เวทยาลัย ศาสตร์มนตร์ดำรงเวทยา

ลำดับตอนที่ #266 : Chap.54 แต่สุดท้าย ... ผมก็ยัง ....โกหกออกไป

Warning : เนื้อหาตอนนี้ 13+- อายุต่ำกว่า ควรได้รับคำแนะนำ หรือถ้ามั่นใจในตนเองว่าสามารถอ่านได้แล้วก็อ่านได้เลย นะฮ้าฟ :D

Chap.54 แต่สุดท้าย ... ผมก็ยัง ....โกหกออกไป

.....................................................................

....................................................................

--------------------

--------

".... หนูจะต้อง ต้องการ...และรัก...ให้มากๆนะ ....มากขึ้น ... และมากขึ้น"

".... อา ...... ค่ะ .... หนูจะรัก... ... รัก .... และรัก ... มากขึ้น ... มากขึ้น ... อะ อา"

- ชั้นจะรักท่าน .... ให้มากกว่านี้ .... มากกว่านี้ .... และมากกว่านี้ -

- ชั้นก็อยากจะให้ท่าน รักชั้นเหมือนกัน ให้มากเท่าๆกับ ที่ชั้นจะรักท่าน .... -

- และชั้น ...... ก็ไม่ต้องการให้ท่าน ..... ไปรักใครอื่นอีก .... นอกจากชั้น -

อะไรกัน .... ความรู้สึก .... นี้มัน ความรู้สึก ... ที่ทั้งน่ากลัว .... ไม่อยากจะกลับไปเจอมัน

แต่ยังโหยหา .... นี่มันอะไรกัน

--------

-----------------

..................................................

".... อะไรกัน? .... ความรู้สึก .... นี้มัน ......"

เสียงของหญิงสาว .... คนหนึ่ง ที่นอนห่มผ้าห่มอยู่บนเตียงหรูหรา ... เอ่ยละเมอสั่นๆ ออกมาช้าๆ

เธอค่อยๆ พลิกกายนอนขด ....

ฟุบ ....

ก่อนจะ ขมวดคิ้ว เพราะความฝันนั้น กลับเปลี่ยนไป

เพราะฝันเห็นอะไรบางอย่าง .... ที่.....

"อึก ....."

..................................................

-----------------

--------------------------

- ...คะ พวกน้าจัดการหนูได้... พะ เพราะอิจิกะเป็นเด็กดี ... อิจิกะจะเชื่อฟัง คุณน้า ... ทั้งสอง.... อะ .. อะ อิจิกะ ... เป็นเด็กดีค่ะ... -

ไม่นะ .... ไม่ ... จริงๆ ชะ ชั้นไม่ต้องการ ... ไม่!!!!

ใครก็ได้ ... ช่วยชั้นที!!!

-----------------

--------------------------

.............................................................

ฟุบ!!!

"ไม่!!!!!!!!!!!!"

เสียงของการดันตัวลุกพรวดขึ้นมาจากเตียงของหญิงสาวในสภาพร่างกายเปลือยเปล่า พร้อมกับเสียงร้องโวยวายด้วยความตกใจ

หญิงสาวอีกสองคนที่นอนเปลือยกายกอดก่ายอยู่ข้างๆหญิงสาวคนแรกที่ตกใจลุกขึ้นมานั่ง ค่อยๆลืมตาแล้วดันตัวลุกขึ้นมาดอมดมบิดเบียดไซร้โยกย้ายไปมากับตัวของหญิงสาวที่นั่งอยู่ตรงกลางนั้น

"อือออ ..... ท่านหน้ากากจิ้งจอกขา ....  เป็นอะไรหรือป่าวคะ ....ละเมอเหรอ?"

