เวทยาลัย ศาสตร์มนตร์ดำรงเวทยา

ลำดับตอนที่ #211 : Chap.23-2 ขออัญเชิญ ปีศาจเหนือน่านฟ้าแห่งสมครามวิทยาศาสตร์โบราณ

Chap.23-2 ขออัญเชิญ ปีศาจเหนือน่านฟ้าแห่งสมครามวิทยาศาสตร์โบราณ

.........................................................................

............................................

-

*

* สิบ ..... เก้า ...... แปด ...... เจ็ด ...... หก ....... ห้า ...... สี่ ....... สาม ..... สอง ....... หนึ่ง ....... เริ่มได้!!!!!!!!!!! *

*

-

เสียงอันดังกึกก้องเริ่มต้นขึ้น

มันดังไปทั่วทั้งสนาม

พร้อมกับร่างกายของ หญิงสาว 8 คน ในชุดนักศึกษากระโปรงพีชสวมชุดป้องกันเวทย์ทับ

ที่ยืนอยู่บนสนามเริ่มขยับร่างกาย เพื่อเตรียมต่อสู้

ทีม โยโย่เยลลี่

"ลม จัดการ จัดการ จัดการ!!!!!!!!!!!"

เสียงของหญิงสาวทีมโยโย่เยลลี่ผู้ใช้ธาตุลมเพียงอย่างเดียวเอ่ยก่อนใครเพื่อน

สิ้นเสียงของเธอก็บังเกิดลมรอบกาย ค่อยๆบิดหมุนวนจนกลายเป็นแผ่นใสๆสะท้อนแสง ดูคมกริบราวใบมีด

เตรียมพุ่งไปทางฝั่งทีม เมเมย์เมล์เมม์เมก์

ทีม เมเมย์เมล์เมม์เมก์

"เมก์ ใช้กำแพงโคลน!!!"

เมย์เอ่ยดังขึ้นสั่งการ แล้วยกแขนขึ้นเตรียมการอัญเชิญ

"อัญเชิญระดับกลาง .... สิ่งนั้น ..... สิ่งที่พร้อมไปด้วยความรวดเร็ว และร่วมไปด้วยพลังโจมตีและป้องกัน"

ฟุ่บๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

คลื่นลมที่คมกริบจากฝั่งโยโย่เยลลี่พุ่งมาทางพวกเธออย่างรวดเร็ว

"จัดไปเลยเมย์!!"

เมก์ เอ่ยเสียงดังรับ  พร้อมกับการเกร็งแขนซ้ายแขนขวาไว้

แล้วรวบมากอดที่อก พร้อมรีบร่ายเวทย์อย่างว่องไวเพื่อรับมือ

"น้ำ!!!ดิน!!! รวมกัน กำแพงโคลนยักษ์!!! "

สิ้นเสียงของเมก์พูดจบ พร้อมกับการสะบัดมือดินและน้ำก็รวมกันกลายเป็นกำแพงโคลน ขนาดกว้างถึง 4 เมตร ยาว 4 เมตร และหนา 1 เมตร หล่นลงมา ตั้งบังทางลมอันคมกริบเอาไว้

ฟวบๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!!!!!!!!!

เสียงของลม กระแทกซัดเข้าใส่กำแพงดังขึ้น

"เรียบร้อย!!"

เมก์ตะโกนบอกเพื่อนๆของเธอ ....

"ย้ายไปยืนด้านหน้ากำแพง ... เหลือไว้แต่ชั้นด้านหลัง ...."

เมย์สั่งต่อทันที

"รับทราบ!"

เม เมล์ และเมก์ตอบรับ แล้ววิ่งออกมายืนด้านหน้า

ทีม โยโย่เยลลี่

"กำแพงโคลนจริงๆด้วย ไม่เปลี่ยนมุขเลยแฮะ"

หญิงสาวทีมโยโย่เยลลี่ ธาตุลม ที่น่าจะตรวจสอบข้อมูลของทีม เมเมย์เมล์เมม์เมก์ มาเหมือนกันเอ่ยอย่างสนใจ

"งั้นก็จัดเต็มฝั่งนั้นไปเลยสิ แบบตัวร้ายในการ์ตูนไง"

หญิงสาวธาตุลมและน้ำเอ่ยเสริม

"เอาแบบม้วนเดียวจบเหมือนทุกทีเลย! อย่าให้เขาสวนแพ้ แบบตัวร้ายในการ์ตูนด้วยสิยะ"

