เวทยาลัย ศาสตร์มนตร์ดำรงเวทยา

ลำดับตอนที่ #164 : Chapter 83.6 ก็ไม่เลวเหมือนกัน

Chapter 83.6 ก็ไม่เลวเหมือนกัน

วันที่ 20 เมษายน เวทศักราช 213

เวทยาลัย ศาสตร์มนตร์ดำรงเวทยา

ซ่า ~~~~~~~~~~~~~

ฝนที่ตกในหน้าร้อน ...... ดังระงมไปทั่วทั้งเวทยาลัย

แอ๊ด .....

เสียงของฝ่ามือของชั้น ที่แสนเล็กดังขึ้น .... เมื่อลูบไล้ไปตามกระจก จากภายในตัวอาคาร

ชั้นก็คือ ....

เด็กสาวที่ดูจากหน้าตาและท่าทางแล้ว น่าจะอายุ ราวๆ 11 ถึง 12 ขวบ ผมเมื่อปีที่แล้วนั้นสั้นใช้ได้

ด้วยความสูง 140 เซนติเมตร และหน้าเหมือนเด็กนั้น ..... ทำให้หลายๆคนคิดว่าเป็นเด็ก ถ้าไม่รู้จักกัน

แต่ขอโทษ ...... ปีนี้ชั้นไว้ผมยาวขึ้นแล้ว ... นี่ก็ประต้นคอได้แล้วมั้ง ....

เห้อ ... พรรณนา ตนเองซะยังกับเป็นบุคคลที่ 3

วันนี้ ก็ ..... เป็นวันสุดท้ายแล้วหละนะ ... ที่ชั้นจะทำงานที่นี่ต่อ

ชั้นค่อยๆเดินกลับเข้าห้องพักตนเอง มองสิ่งของทุกอย่างในห้อง

.... ม่ายสิ .....

ตอนนี้มันไม่เหลืออะไรแล้วนี่นะ ของๆชั้น .... เหลือแต่พวกผลงานที่ทำให้กับโรงเรียน

แล้วก็พวกเอกสารไม่สำคัญ ที่กองทิ้งไว้ให้อาจารย์คนต่อไปมาเก็บ

.... ฮึๆ เรานี่ก็ชั่วร้ายใช้ได้นะเนี่ย .......

...... ต้องไปทำงานที่ใหม่แบบนี้ ...... แย่จริงๆ ......

จะว่าไป .... ก็เสียดายพวกนักเรียนเหมือนกันนะ ......

ยังอยากจะสอนต่อจัง .....

ชั้นค่อยๆเดินออกมา ผ่านทางเดินที่มีหลังคากั้น

ตรงออกไปยังโรงอาหาร ......

พอฝนตก ก็ไม่มีใครอยู่ตามสนามเลยจริงๆน้า .....

ซ่า~~~~~~~~~~~~~~~~

เมื่อปีที่แล้ว .... ชั้นก็เป็นอาจารย์ที่ไม่ดีเลยจริงๆนะ .....

ทำให้เด็กตายไปตั้ง 2 คน .... แถมหายสาบสูญไปอีก 1 .... ถึงข่าวจะบอกว่าเป็นผู้ก่อการร้ายก็เถอะ

ซ่า~~~~~~~~~~~~~~~~

- มาทำสัญญากับผม แล้วกลายเป็นสาวน้อยเวทย์มนตร์กันเถอะ -

"............"

- มาทำสัญญากับผม แล้วกลายเป็นสาวน้อยเวทย์มนตร์กันเถอะ -

.....

- มาทำสัญญากับผม แล้วกลายเป็นสาวน้อยเวทย์มนตร์กันเถอะ -

ใครโทรมาตอนกำลัง รำลึกความหลังหละเนี่ย

ชั้นยกมือถือขึ้นมามองเบอร์ .....

"หืม"

แฟร์ ..... โทรมาทำไมตอนนี้นะ ... จะมาชวนเราไปฉลองหรือไง

- มาทำสัญญากับผม แล้วกลายเป็นสาวน้อยเวทย์มนตร์กันเถอะ -

- มาทำสัญญากับผม แล้วกลายเป็น ........... -

ติ๊ดดดด

"ธิดา รับช้าจริงๆเลย ... อะ .... อยู่ข้างนอกเหรอ ... เสียงฝนดังเต็มหูเลย"

แฟร์ทำเสียงงอแงใส่ชั้น

ซ่า~~~~~~~~~~~~~~~~

"อ่าฮะ .... ข้างนอก ..... แต่เดี๋ยวเข้าอาคารแล้ว ว่าไง .... จะมาชวนชั้นไปดื่มเหรอ ......"