"... นั่นหน่ะสิคะ .... มีอะไรให้พวกเราช่วยไหมคะ"

"อะ ..... "

หญิงสาวตรงกลางนั้นชะงัก ร่างกายอันเปลือยเปล่าและสวยงาม อวบอิ่ม สมส่วน ของเธอ กำลังสั่นไหว

"แฮ่ก .... แฮ่ก แฮ่ก... อะ อึก...... ปะ ... เปล่าไม่มี ... มะ เมื่อกี้..."

เธอหอบระเรื่อช้าๆพยายามจะตอบหญิงสาวที่ถามเธอมา แต่ก็ชะงักกับสิ่งที่ตนเองกำลังนึกถึง แล้วค่อยๆกอดดันเอาผ้าห่มเข้าหาร่างกายตนเองเอาไว้ พลางบ่นออกมาเบาๆ

"ฝันหรอกเหรอ แฮ่ก.... ขนาดร่างกายเป็นแบบนี้ อึก ... อืม ยังฝันแบบนั้นแล้วกลัวได้อีกเหรอ"

"ฝันอะไรเหรอคะ ..... ท่านหน้ากากจิ้งจอกขา"

".... นั่นสิคะ .... ท่านหน้ากากจิ้งจอก"

หญิงสาวทั้งสองคนยังคงค่อยๆ แนบกายชิดขึ้นช้าๆ .....นัวเนียไปกับตัวของหญิงสาวที่โดนเรียกว่า

ท่านหน้ากากจิ้งจอกใหญ่ ไม่หยุดเลยทีเดียว

หน้ากากจิ้งจอกมองหญิงสาวทั้งสองคนช้าๆ แล้วค่อยๆก้มหน้าลง

"เปล่าหรอก .... ไม่มีอะไร .... ไม่มีอะไรหรอก .... ขอโทษนะ ...."

"ขอโทษทำไมหละคะ .... ท่านหน้ากากจิ้งจอก"

"นั่นหน่ะสิคะ .... ท่านหน้ากากจิ้งจอก อย่าขอโทษพวกเราเลย ...."

พวกเธอเอ่ยแล้วค่อยๆ ยื่นหน้าใช้ริมฝีปากแนบชิด สัมผัสจูบเข้าที่แก้มของหน้ากากจิ้งจอกนั้น

"จุ้บ .... พวกเราสิคะ .... ต้องขอโทษท่านหน้ากากจิ้งจอก .... ในเรื่องก่อนหน้านี้"

"จุ้บ ... ใช่ค่ะ ..... พวกเราต่างหากที่ต้องขอโทษ ...."

หน้ากากจิ้งจอกได้ยินอย่างนั้นก็กลืนน้ำลายช้าๆ

"...ถ้าพวกเธอไม่ได้โดนชั้นสะกดเอาไว้ ก็ไม่เป็นแบบนี้หรอก...."

"??? .... คะ?"

"ยังไงเหรอคะ?"

พวกหญิงสาวสองคนที่ยังกอดก่ายร่างกายของหน้ากากจิ้งจอกทำหน้างง สงสัย

"เปล่า ... ไม่มีอะไรหรอก .... ว่าแต่ตอนนี้ ..."

หน้ากากจิ้งจอกเอ่ยปัดไป ก่อนจะค่อยๆหันไปมองนาฬิกาดิจิตอล ที่ติดอยู่ข้างฝา ..... ขณะนี้เวลา 00.27 น.

"เที่ยงคืนครึ่งแล้วเหรอ .... ต้องลุก .... แล้วเหรอเนี่ย.... ชั้นจะลุกแล้วนะ .... ปล่อยที"

เธอบ่นออกมาแล้วค่อยๆดันตัวลุกขึ้น ...... ออกจากร่างกายของหญิงสาวทั้งสองคนที่กอดก่ายเธอแนบชิด

หนุบ.... หนุบ

แต่หญิงสาวทั้งสอง ก็

"อ่า .... กลิ่นบั้นท้ายของท่านหน้ากากจิ้งจอก...."