หญิงสาวธาตุลมและดินเอ่ยต่อ

"ตามสบายเลย"

หญิงสาวหัวหน้าทีมโยโย่เยลลี่ ที่เป็นธาตุ ลมสายฟ้าเอ่ยแล้วยืนนิ่ง ปล่อยให้เพื่อนๆของเธอจัดการตามใจชอบ

ทีม เมเมย์เมล์เมม์เมก์

"เตรียมการโจมตีระยะไกลเลย ฝั่งนั้นพลังเวทย์วงกว้างทั้งสามคนไม่ควรบุกเข้าไปใกล้ๆ"

เมย์รีบบอกเพื่อนของเธอต่อ

"รับทราบ!!!"

หญิงสาวทั้ง 3 คนของทีมเมย์ตอบรับ แล้วเริ่มใช้พลังกันทันที

"ลมพายุ รวมตัวกับสายฟ้า !!!พายุสายฟ้าคลั่ง!!!! พุ่งไป!!!"

คลื่นนนนนนนนนนนนนน!!!!!! เปรี้ยะ!!!! เปรี้ยะๆๆๆๆ!!!!

"ลมพายุ รวมตัวกับน้ำ !!!พายุน้ำโถท่วม!!!! พุ่งไป!!!"

คลื่นนนนนนนนนนนนนนนนนน!!!!! ซ่า!!!!!! ซ่าๆๆๆ!!!!

"ดิน แข็งขึ้น เป็นหิน ทำลายล้าง!!!!! พุ่งไป!!!!!"

ฟึบบบบบ ..... กรึกๆๆๆๆ .... ฟ้าว!!!!!!!!!

เสียงของทั้ง 3 กล่าวจบแล้วจึงสะบัดแขนร่ายพลัง

ก่อเกิดเป็น พายุสายฟ้า และพายุน้ำวน ขนาดใหญ่ รัศมีกว่า 5 เมตร พุ่งรวมกัน

ตามมาด้วย หินก้อนขนาดรัศมี 4 นิ้ว กว่า 30 ก้อน

คลื่นนนนนนนนนนนนนนนนนนน!!!! ครึ่กๆๆๆๆๆ

พายุขนาดใหญ่ กินวงกว้างกว่า 1 ใน 4 ของสนาม พุ่งเข้าหาทีมโยโยเยลลี่

"เสร็จหละ ฝั่งนั้น ไม่มีธาตุดิน ..... กั้นพวกเราไม่ได้หรอก!"

"ตามนั้นเลยเมล์!!!"

"..... อย่าเหลิงน่า!!! เมล์ เม คุมพลังดี"

"โอเค!!!"

ทีมโยโย่เยลลี่

แทนที่เหล่าหญิงสาวฝั่งโยโย่เยลลี่จะกังวล .... แต่กลับไม่เลย

"ท่าไม้ตายลับสุดยอดที่อ่อนที่สุดของชั้น!!! ลมลมลม ทำลายล้างอย่างรุนแรง ไซโคลน!!!! โจ๊กเกอร์!!!!!!!!!!!"

สิ้นเสียงนั้นของหญิงสาวผู้ใช้ลมล้วน

รอบร่างกายของเธอก็มีลมอันรุนแรงโพยพุ่งวนเวียนออกมาโดยรอบ ขนาดรัศมีกว่า 7 เมตร หรือกินบริเวณไป 1 ใน  3 ของสนาม

พร้อมทั้งพุ่งเข้าไป คุมความเร็วของพายุ จากทีมของเมย์จนหยุดนิ่งชะงักงัน

กลายเป็นเกรียวพายุอันบ้าคลั่งหมุนวนตีกันแปรปรวนอยู่ตรงกลาง

คลื่นนนนนนน คลึกๆๆๆ .......

ทีม เมเมย์เมล์เมม์เมก์

"อะ อะไรกัน!! หยุดพายุของพวกเราได้"

"ไม่จริงใช่มั้ย!! สะ สั่งไปอีกฝั่ง ... อึก ไม่ได้เลย ...."

"มะ มันหยุดหินของชั้นได้ด้วย!! ชั้นพยายามผลักมันทะลุลม แต่ผลักไม่ได้"

เม เมล์ และเมก์ เอ่ยด้วยเสียงตกใจทันที

"ยังควบคุมลมได้อยู่มั้ย"

เมย์เอ่ยถามเพื่อนของเธอ

"คุมได้ .... แต่มันส่งไปฝั่งนั้นไม่ได้!!"

