เวทยาลัย ศาสตร์มนตร์ดำรงเวทยา

ลำดับตอนที่ #294 : Chap.66.5 .... ... .... ลูกของเธอที่ว่า ชั้นหมายถึง .... ....

Chap.66.5 .... ... .... ลูกของเธอที่ว่า ชั้นหมายถึง .... ....

...................................................................................................

...................................................................................................

...............................................

...............

ภายในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า หลังจากที่เดลต้า ออกจากห้องไปแล้วนั้น

จิตใจ ก็ค่อยๆยืนขึ้น แล้วมองฝ่ามือขวาของตนเอง

แต่ยังไม่ทันจะได้ทำอะไรต่อ

"....เดลต้าเป็นยันเดเระสินะ ...."

เสียงๆหนึ่งก็ดังขึ้นพร้อมกับร่างกายที่เดินเข้ามาในห้องแต่งกาย....

เธอคือหญิงสาวพนักงานล้างจาน ที่วันๆ ยืนล้างจานแทบจะตลอดทั้งวัน

ยกเว้น เวลาที่คนไม่พอจริงๆเท่านั้น จะออกไปช่วย

"... ... ไม่แน่ใจ"

จิตใจยังคงนิ่งมองที่มือตนเองต่อไป ...

แต่ก็ตอบหญิงสาวคนนั้นกลับออกไป

"... พนักงานล้างจานเกิดอยากคุยกับเพื่อนขึ้นมาในเวลางานเหรอ"

เสียงๆหนึ่งดังขึ้น พร้อมกับใบหน้า ที่โผล่เข้ามา

เธอคืออกร่อง หญิงสาวที่สูงใบหน้าแสนสวยงาม พร้อมกับหน้าอกหน้าใจที่ใหญ่มัดใจชายได้

".... โลมา .... ตอนนี้ อีกร่างของเธอ มีร้องคอนเสิร์ตอยู่ไม่ใช่เหรอ ... แยกออกมาใช้ความคิดในร่างนี้ คุมไหวเรอะ ... กลับไปล้างจานจนถึงเวลาคอนเสิร์ตจบค่อยมาคุยก็ได้นะ ... เดี๋ยวเผลอใช้ร่างนี้ร้องเพลง ไม่ก็เผลอใช้ร่างนั้น พูดเรื่องงี่เง่าๆของเธอออกมา"

และอกร่อง ก็จิกกัด โลมากลับไปตามภาษา

"สบายๆ ... ชั้นเก่งเรื่องการคุมสองร่างพร้อมๆกันจนชินแล้วหละ ไม่เหมือนตัวประกอบบางคนหรอก ที่อยากจะมีหน่มน้ม ใหญ่โตตัวสูงจนถึงกับต้องคัดเลือกร่างกายสวยๆอึ๋มๆสูงๆ มาใช้หน่ะ ... "

โลมา เหล่ตามองยิ้มแสยะ แล้วแซวโจมตีกลับทันที ....

เรื่องที่พวกเธอคุยกัน หมายถึงอะไรกันแน่นะ? ...

"ว่าไงนะ!!!!!! อยากจะมีเรื่องเหรอ!!!"

อกร่องโวยขึ้นแล้ว เดินเข้าไปเอาอกชนกับโลมาทันที

"อิจฉาหละสิ!! ... อิจฉาหละเซ่!! ...."

ดึ๋ง!...

โลมายิ้ม แล้วถอยหลังฟุบ

ทำให้อกร่องที่ดันอกอยู่เซไปด้านหน้า

"หวะ .. เหวอ ..."

เธอเกือบล้ม แต่หยุดตัวเองเอาไว้ได้

"ซะ ... เซฟ..."

แล้วโลมาก็หัวเราะยิ้ม วิ่งหนีเข้าไปในโซนเสื้อผ้า ที่แขวนเอาไว้มากมายแทบจะเป็นเขาวงกต

"หวายๆ ตัวประกอบ อยากดังเหรอจ๊ะ"

"ฮึ่ย สโร... โลมา!! หยุดนะยะ ... กลับมาเดี๋ยวนี้ ... มากินฝ่าเท้าของชั้นก่อน!!!"

อกร่องโวยแล้ววิ่งตามเข้าไปในเขาวงกตเสื้อผ้าทันที

"รอให้โดนฝ่าเท้า ยัยอกพร่อง หวังมีอกเป็นร่อง ก็บ้าแล้ว!!"

"ยัยหื่นโลมา!!! กลับมาเดี๋ยวนี้!!"

"...ระวังทำชุดเปื้อนนะ ทั้งสองคน..."

จิตใจมองทั้งสองเอ่ยเตือน แล้วก็ยิ้มเล็กๆออกมา จากใบหน้านิ่งเฉยนั้น

ก่อนจะหันกลับมามองฝ่ามือของตนเองต่อ .... แล้วเอ่ยออกมาว่า

"เดลต้า ... .... ลูกของเธอที่ว่า ชั้นหมายถึง ฝ่าฟันคนเดียวนะ ...."

...............

..............................................

...................................................................................................

...................................................................................................

End Chap.66.5 เดลต้า ... .... ลูกของเธอที่ว่า ชั้นหมายถึง ฝ่าฟันคนเดียวนะ ....