"อ่า .... ท่านหน้ากากจิ้งจอกขา ...... "

"หวะ ..ยะ อย่าล็อคน่องขาแล้วดมก้นชั้นนะ ..... งะ .... โถ่!!... ชั้นรีบไปอาบนะ!!"

หน้ากากจิ้งจอกโวยวายใส่หญิงสาวทั้งสอง พลางพยายามดิ้นนิดๆ

พวกเธอค่อยๆปล่อยออก ยิ้มหวานมีความสุข พลางเอ่ยขอร้องออกมา

"อ้ะ ... งั้นพวกเราไปอาบให้นะคะ"

".... ใช่ค่ะ ... พวกเราอาบให้นะคะ ท่านหน้ากากจิ้งจอก"

".... เห้อ .... อืม ..... มาสิ ...... จะอาบให้ชั้นก็อาบแล้วกัน ... แต่ชั้นรีบ เข้าใจไว้ด้วยนะ ต้องถึงที่สนามก่อน ตีสองด้วย"

หน้ากากจิ้งจอกถอนหายใจ ก่อนจะเอ่ยอธิบายกลับไป

".... ค่า ... ท่านหน้ากากจิ้งจอก....."

"ค่ะ .. ท่านหน้ากากจิ้งจอก....."

หญิงสาวทั้งสองตอบรับแล้วลุกออกจากเตียงนอน

ทั้งสามเดินเข้าห้องอาบน้ำสุดหรู ของโรงแรมระดับ 5 ดาว เพื่อชำระล้างร่างกาย .....

......

ซ่า~~~

ร่างกายของ หน้ากากจิ้งจอกสาว ผู้มีใบหน้าสวยใสไร้ที่ติ นั้นกำลังหย่อนกาย ลงแช่อ่างอาบน้ำหินสลักแบบพิเศษ สำหรับ 8 คนอาบ โดยมีหญิงสาวอีกสองคนลงแช่ตาม หลังจากพวกเธอ ขัดสีฉวีวรรณ ร่างกายกันและกันจนสะอาดเอี่ยมอ่องแล้ว ....

ไอควัน ของสมุนไพรเริ่ม ไหลออกมาจากท่อด้านข้างช้าๆ

".....สบายมั้ยคะ ... ท่านหน้ากากจิ้งจอก"

พวกเธอทั้งสองเอ่ยถามพร้อมกัน

".... อืม ... สบาย..."

ก่อนที่พวกเธอทั้งสองจะเริ่มสัมผัสร่างกายของหน้ากากจิ้งจอก ....

"....วิ่งไล่จับกันสักหน่อยมั้ยคะ ...."

".... ท่านหน้ากากจิ้งจอก ... วิ่งไล่จับกันนะคะ ...."

หน้ากากจิ้งจอกส่ายหน้าช้าๆ

"..... ตอนนี้ขอเว้นไว้สักพักนะ .... ชั้นยังไม่อยาก...."

"แต่ว่าพวกเราอยากนี่คะ ....."

"ใช่ค่ะ ... พวกเรา ... อา ... อยากวิ่งไล่จับมากๆเลย"

พวกเธอทั้งสองคน เริ่มโน้มตัวเข้าเบียดเสียด เพื่อจะได้วิ่งไล่จับกับหน้ากากจิ้งจอก ภายในอ่างน้ำสุดหรูที่มีกลิ่น หอมของสมุนไพรอ่อนๆ โชยออกมา ตลอดเวลา ชวนให้บรรยากาศดีเข้าไปอีก

"... ชั้นไม่อยากทำกับพวกเธอแบบนี้หรอกนะ...."

วิ้ง~~~~~

หน้ากากจิ้งจอกเอ่ยด้วยเสียงเหนื่อยใจออกมา .... ก่อนดวงตาของเธอ จะเริ่มเรืองแสงสีแดงประกายออกมา

"จงลืมเรื่องอย่างว่าไปให้หมดซะ ... วันนี้ทั้งวัน พวกเธอแค่คอยทำหน้าที่ ปกป้องชั้นให้ดีที่สุด และเป็นธรรมชาติที่สุดก็พอ และคำสั่งสุดท้ายการกระทำเท่านั้นก็ทำให้พวกเธอรู้สึกดีจน เหมือนวิ่งไล่จับสำเร็จแล้ว...."

