ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เวทยาลัย ศาสตร์มนตร์ดำรงเวทยา

    ลำดับตอนที่ #221 : Chap. Specail1 วันธรรมดาๆของอิจิกะ 1

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 223
      1
      18 พ.ค. 57

    Chap. Specail1 วันธรรมดาๆของอิจิกะ 1

     

    ..............................................................................

    ........................................

     

    "สุดยอดเลย!!!"

    "สุดๆไปเลย!!!!"

    "นี่หละ คือสุดยอดแห่งสุดยอด!!"

    "โอ้วววว ลุกโชน ลุกโชนไปหมดแล้ว!!"

     

    ~~ ashita mata au toki warai nagara HAMINGU

    ureshisa o atsumeyou

    KANTAN nanda yo konna no ~~

    หญิงสาวคนหนึ่งที่มีผมสีทองอ่อนสวย หน้าตาดูสวยแบบสาวมาดเข้ม

    กำลังโยกมือและไม้ชี้นิ้วส่ายร่างกายและสะโพกไปมาบนเวที เต้นไปตามเพลงการ์ตูนยุคสมัยเก่า

    ที่เกี่ยวข้องกับพระเจ้า ผู้ลงมาเกิดบนโลกโดยไม่รู้ว่าตนเองเป็นพระเจ้า ทำให้เกิดเรื่องวุ่นๆขึ้น

     

    -แปะ! แปะ ! แปะ! แปะ! แปะ ! แปะ!  -

    - วู้วว วู้ววว วู้วววว -

    เสียงปรบมือดังเป็นระยะๆ พร้อมกับเสียงร้องตามจังหวะของเพลง

     

    "ถ้าร้านนี้มี อิจิกะมาทำงานตลอดนะ จะมาสัปดาห์ละครั้งเลย!!"

    "โอ้ว แน่นอน!!! อย่างชั้นเนี่ย แค่เดือนนี้ก็มา สี่รอบแล้ว!"

    "เป็นชั้น ชั้นก็มา!!!! มันปลุกไฟในตัวให้ลุกโชนได้จริงๆ"

    "นิกะก็สุดยอดนะ!! แต่ไม่ค่อยจะยอมขึ้นไปเต้นเลย"

    "นิกะขี้อายไม่ใช่หรือไง แค่ข้างล่างก็จะแย่แล้ว"

     

    ~~ oikakete ne ~~ ~~

    tsukamaete mite ~~

    ookina -yume -yume -SUKI deshou  ~~

    เธอเต้น ชี้ไปมา ก่อนจะหมุนตัว นั่งลงคุกเข่าเล็กน้อย โดยพยายามหนีบช่วงขาให้แน่น ไม่ให้อะไรของเธอที่จะโผล่ใต้กระโปรงโผล่ออกไป แล้วเผยมือมาทางพวกเรา เหมือนเรียกหาความรัก

    พร้อมกับดนตรีปิด เป็นอันจบเพลง

     

    - แปะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ -

    เสียงปรบมือทั่วร้านดังไปหมด

     

    "แฮ่ก .... แฮ่ก .... อะ อา ..... ขอบพระคุณ .... ทุกๆคน .... มากๆ .... ครับ ..... "

     

    "สุดยอดไปเลย อิจิกะจาง!!!"

    "อิจิกะจัง!! สุดยอดคร้าบ"

    "อิจิกะน่ารัก ผมขอจองคิวถ่ายรูปครับ!!"

    "ผมถ่ายด้วย!!"

    "ผมด้วย!!!!!!"

    "มาถ้าท่า โมเอะโมเอะ เนี้ยว ให้ดูหน่อยคร้าบ"

    เสียงร้องเรียกจากเหล่าชายหนุ่ม ผู้กระสันหาในความน่ารัก ของสาวดุ้น ที่ดังไปทั่ว

    เฉกเช่นเดียวกับผม .... ที่เรียกร้องกระสันหาในตัวเธอเช่นกัน ....

     

    พูดก็พูดเถอะ!! ผู้ชายที่น่ารักกว่าผู้หญิงขนาดนี้หน่ะ!!

    ใครจะไปอดใจได้กันเล่า!!!! ยอมแต่โดยดีเลย!!!!

    อิจิกะ คือ อันดับ 1 ของสาวดุ้น ของโลกใบนี้!!

    ส่วนนิกะ สำหรับผม ก็ที่ 2 หละนะ ....

