ฉันดันหลงรักเจ้าบ้าเบสบอล(ยามาโมโตะ) 39
หลังจากที่ยามาโมโตะฝึกมาเป็นเวลานานก็ได้ถึงเวลาพักจากการฝึก
พอเข้าครัวไปก็เห็นอาหารอยู่เต็มโต๊ะพอกินไปได้สักพักยามาโมโตะพยายามมองหาคุณ
ยามั: ทาซากิล่ะ
เบียงกี้: ตอนนี้ยังนอนพักฟื้นอยู่น่ะ
ยามะ: งั้นหรอ..
เบียงกี้: ไม่ต้องห่วงหรอกอีกไม่นานก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมแล้วล่ะ
ยามะ: 555 นั้นสินะ
สึนะ: (ยามาโมโตะรู้สึกเหมือนกำลังกังวลใจอยู่เลย)
แรมโบ้: ฮี้ๆๆ อันนี้เป็นของคุณแรมโบ้ทั้งหมดเลย
ฟูตะ: แรมโบ้นั้นของทุกคนนะ
โกคุ: เอามานี้เลยเจ้าวัวบ้า
แรมโบ้: นี้มันของคุณแรมโบ้ ปล่อยนะไอบ้าเดระ
หลังจากนั้นก็เกิดเรื่องวุ่นวายขึ้นนิดหน่อยในระหว่างกินข้าวพอกินเสร็จต่างคนก็ต่างแยกย้ายกันไป
พอเข้าครัวไปก็เห็นอาหารอยู่เต็มโต๊ะพอกินไปได้สักพักยามาโมโตะพยายามมองหาคุณ
ยามั: ทาซากิล่ะ
เบียงกี้: ตอนนี้ยังนอนพักฟื้นอยู่น่ะ
ยามะ: งั้นหรอ..
เบียงกี้: ไม่ต้องห่วงหรอกอีกไม่นานก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมแล้วล่ะ
ยามะ: 555 นั้นสินะ
สึนะ: (ยามาโมโตะรู้สึกเหมือนกำลังกังวลใจอยู่เลย)
แรมโบ้: ฮี้ๆๆ อันนี้เป็นของคุณแรมโบ้ทั้งหมดเลย
ฟูตะ: แรมโบ้นั้นของทุกคนนะ
โกคุ: เอามานี้เลยเจ้าวัวบ้า
แรมโบ้: นี้มันของคุณแรมโบ้ ปล่อยนะไอบ้าเดระ
หลังจากนั้นก็เกิดเรื่องวุ่นวายขึ้นนิดหน่อยในระหว่างกินข้าวพอกินเสร็จต่างคนก็ต่างแยกย้ายกันไป ...อ่านเพิ่ม