สิ้นคำพูดนั้น ...

วิ้ง~~~~ วิ้ง~~~~

หญิงสาวทั้งสองที่กอดก่ายร่างกายเธอก็ค่อยๆยิ้มหวาน ช้าๆ แล้วตอบรับเธอ พลางดันกายออกมานั่งข้างๆ

"ค่า~~~"

"..... ต้องปกป้อง ท่านหน้ากากจิ้งจอก ให้ดีที่สุด..... อึก.. อื้อ"

"อื้อ .... ตะ ต้อง ... ปกป้องท่านหน้ากากจิ้งจอก ให้ดีที่สุด ... อะ อา"

พวกเธอเอ่ยยิ้มหวานไป ... ตัวกระตุกกระเส่าหน้าแดงไป ราวกับวิ่งไล่จับกันสำเร็จยังไงยังงั้น

หน้ากากจิ้งจอกที่มองอาการของทั้งสองก็ส่ายหน้าเบาๆ

"คงจะ ...แรงเกินไปหน่อยหละมั้ง.... นะ ... ไว้อาบน้ำเสร็จ ค่อยยกเลิกคำสั่งหลังสุดก็แล้วกัน"

.........................

........

...

เวทศักราชที่ 398 / 06 / 08

01.16 น.

หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จภารกิจทุกอย่าง ในด้านเสริมความงามแล้ว

หน้ากากจิ้งจอกที่ใส่ชุดอาหมวยสุดเซ็กซี่ ก็ออกมาจากห้อง ของโรงแรมหรู

ไปพร้อมกับหญิงสาวสองคน ที่ใส่ชุดป้องกันเวทย์ ผ้าคลุมเวทย์ และถือกระเป๋าใบหนึ่ง

โดยทั้งสามใส่หน้ากากปิดบังใบหน้าช่วงบนเหมือนๆกัน

พนักงานโรงแรม ที่บริการช่วงกลางคืน เมื่อเห็นหน้ากากจิ้งจอก ก็ได้แต่ก้มหัวให้กันทุกๆคน

"... โอ้ ... หน้ากากจิ้งจอก กำลังจะไปแข่งเหรอจ๊ะ"

".... หน้ากากจิ้งจอกจะไปแข่งแล้วเหรอจ๊ะ ...."

"ชั้นหละอยากจะตามไปด้วยจัง แต่ไม่ได้ไป"

"แต่เดี๋ยวพวกเราจะเชียร์นะจ๊ะ ตอนตีสอง สิบห้าใช่ไหม"

เหล่าคนรวย หลายคนที่นั่งดูกีฬาเวทย์บนดินของต่างประเทศนั้นหันมายิ้มแย้มให้

หน้ากากจิ้งจอกค่อยๆหันหน้าไปแล้วก้มหัวยิ้มหวานตอบรับ แสดงกริยามารยาทที่แสนงดงาม

"ค่า .... ยังไง ก็ขอฝากตัวต่อด้วยนะคะ ทุกๆท่าน"

ก่อนที่เธอจะเดินต่อไป....

จนกระทั่งถึงรถราคาแพงหลักสิบล้านส่วนตัวของเธอ .... ที่เป็นของโรงแรม?

และนั่งออกจากโรงแรมนั้นไป โดยหญิงสาว หนึ่งในสองคนที่ตามเธอมานั้น เป็นคนขับ

..............