     

    "คะ .... ครับ! อะ อิจิกะจะไปเดี๋ยวนี้ครับ .... นะ นายท่าน"

    เธอเอ่ยตอบรับไปด้วยเสียงหวานจ๋อยน่ารักจนผมไม่อยากเชื่อว่านั่นจะเป็นเสียงของผู้ชาย  

    พร้อมด้วยการแสดงท่าทางเขินอาย ยิ้มแบบสั่นๆ นั่นมันน่ารักอะไรแบบนี้ ...

     

    "คร้าบ .... ผมเบอร์แรกคร้าบฝากด้วยคร้าบ อิจิกะจัง"

    เสียงของชายหนุ่มสวมแว่นผอมแห้งผิวขาวตาตี่ที่นั่งโต๊ะข้างๆ ยกมือเอ่ยด้วยใบหน้าอายๆ

     

    ชิ .... ตรูหละ อยากจะเป็นเบอร์แรกจริงๆ แต่ดันเป็นเบอร์ 2 ซะได้ อุตส่าห์คิดว่ามาไวแล้วนะ

    ต้องรออีก ..... ไม่เป็นไร ... ได้ใช้หัวคิดไปด้วย ว่าจะให้อิจิกะจังทำอะไรดี

    ว่าแต่ วันนี้ แต่งชุดเป็นสาวใช้ .... มันก็ต้องบริการทำความสะอาดกาย แล้วก็ป้อนอาหารสิ

    แต่ ก็อยากถ่ายรูป .... อ้าก .... นี่ยังต้นเดือนอยู่ ถ้าเกิดจัดเงินหมดหละก็ ฟิกเกอร์ที่จะออกใหม่ก็ไม่ได้ซื้อ

    แล้วไหนถ้ากลางเดือน หรือปลายเดือน มีชุดน่ารักๆอีกหละ!!! ไม่ได้!!!

     

    อิจิกะค่อยๆเดินเข้าไป พร้อมแสดงท่าทีสั่นๆ เหมือนยังไม่ค่อยกล้าที่จะเข้าหา

    "นะ ... นายท่าน ชะ ชะ .... ชื่ออะไรครับ"

     

    อ้ากกกก เสียงของเธอน่ารักสุดๆ ไอ้เสียงเหมือนลูกแมวน้อยนี่มันอะไรกัน

     

    "แฮะๆ ผมเผือกครับ.... อิจิกะจังไม่ต้องอายนะครับ ..... ละ ลองพูดแบบหญิงสาว เพื่อแนะนำบริการก็ได้ .... ละแล้วจะเรียกผมว่า นายท่านก็ได้ ไม่ต้องเรียกเผือกหรอกครับ ฮะๆ"

     

    นั่นไง.... ไอ้เผือก!! แก .... โถ่ว้อย ตั้งใจจะบอกให้พูดแบบหญิงแบบนั้นก่อนใครเพื่อนแท้ๆ

    พวกเอ็งก็คิดแบบนั้นใช่ไหม เหล่าชายทั้งร้าน!!!

    อะ ... ไม่สิ บางคน ก็มาหานิกะนี่หว่า ....

    ชิ แต่ตอนนี้ ตรูต้องการ อิจิกะเฟ้ย!!

     

    "อยะ ยอมพูดเพราะเป็นนายท่านหรอกนะคะ .... อยะ ...อยากให้บริการ แบบไหนเหรอคะ นายท่าน .... จะให้... ป้อนอาหาร .... หรือเต้นให้นายท่านดู ..... หรือทำความสะอาดรองเท้า .... หรือ .... ถ่ายรูป หรือ .... ยะ อย่างอื่น ดีคะ ..... นายท่าน"

    อิจิกะเอ่ยทำท่าทีอายเขินสั่นๆ เอามือป้องปากไปเอ่ยไป

    หน้าเธอแดงเขิน ตัวสั่นๆไปหมด ....

     

    อา ... เห็นแล้วมันช่างสร้างอารมณ์ครุกรุ่นในตัวได้ดีจริงๆ

     

    คนที่ชื่อเผือกนั่น เอ่ยสั่นๆ ท่าทางจะรวบรวมความกล้าน่าดู

    "อะละ ... แล้ว .... แล้ว ...... อันนี้ ก็ได้ใช่ไหมครับ ... ป้อนอาหาร .... ห้านาที ...."

