เวทยาลัย ศาสตร์มนตร์ดำรงเวทยา

ลำดับตอนที่ #204 : Chap.21-2 อึก ... จะเสร็จแล้ว ...อะ .. .อะ ชั้น ... จะ จะ ... จะ!

Chap.21-2 อึก ... จะเสร็จแล้ว ...อะ .. .อะ ชั้น ... จะ จะ ... จะ!!

....................................................................................

....................................................................................

..........................................................

...............................

เวทศักราช 391

เพราะเรื่องบางอย่างเกี่ยวกับครอบครัว

ทำให้ชั้นต้องย้ายไปอยู่ที่อื่น

ถึงจริงๆ จะไม่ได้ไกลจากเขตเดิมมากนักก็ตามแต่ ....

แต่ก็ทำให้ชั้นไปเที่ยวเล่นบ้านเพื่อนในสมัยเด็กไม่ได้

ชั้นได้เข้าโรงเรียนเวทย์มัธยมต้น ซึ่งมีกลุ่มผู้เรียนระดับกลาง แทนที่จะไปเข้าระดับสูง

เพราะชั้นเชื่อในคำพูดเพื่อนของชั้น ที่บอกว่า

ยิ่งสูง ก็ยิ่งหนาว ..... ดังนั้นแล้ว ... เลือกในสิ่งที่มีความอบอุ่นจะดีกว่า .....

มันเป็นเรื่องจริง .... ที่นี่ ชั้นได้พบกับเพื่อนใหม่

ที่ชื่อคล้ายชั้น ถึง 4 คน

ชั้นงงมากๆเลยหละ .... ว่าทำไม คนชื่อแบบชั้นมันถึงมีซ้ำกันเยอะแยะขนาดนี้ ....

แต่ก็เพราะสิ่งนี้นี่แหละ .... ทำให้พวกเราเป็นเพื่อนกัน

ชั้นมีความสุขมากๆ ไม่เหมือนกับในอดีต ที่เรียนในโรงเรียนเวทย์ระดับสูง

ทุกๆคน ต่างเรียนเพื่อชิงดีชิงเด่นเอาแต่ได้

แต่ที่โรงเรียนระดับกลางแห่งนี้ .... กลับสร้างรอยยิ้มและความสุขให้กับชั้นได้

พวกเราทั้ง 5 คนจึงได้มีความฝันร่วมกัน ...... พวกเราจะต้อง! ไประดับประเทศให้ได้

มีความสุขจัง มีความสุขมากกว่าในอดีต ...

ชั้นไม่เหงาอีกต่อไปแล้ว .... อยากจะไปบอกเด็กผู้หญิงนั้นจัง....

ว่าชั้นได้เพื่อนอีก 4 คน ที่จะร่วมทำความฝันไปด้วยกัน!!!!

พวกเรา เอ่ยพร้อมกัน สาบานใต้ต้นดอกบ๊วย....

"สู้ตายด้วยกันนะ เมย์เมล์เมม์เมก์"

"สู้ตายด้วยกันนะ เมย์เมล์เมเมก์"

"สู้ไปด้วยกันนะ เมย์เมเมม์เมก์"

"สู้ไปด้วยกันนะ! เมย์เมล์เมม์เม"

และตัวชั้น ...

"อื้อ ....แม้ว่าพวกเราจะแพ้สักกี่ครั้งแต่เราจะต้างมุ่งมั่น ก้าวเดินและฝ่าฟัน พวกเราจะไม่ท้อ และไปให้ถึงระดับประเทศด้วยกันนะ! เมเมล์เมม์เมก์"

"อื้อ!"

ทุกๆคนตอบรับ

.................................

และต่อจากนั้น เราก็ได้ลงแข่งขัน รายการของโรงเรียนเพื่อจะก้าวไปสู่อนาคต

การแข่งขัน กีฬาเวทย์ ประเภทโรงเรียน สำหรับนักเรียนมัธยมปลายลงไป

ปี 392

แข่งขันภายในโรงเรียนเพื่อคัดทีมไปแข่งระดับเขต

รอบแรกทีม เมเมย์เมล์เมม์เมก์ เป็นฝ่ายแพ้!!!!

ปี 393

แข่งขันภายในโรงเรียน เพื่อคัดทีมไปแข่งระดับเขต

รอบแรกทีม เมเมย์เมล์เมม์เมก์ เป็นฝ่ายแพ้!!!

ปี 394

แข่งขันภายในโรงเรียน เพื่อคัดทีมไปแข่งระดับเขต

รอบที่สาม ทีม เมเมย์เมล์เมม์เมก์ เป็นฝ่ายแพ้!!!

