิชหรือไง"เอ้อ จริงด้วยสินะ ผมทำแซนด์วิชตลอดที่เขามาเลยนี่นา
"ฉันแค่ชอบของฉันแบบนี้เฟ้ย"ผมว่าพลางก้มหน้าก้มตาทำต่อไป ที่จริงเหตุผลคือถ้าผมทำอย่างอื่นผมกลัวว่ามันจะไม่ใช่อาหาร
"ให้ช่วยไหม"มันถามผมตอนที่ผมกำลังจะเอาแซนด์วิชใส่จาน นี่จงใจกวนตี-นฉันใช่ไหมวะลูค?
"จะเสร็จล่ะ ขอบใจเพื่อน"ผมกล่าวขอบคุณอย่างประชด ก่อนที่จะเสริฟให้เขาและลงมือทาน
"ถามไปงั้นแหละ"นั่นไงกวนตี-นผมจริงๆด้วย เขาพูดก่อนยัดแซนด์วิชเข้าปาก
"เอ้อ จำเรื่องซัมเมอร์ได้ไหม"เอ่อ..นึกแปปนะ รู้สึกว่าผมจะจำไม่ค่อยได้เพราะมัวแต่ดราม่ากับเรื่องเดิมๆ
"จำไม่ได้สินะ ให้ตายสิไอ้หัวกลวง"ขนาดเรื่องห้านาทีที่แล้วผมยังลืมแล้วจะประสาอะไรกับเรื่องเมื่อวานวะครับ
"แต่ไม่เป็นไร ฉันเข้าใจความปลาทองของนายดี"ก็แน่สิฟะ เป็นเพื่อนกันมากี่ปีแล้วล่ะ
"งั้นก็ดี แล้วนายว่าอะไรไว้ล่ะ"ผมถามกลับบ้าง
"ไปเที่ยวซัมเมอร์กันนน"ลูคว่าพร้อมลากเสียงยาวเหมือนเด็กๆ
"จะไปไหนล่ะ และไปกี่คน"ผมนึกถึงคาลัมและแอชตัน ผมคิดว่าพวกเขาต้องไปด้วยเเน่ๆ
"ไปได้เเค่สองคนว่ะ มีตั๋วแค่สองใบ"ห้ะ ไปแค่สองคน? ตั๋วแค่สองใบ
"เดี๋ยวๆๆ นี่นายจะไปไหนเนี่ย"ฉันไม่มีตังค์จ่ายค่าตั๋วเฟ้ยยยย
"Thailand!"เขาบอกอย่างตื่นเต้น
"บ้าไปแล้วน่า ฉันไม่ค่อยรู้อะไรเกี่ยวกับประเทศนั้นเลยนะ และฉันไม่มีตังค์ด้วย!"แถมผมมีเเค่สองร้อยดอลล์ในบัญชีแล้วนะตอนนี้!
"โอ้ พระเจ้า นี่นายฟังฉันหรือเปล่าเนี่ยไมค์? ฉันบอกว่าฉันมีตั๋ว"ตั้งแต่ตอนไหนกันฟะ?
"แล้วไปได้มายังไงล่ะ?"สงสัยตั๋วตกจากฟ้าจริงๆเเฮะ
"แม่ฉันทำงานและจับฉลากได้ตั๋วฟรีมาสองใบ แต่หล่อนบอกว่าหล่อนมีงานใหญ่ตามกำหนดนี้เลยยกให้ฉันเเทนน่ะ"อ้อ ฉันลืมไปว่าบ้านไอ้หมอนี่มันรวยเอาการ แถมป้าเคลี่ใจดีมากๆด้วย คิดถึงคุ๊กกี้ของเจ้าหล่อนชะมัดเลย
"แน่ใจเหรอว่าฉันไปได้ แฉันไม่มีตังค์เลยนะเฟ้ย ในบัญชีก็มีเเค่สองร้อยดอลล์"ที่จริงผมไม่ได้จนนะ แต่เเม่ผมแค่ไม่ยอมให้เงินผมมากเท่าไหร่เท่านั้นเอง ผมสมควรจะหางานทำได้แล้วสินะ
"ขอแม่นายสิ แค่บอกว่าไปกับฉันเธอก็โอเคแล้ว"แน่ใจได้ไงฟะ แม่ฉันดุยิ่งกว่าอะไรดี
"ก็แม่ฉันกับเเม่นายคุยกันไว้แล้วนี่นา ไปกับฉันซะดีๆเลยนะ"ลูคทำหน้าเหนือกว่าแบบกวนตี-น คือตกลงกันเรียบร้อยเเล้วมาถามฉันเหรอวะ?
