เกิดใหม่เป็นนางฟ้า...ในคราบนางร้าย

ลำดับตอนที่ #4 : 04

"คุณจะตามฉันไปถึงเมื่อไหร่ค่ะ"

"ตามไปตลอดครับจะไม่ให้ผู้ชายคนไหนเข้าใกล้คู่หมั้นของผมเลยครับ"

ถ้าถามว่าทำไมอีตาเจ้าชายนี่ถึงตามฉันคงต้องย้อนไปต้อนเช้า

"เอลิน่าเจ้าชายมาหา"

ฉันแต่งตัวด้วยชุดกระโปรงธรรมดาๆลงไปพบกับอีตาเจ้าชาย

"อรุณสวัสดิ์เพค่ะ"

ฉันย่อตัวพอสวยงามแล้วจึงนั่งลงที่โต๊ะจิบชาไปพร้อมกับอีตาเจ้าชายจอมกวนนี่

"อรุณสวัสดิ์เอลิน่า"

"มาหาหม่อมฉันมีธุระอะไรเพค่ะ"

"แค่คิดถึงคู่หมั้นเลยมาหา"

ดูพูดเถอะนี่สาบานได้ว่าเจ้าชายเหอะทำไมเหมือนคนบ้า

"ว่างหรอคะ"

ฉันขี้เกียจพูดคำราชาศัพท์แล้วจึงถามตามปกติ

"ว่างทั้งวันครับ"

หึว่างทั้งวันมารผจญชัดๆจะออกไปเที่ยวสักหน่อยทำไมต้องมาว่างวันนี้

"คุณหนูเจ้าค่ะดัชเชสมาเรียเรียกพบเจ้าค่ะ"

โอ้ท่านแม่เรียกได้ถูกเวลาจริงๆเลย

"ท่านแม่เรียกลูกมามีอะไรหรอเจ้าค่ะ"

"ลูกจะออกไปเที่ยวใช่ไหมล่ะงั้นไปกับเจ้าชายเลยนะจ้ะ"

"แต่ลูก--"

ไม่ทันได้ขัดท่านแม่ก็พูดแทรกขึ้น

"ไม่มีแต่จ้ะงั้นแม่ไปล่ะ"

เฮ้อแต่อีตาเจ้าชายนั่นไม่รู้นี่หน่าน่าจะหนีออกไปได้

แต่ใครจะไปรู้ล่ะว่าฉันคิดผิดอย่างหนักพอเก้าเท้าออกจากบ้านเท่านั้นล่ะ...

"เอลิน่านั่นเจ้าจะไปไหนรึ"

อีตาเจ้าชายนี่ดันโผล่มาซะงั้นฉันเลยต้องมาเที่ยวในเมืองพร้อมกับอีตาเจ้าชายนี่

"ฉันอยากเดินคนเดียวค่ะ"

ฉันพูดออกไปตรงๆพร้อมจ้องหน้าอีตาเจ้าชายบ้านี่

"แต่ผมอยากเดินกับเอลิน่าครับ"

นั่นไงเอาอีกแล้ว

"แล้วแต่ค่ะถ้าคิดว่าตามทัน"

ฉันรีบใช้เวทย์ลมพาตัวเองหนีไปจากตรงนั้น

แค่นี้ก็ตามฉันไม่ทันแล้วหึรู้ฤทธิ์ของนางร้ายคนนี้ไว้ซะ

"เปิดผนึก"

ฉันเรียกตำราออกมาจากสร้อยหลังจากนั้นก็เปิดหาเวทย์แปลงกาย

อ๊ะเจอแล้วเวทย์แปลงกายเป็นมังกรแค่นี้ก็จับไม่ได้แล้ว

"สายลมจงเปลี่ยนตัวข้าผู้เป็นนายของเจ้าให้เป็นมังกร"

จากนั้นฉันด็เปลี่ยนร่างเป็นมังกรแล้วบินขึ้นไปบนท้องฟ้า

"ขอให้เที่ยวให้สนุกนะค่ะเจ้าชาย"

ฉันบินเล่นมาเรื่อยๆจนไม่รู้ว่าตัวเองบินเข้ามาในเขตมังกรที่ไม่ค่อยจะเป็นมิตรกับมนุษย์นั่นคือเขตมังกรทมิฬ

"ซวยล่ะสิ"

ฉันรีบใช้เวทย์ดับกลิ่นทันทีเลยจากเขตมังกรทมิฬไปก็เป็นเขตของมังกรแดงแล้วน่าจะปลอดภัยกว่าเพราะไดม่อนเป็นราชา

"นั่นมังกรฟ้านิ"

ทหารที่เฝ้าปราสาทมังกรทมิฬพูดขึ้นหลังจากนั้นพวกเขาก็บินขึ้นมาเพื่อจะจับตัวฉัน

"สายลมจงพาพวกเขาออกไป"

เวทย์ลมที่ฉันใช้มันไม่แรงพอที่จะกันพวกเขาไม่ให้ตามมาได้แต่ถ้าใช้เวทย์สายฟ้าคงไม่ไหวเป็นแน่แต่ต้องรีบไปจากเขตมังกรทมิฬ

"สายฟ้าจงฟังคำสั่งข้า...จงทำให้พวกเขาสลบ"