ภายในรถคันสวยนั้นเอง

หญิงสาวที่ไม่ได้ขับรถนั้น ค่อยๆเปิดกระเป๋า สีดำที่เธอพกมาขึ้น

ภายในนั้น มี ยาอยู่มากมาย เต็มกระเป๋า แบ่งแต่ละชนิด ใส่ลงในหลุม

ให้เลือกหยิบทาน คล้ายถาดคุกกี้ ยี่ห้อ อามาด้อน ยังไงยังงั้น

ไฮ เฮลโหล หนีห่าว เจียเจีย อัลโล บ่องจู๊ อันยอง สวัสดี ซัมบายดี เชา และอื่นๆอีกมากมาย

คือชื่อของยา อีกทั้งยังมีเกรดสูงมากมายเช่น MK1 MK2 MK3 MK4 หรือ LV1 LV2 LV3 LV4 หรือ G1 G2 G3 G4 ปะปนกันไปเต็มไปหมด

"....อาหารมื้อแรง ของวันนี้ อยากจะทานอะไรดีคะ ....."

หญิงสาวที่เปิดกระเป๋าอยู่นั้นเอ่ยถามด้วยรอยยิ้มหวานๆ

"....หยิบมั่วๆมาให้ชั้นเถอะ ....."

หน้ากากจิ้งจอกตอบง่ายๆ

"ค่า~~~~~"

หญิงสาวที่ถือกระเป๋ายาตอบรับ

แกรกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

เสียงของยาหลายเม็ด ถูก หยิบมาโปรย ลงภายในแก้ว ใบหนึ่ง...

กรึก .... แกร๊ก ...

ก่อนที่หญิงสาวจะ ปิดกระเป๋านั้นให้เรียบร้อย แล้วย้ายมือไปเปิดตู้เย็นบนรถขนาดเล็ก เพื่อหยิบ นมออกมา

พลางเท นมลงไปใส่แก้วที่มียาเหล่านั้นโปรยอยู่ .... จนเกือบเต็ม หยิบช้อนคันหนึ่งออกมาเสียบลงไป

แล้วเธอก็ยื่นกลับมาให้ หน้ากากจิ้งจอกสาวที่นั่งบนรถ

"... นี่ค่ะ ท่านหน้ากากจิ้งจอก"

"ขอบคุณมากนะ...ผักกาด"

"ไม่เป็นไรค่ะ ท่านหน้ากากจิ้งจอก"

หญิงสาวที่ถือกระเป๋ายา ผู้ถูกเรียกชื่อว่า ผักกาดตอบรับ

หน้ากากจิ้งจอกรับแก้วนมนั้นมา พลางใช้ช้อน ... ตักพวกยาเหล่านั้น กินเข้าไปพร้อมกับนมทันที

โดยไม่ได้ร่ายประจุเวทย์ลงไปในยาเหล่านั้น

"กรุบๆๆๆ อึก..."

เธอเคี้ยวยา แล้วกลืนพวกมันเข้าไปพร้อมกับนม ราวกับเป็น ซีเรียลอาหารเช้า

หญิงสาวที่ขับรถอยู่เหล่ตามองผ่านกระจกเล็กน้อย ยิ้มหน้าแดง แล้วเอ่ยออกมา

".... วิเศษไปเลยนะคะ .... ที่ทานได้ขนาดนี้"

"ใช่ค่ะตามที่กุ้กไก่บอก ถ้าเป็นคนอื่นคงช็อกตายไปแล้วแน่นอนค่ะ"

ผักกาด เอ่ยเสริมหญิงสาวที่ขับรถ

หน้ากากจิ้งจอกค่อยๆยิ้มออกมา จะเรียกว่า ยิ้มอย่างเสียมิได้ ดี หรือ ยิ้มเพราะภูมิใจดี

".... หึ ..... เรียกว่าไม่ปกติ ... จะดีกว่านะ .... "

เธอเอ่ยตอบออกมา แล้วตัก ซีเรียลยาเสพติดเวทย์ทานต่อ จนกระทั่ง ถึงที่หมาย

.....................................................

......................

