ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    กำเนิดเทพมารสวงสวรรค์

    ลำดับตอนที่ #10 : กำเนิดที่ 9 : 1 ใน 7 เทพธิดา หลิงอี้

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 3.12K
      259
      6 พ.ค. 64



         " 750 เหรียญทองครั้งที่ 1 750 เหรียญทองครั้งที่ 2 750 เหรียญทองครั้งที่ 3 ผู้ถือครองหมายเลข 6 ได้ไปเจ้าคะ "


         " ชิ้นต่อไปน่ะ เป็น ต้นพิสุธ เจ้าคะ อย่างที่รู้กันดี เป็น สมุนไพรที่หายากมากๆ มีสรรพคุณในการรักษาทุกโรค เริ่มต้นที่ 150 เหรียญทอง ทุกครั้งจะเพิ่มทีละ 50 เจ้าคะ "


    เหล่าผู้มาประมูลต่างส่งเสียงอย่างอึ่ง มันเป็นสมุนไพรที่คนบางคนตามหามากว่า 30 ก็ยังไม่เจอ แต่วันนี้มันถูกเอามาประมูล บางคนถึงกำหมัดแล้วคิดในใจว่า ' ไม่ว่าจะต้องใช้เงินเท่าไร ต้องเอามาให้ได้ '


    ห้อง VIP ก็เริ่มเคลื่อนไหวแล้วเช่นกัน ชิงหลางที่นั่งอยู่โซนบนหรี่ตามองไปยังเวที 


         ก็ไม่อยากพูดหรอกน่ะ แต่ว่าต้นพิสุธนั้น หลี่อิ่งปลูกเอาโครตเยอะอย่างมากก็เกิน ร้อยสองร้อยต้นแล้ว...


    หลี่อิ่งก็ตกใจเช่นกัน สมุนไพรพิสุธในบ้านเธอมีเยอะแยะพึ่งรู้เหมือนกันว่ามันเป็น สมุนไพรหายาก


         " 200 เหรียญทอง "

         " 400 เหรียญทอง "

          " 550 เหรียญทอง "

         ...
         ...
         ...


          " 900 เหรียญทอง "


    เสียงที่ดังขึ้นจาก VIP ทำให้โซนข้างล่างเงียบกริบกันเลยทีเดียว แล้วเบนสายตามองห้อง VIP ที่ตระโกนออกมา


          " คุณชายเย่ประมูลงั้นหรอ สมแล้วที่เป็น 1 ใน 4 ตระกูลที่ยิ่งใหญ่ "


    เสียงดังแววจากโซนล่างดังขึ้น ทำให้คนที่ได้ยินพยักหน้าตาม บางคนก็มองด้วยสายตาอิจฉา แค่ 100 เหรียญทองก็สามารถซื้อคฤหาส์ได้แล้ว...


          " 900 เหรียญทอง ครั้งที่ 1 900 เหรียญทอง ครั้งที่ 2 900 เหรียญทอง ครั้งที่ 3 ผู้ถือครองป้ายหมายเลข 5 ได้ไปเจ้าคะ "


    เสียงหวานใสของกวนมี่ประกาศจบการประมูลของสิ้นค้าชนิดนี้


          " ในที่สุดก็มาถึงของประมูลชิ้นสุดท้ายแล้วเจ้าคะ~ เป็นสินค้าที่ทางเราตั้งใจจะน้ำเสนอเลยเจ้าคะ "


    ผู้ชายหนาตาธรรมดาๆเข็นตู้ตั้งโชว์มายังดวทีประมูลแห่งนี้ กวนมี่ผายมืไปทางตู้ตั้งโชว์อันนี้


          " นี้คือ ไข่มุขอมตะ มีสรรพคุณที่เป็นยาอายุ วัฒนะ ทางเราได้มาจากชาวประมงคนหนึ่งที่เห็นมาลอยขึ้นชายฝั่งทะเล "



    กวนมี่พูดจบกวาดตามองเหล่าผู้ประมูล แล้วกล่างขึ้นด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน


          " ราคาเริ่มต้นที่ 1000 เหรียญทองเจ้าคะ ทุกๆครั้งจะเพิ่มทีละ 50 เหรียญทองเจ้าคะ "


    เหล่าโซนล่างบางคนถึงกับเหงือตก มันเป็นอะไรที่แพงมากๆแต่ก็คุ้มค่าที่จะซื้อ เสียงตระโดนบอกราคาก็เริ่มขึ้น


          " 1050 เหรียญทอง "

          " 1200 เหรียญทอง "

          " 1250 เหรียญทอง "

         ...
         ...
         ...

