บันทึกการเดินทางหมายเลข 4/1

บันทึกการเดินทางหมายเลข 4

ลิงเขียนบันทึกการเดินทางหมายเลข 2 และ 3 เอาไว้แล้ว

แต่…ท่านผู้อ่านไม่ต้องไปตามหาหมายเลข 1 นะจ๊ะ

หายังไงก็ไม่เจอ(หลอก)

เพราะ… ลิงยังไม่ได้เขียนง่ะ =w= ก๊วน กวน เนอะ

เอ๊า >>> ท่านผู้อ่าน

ขอชี้แจงก่อนว่า บันทึกการเดินทางหมายเลข 1 นั้น

ลิงจะเขียนเกี่ยวกับ

การเดินทางออกจากราชอาณาจักรไทยเป็นครั้งแรกจ้า

( เรียกแบบว่าทางการมาก )

ง่ายๆ ออกต่างประเทศครั้งแรกนั่นแหละ

จะเขียนเมื่อไหร่นั้น ก็ไม่รู้เหมือนกัน

ช่วงนี้สิ่งปลูกสร้างเกิดขึ้นมากมายแข่งกับดอกเห็ด

เสาเอกหายากเต็มทน….รอๆกันหน่อยก็แล้วกันนะคร่า

ส่งสายตาวิ้งๆ *_*

เนื่องมาจากมีคนเรียกร้องเข้ามาเยอะแยะ

( คน>>>สองคน …..แป่วววว )ว่า….

“ พี่นุชเจ้าขาจัดทริปกระเด็นออกจาก

บ้าน บูดาเปสต์

ให้หนูๆฟังหน่อยสิคะ ”

แบบ หนู ง๊ง งง …อ่ะค่ะ ว่า

…อยู่ดีๆ พี่มาโผล่ที่ แฟรงก์เฟริต์ ได้ไง ?

แล้วก็อยู่ดีๆพี่ก็มาโผล่ที่ ปอร์โต้ ได่จังได๋ ?

มัน งง ชะมัด ? @ __@ !!!

จัดให้เลยจ้า

น้องๆ

ลิงก็เลยเขียนบล็อกนี้ขึ้นมา

เพื่อที่ว่า

ใครที่สงสัยจนกินไม่ได้นอนไม่หลับมาหลายเพลาแล้ว

จะได้ไม่ต้องซดยานอนหลับอีกต่อไป ฟู่ว์วว

วันที่ 11 เมษายน เกือบจะเกิดเหตุฆาตกรรมครั้งยิ่งใหญ่

ลูกจ้างไทย(ลิง) เกือบฆ่าปาดคอนายจ้างสาวชาวรัสเซีย

คือ ลิงไปว่านายหญิงแบบนี้

“ เธอมันเป็นคนที่เห็นแก่ตัวที่สุดเท่าที่ฉันเคยเจอมา ”

แบบนี้จ้ะ

 แต่ …นายก็เห็นแก่ตัวจริงๆ เอาเปรียบพวกเราด้วย

ส่งท้ายคำด่าด้วยการทุบประตูเสียงดังตามหลังมาดามอีกรอบ ปั๋งๆ

(เจ็บมือชะมัด ลิงทุบไปได้ยังไงหว่า ประตูน่ะ ? =_= )

วันต่อมา ไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้นเพราะเป็นวันหยุด รุ่งขึ้นไปทำงานตามปกติ

หลังจากนวดลูกค้าเสร็จ นายหญิงเลยเดินเข้ามาในห้องพนักงาน

พร้อมยื่นตั๋วบินกลับเมืองไทยอย่างด่วนจี๋

ภายใน 3 วันค่ะ

ใจก็ไม่อยากกลับหรอก เพราะกลับไปก็ไม่ทันเล่นสงกรานต์อยู่ดี เหอๆ

พี่อิ๋วนั่งร้องให้ทำนบพังเขื่อนแตก…เผาเต่า…

คนอื่นๆก็เงียบกันหมด

พี่อิ๋วและเพื่อนๆสงสารว่า / ลิงไม่ผิด แต่โดนซะจัดหนักกกก มันไม่ยุติธรรม /

เมื่อรู้ว่าตัวเองถูกเฉดหัว  แล้วลิง รู้สึกยังไง  ? >>> ท่านผู้อ่านถาม

ไม่รู้สึกยังไงแฮะ >>> ลิง

เพราะ รู้อยู่แล้วว่ามันต้องเป็นแบบนี้

และลิงไม่ได้ร้องให้สักแอ๊ะ มีแต่เดินไปเช็ดน้ำตาให้พี่อิ๋ว

นางร้องให้ฟูมฟายมากมายเชียว

ที่ผ่านมาลิงร้องให้ 2 ครั้งจ้ะ

ครั้งแรก รู้ตัวว่าถูกหักเงินเดือนไปหมื่นนึง เงินเดือนไม่เป็นไปตามที่ตกลงกันไว้

ที่เมืองไทย..หายไปเยอะมาก เลยร้องให้ ….