เมล์ตอบกลับไป และพยายามเกร็งพลังร่วมกับเม และ เมก์

"........ อดทนเอาไว้.... .... พลังอัญเชิญนี้ไม่นานเหมือนรอบนั้น ขอแค่ สี่นาที สี่สิบสี่วินาที เหลืออีก ..... สองนาที สี่สิบวินาที"

เมย์เอ่ยบอกเพื่อนของเธอไป

ทีมโยโย่เยลลี่

"กล้วยจริงๆด้วย!"

สาวผู้ใช้ลมล้วนเอ่ยด้วยรอยยิ้มแสนภาคภูมิใจ

"หยุดพายุได้แล้วก็จัดกลับไปให้หมดเลย!!! ฮ่า!!!!!!!!!"

หญิงสาวผู้ใช้ธาตุดินร่วมกับลมของทีมโยโย่เยลลี่เอ่ย แล้วเกร็งตัว สั่นระริก

ก่อนที่เธอจะตะโกนเสียงดังสนั่นกึกก้อง พร้อมกับแอ่นตัวยกขาจนกระโปรงเปิดแล้วกระทืบลงที่พื้น

"ไรโน่!!! สตอร์ม!!!!!!!!!!!!!!!!!"

ตึ้ง!!!!!

เสียงของการกระทืบเท้าที่รุนแรงราวกับแรดที่กำลังโมโหเกรี้ยวกราดดังขึ้น

และทันใดเมื่อสิ้นเสียงของการกระทืบเท้า....

ตึ้งตึ้งตึ้งตึ้งตึ้งตึ้งตึ้งตึ้งตึ้งตึ้งตึ้ง!!!!

พื้นดินปนทรายที่พื้น ก็พุ่งขึ้นมาและแข็งขึ้นอย่างรวดเร็วกลายเป็นหนามหินอันแหลมคมจำนวนมากมาย

กินบริเวณเป็นรูปทรงพื้นที่สี่เหลี่ยมจัตุรัส กว้างราวๆ 5 เมตรยาว 5 เมตรเบื้องหน้าเธอ

ทีม เมเมย์เมล์เมม์เมก์

"เสียงอะไรหน่ะ!!!"

เมย์ที่ตอนนี้อยู่ด้านหลังกำแพงโคลนเอ่ยถาม เพื่อนของเธออีก 3 คนที่ออกมายืนด้านหน้ากำแพงโคลนเพื่อมองสถานการณ์

"ฝะ ฝั่งนั้น ..... คุมดินออกมาเป็นหนาม...... ถ้าคนนั้นใช้เวทย์ลมร่วมหละก็ หรือว่า...."

เมก์ เอ่ยท่าทางกังวล เพราะเธอน่าจะเคยเห็นการโจมตีแบบนี้มาก่อน

"ท่าแบบนั้น อย่างกับพวกแข่งระดับทวีปเขาเล่นกันเลยนะ!!!!"

เมล์เอ่ยตกใจขึ้นมา ....

"ระ รีบกั้นกำแพงเพิ่มสิ!!! เมก์ ถ้ามันเป็นท่าที่เคยเห็นจากการแข่งระดับทวีปจริงๆหละก็"

เมบอกเมก์ทันที

"แต่มวลมันหนักนะ!!!! ขนาดพายุ ยังเอาไม่อยู่ กำแพงโคลนของชั้นมัน ...."

เมก์เอ่ยโวยวาย

"อีกแค่ นาทีกว่าๆ ทุกคน!! รบกวนด้วย!!!"

เมย์บอกทั้งสาม

"เอาไงก็ได้ กั้นพลังของฝั่งนั้นให้ได้พอแล้ว!!! พวกเรา"

เมเอ่ยบอกเมก์

"โอเค!!"

เมก์ตอบ แล้วใช้พลังทั้งหมดของตนที่มี.....

"กำแพงโคลน กำแพงดิน กำแพงโคลน กำแพงดิน กำแพงโคลน กำแพงดิน กำแพงโคลน กำแพงดิน กำแพงโคลน กำแพงดิน กำแพงโคลน กำแพงดิน กำแพงโคลน กำแพงดิน กำแพงโคลน กำแพงดิน!!!!!!!!!!!!"