     

    อิจิกะค่อยๆยิ้มหวานอย่างอ่อนโยนเอ่ยตอบด้วยเสียงอันหวานหยดย้อย แต่มีท่าทีสั่นเพราะเขินอาย

    "... ได้สิคะ ...... ถ้านายท่านต้องการหละก็"

    เธอนั่งลง ข้างๆกายของคนชื่อเผือก แล้วมองอาหารบนโต๊ะของเขาพลางเริ่มชี้แนะนำไปด้วย

    "อยะ .... อยากจะทานอะไรก่อนดีคะ ..... นะ นี่มั้ยคะ .....สะ สลัดโมเอะโมเอะ ถะ ถึงจะไม่ได้ชอบมากก็เถอะนะคะ ... แต่เพราะมันรสชาติหวานมันกำลังดี ละ และ ..... แคลอรี่ก็ต่ำ อิจิกะ ก็เลยเลือกทานบ่อยๆ หระ ... หรือ ....  หรือจะเอา สะ ... ไส้กรอกน้องแมวชิ้นนี้ อะ ... อิจกะ ก็กินบ้างเป็นบางครั้งนะคะ ถะ ถึงจะไม่ได้ชอบมากก็เถอะ ... ตะ แต่ว่า .... มันก็อร่อยจนอิจิกะอดใจไม่ไหวนี่นา .... "

     

    อ้ากกกก น่ารัก น่ารักเกินไปแล้ว .... ละสายตาจากอิจิกะจังไม่ได้เลย!!!!

    วันนี้ เป็นสาวขี้อายได้น่ารักสุดๆจริงๆ!!!

     

    "งะ งั้น .... อิจิกะชะ ช่วยเลือกป้อนผมด้วยนะครับ ..... เอาอันที่อิจิกะชอบทานแล้วคิดว่าเหมาะกับผมนะครับ"

    เจ้าคนที่ชื่อเผือกสั่นๆ ขยับตัวเข้าใกล้ๆ อิจิกะ แล้วเอ่ยด้วยเสียงสั่นเครือ

     

    "ค่ะ ... งั้น ..... นี่นะคะ ....ฮึบ ... อ้ะ ... ตะ ต้องจิ้มน้ำจิ้มก่อนนี่นะ .... "

    อิจิกะ พยักหน้า แล้วหันไปจิ้มเอา หมูย่าง เพื่อจะยื่นให้ กับคนชื่อเผือกแต่ชะงัก แล้วหันไปจิ้มน้ำจิ้มใหม่

    ก่อนจะหันไปหา ชายคนนั้นอีกรอบ ...

    "พร้อมแล้วคะ ... อะ อ้าปากนะคะ คุณเผือก ..... อะ อ้า~~~~"

    เธอเอ่ยแล้วอ้าริมฝีปากแสนสวยขึ้นช้าๆ

     

    อ้าก !!!! หยุดอ้าปากตามไม่ได้ .... อดไม่ไหวแล้ว

    ถ้ามาถึง จะจัด 15 นาทีเลยเว้ย!!!

     

    "อ้า~~~ "

    ชายที่ชื่อเผือกอ้าปากตาม

     

    แล้วเธอก็ยื่นช้อนเข้าปากของเจ้านั่นพร้อมพูด .....

    "อ้าม~~~"

     

    "อ้ำ!!!"

    เจ้าคนชื่อเผือกงับไปแล้ว ......

    "อื้ออออ อร่อย ... อร่อยมากๆเลย!!"

     

    "คะ .... ดีใจจังเลย ที่นายท่านชอบ...... งั้นต่อไป ...... ชิ้นนี้นะคะ ...... อ้า~~"

     

    "อ้ำ ...... "

     

    "อ้า~~~~~"

     

    "อ้ำ!!!"

    .............

     

    และแล้วก็หมดเวลา 5 นาทีของเจ้าเผือก

    "ครบเวลาแล้วค่ะ นายท่าน .... ขะ ขออภัยนะคะ ตะ แต่ว่าตอนนี้ .... อิจิกะ ต้องไปเป็น.... คนรับใช้ของนายท่านคนอื่นแล้วคะ"

    เธอเอ่ยเสียงสั่น ลุกขึ้นก้มหัวให้ชายที่ชื่อเผือก ก่อนจะโบกมือลา

    "ถ้าอยากใช้บริการอิจิกะ ... สามารถต่อแถวใหม่ได้นะคะ ..... "

     

    "คะ ครับผม ......"

    ชายที่ชื่อเผือกตอบรับหน้าแดงเขิน โบกมือให้เธอ

     

    ก่อนที่เธอจะยิ้ม แล้วเดินมาหาผม ....

    อา!!! รอยยิ้มของเธอสุดยอดเลย!!!....

    ถึงตรูแล้ว!!! ถึงตรูแล้วววววววววววววววววววววว!!!!!

     

    .................................

    ..........................................................

     

    End Chap.Specail1 วันธรรมดาๆของอิจิกะ 1

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×