ชั้นถามออกไป

แฟร์นั้นรีบปฏิเสธทันควัน

"ป่าวๆ โทษที ตอนนี้ไม่ว่างหน่ะ แต่รับรองว่าจะชวนไปดื่มช่วงเดือนหน้าแน่นอน.... เออ ว่าแต่ยังไม่บอกชั้นเลยนะ ว่าที่ทำงานใหม่เป็นที่ไหนอะ เห็นว่าทำมาได้ สี่เดือน สลับไปมา กับ งานสอนด้วยในตอนนั้น มันเงินดีกว่าเป็นอาจารย์เวทยาลัยหรือไง...."

จะถามทำไมกันเล่า ... ไม่ได้จะไปดื่มด้วยกันไม่ใช่เรอะ

"ก็เงินดีกว่ามากถ้าทำงานเต็มเวลา .... งานสบายรายได้ดี เข้าใจป่ะ ... อารมณ์แบบขายตัวอะ"

".... ตายหละ .... ธิดา ไหงหล่อนไปทำงานแบบนั้น!!!"

"... ช่วยไม่ได้นี่ มันจำเป็นหน่ะ ....."

"งั้นเหรอ แปลกจริงนะเนี่ยเธอ บ้านก็ไม่มีพ่อมีแม่ จะเอาเงินเยอะไปทำไม ไหนบอกอยากสอนเด็กๆ ไปจนแก่ไง"

โถ่ ... ถ้าทำได้ก็อยากทำนั่นแหละ....

"ว่าแต่ ... โทรมาจะมาถามแค่นี้หรือไงยะ ยัยแฟร์"

ซ่า~~~~~~~~~~~~~~~~

ชั้นเดินเข้าถึงภายในโรงอาหารแล้ว

... ถึงด้านนอกจะไม่มีนักเรียนก็เถอะ ... แต่ข้างในนี้นี่ .... เยอะเลยแฮะ ....

"อ๋อ ป่าวๆ ..... คือ ... ชั้นดูฤกษ์ กันมาแล้ว เขาบอกว่า วันที่ ยี่สิบหกเมษานี้ เป็นวันที่ ดีที่สุด .... เลยหละ .... ทั้งด้านความรัก ความสุข สุขภาพ และด้านคู่ครอง ...."

โห ... ไวนะเนี่ย

"ไวไฟจริงนะ ..... เพิ่งคบกันได้ สองเดือนเองไม่ใช่เหรอ เธอกับตาชายหน่ะ ....."

"แหม ... ก็เขาทั้งรัก ทั้งเอาใจใส่ ขนาดรู้ว่าชั้นเป็นกระเทย ยังรักชั้นขนาดนี้เลยนี่นา ..... เมื่อคืนเขาก็รุกชั้นหนักสุดๆ ........"

"พอๆๆ "

ไม่ไหวชั้นรีบพูดขัด

"..... เยอะไปละ อ่า ... แปลง่ายๆว่า จะแต่งกันวันที่ ยี่สิบหกนี้นะ ..... งานที่ไหนหละ"

"บ้านชั้นเอง .... ร้านขายอุปกรณ์เวทย์หน้าโรงเรียนแหละ"

".... โอ่ ... โอเคๆ... แล้วชั้นจะไปแน่นอน ถ้าไม่ติดธุระหละนะ"

".... จ้า .... ยังไงก็อย่าลืมมานะ!"

"อ่า ได้เลย เดี๋ยวไปแน่นอน"

ชั้นตอบรับ ก่อนจะวางสายไป

แล้วยืนมองภายในโรงอาหาร ที่มีเหล่านักเรียน ติดกิจกรรม แก้คะแนน หรือ มาฝึกใช้พลัง เต็มไปหมด

นั่นสินะ ฝนตกแบบนี้จะไปทำอะไรได้หละ ....