"ตกลงว่าคุยกันเรียบร้อยแล้วสิ? ฉันต้องไปกับนายจริงๆสินะ"ผมนี่เตรียมเก็บของรอเลยครับ อยู่แต่ในอเมริกานี่น่าเบื่อจะตาย!
"เข้าใจถูกต้องแล้ว พวกหล่อนรู้สึกว่าให้ฉันกับนายไปคงดีที่สุด"เหมือนเจ้าตัวจะดี๊ด๊าเหลือเกินนะ ดีใจที่ได้ตั๋วฟรีขนาดนั้นเลยรึไงกัน
"ความจริงอยากไปกะสาวๆนะ แต่ค่อยไปหาสาวไทยเอาล่ะกัน"ว่าแล้วเจ้าตัวก็หัวเราะร่า อ้อ ที่ดี๊ด๊าเพราะเรื่องนี้เองเรอะ!
"ติดใจขึ้นมาก็อยู่ห้ามกลับเลยแล้วกันนะเพื่อน ฉันจะหาสาวแทนเอง ฮ่าๆๆ"พอมีมันอยู่ใกล้ๆรู้สึกว่าสาวๆจะติดมันหมดครับ ไม่รู้ว่ามีดีอะไรหนักหนา
"ไอ้บ้า พูดจะรู้เรื่องหรือเปล่ายังไม่รู้เลย"มันว่าพลางหัวเราะหลังจากนั้นเราก็พูดคุยกันเกี่ยวกับทริปนี้ มีทัวร์ไกป์อะไรให้ทุกอย่าง จะว่าโชคดีก็ได้แฮะ อยู่ดีๆก็ได้ไปเที่ยวฟรีซะงั้น ผมก็ได้ตกลงกับแม่ผมเรื่องนี้ ซึ่งเธอก็บอกว่าจะส่งเงินให้ผมสำหรับทริปนี้ 2000 ดอลล์และบอกว่าซื้อของฝากกลับมาให้เธอเยอะๆ ฮ่าๆ สมกับเป็นแม่ผมจริงๆเลย
ถึงผมจะไม่รู้อะไรเกี่ยวกับประเทศนี้เลยก็ตามแต่ผมตื่นเต้นมากๆเกี่ยวกับทริปนี้เลยล่ะ มันอาจทำให้ผมได้ลืมอะไรได้บ้างก็ได้นะ
แต่ว่า..
ผมว่ายังมีบางสิ่งผิดปกติอยู่นะผมว่า...
"เฮ้ นี่นายจะอยู่ที่นี่อีกคืนหรือไงฟะ"ผมว่าจุดประสงค์ของเจ้านี่ต้องเป็นการผลาญขนมในบ้านของผมเป็นแน่เเท้เมื่อมองจากกองถุงขนมบนโต๊ะในห้องนั่งเล่นนั่น
"เฮ้ๆๆ นี่นายไล่ฉันเหรอเพื่อน"ลูคพูดอย่างไม่สะทกสะท้าน และกินขนมต่อไป
"เออ เดี๋ยวนายผลาญขนมในบ้านฉันหมดพอดี"ว่าแล้วผมก็เข้าไปกอดคอไอ้เพื่อนเก่าและยีมันอย่างแรงด้วยความรัก(?)
"อ๋า! ผมฉันยุ่งหมดแล้ว! ชะตากรรมนายก็ต้องไม่ต่างกันหรอกเฟ้ย!"ผมนี่รู้ชะตากรรมตัวเองเลยครับ..แต่พอจะหนีมันเท่านั้นแหละ แม่-งมาจี้ที่เอว ไอ้เวรนี่ขี้โกงนี่หว่าาา มาเล่นงานจุดอ่อนผม! จุดอ่อนของเขาก็มี ทำไมผมจะไม่รู้ ดูฉันซะก่อนนะเฟ้ย!
ว่าแล้วผมก็ตั้งสติโอบรอบคอมันก่อนที่จะเป่าหูมันเบาๆ ที่เพียงพอทำให้มันสยิวกิ้วได้ และแล้วก็ได้ผม มันตัวแข็งและหน้าแดงแปร๊ดเลยครับ ฮ่าๆๆ ตลกชะมัด จุดอ่อนของมันเนี่ย
"ฮ่าๆๆ ฉันทำมันสยิวกิ้วขนาดนั้นเลยเหรอวะลูค?"ผมพูดล้อมันด้วยความสะใจ เป็นไงล่ะพ่อหนุ่มฮอต!
