ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เกิดใหม่เป็นนางฟ้า...ในคราบนางร้าย

    ลำดับตอนที่ #68 : 05

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 667
      15
      6 พ.ค. 62

    "เดวิสอยากได้พี่สะใภ้แบบนั้นอ่ะ"

    'พรูด'

    เดวิสที่กำลังกินน้ำถึงกับพ่นน้ำออกมาทันทีที่น้องสาวพูดจบ

    "ไอ้เพื่อนชั่วน้ำเต็มน้ำกุเลยไอ้ห่า"


    ไซม่อนหันมาด่าเพื่อน


    "เอ่อขอเรียน่านั่งด้วยคนได้ไหมคะ"


    เหอะลูกยัยฆาตกร


    "พวกเราไม่ต้อนรับลูกของฆาตกรที่ฆ่าแม่ของเราสองพี่น้อง!"


    เดวิสตวาดเสียงดังทำให้ทุกคนหันมามองแล้วซุบซิบ


    "ฮึก เรียน่า ฮึก ม...ไม่ ฮึก รู้เรื่อง ฮึก นะคะ"


    "ตอแหลหน้าด้านๆเพราะเชื้อแม่มันแรงสินะ"


    คิดจะสร้างภาพนางฟ้าหรอเหอะฝันไปเถอะย่ะ


    "โรงเรียนนี้รับคนโง่แบบนี้มาเรียนด้วยหรอ"


    ไซม่อนพึมพำเบาๆแต่ดันได้ยินทั้งโต๊ะนี่ดิ


    ฉันหันขวับไปมองไซม่อนที่ยักไหล่แบบไม่สนใจ


    "หึแค่ธาตุแสงกระจอกงอกง่อยถึงกับรับเป็นนักเรียนทุนเลยหรอโรงเรียนนี้คงตกต่ำไปมาก"


    ฉันแสยะยิ้มอย่างเหนือกว่าหึกำมือแน่นขนาดนั้นถ้ามีสมองหน่อยก็คงมีคนสังเกต


    "พวกเราเป็นชนชั้นสูงโปรดจำใส่สมองของเธอด้วยอย่ามาทำกิริยาต่ำๆแบบที่บ้านเธอ"


    แรงอ่ะลาสเซียเบะปากแล้วพูด


    "ท...ทำไมต้องด่าเรียน่าด้วยล่ะคะฮึก"


    "บ้านขายน้ำตาหรอจ้ะชะนีน้อย"


    อิซซาเบลถามเสียงสดใสแต่คำพูดแม่งโครตเจ็บอ่ะ


    "พวกคุณไม่ควรรังแกเธอนะครับ"


    ว้าวมีความพระเอกไปอีก


    "อย่ายุ่งเรื่องของคนอื่นสิคะถ้ายังไม่อยากบัลลังค์สั่นคลอน"


    ฉันจ้องมองรัชทายาทตรงหน้าด้วยสายตานิ่งๆ


    "เธอเป็นใคร"


    "ไม่น่าถามนะ"


    "อย่าบอกนะว่าเธอคือดวงใจของกษัตริย์ทั้งสิบ"


    "ใช่^^"


    ชายตรงหน้าดูอึ้งไปเลยก่อนจะปรับสีหน้าแล้วพูดต่อ


    "ขออภัยที่กระหม่อมเสียมารยาทกับท่านอาเธียร์โปรดอภัยให้กระหม่อมด้วย"


    ไม่ต้องสงสัยหรอกพวกเราอยู่สูงกว่าเชื้อพระวงศ์ทั่วไปเป็นรองเพียงแค่กษัตริย์ทั้งสิบ


    "อืมท่านไปได้แล้ว"


    ชายคนนั้นเดินออกไปโดยที่ไม่คิดจะช่วยยัยตัวก่อเรื่องนี่อีก


    ก็นะใครๆก็กลัวอำนาจของพวกเราที่อยู่สูงเป็นอันดับ3


    "ไงไม่มีใครช่วยเธอได้แล้วนะหึ"


    "แก!!"


    "ไม่ทำหน้าแบบนั้นสิเดี๋ยวหน้ากากนางฟ้าก็หลุดหรอก"


    ฉันมองยัยเรียน่าด้วยสายตาเหยียดๆถ้าไม่ติดว่าในโรงเรียนฉันฆ่ายัยนี่แน่


    "ฉันอยากฆ่าแกทุกนาทีเลยรู้ไหม"


    "เหอะคนอย่างแกจะทำอะไรได้คนอย่างแกมันก็ร่านเหมือนแม่แกนั่นแหละ"


    'เพี๊ยะ'


    "อุ้ยโทษทีมือลั่น"


    ฉันตบยัยนั่นเลือดกบปากทันทีที่มันพูดจบ


    "ถ้าเธอพูดถึงเสด็จแม่อีกคำเดียวได้ตายแน่"


    เดวิสหันมามองด้วยสายตาโกรธแค้นที่พร้อมจะฆ่าหล่อนได้ทุกเมื่อ


    "อ้อแล้วก็จอมมารเขาไม่เอาหล่อนหรอกยัยโสเภณีกระหรี่ไม่มีบ้าน"

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×