เกิดใหม่เป็นนางฟ้า...ในคราบนางร้าย

ลำดับตอนที่ #79 : 12

วันซวยอะไรของฉันทำไมต้องมาเจอยัยเรียน่านี่ด้วย


ฉันเกลียดฉันแค้นยัยนี่เพราะมันสองแม่ลูกที่ทำให้ท่านแม่ต้องตาย


"เหอะเสนียดมาอีกแล้วหรอ"


ฉันได้แต่ควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ให้มันระเบิดออกมาจะผิดไหมถ้าฉันอ่อนแอมันเจ็บปวดมากเลยที่ต้องเห็นยัยลูกฆาตกรนี่


"โอ๊ะโอที่แท้ก็ลูกสวะนี่เอง"


ยัยนี่กล้าดียังไงมาด่าท่านแม่กัน


"เหอะๆก็ดีกว่าลูกฆาตกรแบบเธอละกัน"


ท่านแม่สักวันลูกจะเอาเลือดพวกมันมาล้างเท้า!


"นี่แกอย่ามาทำปากดีหน่อยเลย"


หึดูเหมือนครั้งนี้หล่อนจะมีสติมากขึ้นสินะ


"อ่อโทษทีพอดีไม่ได้ดีแต่ปากฝีมือฉันก็ดีพอกัน"


ฉันเกลียดมันเมื่อไหร่เรย์จะมากันนะฉันกลั้นน้ำตาได้ไม่นานนะไอ้บ้าเรย์


"แกมันก็แค่ลูกยัยตัวไร้ค่าก็เหมือนโสเภณี"


โสเภณี?


"โสเภณีมันหล่อนไม่ใช่หรอ"


1...2...3...ผีกำลังจะร้องขอส่วนบุญ


"กรี๊ดดดดดดดดดดด"


นั่นไงร้องแล้ว


"ตบป่ะจะได้จบความร่านของหล่อน"


หลังจากนั้นฉันกับยัยนี่ก็อัดเวทย์ไว้ที่มือพร้อมพุ่งเข้าตบกันอย่างบ้าคลั่ง


"สวะจริงๆ"


เสียงนี้เรย์งั้นหรอ


"เจ้ากล้าดียังไงมายุ่งกับราชินีของข้าอาเธียร์น้อยของข้าต้องไม่มีบาดแผล!!"


เรย์ดึงตัวฉันเข้าไปกอดก่อนที่องค์รักษ์เงาของเรย์จะลากยัยนั่นออกไป


"ฮึกเรย์ฉันคิดถึงท่านแม่....ฮึก...ฉันเกลียดยัยนั่น...ฮืออออ"


เรย์ได้แต่ลูบหลังปลอบฉัน


"อดทนเก่งมาก"


ผมได้แต่กอดเธอผมรับรู้ว่าเธอแค้นแค่ไหนที่ทำอะไรคนที่ฆ่าแม่ตัวเองไม่ได้


"ฮืออออออออ"


อาเธียร์ยังคงร้องไม่หยุดแต่จู่ๆเสียงเธอก็เบาลงจนหายไปพอผมก้มลงไปดูก็พบว่าเธอหลับไปแล้ว


"เฮ้อหลับไปซะแล้วสิ"


ผมอุ้มเธอก่อนจะเทเลพอร์ตกลับไปที่ห้องของเธอกับผม


"เซน่าเช็ดตัวให้อาเธียร์ด้วย"


ผมสั่งเมดประจำตัวเธอก่อนจะเดินออกไปทำงานที่ห้องต่อ


"ไปสืบเรื่องแม่ของอาเธียร์กับเดวิสมาซะ"


"......"


"เอาให้ละเอียดห้ามบกพร่องแม้แต่นิดเดียว"


"......"


"ขอไวที่สุดเท่าที่จะทำได้"


หลังจากผมสั่งงานเสร็จก็กลับไปดูอาเธียร์ส่วนเดวิสที่ได้ข่าวก็รีบมาดูเธอทันที


"ขอโทษ..."


เดวิสยังคงโทษว่าเป็นความผิดตนที่ปล่อยให้ฝาแฝดตัวเองมาเจอเรื่องแบบนี้


"มันไม่ใช่ความผิดนายนะเดวิส"


พอผมบอกไปเดวิสกลับไม่รับรู้เอาแต่จับมืออาเธียร์แล้วบอกว่าขอโทษจนผมต้องเรียกเพื่อนๆของเดวิสให้มาพากลับไป