เห้อ ......นักเรียนเอ๋ย .... นักศึกษาเอ๋ย .... ครูจะต้องจากพวกเธอไปแล้วนะ ....

..... น่านสิน้า ..... อยากจะตะโกนแบบนี้จริงๆ

แต่ทำไม่ได้ ... หายตัวไปแบบง่ายๆเลยดีกว่า

"จารย์ธิดาคร้าบ!! นักด้วยกันมั้ยคร้าบ"

"จารย์ๆ มานั่งกันครับตรงนี้ว่าง"

"อาจารย์ธิดาคะ!!! มานั่งกับพวกหนูดีกว่า ....."

เหอะ ... เจ้าพวกนี้ นึกว่าจะจำกันไม่ได้ซะแล้ว

"ไม่หละย่ะ!! ไอ้พวกคุณนักเรียนทั้งหลาย เชิญนั่งตามสบายค่ะ"

ชั้นตอบด้วยรอยยิ้มแล้วกอดอกแน่น

.....

เป็นอาจารย์ก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรนี่นะ ..... แถมเพราะเป็นอาจารย์นี่แหละ

เลยปฏิเสธงาน ของอีกที่ทำงานได้ตลอดเลย....

เพราะการให้ความรู้ สำคัญพอๆกับ การทำงานแบบนั้นหละนะ...

- มาทำสัญญากับผม แล้วกลายเป็นสาวน้อยเวทย์มนตร์กันเถอะ -

....

ใครโทรมาอีกเนี่ย ....

- มาทำสัญญากับผม แล้วกลายเป็นสาวน้อยเวทย์มนตร์กันเถอะ -

......

- มาทำสัญญากับผม แล้วกลาย.......... -

ติ๊ดดดด

"ว่าไง ......."

............................

...............................

"... ขออภัยค่ะ ... ท่าน เอ็มหนึ่งหนึ่งทีเอช คะ .... พอดีจะโทรมารายงานว่าการทดสอบทุกอย่างปกติค่ะ ไม่มีสัตว์ประหลาดโผล่มาอีกเลยค่ะ ......"

หืม ... เล่นเรียกชั้นแบบนี้ เต็มๆ เดี๋ยวนักเรียนก็ได้ยินหมดหรอก....

ซ่า~~~~~~~~~~~

ไม่สิ ฝนตกแบบนี้ ต่อให้เปิดลำโพงก็ได้ยินไม่ชัดหรอกนะ ....

"อ่า .... ดีแล้วหละ .... เดี๋ยวชั้นจะเขียนรายงานเอง ... ยังไงก็ส่งข้อมูลมาให้ด้วยหละ .... ตอนนี้เลย จะกลับเข้าที่ทำงานแล้ว....."

"ค่ะ....."

ติ๊ดดดดดดด

................................

"เห้ย ไอ้พวกคุณนักเรียน อาจารย์ธิดาสุดน่ารักไปก่อนนะจ๊ะ!"

"โหยจารย์ ไม่ใช่แล้วมั้งคะ"

"แหม่ จารย์"

"เจอกันเทอมหน้าครับจารย์"

"เจอกันเทอมหน้านะคะอาจารย์"

"แล้วเจอกันนะครับอาจารย์"

ซ่า~~~~~~~~~~~

"..... อา.... แล้วเจอกัน"

ชั้นตอบออกไป ด้วยรอยยิ้ม ....

ทำไมเหมือนน้ำตาจะไหลกันนะ ....

ต้องไปรับภาระอันหนักอึ้ง แทนท่าน M10TH เสียได้....

......

ชั้นค่อยๆเดินออกมาจาก โรงอาหาร ผ่านอาคาร ไปยังลานกว้างที่จอดรถ

ชั้นมันโง่เองที่มาจอดรถตรงนั้น แทนที่จะไปจอดที่โรงจอดรถข้างใน

ชั้นค่อยๆ เงยหน้ามองสายฝนที่ตกไม่หยุด ...... แล้วยิ้มออกมา

"เห้อ..... "

เอาเถอะ ..... ตากฝนไปขึ้นรถที่จอดที่เวทยาลัยเป็นครั้งสุดท้าย

ก็ไม่เลวเหมือนกัน ...

End Chapter 83.6 ก็ไม่เลวเหมือนกัน