"ลองดูบ้างไหมล่ะไมค์?"ห๊ะ อะไรวะลูค?! ยังไม่ทันได้ตอบอะไรเขาก็โอบตัวผมก่อนที่จะรั้งท้ายทอยผมเข้าไปใกล้หน้าของเขาและพ่นลมหายใจอุ่นใส่ก่อนที่จะขบใบหูของผมเบาๆ
ผมเลือบตาไปมองสีหน้าของเขา..ทำไมฉันรู้สึกว่านายเซ็กซี่จังเลยล่ะ.. แต่เดี๋ยวก่อน แบบนี้มันชักจะเกินไปล่ะ! ผมผละออกจากภวงค์และดิ้นออกจากโอบกอดนั้น
"เล่นแบบนี้เลยเหรอวะลูค"ผมพูดพลางลูบหูตัวเอง
"ตอนนี้นายมีจุดอ่อนอีกอย่างแล้วสินะ ฮ่าๆๆ"มันหัวเราะชอบใจ เห็นฉันเอ๋อไปเมื่อกี้คงมีความสุขมากสินะ
"อย่าให้ถึงคราวฉันล่ะกันน่ะ"ผมต่อยที่แขนเขาเบาๆ เพื่อเป็นการบ่งบอกว่าฝากไว้ก่อนนะ
ลูคตกลงกับผมว่าจะกลับบ้านคืนนี้แต่ตอนนี้ยังเพิ่งจะบ่ายสองกว่าๆเอง เลยกะว่าต้องหาอะไรทำซักหน่อยแล้วนอกจากเล่นเกมส์..
อะไรดีล่ะ?
"เฮ้ หาอะไรทำเล่นกันเถอะ"ลูคเอ่ยชวน
"ก็กำลังอยู่นี่ไงเล่า"ผมพูดพลางครุ่นคิดอยู่พักนึง เมื่อวานดันเล่นไปเกือบหมดแล้วนี่นา
"เฮ้! ฉันมีไอเดียแล้ว!"เขาว่าก่อนที่จะโชว์โทรศัพท์ของเขาขึ้นมาให้ผมดู เกมส์นั้นคือ..
T or D?
"จะเล่นไหม เราต้องทำตามที่บอกทุกอย่างในนี้ ห้ามเปลี่ยนเด็ดขาด"ผมว่าไอ้กฏนี่แม่-งต้องมีอะไรไม่ชอบมาพากล
"แล้วถ้าฉันเปลี่ยนล่ะ?"ผมถาม
"ในนี้บอกว่านายเปลี่ยนสามครั้งคือแพ้"เขาบอกก่อนที่จะชี้กติกาให้ดู แต่เดี๋ยวนะ..
"อะไรคือ T or D สิบแปดบวกวะห้ะ?!"ผมรู้ว่าไอ้ห่-านี่โรคจิตนะครับ แต่ไม่นึกว่าจะขนาดนี้!!
"คิดอะไรกับฉันหรือเปล่าวะลูค?!"
"ประสาทกินหรือไงวะไมค์ ไม่ใช่แบบนี้ก็ไม่มันส์สิ"เขาว่าด้วยสีหน้าเหมือนระอากับผม ก็ฉันตกใจนี่นา!!