แต่ในที่สุดก็ทำใจยอมรับได้ และก้มหน้าทำงานต่อไป

ครั้งที่สอง สงสารเพื่อนที่ป่วยแล้วนายหญิงไม่ให้หยุด

วันนั้นจำได้ว่า

กลับมาบ้านแวะไปฟังธรรมะที่ไอดีของคุณเวย์

ฟังไปฟังมา ร้องให้น้ำตาทะลักเลย

สะอื้นหนัก สงสารเพื่อน

จำได้ว่า แค่สองครั้งเท่านั้นที่ร้องให้………

คือ ก็เตรียมใจเอาไว้แล้วล่ะ หลังจากลิงไปด่าว่านายแบบนั้น

ไม่มีนายจ้างที่ไหนปล่อยให้ลูกจ้างลอยนวลหรอก

ก็เล่นด่าเขาซึ่งๆหน้า ปากสั่น มือสั่น จ้องตากันแทบจะลุกเป็นไฟกับนาย

ลิงตีมือนายหญิงด้วยสิเธอแหกปากพูดดีนัก

ไม่ยอมฟังลิงอธิบายอะไรเลยซักอย่าง ทุกข้อกล่าวหามันมีคำตอบ

ซึ่งไม่ใช่คำแก้ตัวใดๆจากลิง

พยายามจะอธิบายให้ฟังเท่าไหร่ก็ไม่ยอมฟัง

ลิงกับนายหญิง-นายชายงัดข้อกันมาหลายครั้งแล้วจ้ะ

….ก็ทุกครั้งที่นายเอาเปรียบและจ่ายเงินต่างๆช้านี่แหละ

ลิงจะเป็นคนเสนอหนังหน้าไปทวงทุกที

ครั้งนี้ก็เช่นเดียวกัน ลิงไม่ผิดจะมาโยนความผิดให้ลิงได้ยังไง ?

ลิงก็เลยบันดาลโทสะ…ลิงเป็นคนเลือดร้อนอยู่มาก

…ไม่อยากจะเป็นคนแบบนี้เลย

แต่

…พอเห็นเพื่อนถูกเอาเปรียบแม้เราไม่ได้โดนเอง

ลิงก็ชอบที่จะเข้าไปแส่ๆๆๆๆ เจือกๆๆๆ มันทุกเรื่อง หึหึ

เป็นคนแบบนี้แหละ… พูดจริง ทำจริง ไม่นินทานายลับหลัง

อยู่ไหนนายจ้างก็ไม่ชอบ เพราะลิงมันเป็นคนตรงเกิ๊นน

ลิงรู้ว่าการทำงานต่างประเทศเรื่องจะถูกเอาเปรียบนั้นมีอยู่แล้ว

แต่ ก็ไม่คิดว่ามันจะเยอะเกินจะรับได้ขนาดนี้

กลุ้มว้อยยย

เจอแต่นายจ้องจะเอาเปรียบอยู่ร่ำไป

จุดนี้พี่อิ๋วจะต่อว่านายเหมือนกัน

ลิงสั่งเพื่อนไม่ให้พูดเองแหละจ้ะ

เพราะลิงคิดว่า

พี่อิ๋วมีภาระครอบครัวทางบ้านเยอะ

ลิงไม่มีใคร แค่หาเงินเลี้ยงตัวเองเท่านั้น

แบบเอาตัวรอดพี่ๆก็สบายใจแล้ว อิอิ

แล้วอีกอย่างลิงไม่คิดจะต่อสัญญาด้วย อิ๋วจะต่อสัญญาค่ะ

พี่อิ๋วเลยเงียบ…

เรื่องราวมันเยอะมาก เอาไว้จะเล่าให้ฟังแบบละเอียดที่บล็อกตอน

“ วันนรกแตก ณ บูดาเปสต์ ”