ปี 395

แข่งขันภายในโรงเรียน เพื่อคัดทีมไปแข่งระดับเขต

รอบตัดเชือก ทีม เมเมย์เมล์เมม์เมก์ เป็นฝ่ายแพ้!!!

ปี 396

แข่งขันภายในโรงเรียน เพื่อคัดทีมไปแข่งระดับเขต

รอบตัดเชือก ทีม เมเมย์เมล์เมม์เมก์ เป็นฝ่ายชนะ!!!

....

การแข่งขันระดับเขต เพื่อคัดไปทีมไปแข่งต่อระดับจัดหวัด

รอบแรก ทีม เมเมย์เมล์เมม์เมก์ เป็นฝ่ายแพ้!!!

ปี 397

โอกาสสุดท้าย ของพวกเรา ..... ในการแข่งขัน ในประเภทโรงเรียน ....

ผลสุดท้าย เรา .... ก็ไปได้แค่ รอบแรกของระดับเขต

..........................

"ขอโทษนะทุกคน .... รอบนี้เพราะชั้น ....."

"ไม่เป็นไรหรอกเมย์ .....มาเข้าเรียนด้วยกันอีก แล้วไปกันต่อนะ"

"ใช่แล้ว .... เราจะไม่แยกจากกันนะเมย์"

"อื้อ ไม่แยกจากกัน ทุกๆคน!"

"ใช่แล้วหละ ...."

"ทุกคน .... อื้อ .... ไปเรียนมหาเวทยาลัยต่อด้วยกันนะ!"

แต่ว่า ..... แทนที่ทุกคนจะท้อ

กลับมีความสุขที่ได้อยู่ร่วมกัน

และพร้อมจะก้าวเดินไปด้วยกันต่อ ......

พวกเราทุกคน เลือกเรียนมหาวิทยาลัย มหาเวทย์ วิทยาเขตภาคกลางส่วนตะวันออกเฉียงเหนือ

ซึ่งอยู่ไม่ห่างไกลจากบ้านเกิดพวกเรานัก แถมเกรดและคะแนนของพวกเรายังพอเข้าที่นี่ได้ทันที โดยไม่ต้องสอบอีกด้วย .....

พวกเรา .... จะต้อง ขึ้นแข่งขันระดับประเทศให้ได้ !!!

ไปให้ถึงระดับประเทศ!!!

..................................

เวทศักราช 398 / 02 / 28

- และผู้ชนะ ที่จะได้เป็นตัวแทนให้กับมหาวิทยาลัยของเราก็คือทีม เมเมย์เมล์เมม์เมก์ -

- เฮ!!!!! -

"คณะผมเอง!!! พวกเธออยู่คณะเดียวกับผม!"

"ทีมเด็กใหม่สุดยอดเลย!!"

"สู้ๆนะทีมเด็กใหม่!!"

"ทีมห้าสาวน่ารักโฮก!!!"

"ลุยเลยๆ!"

"โอ้ว จะเชียร์ห้าสาว ให้ไปถึงระดับโลกนะ!!"

"ห้องผมๆ"

เหล่าคนข้างสนามต่างพากันโห่ร้องเชียร์พวกเรา .....

พวกเราจะต้อง ... ไม่ทำให้พวกเขาผิดหวัง!

และ ....

..............................

.........

หลังจากจับฉลาก การแข่งขันระดับเขตรอบแรก .... ชั้นก็ได้พบกับทีม เวทยาลัย ศาสตร์มนตร์ดำรงเวทยา

เวทยาลัย ที่ไร้ชื่อเสียงและอันดับ ไม่มีข้อมูลอะไรของทีมที่เข้าแข่งทั้งนั้น ....

แม้ว่าจะไร้ชื่อเสียงก็เถอะ แต่เราจะประมาทไม่ได้เลย ..... จึงจำเป็นต้องหาข้อมูลแบบตรงๆ....

ชั้นอาสา ที่จะเป็นคนไปหาข้อมูลด้วยตัวเอง .... ไม่ใช่เพราะว่าชั้นเป็นคนกล้าอะไรหรอก...

แต่เป็นเพราะ ...

... รายชื่อหัวหน้าทีมคนนี้ ...

.......

เป็นชื่อที่แปลดีจริงๆ

..........................................

.....................

และชั้น .... จะต้องชนะพวกเขาให้ได้

เพื่อพวกเราจะได้ไปสู่ระดับประเทศ .... ไม่มีสิ่งใดที่จะต้องเสียใจอีก!!!

ต่อให้พวกเราจะต้องเหยียบย่ำคนไปกี่คนก็ตาม!!

ชั้นจะต้องข้ามไปให้ได้!!!

...............................

..........................................................

....................................................................................