"ก็แล้วไป"นึกว่าจะอะไรซะอีก
ง่ายๆแบบนี้เลยเหรอวะ แต่เอาเหอะผมก็คิดไม่ถึงเหมือนกัน สำหรับเกมส์นี้ในกติการที่บอก T คือ true ซึ่งเมื่อผมหรือเขาเลือกแล้วต้องพูดแต่ความจริงเท่านั้น ส่วน D คือ dare คือต้องทำตามอะไรก็ตามมาข้อนึง กฏดูไม่น่ากลัวเเต่เวลาเล่นกับไอ้เวรนี่น่ากลัวชะมัดเลยครับ
"ตกลงจะเล่นไหมล่ะ?"ลูคมองหน้าผม
"เออๆ ก็ได้ นายเริ่มล่ะกัน"ผมว่าปัดๆไป
"T or D?"ผมชั่งใจอยู่ซักครู่
"D"เกมส์นี้จุดเด่นมันอยู่ตรงนี้ครับ มันพยักหน้าพลางเปิดดูคำสั่งในโทรศัพท์
"ร้องครางแบบเหมือนกำลังxxxมา 3 นาที"โถ่ กระจอก..แต่ทำไมโรคจิตจังวะ
"โรคจิตว่ะลูค"
"เกมส์มันว่างั้นเฟ้ย จะเปลี่ยนก็ได้เเต่ไม่รู้จะหนักกว่าเก่าไหม"มันว่างพลางยักไหล่
"ฉันเอาอันนี้ก็ได้.."อันต่อไปอาจเป็นเต้นโคโยตี้ ซึ่งผมไม่ขอเสี่ยง
"ทำสิ"
"อย่าอัดเสียง"
"โทรศัพท์ฉันวางบนโต๊ะเนี่ยไม่เห็นรึไง"
"เออ งั้นก็ได้"
ผมทำใจอยู่นานสองนาน จะว่าไปพวกผมก็แปลกนะ จะมีไอ้บ้าที่ไหนเล่นกับเพื่อนสนิทแบบนี้วะ
"อะ อ๊า.."ผมร้องเสียงเบา
"อะไรของแกวะไมค์ ไม่ได้ยินเว้ยย"โว๊ะ ไอ้หา ใครจะกล้าทำเสียงดังห๊ะ!!
"แล้วใครจะกล้าทำเสียงดังล่ะวะ"ถึงผนังบ้านผมจะกันเสียงก็เถอะนะ
"เอาน่า รีบๆทำ จะได้รีบๆเสร็จไง"ก็จริงของมันเเหะ..
"อ๊าาา.."ผมร้องเสียงดังขึ้นกว่าเก่านิดนึง
"ร้องครางหรืออะไรวะไมค์ แบบนี้สาวไม่หลงหรอกนะเว้ย"ไอ้นี่เรื่องมากจริงวุ้ย
"อยู่กับนายแล้วบิ้วไม่ออกวะ"แค่หน้าก็ไปไม่ออกแล้วครับพี่ครับ
"เดี๋ยวบิ้วให้"ห๊ะ?!
"เมื่อกี้ว่าไงวะ?!"
"ก็บอกว่า เดี๋ยว-บิ้ว-ให้"มันว่าก่อนที่จะขยับรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ ซึ่งมันดูมีเสน่ห์อย่างบอกไม่ถูก และผมไม่แปลกใจเลยทำไมสาวๆถึงหลงเขาหนักหนา ไม่ทันพูดพร่ำทำเพลงมันก็เดินมาอยู่ข้างผมก่อนที่จะซุกไซร้ซอกคอของผมอย่างไม่ทันตั้งตัว!! แถมไอ้ห่-านี่มือปลาหมึกมาคลึงๆหัวนมผมด้วยครับ!! จะเกินไปแล้วนะเว้ยย แต่มันรู้สึกแปลกๆชะมัด...เหมือนว่าผมอยากทำอะไรบางอย่างเพื่อสนองอารมณ์ตัวเอง..
"อ่ะ..อ๊าาาา"ผมครางออกมาอย่างช่วยไม่ได้ สำเร็จครับ มันบิ้วผมได้สำเร็จ แถมทำดีเกินไปด้วย!! รู้สึกว่าน้องชายของผมเริ่มจะทักทายผมซะแล้ว..ผมว่านี่มันมากกว่าสามนาทีแล้วนะ แต่..แม่-งเอ้ย รู้สึกดีชะมัด ผมเริ่มตั้งสติอีกครั้งก่อนที่จะให้เขาหยุด ซึ่งมันก็ทำหน้าตื่นเหมือนกัน เหมือนว่าเพิ่งรู้ตัว
"โทษที เพลินไปหน่อย"มันว่าพลางเกาแก้มเขินๆ ดูน่ารักเนอะ.. ไอ้เวรรรรร แล้วจะทำยังไงกับน้องชายฉันห๊ะ?!
