ลำดับตอนที่ #13
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : 13
ทำไมวันนี้ทุกคนถึงแย่งกันดูแลฉันตั้งแต่ถอนหมั้นเสร็จ
"เอลิน่ากินนี้หน่อยน๊า"
ท่านพี่เครเตียนพูดขึ้นพร้อมตักข้าวต้มป้อน
"กินเค้กดีกว่านะเอลิน่า"
ท่านพี่เคอร์ตันพูดแล้วตักเค้กขนาดพอดีคำยื่นมาให้
"เอลิจังกินน้ำก่อนนะ"
กาโต้ถือแก้วน้ำพร้อมจับหลอดไว้ให้
"ท่านพี่กินสปาเก็ตตี้ดีกว่านะครับ"
อากิก็เอากับเขาด้วยหรอเนี่ย
"เอลิจังพึ่งหายป่วยต้องพักผ่อนนะครับเดี๋ยวผมนั่งเฝ้าเองครับ"
ฟิลิปก็อีกคนแล้วโอ๊ยทำไมมันวุ่นวายแบบนี้
เอาเช้าที่แสนสงบสุขของฉันคืนมา~
"เอลิน่ากินนี้หน่อยน๊า"
ท่านพี่เครเตียนพูดขึ้นพร้อมตักข้าวต้มป้อน
"กินเค้กดีกว่านะเอลิน่า"
ท่านพี่เคอร์ตันพูดแล้วตักเค้กขนาดพอดีคำยื่นมาให้
"เอลิจังกินน้ำก่อนนะ"
กาโต้ถือแก้วน้ำพร้อมจับหลอดไว้ให้
"ท่านพี่กินสปาเก็ตตี้ดีกว่านะครับ"
อากิก็เอากับเขาด้วยหรอเนี่ย
"เอลิจังพึ่งหายป่วยต้องพักผ่อนนะครับเดี๋ยวผมนั่งเฝ้าเองครับ"
ฟิลิปก็อีกคนแล้วโอ๊ยทำไมมันวุ่นวายแบบนี้
เอาเช้าที่แสนสงบสุขของฉันคืนมา~
"ไปโรงเรียนกันเถอะ"
ทุกคนพูดพร้อมกันแล้วแย่งกันจับมือฉัน
อันที่จริงเหล่าเป้าหมายต้องอยู่กับนางเอกไม่ใช่หรอ?แล้วทำไมมาอยู่กับฉันล่ะเนี่ย!!
เมื่อมาถึงโรงเรียนทุกสายตาต่างมองมาที่ฉันเพราะคนดังของโรงเรียนมาเดินตามติดอยู่กับฉัน
"เอลิ / เอลิจัง"
เสียงฟลอร่ากับฟาริเรียกฉันให้เดินไปหา
ฉันยิ้มทักทายทุกคนอย่างสดใสแต่ก็ต้องหุบยิ้มเมื่อเจอ 'อดีตคู่หมั้นที่เดินมาทางนี้'
เหล่าเป้าหมายต่างมายืนบังฉันทันทีเพราะเซร่าก็มาด้วย
"เซร่ามีเรื่องอยากคุยกับเธอ"
คราวนี้จะทำอะไรฉันอีกล่ะ
"เซร่าขอโทษ...ที่ทำให้คุณต้องบาดเจ็บ..เซร่าไม่ได้ตั้งใจ..ให้อภัยเซร่านะค่ะ"
เธอนี่แสดงละครเก่งมากเลยเซร่าเดินมาจับมือฉันไว้หลังจากนั้นก็ทำให้ทุกคนเห็นว่าฉันผลักเธอ
"มันเกินไปแล้วนะเอลิน่า"
"ท่านหญิงไม่ได้ผลักค่ะเซร่าล้มไปเองท่านหญิงยืนอยู่นิ่งๆพวกเราเห็น"
ทุกคนในที่นี้ต่างเป็นพยานให้ฉันได้
"ฮึก...ไม่...ฮึก..จริง...ฮึก..นะ...ฮึก"
เธอแกล้งร้องไห้ซะงั้น
"อย่าทำอะไรให้ตัวเองดูโง่กว่านี้เลยนะค่ะถ้ายังมีสมอง"
ฉันพูดต่อหน้าทุกคนพร้อมทำตัวเย็นชาใส่
"ท...ทำ...ไม..ต..ต้อง..ด่า..ซ..เซร่า...ด้วยคะ...ฮือ...เซร่าแค่อยากขอโทษ...ฮือ"
เมื่อไหร่เธอจะเผยตัวจริงออกมา?
เมื่อไหร่ฉันจะไม่ต้องเจอเธอ?
เมื่อไหร่เขาจะเห็นค่าฉัน?
เมื่อไหร่เขาจะรู้ความจริง?
เมื่อไหร่ถึงจะเลิกเกลียดฉัน?
เมื่อไหร่ทุกอย่างจะจบ?
"อย่ามาใกล้ราชินีของพวกเราผู้หญิงชั้นต่ำ"
จู่ๆก็มีเสียงของใครไม่รู้โผล่มา
"ราชินีของพวกเราควรค่าแก่การถนุถนอมมิใช่ทำลาย"
ผู้คนเริ่มแหวกทางให้คนพูดเดินออกมา
"ราชินีของพวกเราคือนางฟ้า"
เด็กกลุ่มหนึ่งที่แหวกทางออกมาหาฉันพูดขึ้น
"พวกเราจะปกป้องราชินีของพวกเรามิให้ผู้ใดทำร้ายราชินีของพวกเราได้"
เด็กๆกลุ่มนี้คือกลุ่มที่ฉันเลือกมาเข้าโรงเรียนและช่วยเหลือครอบครัวของพวกเขา
"พวกเราทุกคนจะกางปีกปกป้องราชินีของพวกเราจะกำจัดภัยออกจากราชินี"
ทุกคนต่างอึ้งเมื่อเด็กๆเข้ามากอดฉันพร้อมกับพูดว่า
"ราชินีปกป้องทุกคนมาโดยไม่คิดถึงความลำบากตอนนี้พวกเราจะปกป้องราชินีบ้าง"
เหล่าเป้าหมายนี่ใบ้กินเรียบร้อยค่ะ
"สามัญชนนางนี้ทำลายชีวิตของพวกเด็กๆในดินแดนพีกาซัสมามากพอแล้วพวกเราคิดว่าคงจะไม่มีใครสนใจแต่...
ราชินีกลับเอาตัวมาปกป้องพวกเรา...
ราชินีเคยเอาตัวเองสู้กับนักเวทย์ชั้นสูงโดยที่เอาตัวบังไม่ให้พวกเราบาดเจ็บแต่...
ราชินีกลับต้องบาดเจ็บแทน"
"แล้วทำไมท่านถึงคิดว่าสามัญชนนางนี้เป็นคนดีอีก"
ทุกคนต่างเงียบรอฟังคำตอบ
"เพราะเธอคือคนที่ผมรักมากยังไงล่ะ"
หึคำตอบแบบนี้อีกแล้ว
"งั้นท่านจงดูนี่ข่างของสามัญชนนางนี้ที่เอาตัวเข้าแลกเพื่อเงิน"
ฉันจำได้ว่าเผามันไปแล้วนิเด็กพวกนี้ไปเอามาจากไหน
ต่อจากนี้จะเป็นยังไงนะ?
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น