จะเล่าให้ฟังแบบละเอียดทุกเม็ด

ไม่มีการใส่สีตีไข่ …เพราะลิงไม่ใช่คนแบบน้านนน

จะเอาแต่ความจริงมาเล่าให้ฟัง

หลังจากเกิดเหตุ

ก็เป็นครั้งแรกที่โพสต์ข้อความทางลบ

ที่เกี่ยวกับงานที่เฟซฯ

ปกติลิงไม่ค่อยโพสต์อะไรที่เฟซนะ

คือ ไม่อยากให้พี่กุ๊กไก่และญาติๆเห็นข้อความที่แย่ๆอ่ะค่ะ

เลยไม่ชอบโพสต์อะไรที่เป็นเรื่องทุกข์ใจ เดี๋ยวทางบ้านจะเป็นห่วง

วันนั้นมันสุดขีดจริงๆ อยากป่าวประกาศมากๆว่า

เราโดนอะไรมาบ้าง แบบนี้น่ะ

เลยขอโพสต์ซักหน่อย

ปรากฏว่า เพื่อนๆพี่ๆน้องๆแวะมาให้กำลังใจกันเยอะมาก

คนที่ไม่เคยเม้นท์ก็เม้นท์

ขอให้ สู้-สู้ นะคะ..นะจ๊ะ..นะครับ

ไอ้ตัวเราบ่อน้ำตาแตกอยู่หลังไมค์แล้ว พี่น้องง >O<

อบอุ่นใจมาก

มีพลังเพิ่มขึ้น

ยิ่งกว่าดื่ม M200 + กะทิงแรด

ซะอีกแน่ะ

จ้างก็หามาดื่มไม่ได้หรอก

เพราะมันเป็นสูตรยาโด๊บที่ลิงมีเอาไว้ซดคนเดียว กรั๊กก

และก็เพิ่งเห็นว่าเฟซฯ มีประโยชน์ก็วันนี้แหละ

หลังจากเล่นมาสามปี

ชีวิตก็ยังย่ำอยู่กับที

เอิ๊กก

ก็กะว่าจะหาแฟนทางเฟซฯ สักหน่อยอ่ะ

หึหึ

แล้ววันต่อมาลิงก็ได้ตั๋วกลับเมืองไทยแบบ Direct flight บิน ต-ร-ง

ท่านผู้อ่านคิดว่าไงคะ คิดว่าลิงจะยอมกลับ เมืองไทย มั้ย ?

ถ้าตอบกลับมาว่า

“ กลับแน่นอน จะอยู่ทำไม เค้าไล่แล้ว คุณลิง ”

ถ้าคิดแบบนี้

ไม่รู้จัก พี่ลิงซะแล้ววว น้องเอ้ยยย !!!

นายหญิงจะให้ลิงกลับภายใน  3 วันจ้ะ

พร้อมเงินเดือนและตั๋ว

แต่ มันมีข้อแม้อยู่ว่า

ลิงต้องเซ็นรับข้อกล่าวหาต่างๆนาๆ

ที่นายหญิงและสามีปั้นมันขึ้นมากับมือ

แต่ละข้อก็เลวร้ายมากและไม่มีมูลความจริง

แม้แต่ข้อเดียว

นายหญิงบอกว่า

“ ถ้าเธอเซ็นปุ๊บได้เงินปั๊บ ไม่เซ็นก็ไม่ให้เงิน ”

แล้วคิดต่อนะว่า…

คนแบบลิงจะยอมเซ็นรับข้อกล่าวหาที่นายโยนมาให้ไหม ?

เพื่อแลกกับเงินเล็กๆน้อยๆ

เอิ่ม ก็หลายหมื่นแหละ….

คือ ถ้าลิงไม่เซ็นรับข้อกล่าวหา นายจ้าง

เขาจะไม่ให้เงินเดือนและตั๋วจ้ะ

ต้องซื้อตั๋วบินกลับบ้านเอง

ในกรณีที่ลิงไม่ยอมรับ

ถ้าท่านผู้อ่านคิดว่า

“ลิงเซ็นๆไปเถอะ

ได้กลับบ้านด้วย ไม่ต้องเจ็บตัวและมีเงินใช้จ่ายหลายหมื่น

อย่าเยอะ รับๆผิดไปเถอะ ”

อันนี้ลิงก็อยากจะบอกว่า

ไม่รู้จักพี่ลิงอีกแล้ว…น้องเอ้ยย

ลิงไม่มีทางเซ็นรับข้อกล่าวหาใดๆทั้งนั้น

ถ้าไม่ได้เป็นและไม่ได้ทำอย่างที่เขากล่าวมา

เด็ดขาด

!!! ชั้นไม่ผิดดดด !!!