*

* เอาหละครับ!!! เตรียมตัวพบกับ!! หน้ากากจิ้งจอก ขวัญใจของทุกๆคน พร้อมกับกิจกรรมพิเศษ แต่งชุดสุดสวย ตามรีเควส เพื่อต่อสู้ค่ำคืนนี้!! ชุดอาหมวย แสนเย้ายวลคร้าบบบบบบบ*

*

"เฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ"

*

* และ!! เช้าวันนี้ ถ้าใครว่าง ไม่มีงาน หรือลางานได้ ก็อย่าลืมไปร่วมงานอีเว้นครั้งแรกของ หน้ากากจิ้งจอก! ที่จัดขึ้นโดยแฟนพันธ์แท้ของเธอ ชื่องาน หน้ากากจิ้งจอกเฟสติวอล ซึ่งมีของที่ระรึกมากมาย พิเศษนะครับ เราได้รับการยืนยันแล้ว ว่าหน้ากากจิ้งจอก ยินดีจะไปปรากฏตัวในงาน เพื่อแจกของรางวัลใหญ่สุด อีกด้วย!! แฟนๆของเธอ ที่ไม่ติดงานจริงๆ อย่าพลาดด้วยประการทั้งปวง *

*

"โอ้ววววววววววววววววววววว!!!"

......................

.....................................................

......................................................................................

เวทศักราช 398 / 06 /08

เวลา 07.34 น.

บริเวณที่นั่งรอคิว หน้าร้าน สาวในฝันบุฟเฟ่

............

- เจอกันพรุ่งนี้ 9 โมงเช้านะฝ่าฟัน -

- แล้วเจอกัน 9 โมงเช้าพรุ่งนี้นะ -

- อื้อ .... เจอกัน 9 โมงเช้า พรุ่งนี้นะ -

- ไว้พรุ่งนี้ ถ้าชั้นไม่ติดขัดอะไร .... จะขอไปด้วยนะ อิจิกะที่น่ารัก -

.............

"หะ... อุบ ......."

อิจิกะหรือก็คือ ผม...ที่แต่งกายในชุดเสื้อผ้าไหมกระโปรงยาวผมสีทองอ่อนถุงน่องขาวและรองเท้าหุ้มส้น หาวหวอดก่อนจะรีบเอามือปิดปากเกือบไม่ทัน

"ไหวแน่นะ .... ฝ่าฟัน ชั้นเป็นห่วงจริงๆนะเว้ย"

ก้าวเดินที่แต่งองทรงเครื่อง ชุดสูทสีดำ หล่อครบสูตร โอบแขนขวามาจับไหล่ พี่ชายที่เป็นสาว? หรือก็คือผม แล้วยื่นหน้าเข้ามากระซิบถามข้างหูเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง พร้อมเขย่ากึกๆ

"อะไรกัน ... ก้าวเดิน ชั้นบอกแล้วไง .... เชื่อชั้น เท่านั้นพอ เข้าใจมะ ...."

ผม ค่อยๆหันไปยิ้ม ทำหน้าชื่นเบิกบาน บอกน้องชายไป เสียงเบาๆเช่นกัน

"เออ เรื่องไปต่อสู้อะไรนั่น ชั้นไม่ห่วงแล้วหละ ตามดูนายพร้อมกับตุ้มติ้มทุกวัน .... เห็นชนะทุกคืนแถมหลบเวทย์หลายๆอันได้แบบหวุดหวิด.... แต่วันนี้ .... หน้ากากจิ้งจอกตัวจริงจะมาปรากฏตัวไม่ใช่เหรอ"

ก้าวเดินอธิบายกระซิบกับผม ด้วยใบหน้าจริงจัง กำไหล่ผมแน่นขึ้น

ฮ่าๆ ... เป็นห่วงเรื่องนั้นหรอกเหรอ ก้าวเดิน ... นั่นหน่ะสิน้า ...