สร้างกำแพงโคลนและดิน ออกมาอย่างมากมายกว่า 30 แผ่น ขึ้นมากั้นกำบังฝั่งเธอไว้ อย่างหนาแน่น โดยเหลือช่อง สำหรับมองไว้เพียงเล็กน้อย

มันเป็นการแก้ไขจุดบอดเธอในรอบแรกที่เกือบพลาดกันมาด้วย

ทีม โยโย่เยลลี่

"ชั้นเติมเข้าไปเลยละกัน เอาหนามของเธอตามชั้นมาด้วยนะ!"

หญิงสาวผู้ใช้ธาตุลมและน้ำ เอ่ยตาม แล้วเริ่มยกแขนซ้ายขึ้น ....

ฟวิก!! .... ฝุ่บๆๆๆๆ!

ฝอยน้ำขนาดเล็กคล้ายเม็ดฝน ก็กระจายหมุนวนออกมาจากแขนซ้ายของเธอ

ก่อนจะยกแขนขวาตาม ...

ฟวิค!!! ฟิ้ว .... ฝุ่บๆๆๆๆ!

ฝอยน้ำก็กระจายหมุนวนออกมาจากแขนขวาเธอต่อ

จำนวนของฝอยน้ำรวมกันทั้งสองข้าง มีนับไม่ถ้วน

"แข็งขึ้น .... "

กรึก ... กรึกๆๆๆๆๆๆ

เมื่อเธอสั่ง ... เหล่าฝอยน้ำก็แข็งตัวกลายเป็นลูกเห็บ

แล้ว.... เธอก็ตวัดมือสู่พายุอันแปรปรวนเบื้องหน้านั้น...

"และ...จงพุ่งเข้าสู่พายุนั่น!! ผลักมันกลับไปหาฝั่งตรงข้าม!!!!! ไอส์!! สตอร์ม!!"

ฟุ่มมมมมม!!!!

สิ้นเสียงของหญิงสาวทีมโยโย่เยลลี่ ผู้ใช้ธาตุลมและน้ำ

เหล่าเม็ดน้ำแข็งลูกเห็บนับไม่ถ้วนกว่าพันๆเม็ด ก็พุ่งโถมกระหน่ำเข้าสู่พายุกึ่งกลางสนาม

และมันก็ร่วมเข้ากับพายุ ยักษ์ ของหญิงสาวผู้ใช้ลมเดี่ยวฝั่งเธอ ผลักพายุทั้งหมด ย้อนกลับไป

"เอาของชั้นไปด้วย พังกำแพงฝั่งนั้นให้หมด!!!!"

หญิงสาวผู้ใช้ธาตุดินและลม เอ่ยเสียงดังลั่น

โน้มตัวแอ่นหัวไปข้างหน้า เท้าข้างขวาเหยียดตรงไปด้านหลัง ยกแขนเหมือนเตรียมวิ่งในท่ายืน

"ไรโน่!!! ชาร์จ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"

สิ้นเสียงเธอจบ เหล่าหินเบื้องหน้าเธอก็หักแตกออกแล้วพุ่งออกไปด้านหน้าอย่างรวดเร็ว โถมพุ่งเข้าสู่พายุ และนำพาดึงเอากลุ่มพายุทั้งหมดตรงเข้าสู่กำแพงดินโคลนเหล่านั้น

ฟุ่บๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ทีม เมเมย์เมล์เมม์เมก์

"ทุกคน อีก สิบห้าวินาทีเท่านั้น .... "

เมย์ที่พยายามกลั้นพลังไว้ เอ่ยบอกเพื่อนๆของเธอ

"ยะ เยอะเกินไปแล้ว! น้ำ น้ำ!! ป้องกัน"

"หลบไม่ได้นะ!!! ป้องกันไว้!! ลมลม !!! ป้องกัน!!!!!!"

"จะพยายาม!! ลม!!! หมุนวน!!!"

พวกเมก์ เมและเมล์ ต่างตะโกนออกมาอย่างตกใจแล้วเร่งร่ายเวทย์ป้องกันแท่งหินแหลมคมนับสิบๆ ที่ใหญ่และพุ่งมาอย่างรวดเร็ว พร้อมกับพายุที่โหมกระหน่ำ....

แต่.... ไม่ไหว ....