สรุปแล้วเมื่อไม่ยอมเซ็นเอกสาร เลยชวดเงินเดือน

กว่าเดือนครึ่ง ไม่มีเงินติดมือเลยจ้า …

แต่ ลิงก็พูดกับนายหญิงไปว่า

ขอเวลาคิดหน่อย ขอคิดซักสองวันนะแล้วจะให้คำตอบ

คือวันนี้เป็นวันเสาร์ค่ะ จะโทรหาสถานทูตก็ไม่มีเบอร์ส่วนตัว

เลยขอผลัดๆนาย …จริงๆแล้วเคยไปฟ้องนายเอาไว้ที่สถานทูตแล้วล่ะ

ตอนที่เพื่อนอ้อมไม่ได้รับเงินเดือน

แต่ก็เห็นว่า

เปล่าประโยช์ เพราะเราเซ็นเอกสารทุกอย่างไปแล้วที่เมืองไทย
ทางสถานทูตจะช่วยอะไรไม่ได้ค่ะ

แล้วนายหญิงก็มายืนคุมให้ลิงเซ็นเอกสารค่ะ

แหม …อยากจะซัดซักเปรี๊ยงจริงๆ

อยู่เมืองไทยหน่อยเหอะ เละคามือชั้นแน่ๆนายจ้างแบบนี้น่ะ

อยู่ยุโรปไม่ได้ค่ะ กฎหมายแรงได้ไม่คุ้มเสีย

และข้อความในเอกสาร

….ภาษาอังกฤษยาวเฟื้อย ไม่ได้จบเอกภาษาอังกฤษนะเฟ้ยย !!!

จะได้ใช้เวลาอ่านแค่ 5 นาทีแล้วเซ็น ….เฮือก

ลิงขอประวิงเวลาเอาไว้

แบบว่า ถ้าเซ็นเอกสารปุ๊ปนายต้องยึดไอดีการ์ดของลิงแน่ๆ

แล้วมันก็ทำให้ลิงเดินทางไปประเทศอื่นลำบาก

คือ ฮังการีอยู่ในเครือเชงเก้นค่ะ

ลิงสามารถเดินทางเข้าออกได้หลายประเทศในโซนยุโรป

ลิงคิดจะไปหาพี่เบญที่เยอรมันน่ะ

และคิดว่าจะทำงานที่นั่นจนกว่าวีซ่าจะหมดลงในปลายเดือน กรกฎาคม

อ่อ นายไม่ให้ลิงทำงานจ้า บอกให้ลิงกลับบ้านในตอนนั้นเลย

ซึ่งเป็นเวลา หนึ่งทุ่ม ลิงไม่กลับค่ะ

หน้าด้านอยู่ติดต่อพี่สาวและสายการบิน เอิ๊กก

ที่บ้านแอบใช้เน็ตชาวบ้านไง กลับไปถ้าไม่มีสัญญาเน็ตนะ ซวยย !!!

ตอนแรกว่าจะซื้อตั๋วบินนั่นแหละ

แต่การจองออนไลน์ปิดบริการตั้งแต่ทุ่มนึง

เลยหันมาซื้อตั๋วรถไฟแทนค่ะ

โชคยังดีว่า มีเงินติดอยู่ในกระเป๋า 400 ดอลลาร์ เลยพอค่าตั๋วรถไฟ

เวลาจะซื้อตั๋วรถไฟในโซนยุโรป
ที่เขาใช้เงินยูโรให้ทุกคนเตรียมเงินเอาไว้เลยนะคะ

อย่าเอาเงินดอลลาร์ไปแลกที่สถานีรถไฟเชียว เพราะจะถูกกดราคามากกก

ส่วนมากแล้วเขาจะรับเงิน ยูโรค่ะ ไม่รับเงินดอลลาร์

แต่ในสถานการณ์อย่างนี้ ที่รับแลกเงินเหลือสิบกว่านาทีเค้าจะปิดบริการ

ก็เลยจำใจแลกจ้ะ

เนื่องจากลงตอนเดียวไม่หมดเลยแบ่งเป็น 2 ตอนจ้า 
อ่านกันให้ตาแฉะไปโลดด
>O<



http://my.dek-d.com/modtanoy-noinoi/control/blog_thanks.php?id=10175088

ลิ้งก์ตอน 2 จ่ะ



ลิงเขียว