"ขอโทษเรื่องน้องชายนายด้วย"นั่น! มันยังรู้อีก!! ไม่มีอะไรให้เหลือแล้ววววว
"ฉันจะไปห้องน้ำ"ผมว่าก่อนจะลุกไปแต่มันยังตามมา
"เดี๋ยวช่วย"ขอบใจ มีนำ้ใจแม้กระทั้งเรื่องแบบนี้
"ไม่ต้องเฟ้ย"ผมว่าไปส่งๆ
"มาเถอะน่า เรื่องแค่นี้ไม่ต้องอายหรอก"ไม่ทันที่ผมจะออกจากห้องของตัวเอง เจ้าตัวก็ดึงตัวผม ล้วงมือเข้าไปในบ๊อกเซอร์และลูบไล้จุดอ่อนไหวตรงนั้นอย่างเบามือ ก่อนที่จะเพิ่มจังหวะให้เร็วขึ้นกว่าเดิม อะไรกันน่ะเจ้าบ้า.. นี่มันเก่งสุดๆเลยไม่ใช่หรือไง
"ฮ้ะ..อ๊าา.."มือของเขายังคงเล่นสนุกกับน้องชายของผมอย่างสนุกสนาน ถึงแม้ว่าผมจะไม่สนุกเลยก็ตาม แต่กลับรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก เขาซุกไซร้ซอกคอของผมเหมือนกับว่ามีขนมหวานชนิดโปรดอยู่ตรงหน้า และเเน่นอนผมสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นๆของเขา..ให้ตายเถอะ แม้แต่จุดเล็กๆตรงนี้ก็ยังเซ็กซี่เลย..และผมก็ปลดปล่อยน้ำขาวสีขุ่นออกมาเลอะมือของคนที่อยู่ข้างผม
"ถึงฝั่งแล้วเหรอที่รัก ออกมาเยอะเเบบนี้ไม่ค่อยได้ช่วยตัวเองหรือไงจ๊ะ?"เขาว่าหยอกผมอย่างกวนประสาท
ถ้าคุณจะถามถึงความรู้สึกผมตอนนี้...
แม่-งโครตอยากมุดหน้าหนีชะมัดเลย!!
ผมมามีอารมณ์กับเพื่อนสนิทของตัวเองเนี่ยนะ?!
โอ้ พระเจ้า!! จากนี้ผมจะมองหน้ามันยังไงวะเนี่ย?!
"เป็นอะไร ทำหน้าตลกเชียว ฮ่าๆๆ"เป็นเพราะเอ็งนั้นแหละเว้ยยยยยย
"ไม่มีอะไร!!"ผมตะโกนใส่หน้าก่อนที่จะเดินไปเข้าห้องน้ำเพื่อทำความสะอาดให้เรียบร้อย ให้ตายสิ ไม่น่าเล่น
เกมส์โรคจิตกับมันเลยว่ะ!
"เดี๋ยวก่อนไมค์!"มันเรียกผมเสียงดัง
"What?!"ว่าแล้วผมก็ตอบกลับอย่างเสียงดังเช่นกัน
"ขอเข้าห้องน้ำก่อน ปวดฉี่"ปวดฉี่หลังจากที่ทำเรื่องแบบนั้น ผมตะงิดใจแปลกแฮะ
"มีอารมณ์เหรอวะ"ณ จุดๆนี้คงไม่มีอะไรให้อายแล้ว ผมจึงเอื้อมมือไปแตะน้องชายของเจ้าตัวเบาๆ ซึ่งเป็นอย่างที่ผมคิด.. แข็งชิ-บหาย
"ไม่มีอะไรเว้ย"มันว่าด้วยสีหน้าเขินอาย แบบนี้คอนเฟิร์มได้เลยว่า มีอารมณ์ ชัวร์ครับ ผมไม่ได้คิดไปเองคนเดียวสินะ รู้สึกได้ถึงเวลาเอาคืนบ้างแล้วล่ะ
"แข็งขนาดนี้ แล้วบอกว่าไม่มีอะไร แกเอาอะไรยัดที่กระโปกแกหรือไงวะลูค"ผมถามกวนๆ ด้วยความสะใจ เพราะจะได้แกล้งมันคืนบ้าง
"เดี๋ยวฉันช่วย"ผมเสยะยิ้มเล็กน้อย
"ไม่ได้มีอารมณ์"มันว่าพลางทำหน้านิ่งแบบที่ชอบทำ ซึ่งผมก็ดูออกว่ามันแกล้งทำแน่ๆ
"อายอะไรของนายวะ ไหนว่าไม่ต้องอายไงครับน้อง"ผมพูดหยอกล้อมันก่อนที่จะจับส่วนอ่อนไหวของอีก
ฝ่ายอย่างไม่บอกกล่าว ตอนที่มันทำให้ผม ผมยังไม่ตั้งตัวเลยซักนิด คราวนี้ผมจะทำเหมือนที่มันทำกับผม ซึ่งเจ้าตัวพยามหนีอยู่เหมือนกันแต่ผมโอบคอมันไว้ไม่ให้หนีก่อน เพราะด้วยความที่ผมเตี้ยกว่ามันนิดหน่อย
"ไมค์ ฉันไม่เล่น"ตอนนายทำแบบนั้นฉันก็ไม่เล่นเหมือนกันนี่ฟะ..