จะเป็นห่วงดีไหมหละ

"แล้ว ... ยังไงหละ ...."

ผมค่อยๆถามก้าวเดินกลับไป พร้อมทำหน้างงๆกวนๆ

ก้าวเดินทำหน้าเบ้ แล้วกำไหล่ผมแน่นขึ้นอีก

".... แล้วนายจะสับรางไปยังไง ... ชั้นช่วยนายในทันที ไม่ได้นะเฟ้ย ยังไงชั้นก็ต้องโดนตุ้มติ้ม ลาก แยกไปอีกด้านอยู่แล้ว ถ้านายไม่เรียก"

ขอบใจมากน้องรัก ....แต่ไม่ต้องห่วงหรอก

"...ไม่ต้องห่วงหรอกน่า ก้าวเดิน ... รู้จักกฎของ ชโรดิงเจอร์ ว่าด้วย จิ้งจอกที่ใส่หน้ากากมั้ย .... ไม่มีใครรู้หรอกว่า หน้ากากจิ้งจอกเป็นใคร .... จนกว่าจะเปิดหน้ากากออกมา"

ก้าวเดินทำหน้าดุใส่ผมอีกครั้ง แล้วเอ่ยกระซิบต่อ แต่เสียงดังขึ้นเล็กน้อย

"นั่นมันแมวยัดกล่องเว้ย ..... พอๆ .... เอาเป็นว่า ถ้าอยากให้ชั้นจริงๆ บอกชั้น เข้าใจมั้ย .... ชั้นจะหนีตุ้มติ้มมาช่วยเอง ... แต่ถ้านายไม่ขอ ชั้นไม่มาจริงๆนะเฟ้ย!"

"คิกๆๆๆๆๆ ... "

ผมหัวเราะออกมาเสียงดัง เหมือนหญิงสาว เอามือป้องปากเอาไว้

เออ .... ก็ชั้นเป็นคนหลอกนาย ตั้งแต่สมัยเด็กๆ ด้วยเรื่องนั้นจริงๆนี่หว่า ....

ความเชื่อมั่น ที่ชั้นต้องการ ในฐานะคนเป็นพี่ ... จนต้องหลอกไปว่า

ถ้าอยากจะให้คนเราพัฒนาขึ้น จงอย่าเอื้อมมือไปช่วย จนกว่าเขาจะขอร้อง

"... อ่า .... ถ้าถึงเวลานั้น .... ชั้นจะขอร้องนายเอง ... ก้าวเดินน้องรักของพี่ฉาว จุ้บๆๆ"

ผมเอ่ยแล้วทำหน้าตาน่ารัก ยื่นปากทำท่าจะจุ้บ

"เหวอ!! พอเลยเห้ย!"

ก้าวเดินตกใจรีบปล่อยมือออก ขยับถอยห่างทันที

ฟืบบบบบ

ประตูหน้าร้านเปิดออกช้าๆ

"แหม .... พี่น้องคู่นี้ รักกันปานจะแหวกก้นดมเลยเชียวนะ"

หญิงสาวแสนสวย ตัวสูงหน้าอกแสนใหญ่โต เอวคอดกิ่ว โผล่หน้าออกมาเอ่ยแซว

"พรูดดดดดดดดดด!!!"

ผมและก้าวเดินสำลักน้ำลายกันแทบไม่ทัน

พร้อมทั้งเอ่ยประสานเสียงพร้อมกัน

"ไม่ใช่แล้วครับพี่อกร่อง!!!"

พวกพี่ในร้านต่างก็โผล่หน้ามาแซวขำขันกันใหญ่ ...

"คิกๆ .... ทั้งสองคนนี้หละก็"

"น่าร้ากจีงจี้ง....พี่น้องสองโคนนี้"

"ไม่ใช่พร้อมกันซะด้วย ....กิ้วๆๆ"

"กินถั่วกันหน่อยไหม .... เสริมสมองยามเช้า อาหารชอบของ สายฟ้าเลย"

"ชั้นไม่ได้ชอบถั่ว!!!"