ตึ้งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เปรี้ยะ!!!!!!!!!!!  ตุ้ม ตู้ม!!!!

"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด!!!"

หินนั้นพุ่งกระแทกเข้าทำลายกำแพงที่หนาจนแตกพังอย่างง่ายดาย อีกทั้งยังโถมกระแทกแทงพวกเธอ พร้อมๆกับพายุน้ำแข็ง พายุสายฟ้า และสายลมอันรุนแรง จนพวกเธอปลิวกระเด็นและหล่นลงมาล้มนอน หมดสภาพสู้ต่อทันที

ก่อนที่กลุ่มพายุและหินจะพุ่งเข้าไปยังกำแพงโคลนที่หนาที่สุด ซึ่งกำบังร่างของเมย์เอาไว้

ก็มีเสียงของการอัญเชิญสำเร็จของเธอดังขึ้นมา

เปรี้ยะๆๆๆๆ!!!

"ขออัญเชิญ ปีศาจเหนือน่านฟ้าแห่งสมครามวิทยาศาสตร์โบราณ!!!! ออกมาสวมใส่!!!!!!"

เปรี้ยะ!! เปรี้ยง!!!!!!

ตึ้งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

แท่งหินและพายุ ทำลายกำแพงโคลนนั้นจนพัง แต่ .... ไม่มีเธออยู่ที่พื้นนั่น ....

พายุ ค่อยๆ ถูกแหวกออก ...

พร้อมกับเมย์ที่บิน? โฉบพ้นออกมาจากพายุ!!!

ร่างกายของเธอในตอนนี้ห่อหุ้มไปด้วย วัสดุที่ทำจากผลึกเวทย์ก็ไม่ใช่เหล็กก็ไม่เชิง

ที่ช่วงหลังเธอมีปีกกางยื่นพร้อมไอพ่น คล้ายปีกเครื่องบินติดอยู่

ช่วงขาที่หนาเป็นเกราะมีไอพ่นที่ดูรุนแรงติดอยู่เช่นกัน

และช่วงข้างบั้นเอวที่มีปืนยาวติดอยู่ 2 กระบอก

หัวของเธอสวม เป็นหมวกเกราะพร้อมหน้ากากกระจกใสปกปิดใบหน้า  

เธอค่อยๆลืมตาขึ้นมาช้าๆ แล้วก่างแขนออก เอ่ยเสียงดังกึกก้อง ประกาศด้วยความโมโห

"คอยดูเถอะ! ชั้นจะแก้แค้นให้ทุกคนเอง พลังเวทย์ของพวกเธอหน่ะ ไม่มีทางสู้กับเกราะที่มีพลังป้องกันมากกว่า หนึ่งพันเก้าร้อย และความเร็วมากกว่าแปดพันนี้ได้หรอก!!!"

"ฝากด้วยนะเมย์!!!"

"เมย์!!!!!"

"ฝากที่เหลือด้วย!!!"

ทีม โยโยเยลลี่

"หวาว!!.... เจ๋งเลย ... อัญเชิญหละ! ว่าแต่ .... อะไรคือ พันเก้ากับแปดพัน"

"อัญเชิญแบบนี้ พวกเราจัดคืนบ้างเลยมั้ย?"

"เอาตามนั้นเลย เอาให้แปดพัน กลายเป็นแปดสิบ เลย!"

หญิงสาวธาตุ ลม ลมดิน และลมน้ำ เอ่ยอย่างสนอกสนใจ พร้อมเตรียมจะใช้พลังเวทย์

แต่

"หยุดเลยพวกหล่อน ..... "

หัวหน้าทีม ที่เป็นลมสายฟ้า ก็เอ่ยขัดเพื่อนของเธอเอาไว้

"แหม แหม แหม แหม่ แหม แหม่ ชั้นเป็นหัวหน้าทีมยังไม่ทันได้ออกโรงเลยนะยะ !!!! ขอชั้น จัดการยัยนั่นหน่อย ..... สงครามวิทยาศาสตร์โบราณ มันก็แค่เศษเหล็กโบราณ เท่านั้นแหละ ..... เมื่อเจอกับ ของๆชั้น"

"ถ้าว่าแบบนั้นก็ .... ตามสบายเลย..... คุณหัวเน่าทีม"

"ช่าย.... ตามสบายเลย หัวเน่าทีม"

"หัวเน่าทีมสู้ๆ หัวเน่าทีมสู้ตาย ...."

