เวทยาลัย ศาสตร์มนตร์ดำรงเวทยา

ลำดับตอนที่ #159 : Chapter 83.1 อา อ่า อ้า อ๊า อ๋า ...... มา หม่า ม่า ม้า หมา

Chapter 83.1 อา อ่า อ้า อ๊า อ๋า ...... มา หม่า ม่า ม้า หมา

วันที่ 30 มีนาคม เวทศักราช 213

11.46 น.

ณ ย่านอุปกรณ์การค้าเวทย์มนตร์ ในเมืองใหญ่

ร้านค้าอุปกรณ์เวทย์มนตร์และปรับแต่งครบวงจรที่ใหญ่ที่สุด

มรส์ ช็อป

ภายใน โซน อุปกรณภาชนะสิ่งอัญเชิญ

แกรก ....

"สิ่งอัญเชิญของคุณติดตั้งเสร็จเรียบร้อยแล้วค่ะ"

เสียงของหญิงสาวคนหนึ่งเอ่ยขึ้น เธอยิ้มหวาน แล้วขยับให้กับ

หญิงสาวอีกคน ที่มีร่างบางตัวไม่ใหญ่ไม่เล็ก ผมสีขาวยาวสลวยถึงบั้นท้าย เดินออกมา

"... โอะ ... นะ ไหนทะ ทดสอบ พูดให้ฟังดู ทะ ทีสิจ้ะ....!! "

ชายผู้อ้วนท้วมใส่แว่นผิวคล้ำเล็กน้อยลุกขึ้นยืน เอ่ยเสียงเขินๆหน้าแดงๆ

หญิงสาวผมขาว พยักหน้า แล้วจับลำคอของตนเอง พลางเปร่งเสียงออกมา

"อา อ่า อ้า อ๊า อ๋า ...... มา หม่า ม่า ม้า หมา"

"โอ้วววว น่ารักมากๆเลย เสียงนี้แหละ ชิโรยูกิฮิเมะ!!! ฮื้อออ ในที่สุด .... ในที่สุด"

ชายคนนั้นเอ่ยแล้วโผเข้ากอดหญิงสาวผมขาวสลวย

"มะ ไม่เอาน่า ...... อายเขานะ..... "

หญิงสาวผมขาวเอ่ยด้วยใบหน้าเขินอายต่อ

"ไม่ต้องเขินหรอก .... ชั้นยังไม่เขินเลย ..... "

ชายผู้อ้วนท้วมยิ้มแล้วปล่อยกอดพลางลูบหัวไปมา

"บ้า!..."

หญิงสาวผมขาวสลวยหน้าแดงอายม้วน

ชายอ้วนขำนิดๆ ก่อนจะหันไปหาพนักงานสาว

"ขอบคุณมากนะครับ"

"ยังไงก็ยินดีด้วยนะคะ ที่ได้สิ่งที่ต้องการแล้ว"

พนักงานสาวที่ยืนมองยิ้มบอกทั้งสองไป

"ครับ ...... ไปกันเถอะ ชิโรยูกิฮิเมะจัง"

เขาตอบรับ ก่อนจะยื่นมือซ้ายไปหาหญิงสาวผมขาว

"อะ ..... อืม .... "

หญิงสาวผมขาวสลวย หน้าแดงเขินอาย ..... แล้วยื่นมือขวาไปจับมือเขาเอาไว้

แล้วเดินออกจากร้านไปด้วยกัน

....................

ท่ามกลางพระอาทิตย์อันร้อนแรง ยามกลางวันแดดเปรี้ยงๆ

ความสุข เพียงเล็กๆของชายอ้วนๆคนหนึ่ง ที่ไม่ได้มีอะไรมาก

ไม่ได้มีชีวิตหรูหรา ไม่ได้มีคนรักมากมาย ไม่ได้มีงานการที่โอ่อ่า

เขาแค่ทำงานอาบเหงื่อตากน้ำทั้งวัน เพียงเพื่อความสุขเล็กๆที่มีคุณค่า

แม้จะไม่มีใครเข้าใจเขา ไม่มีใครจะมองว่าเขาดี

แต่อย่างน้อยๆ เขาก็มีความสุข กับสิ่งที่เขา พยายามทำมันขึ้นมา

โดยไม่เดือดร้อนใคร

ความรักอันบริสุทธิ์ ของเขา กับสิ่งอัญเชิญของเขา ....

.................

End Chapter 83.1 อา อ่า อ้า อ๊า อ๋า ...... มา หม่า ม่า ม้า หมา