         " 1800 เหรียญทอง "


    เสียงใสๆเพราะๆดังขึ้นทำให้เหล่าชายหนุ่มต่างหันไปมองโซนบนทันที


         " พระเจ้า!! ผู้หญิงชั่งงดงามเสียจริง "


         " ชั่งน่าเอ็นดูจริงๆ "


    แม้แต่คุณชายเย่และคุณชายจิวที่จ้องจะเอาใจคุณฉางเย่วยังอดมองไม่ได้ แล้วมีเสียงคนๆหนึ่งตระโกนออกมาจนทำให้ทุกคนรู้สถานะของผู้หญิงคนนั้น


         " นั้นมัน 1 ใน 7 เทพธิดา ของนิกายเหมันต์สวรรค์ หลิงอี้ "


          " นิกายสวรรค์ที่รวบรวมผู้หญิงที่มีพรสวรรค์ของการใช้ธาตุน้ำแข็งและธาตุน้ำ ชั่งเป็นบุญตาจริงๆ "

    เสียงของชายหนุ่มคนหนึ่งกล่าวออกมา


          " นอนตายตาหลับได้แล้วข้าน่ะ "


    เสียงหนึ่งที่ดังออกมา แน่นอนว่าไม่มีใครกล้ามาทำเสียมารยาทต่อหน้าคนๆนั้น


    เมื่อรู้ว่าคนตรงหน้าเป็นใครก็ไม่มีใครกล้าประมูลต่อ ยกเว้น คนๆหนึ่งที่ไม่กลัวตาย


         " 1900 เหรียญทอง "


    เสียงที่ดังออกมาจากห้อง VIP จนทำให้ทุกคนต่างตกใจว่ายังกล้าประมูลต่ออีกหรอ ไม่กลัวตายหรือยังไง


    หลิงอี้ปรายตามองคนที่ยังกล้ามาประมูลต่อทั้งๆที่รู้ว่าเธอคือใครอย่างสนใจ ห้องVIP มีผู้ชายอายุอารางประมาณ 15 ปี นั้งอยู่ หน้าหล่อเหลาที่สาวๆต่างกรี๊ดกราดกันไปใหญ่ บวกด้วยผิวที่ขาวใสสะอาดดั่งหิมะก็ไม่ปาน ตัดเข้ากับชุดสีดำสลวย โดยมีหญิงสาวหน้างดงามนั่งข้างๆ


    หลิงอี้เธอนั่งอยู่บนเก้าอี้ยาวที่มีที่แสนจะนุ่มนิ้มตามไปด้วยข้างหลังเก้าอี้มีหญิงสาวถ้าดูจากรูปร่างภายนอกก็ประมาณ 25 ปี มีผ้าสีดำคาดปากเอาไว้เช่นเดียวกับหลิงอี้ที่ใส่ที่คาดปากสีดำครึ่งเพือปกปิดตัวตนหรือเพื่อปกปิดความงามของตนก็ไม่มีใครรู้แน่ชัด


         " 2000 เหรียญ "


    เสียงหวานใสที่ดังขึ้นอีกคราแต่ครานี้ชิงหลางไม่ได้พูดออกเป็นการว่าจบการประมูลชิ้นสุดท้าย


         " ขอบคุณทุกท่านที่มาเข้าร่วมการประมูล ณ โรงประมูลตระกูลฉางแห่งนี้ หวังว่าพวกท่านจะมาอีกในครั้งหน้า "


    กวนมี่ก้มตัวลงเป็นการขอบคุณเล็กน้อยก่อนเดินเข้าหลังเวที


    ชิงหลางลุกขึ้นแล้วบิดตังไปมาเพือสลัดความขี้เกียจออกไป หลี่อิ่งที่นั่งอยู่นานก็ลุกขึ้นยืนเช่นกัน เอามือที่ขาวนวลมาจับชุดของชิงหลางแล้วปัดให้ดูเรียบร้อยเขาไว้ ในระยะเวลา 5 ปีที่อยู่ด้วยกัน ทั้งสองคนมีความลึกซึ่ง ( ไม่ใช่เรื่องอย่างว่านะเอ่อ )ที่ยิ่งกว่าคนรับใช้กับเจ้านายแล้ว