....................................................................................

....................................................................................

....................................................................................

......................................................

........................

เวทศักราช 398 / 03 / 30

เวลา 9.16 น.

เปรี้ยะ .....

"อ่า .... อ่า .... "

ชั้นที่ยืนอยู่หลังกำแพงโคลน อันสุดท้าย กอดอกใช้มือทั้งสองกุมหน้าอก ... กำลังหอบ เพราะรีดพลังอยู่

ชั้นใกล้จะเสร็จแล้วทุกๆคน ....อีกนิดเดียวเท่านั้น

ฟุ่บ!!!!! ฟุ่บ!!!!! ฟุ่บ!!!!! ฟุ่บ!!!!!

..............

.......

...

ผัวะ!!! โผละ!!! โผละ! ผัวะ!!!!

"อั้กกก!"

"อ้อกกกก!!!"

เสียงเมกับเมล์ ร้องออกมาเหรอ? แย่จริง ชั้นมองไม่เห็น....

ตุบ ... ตุบ

เสียงล้มลง .... ?

ไม่นะ ... หรือว่า

"ไม่นะ!!!!"

ชั้นร้องเสียงหลงออกไปทันที

"เมล์!!! เม!!!"

เมก์ เอ่ยเสียงดังตามชั้นออกมา

"อึก ... มะ ไม่ไหว ... ยังไม่ได้ทันได้เห็นเลย...."

"ขอโทษนะทั้งสองคน ..... ชั้นมอง .... อะไรไม่เห็น....."

ไม่นะ ... ทั้งสองคนพลาดท่าแล้วงั้นเหรอ ...... ชั้น ... ชั้นยังไม่เสร็จเลย

.....

ไม่น่าใช้เวทย์อัญเชิญที่ช้าขนาดนี้เลย ....

เป็นเพราะอาจารย์อยากจะให้ชั้น ได้ลองใช้เวทย์นี้ในการแข่งจริงก่อนเพื่อเอาไว้ปรับกลยุทธ์ในครั้งต่อไป

เพราะท่านเห็นว่า เวทยาลัยในรอบนี้ ระดับต่ำมาก จนไม่น่ากลัว

เลยเหมาะสมที่จะใช้เพื่อฝึกฝนไปด้วย

ผิดพลาดจริงๆ ... เวทย์อัญเชิญนี้ถึงจะพลังทำลายรุนแรง .... แต่มันช้าเกินไป ....

ทีมศาสตร์มนตร์ดำรงเวทยา

"เสร็จไปสองเลย!!! ว้าว สุดยอด!!"

"..... เยี่ยมไปเลย ถึงจะดูงี่เง่าไปหน่อย แต่แบบนี้หละ ..... "

เสียงของทีมโน้นดังขึ้นมาจากด้านหลังของม่านโคลนที่ชั้นมองไม่เห็น

และต่อด้วยเสียงของฝ่าฟัน ....

"อ่า ..... เหลือแค่ 2 คนที่เป็นธาตุดินกับน้ำ .... ยังไงก็ป้องกัน การโจมตี ช็อตสายฟ้าของพวกเราไม่ได้แน่นอน ..... ถึงต่อให้สร้างอะไรมาครอบไว้ .... พวกเราเหลือคนตั้ง 3 คน บุกเข้าแบบแยกทางกัน ก็สบายแล้ว แยกกันโจมตีเลย! ......ขอจบการต่อสู้เพียงเท่านี้หละนะ เมย์!!!"

ทีม เมเมย์เมล์เมม์เมก์

.....อึก .....

ไม่มีวันหรอก ไม่มีวัน!! ชั้นไม่ยอมแพ้นายหรอกฝ่าฟัน!!

"มะ ไม่มีทางหรอก ฝ่าฟัน!!! นายไม่รู้อะไร!! กว่าชั้นจะมาถึงตรงนี้ได้ ชั้นต้องพยายามมาเท่าไหร่ อดทนมามากแค่ไหน!!! ไม่มีทาง ไม่มีทางงงงงงงงงงงงงงงง!!!"

.... ชั้นตะโกนโวยใส่เขากลับไป ....

แล้วพยายามรวบรวมต่อ ..... อาจารย์วางแผนให้ชั้นทำแบบนี้ ชั้นก็ต้องทำ

อีกนิดเดียวเท่านั้น ....

เขาไม่ตอบอะไรชั้นกลับมา ....

ไม่เป็นไร ....

เปรี้ยะ.....

เสียงของ พลังงานรอบตัวชั้น แล่นไปทั่วทั้งร่าง สร้างความรู้สึกแปลกๆให้ชั้น

"อา .... อา....."