"ฉันรู้"
"นี่นายรู้ไหมว่าตัวเองทำอะไรอยู่?!"
"ทำเหมือนที่นายทำ"
ไม่พูดพร่ำทำเพลงผมก็เริ่มสำรวจน้องชายของเขาเล็กน้อยและลูบไล้ส่วนอ่อนไหวของคนตรงหน้า ผมไม่อยากจะว่าอะไรหรอกนะ แต่น้องชายของเขามันใหญ่ชะมัดเลยครับ
"ไมค์.."คนตรงหน้าผมเรียกผมเสียงแหบพร่า
"ว่าไง"ผมมองหน้ามันจนเพลิน
"ฉันกลัวว่าจะไม่จบแค่นี้"หมายความว่าไงวะ
"แล้วให้ทำไงวะ?"คงไม่บอกให้ผมเป็นรับหรอกนะ
"เอ่อ ใช้ปาก..ให้หน่อยได้ไหม"ห้ะ?!
"ไม่เว้ย! ไปบอกผู้หญิงของแกไป!"ผมเอามืออกกลางคันทันที่
"ขอล่ะ ครั้งเดียวเเค่นี้แหละ"มันพูดด้วยสีหน้าจริงจัง แต่ผมก็จะปฏิเสธอย่างจริงจังเหมือนกัน
"ไม่มีทาง ฉันเป็นผู้ชายเว้ยยย"ทำไมต้องมาทำอะไรแบบนี้กับมันด้วยวะ
"งั้นเดี๋ยวฉันปล้ำนายแม่-งซะตรงนี้เลยดรไหมวะ"โอ้ยยยย ไอ้เพื่อนผมนี่แม่-งหื่นขนาดนี้ตั้งเเต่ตอนไหนวะ
ครับ?! ประหนึ่งว่าเทพบุตรกลายเป็นไอ้หื่นข้างถนนได้ภายในวันเดียว!
"ฉันเเนะนำให้นายไปเข้าห้องน้ำเเละชัก-ว่าวซะนะลูค"ผมตอบอย่างไร้เหยื่อใย และลุกขึ้นอย่างหัวเสีย เรื่องแบบนั้นไปให้ผู้หญิงของนายทำเหอะ ให้ตายสิ ผมเห็นหน้านิ่งๆไม่นึกว่าจะหื่นขนาดนี้
หมับ!!
มีใครบางคนฉุดผมล้ม?!
จะเป็นใครไปได้นอกจากลูคล่ะครับ!!
"ปล่อยฉันนะ..อุ๊บ!!"ไม่ทันที่ผมจะพูดห้ามปากผมก็ไม่ว่างให้พูดซะแล้วล่ะครับ.. เขารั้งท้ายทอยของผมเข้าไปใกล้และบีบกรามให้ปากเผยอขึ้นเล็กน้อยก่อนที่จะสอดใส่น้องชายของเขาเข้ามาอย่างไม่ทันตั้งตัว! ผมตกใจและพยามตั้งสติ แต่ก็ไม่เป็นผล เขาเอื้อมมือไปหยอกล้อกับน้องชายผมอย่างหน้าตาเฉย!
"อื้อ.."ผมทำอะไรไม่ถูก ในเมื่อน้องชายของเขาที่ทั้งใหญ่และแข็งจัดมันเอ่อ... เต็มในปากของผมไปหมดแล้ว ลูคมองมาด้วยผมเหมือนรู้ว่าผมทำไม่เป็น
"ไม่เป็นไรนะ เดี๋ยวสอนให้"เขาว่ายิ้มๆก่อนที่จะกดหัวผมลงไปกว่าเดิมก่อนที่จะบังคับศรีษะของผมรูดขึ้นลงอย่างรวดเร็ว ในขณะเดียวกันเขาก็หยอกล้อกับจุดอ่อนไหวของผมอย่างไม่น้อยหน้าเลย ผมได้แต่อ้าปากกว้างหาจังหวะออกจากพันธนาการนี่เสียที แต่ไม่ได้ผล มันกลับรวดเร็วและรุนแรงมากขึ้น
และ...
ผมรู้สึกดีกับมัน
--------------
Thanks for following this fiction :)
ความคิดเห็น