    พวกชิงหลางเกินออกไป พนักงานสาวที่ดูเสียดายอะไรบางอย่างเดินเก็บจานขนม แก้วน้ำชา แล้วเดินออกจากห้องเพือให้มีคนมาทำความสะอาด


    ชิงหลางเดินเข้าไปในห้องรับรองอีกคราหลังจากเดินมาก็โดนกวนหลี่เชิญเข้าที่ นี้ เพื่อรับเงิน ฉางเย่วที่นั่งรออยู่แล้ว

      
         " เชิญได้เลยคะ "


    ฉางเย่งลุกขึ้นแล้วบอกให้ชิงหลางนั่งได้เลย ตามด้วยตัวเองก็นั่งที่เดิม


          " ซากอสูรระดับราชา หมาป่าทมิฬ ประมูล 750 เหรียญทองนะคะ ทางเราหักไป 5% จะเหลือ 712 เหรียญทองนะเจ้าคะ "


    ฉางเย่วเอาแหวนมิติระดับต่ำให้กับชิงหลาง ที่ข้างในมีเงินจำนวนนี้อยู่ ฉางเย่วพึ่งสังเกตุดีๆ ชายหนุ่มตรงหนุ่มตรงหน้าหล่อเหลามากๆ ตั้งแต่เกิดมาเธอก็พึ่งเคยเห็นนั้นแหละ ทั้งท่วงท่าที่ดูสง่างามราศีทำเอาเธอใจลอยไปสักระยะ เป็นท่วงท่าที่ไม่มีคุณชายที่ไหนสามารถทำได้ แถมพอมองไปดูคนข้างๆเธอยังแอบยอมรับในใจว่า สวยพอๆกับเธอเลย


         " ขอบคุณ "


    เสียงของชายหนุ่มดังขึ้น ไม่มีการชวนคุยหรือทำหน้าตาหื่นกระหายแต่อย่างใดทำเอา ฉางเย่วแทบจะหลงรักเข้าแล้ว


         " แหวนมิติ ทางเราแถมให้กับท่านทั้งสองคะ "


    ในขณะที่ชิงหลางตรวจสอบดูว่าได้เงินครบไหม ฉางเย่วก็กล่าวขึ้นมา ชิงหลางก็พยักหน้าด้วยความพอใจ แล้วลุกขึ้นมามองหน้าฉางเย่วแล้วกล่าวออกมา


         " คุณนี้-น่ารัก-ดี-นะ "


    ชิงหลางกล่าวออกพรางมองดูหน้าของฉางเย่ว จนทำเอาเธอแก้มแดงไปแว็บ


         " ขอบคุณเจ้าคะ "


    ฉางเย่วเก็บอาการได้กล่าวขอบคุณตามมารยาท


          " แล้ววันหลังข้าจะมาไหม แล้วเจอกันนะคุณหนูฉางเย่ว "


    ชิงหลางเดินออกนอกห้องตามด้วยหลี่อิ่ง ท่ามกลางสายตาของฉางเย่ว

    ชิงหลางที่กำลังจะเดินออกจากร้านในขณะใส่ผ้าคลุมเรียบร้อย หลี่อิ่งก็เช่นกัน ผู้หญิงผมสีฟ้าเงางามมีที่คาดปากสีดำที่บังครึ่งหน้าเดินผ่านข้างๆชิงหลางอย่างบังเอิญ แล้วผู้หญิงคนนั้นก็หันหลับมามอง แต่ผู้ชายในผ้าคลุมก็หายไปซะแล้ว


         " พลังที่แข็งแกร่ง "


    เสียงหวานใสของเธอหลังจากได้สัมผัสที่ขุมพลังที่ยิ่งใหญ่


    แก้มที่ขาวนวลแบบนั้น...ริ้มฝีปากอมชมพู่แบบนั้น...อยากจังโว้ยยยย ( จูบอ่ะน่ะ )


    นี้คือความคิดของชิงหลางในขณะที่กำลังคุยกับฉางเย่ว




    #อย่าลืม เม้น


    #อย่าลืม กดหัวใจ


    #เป็น กำลังใจ ให้ไรต์นะ








    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    นักเขียนเปิดให้แสดงความคิดเห็น “เฉพาะสมาชิก” เท่านั้น
    ×