พวกเพื่อนของเธอเธอเอ่ยตอบรับ แล้วเดินมายืนด้านหลังของ หญิงสาวธาตุลมสายฟ้า

"อย่ามาเรียกชั้นว่าหัวเน่าทีมนะยะ ..... ฮึ"

หญิงสาวลมสายฟ้าเอ่ยโวยเพื่อนร่วมทีม แล้วยกแขนขึ้น

ทีม เมเมย์เมล์เมม์เมก์

"คิดเหรอว่าสายฟ้า หรือไฟฟ้าแรงสูง จะทำอะไรการอัญเชิญของเมย์ได้"

"ใช่เมย์ไม่มีทางแพ้สายฟ้าหรอก แม้แต่หินหรือน้ำแข็งก็ไม่กลัว"

"จัดการยัยพวกนั้นเลยเมย์!! ทะลวงยัยพวกนั้นไปให้ถึงสวรรค์เลย!!!"

เพื่อนของเมย์ที่กลายเป็นศพไปแล้ว ต่างส่งเสียงเชียร์เมย์กันใหญ่

"ชั้นไม่เหลือเวลาให้เธอได้ใช้พลังหรอก!!!! จบแค่นี้หละ!!!"

เมย์เอ่ยตะโกนแล้วสะบัดปืน ช่วงบั้นเอว ออกมา

ครึก ... กรึก ....

ยิงกราด ทันที

ปั้งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!!!!!

ทีม โยโย่เยลลี่

เปรี้ยะ!!!!! เปรี้ยะ!!!!!! เปรี้ยะๆๆๆๆๆๆๆ

เสียงบางอย่างดังขึ้น พร้อมกับกระสุนปืนที่ยิงมาทั้งหมดโดนปัดออก

ด้วยคลื่นพลังงานไฟฟ้าบางอย่าง เบื้องหน้า ....

ทีม เมเมย์เมล์เมม์เมก์

"ปัดกระสุนเวทย์ทิ้ง? ทะ เทคนิคชั้นสูงเหรอ"

"เป็นไปได้ยังไงกัน ?"

"เบี่ยงเบนกระสุนเวทย์จากการอัญเชิญ .... ด้วยกระแสไฟฟ้า ได้เหรอ?"

เม เมล์ และ เมก์ ที่นอนล้มอยู่ หันมอง เอ่ยอย่างสงสัยทันที ใบหน้าของพวกเธอดูท่าจะตกใจไม่น้อย

"อะ ... อะไรกัน ..... ใช้คลื่นสายฟ้าปัดกระสุนเวทย์ของชั้น ? เป็นไปได้ยังไง ลูกกระสุนของชั้นไม่น่าจะ ..."

เมย์เอ่ยออกมาอย่างตกใจที่อีกฝั่งกันกระสุนของเธอทั้งหมดได้

ทีม โยโย่เยลลี่

"ฮึๆๆ"

พวกเหล่าสามสาวทีมโยโย่เยลลี่ที่ยืนด้านหลัง หัวเราะราวกับตัวร้ายในการ์ตูน

"หึๆๆๆ .... ฮะๆๆ ... เห้อ ...."

หัวหน้าทีมโยโย่เยลลี่ หัวเราะขำออกมาไม่น้อย ..... พร้อมกับค่อยๆแสยะยิ้ม ... เงยหน้าขึ้นมองเมย์

และเอ่ยออกมา

"เธอคิดว่า ...... เธอเป็นคนเดียว ที่อัญเชิญได้อย่างงั้นเหรอ ...... คุณหัวหน้าทีม เมเมย์เมล์เมม์เมก์"

.......

เมย์ที่ยังคงบินอยู่บนอากาศ ได้แต่มีสีหน้าอึ้ง และพูดอะไรไม่ออก ... กับการปัดป้องกระสุนของเธอนั้น โดยไม่ใช้อะไรกำบัง หรือหลบหลีก .... พร้อมทั้งอึ้ง .... กับคำพูดนั้นของฝั่งตรงข้าม

เธอไม่ใช่คนเดียวที่อัญเชิญได้อย่างงั้นเหรอ?

...................................................

................................................................................

End Chap.23-2 ขออัญเชิญ ปีศาจเหนือน่านฟ้าแห่งสมครามวิทยาศาสตร์โบราณ