เฮ้อยังเหลือมังกรอีกตั้งสองตัวชักจะไม่ไหวแล้วสิ

"เหล่าวิญญาณทั้งหลายจงนำพาพวกเขาลงสู่ความมืดบัดเดี๋ยวนี้"

พลังสุดท้ายของฉันที่เหลืออยู่ใช้อัญเชิญวิญญาณมาช่วยได้ทันพวกเขาหายไปก็จริงแต่ตัวฉันเริ่มฝืนบินไม่ไหวแล้วลำพังแค่เวทย์แปลงกายก็กินพลังไปแล้วครึ่งหนึ่งแถมยังใช้เวทย์ติดกันอีก

"เจ้าเป็น--"

ร่างกายของฉันคลายเวทย์แปลงกายออกแล้วร่วงลงจากท้องฟ้า

ผมฟิลิปเป็นราชามังกรทมิฬผมได้ยินเสียงดังจึงออกจากห้องทำงานมาดูพอเดินออกมาหน้าปราสาทผมก็เห็นพวกทหารล่วงลงมาสภาพดูไม่ได้เลยแม้แต่คนเดียวผมกำลังจะถามมังกรฟ้าตัวนั้นว่าเป็นใครแต่....

"เจ้าเป็น--"

จู่ๆร่างมังกรของเธอก็หายไปแล้วกลายเป็นร่างมนุษย์ล่วงจากฟ้ามาผมรีบกางปีกบินไปรับตัวเธอก่อนที่เธอจะแตะถึงพื้น

"เธอไม่ใช่มังกรนิ"

ผมพึมพำออกไปเพราะแตะตัวเธอแล้วผมรู้สึกถึงไออุ่นของมนุษย์

"ซาเรนไปหาชุดผู้หญิงมา"

"ครับท่านราชา"

ผมอุ้มเธอเดินเข้าไปในปราสาทจากนั้นจึงเดินขึ้นไปที่ห้องของผม

ทำไมเด็กตัวแค่นี้ถึงล้มทหารเป็นสิบคนได้กันนะดูแล้วเธอคงจะอายุแค่4ขวบ

ผมวางตัวเธอลงบนเตียงของผมจากนั้นก็ลองให้หมอมาตรวจอาการของเธอ

"ท่านราชาครับชุดผู้หญิงมาแล้วครับ"

ซาเรนนี่เจ้าให้คนไปขนมาจากไหนเนี่ย!!

ผมได้แต่บ่นในใจก็ซาเรนให้สาวใช้เอาชุดเด็กผู้หญิงมาเต็มเลยน่ะสิ

"ท่านราชาเด็กคนนี้เป็นเด็กมนุษย์ที่มีพลังระดับแบล็คสาเหตุที่เธอสลบไปเพราะใช้พลังเวทย์จนหมดครับ"

"ขอบใจมากท่านหมอ"

ถึงว่าทำไมเธอถึงล้มทหารฝีมือระดับนักฆ่าของผมได้ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง

"พวกเจ้าเข้ามาเปลี่ยนชุดให้เธอซะแล้วลงไปจัดอาหาร ขนม และนม ขึ้นมาไว้ที่ห้องเราด้วย"

ผมชักสนใจเธอแล้วสิผมอายุแค่หกปีเองแต่พ่อแม่ผมเสียไปหมดแล้วผมจึงต้องขึ้นครองราช

"ท่านราชาครับมีจดหมายจากราชามังกรอัคคีมาครับ"

ราชามังกรแดงน่ะหรอผมค่อนข้างแปลกใจอยู่เพราะราชามังกรแดงอายุได้168ปีแล้วแถมยังไม่เคยส่งจดหมายมาเลยสักครั้ง

"หืม?"

'ข้าได้ยินมาว่าท่านช่วยเด็กผู้หิงมนุษย์หนึ่งคนท่านช่วยส่งัวนางมาให้ข้าด้วยเพราะนางเป็นเจ้านายข้าถ้าเกิดอะไรขึ้นกับนางข้าคงรับผิดชอบด้วยตำแหน่งของข้าไม่ไหวข้าต้องส่งนางกลับบ้าน'

ที่แท้เธอก็เป็นเจ้านายของราชามังกรแดงนี่เองนี่สินะเด็กผู้หญิงที่พวกมังกรล่ำลือกันว่าได้เป็นเจ้านายของราชาครั้งแรกเลย

"อือ.."

เธอตื่นแล้วสินะ

"เจ้าลุกไหวไหม"

"ที่นี่ที่ไหน"

เธอตอนนี้ทำให้ผมสนใจมากกว่าเดิมอีกนะ

"ปราสาทมังกรทมิฬแต่ไม่ต้องเป็นห่วงราชามังกรแดงบอกข้าแล้วล่ะเดี๋ยวข้าจะไปส่งเจ้าละกันนะ"

"ขอบคุณค่ะ"

ติดตามตอนต่อไป

_______________________________________

พรุ่งนี้อาจจะไม่มาอัพนิยายน๊าเนื่องจากมีงานเข้ามาเยอะมากเลยช่วงนี้แต่จะพยายามมาอัพนิยายให้ทุกคนอ่านน๊าอย่าพึ่งทิ้งกันนะ