"ไอ้รักกันมันก็ใช่อยู่หรอกครับ แต่รักแบบครอบครัวเท่านั้นเอง!"

ก้าวเดินรีบปฏิเสธ ทันที ด้วยสีหน้าร้อนรน

แต่ผมกลับขำ คำพูดของพวกพี่เขาออกไป.. ด้วยใบหน้าแหยๆ

"....ฮะๆๆ"

แต่เพราะการหัวเราะนั้น ทำให้พวกพี่ๆ มองหน้ากันเอง ... ก่อนจะเดินเข้ามาใกล้ๆพวกผม

"....ทั้งสองคนมีปัญหาอะไรก็บอกพวกพี่ให้ช่วยได้เสมอเลยนะจ๊ะ"

"ใช่ .... ขอแค่บอก ยินดีช่วยเสมอเลยนะ ...."

"ช่าย บอกพี่พี่ด้ายซาเหมอเลยน้าจ๊า"

"... ใช่จ้ะ ไม่ต้องเกรงใจนะ ... ยังไงก็รู้จักกันมาตั้งหลายปีแล้ว"

"ตามที่ทุกๆคนว่านั่นแหละ .... "

"..... ไม่ต้อง .... เกรงใจนะ ......"

"ส่วนเรื่องเวลาจะขออะไร ขอได้ไม่ต้องไปบอกคุณแม่หรอกนะ"

ก้าวเดินได้ยินแบบนั้น ก็ยิ้ม แล้วก้มหัวให้

"ขอบคุณครับ ไว้มีเรื่องรบกวน จะขอแบบไม่เกรงใจเลยครับ"

ฟืบบบบ

เด็กสาวจากในร้านวิ่งตามออกมา แล้วรีบเอ่ย

"ก้าโอ้!! ทุกคนคุยอะไรกันหน่ะ คุยด้วยสิ!! กาโอ!!"

"ป้าววว ... กำลังแซวลูกๆของเธออยู่ ..."

"ตามนั้นๆ"

"ฮ่ะๆๆๆ..."

"แซวว่าทั้งสองคนรักกันปานจะแหวกก้นดม อะไรแบบนั้น..."

"เอ๋!! ไม่ใช่นะ!! ทั้งสองคนรวมเค้าหน่ะรักกัน เพราะเป็นครอบครัวเดียวกันต่างหาก!! ก้าโอ้!! ... รักกันจนสามารถอาบน้ำด้วยกันได้เลยนะกาโอ้!!!!"

เด็กสาว หรือก็คือคุณแม่ยังเด็กของพวกเรา โวยวายใส่พี่ๆ

"แม่หละก็!!! ... "

ก้าวเดินหน้าแดงโวยวายใส่พวกพี่ๆหน้าร้านใหญ่

"คิกๆๆ"

"ฮะๆๆ"

นั่นสินะ .... พี่ๆทุกคน ก็เป็นห่วงผมซะขนาดนี้แท้ๆ

รวมถึงก้าวเดิน ... หรือแม้แต่แม่เอง ...

แต่สุดท้าย ... ผมก็ยัง ....

"....ไม่มีปัญหาที่จะต้องห่วงแน่นอนครับ ทุกคน.... เชื่อในตัวผมสิ ....."

โกหกออกไป แม้จะเป็นความจริงก็ตาม

....................

...........................................

.....................................................................

.....................................................................

End Chap.54 แต่สุดท้าย ... ผมก็ยัง ....โกหกออกไป

ข้อมูลเรื่อง ชโรดิงเจอร์ http://nanakosos.exteen.com/20091013/entry

SpecialThank ท่าน Dark_Memorise ที่ได้โยนแนวเพลงมาให้ ทำให้ ไปเจอเพลงเพิ่มเติมที่น่าสนใจเพลงนี้เข้า