ชั้นหอบ ... หายใจหน้าแดงระเรื่อ

ใกล้หละ..... ชั้นใกล้จะเสร็จแล้ว ....

"..... เมย์ พวกนั้นเหลือแค่สามคน ชั้นจะออกไปถ่วงเวลาไว้ ..... เตรียมให้เสร็จนะ!!"

เมก์ บอกกับชั้น แม้จะอยู่คนละมุมทำให้มองไม่เห็นเธอ ก็ตาม

แต่ชั้นเชื่อได้ว่า ทุกๆคน กำลังหวังไว้ที่ตัวชั้น...

ชั้นจะต้อง ...... ฝ่าฟันมันไปให้ได้

ไม่ยอมให้มาจบแค่นี้หรอก

"ฝะ ... ฝากด้วยนะ เมก์"

ชั้นตอบเธอออกไป

"อื้ม! ...... "

เมก์ตอบรับก่อนจะร่ายเวทย์ แล้ววิ่งออกไปทันที

"ดิน ห่อหุ้ม !!! แข็งขึ้นๆๆๆ!!"

เปรี้ยะ!!

"อา .... อา ... แฮ่ก ..."

ชั้นบีบหน้าอกตัวเองแรงขึ้น ... เพื่อจะดึงพลังที่สูงที่สุดออกมา ....

อา .... อีกนิดเดียว

อีกนิดเดียวเท่านั้น!!!

"อึก ... เมย์!!! มันไม่ได้เหลือสามคน .... มันเหลือ สี่คนครบ!!! คนหนึ่งอ้อมไปแล้ว!!!!"

เสียงเมก์ บอกกับชั้นดังลั่น อย่างตกใจ

"วะ ว่าไงนะ!! อึก .... อีกนิดเดียว"

ใช่ อีกนิดเดียว!! ใกล้แล้ว!!! ใช้เวลาร่ายพลัง 11 นาที 11 วินาที ...

ใกล้แล้ว!!!

ทีม ศาสตร์มนตร์ดำรงเวทยา

"พายุ!!! พายุ!!! กดดัน!!!"

เสียงผู้ชายจากฝั่งนั้นดังขึ้นมา ..... ไม่ใช่ของฝ่าฟัน ... เสียงนี้ของคนที่ชื่อก้าวเดิน .....

ทีม เมเมย์เมล์เมม์เมก์

"อึก เมย์!! แย่หละ ชั้นพลาดแล้ว!!"

เมก์พลาดแล้วงั้นเหรอ ....

อีก 30 วินาทีเท่านั้น .....

"อา .... อา .... ชั้นจะเสร็จแล้ว!!!"

ชั้นจะ ... จะเสร็จแล้ว .... อา .....

ทีม ศาสตร์มนตร์ดำรงเวทยา

"น้ำ น้ำ โถท่วม!!!"

"ไฟฟ้า!!! สายฟ้า!!!! ไฟฟ้า!!!! ทำลาย!!!!!!!!!!!!!"

ทีม เมเมย์เมล์เมม์เมก์

"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!"

เสียงของเมก์ร้องดังมาก ..... เธอคงจะไม่ไหวแล้ว .....

แต่ ....

เปรี้ยะ .... เปรี้ยะๆๆๆๆ ...

อา ... อา .... อา ...... แฮ่ก ... อา .... ความรู้สึกแบบนี้หละ .... อา

อึก ... จะเสร็จแล้ว ...อะ .. .อะ ชั้น ... จะ จะ ... จะ!!

ทีม ศาสตร์มนตร์ดำรงเวทยา

"สำเร็จหละ"

"เสร็จหละ!!!"

"เสร็จไปอีกคน!"

ทีม เมเมย์เมล์เมม์เมก์

จะเสร็จแล้ว ... ชั้น ...

ขออัญเชิญชั่วคราวมาใช้งาน!!! ปีศาจเหล็กแห่งสงครามวิทยาศาสตร์โบราณ!!!

และสวมใส่!!! ร่างกายของชั้น!!!!!!!

"อ้ะ ...อ้ะ .... อ้า!!!!"

เปรี้ยงงงงงงงงงงง!!! เปรี้ยะ เปรี้ยะๆๆ !!!

เสร็จแล้ว!!

ร่างกายของชั้น ..... โดนสวมใส่แล้ว .....

รู้สึก ... ดีจริงๆ

"อา ..... แฮ่ก .... ชั้น ..... ก็เสร็จแล้วหละ!"

คอยดูเถอะ ฝ่าฟัน .....

ชั้น ...

........................

......................................................

....................................................................................

....................................................................................

End Chap.21-2 อึก ... จะเสร็จแล้ว ...อะ .. .อะ ชั้น ... จะ จะ ... จะ!!